Diferencies ente revisiones de «Peloponeso»
m ciudaes-Tao => ciudaes-estáu |
m iguo testu: del ponte => de la ponte |
||
| Llinia 9: | Llinia 9: | ||
[[Patrás]] (nel norte) y [[Kalamata]] son les úniques ciudaes importantes, onde se topen los principales puertos. |
[[Patrás]] (nel norte) y [[Kalamata]] son les úniques ciudaes importantes, onde se topen los principales puertos. |
||
En [[2004]], el Peloponeso ganó una segunda conexón col continente tres la construcción |
En [[2004]], el Peloponeso ganó una segunda conexón col continente tres la construcción de la [[Ponte de Ríu-Antirio]]. |
||
Na rexón topa la ciudá d'[[Olimpia]], centru relixosu de l'[[Historia Antigua|Antigüedá]], onde se celebraron los primeres [[Xuegos Olímpicos]], y la ciudá d'[[Esparta]], una de los dos ciudaes-estáu hexemóniques nel periodu clásicu. |
Na rexón topa la ciudá d'[[Olimpia]], centru relixosu de l'[[Historia Antigua|Antigüedá]], onde se celebraron los primeres [[Xuegos Olímpicos]], y la ciudá d'[[Esparta]], una de los dos ciudaes-estáu hexemóniques nel periodu clásicu. |
||
Revisión a fecha de 12:36 12 pay 2019
| Peloponeso | |
|---|---|
 | |
| Alministración | |
| País |  Grecia |
| Tipu d'entidá | península |
| Nome llocal | Πελοπόννησος (el) |
| Xeografía | |
| Coordenaes | 37°20′59″N 22°21′08″E / 37.349722222222°N 22.352222222222°E |
 | |
| Superficie | 22200 km² |
| Altitú media | 2407 m |
| Demografía | |
 | |
Peloponeso o Morea (griegu: Πελοπόννησος, pronunciación clásica Pelopónnēsos; pronunciación moderna Pelopónisos) ye una península de Grecia, xunida al continente pol istmu de Corinto qu'anguaño ta cortáu pol canal de Corinto.
El so nome provien d'un héroe mitolóxicu griegu Pélope, quien supuestamente conquistó tola rexón. Etimológicamente, Peloponeso significa 'islla de Pélope', a pesar de que namái foi una verdadera islla tres l'apertura del canal de Corinto en 1893. Na Edá Media, llamábase-y 'Morea', debíu a la paecencia de la so forma con una fueya de moral.
Patrás (nel norte) y Kalamata son les úniques ciudaes importantes, onde se topen los principales puertos.
En 2004, el Peloponeso ganó una segunda conexón col continente tres la construcción de la Ponte de Ríu-Antirio.
Na rexón topa la ciudá d'Olimpia, centru relixosu de l'Antigüedá, onde se celebraron los primeres Xuegos Olímpicos, y la ciudá d'Esparta, una de los dos ciudaes-estáu hexemóniques nel periodu clásicu.
Xeografía
La península ye un allongamientu del cordal del Pindo y presenta un relieve bien montascosu. Ta formáu por dellos macizos: el Olono, nel NON (2.223 m), el Kyllini, nel NE (2.376 m), el Mégalo, nel centru (1.980 m), y, nel SE, les llombes d'Argólida, el Parnón (1.935 m) y el Taigeto (2.404 m), que bordien los carauterísticos golfos de Nauplia, Laconia y Mesenia. Nestos postreros terminen los valles d'Argos, Esparta y Kalamata, onde se practica l'agricultura de regadío.
La península presenta llanures interiores aisllaes, como la de Megalópolis. Nel Peloponeso nun s'estienden llanures costeres pantanoses, que fueron desecadas pa dedicales a l'agricultura y esaniciar la malaria.
Economía
La rexón vive eminentemente de cultivos agrícoles de tipu mediterraneu: frutales, cítricos, olivo y vide. A estos añedir ganadería ovina y caprina nes zones montascoses y el cultivu de maíz nos valles. El Peloponeso esporta productos del olivo, melones, sandíes, agrios, tabacu y especialmente vieno y pases (Pases de Corinto). Argos suministra verdures a Atenes. Igualmente esiste un incipiente desenvolvimientu de turismu rural en zones singulares del Peloponeso, nes que col sofitu de programes del Estáu griegu tán reconstruyéndose antiguos pyrgoi (torres) pa reconvertilos n'hoteles rurales destinaos al turismu calidable, sobremanera en zones cercanes al mar como Gythio, l'antiguu puertu de Esparta.
Historia
Los primeres pobladores fueron los exeos (2600 a. C.), y darréu foi ocupáu por anatolios (2400 a. C.), xonios (2000 a. C.), aqueos (1600 a. C.). Esparta convertir na principal polis de la península en conquistando un terciu d'ella (610 a. C.) y formar la Lliga del Peloponeso, que s'enfrentó a Atenes. Más tarde foi apoderáu polos macedonios y los romanos, so que'l so mandatu la rexón decayó n'importancia, a pesar de la paz interior que se vivió nella.
Foi afaráu por Alarico en 396 y ocupáu por tribus eslaves, que se helenizaron. Tres la derrota del imperiu bizantín en 1204, foi conquistáu por Venecia y los cruzaos, y un sieglu dempués polos Romanos d'Oriente en (1430), pero trenta años más tarde foi ocupáu polos otomanos (Mehmet II), a los que perteneció hasta la independencia de la Grecia moderna.
División políticu-alministrativa
Peloponeso ye una periferia de Grecia, formada por 5 unidaes perifériques: Arcadia, Argólida, Corintia, Laconia, Mesenia.[1]
Les unidaes perifériques d'Acaya y Élide pertenecen tamién a la península, pero formen parte de la periferia de Grecia Occidental.
Ver tamién
- Xuegos olímpicos na antigüedá
- Grecia
- Esparta
- Argos
- Corinto
- Rexones de Grecia
- Canal de Corinto
- Guerra del Peloponeso
- Lliga del Peloponeso
- Terremotu del Peloponeso de 2008
Referencies
- ↑ «Testu completu del plan Calícrates» (griegu). Boletín Oficial de Grecia (11 d'agostu de 2010).