Estanislau Figueras i de Moragas

Estanisláu Figueras, cimeru dirixente dela I República Española

Estanisláu Figueras y Moragas (Barcelona, 13 de payares de 1819-Madrid, 11 de payares de 1882) foi un políticu progresista español, el primer presidente de la Primera República Española. Llegó a rexentar unu de los más importantes bufetes, primero en Tarragona, lluéu en Madrid. Foi un gran oradador y periodista, desendolcó unes perbones dotes de parlamentariu.

Biografía

Ñacíu en Barcelona en 1819, llicenciárase a los 21 años en drechu civil. En 1840 ficiérase miembru del Partíu Progresista, pa collaborar dempués na organización del Partíu Demócrata. Ocho años más tarde, participara nos llevantamientos fustraos de 1848, cola suerte de nun ser deteníu. En 1851 foi elexíu diputáu por Tarragona, ú formara parte de la soó Xunta Revolucionaria, representando a les files del republicanismu, en 1854. L'añu siguís, outuvu l'auta de diputáu peles Cortes Costituyentes, ú lliderara la miñoría republicana, ya votara a favor dún réxime republicán, opción que non contó cola mor della cámara. Al añu siguiente, demientres la ellaboración del proyeutu que del que debía ñacer una nueva Costitución, abogó a favor de la descentralización del Estáu y de les desamortizaciones, postura que lu enfrentara colos seutores más averaos a l'Ilesia. Fuera diputáu igualmente nos años 1862 y 1865, y tamién sufriera la represión exercida por Narváez, en 1867, siendo condenáu a prisión, polo que se fugara a Portugal, país del que pudiera tornar a España poco dempués pa incorporase na revolución de 1868, conocida como La Gloriosa, qu'entamara'l Sexeniu Democráticu (1868-1874). Esi añu fundara'l pedióricu La Igualdad (L'igualdá n'asturianu), y al añu siguiente lliderara la miñoría republicana nes Cortes, destacando como llogru l'alderique sobro la forma l'Estáu: monarquía o república. Diputáu a Cortes tamién durante la monarquía d'Amadéu I, desendolcó un inxente llabor parlamentariu, representando el programa del republicanismu federal. Al proclamase la I República Española, el 11 de febreru de 1873, tres l'abdicación d'Amadeo polos problemes nel so Estáu, Figueras foi nomáu presidente del poder executivu (sigún la denomación daquel momentu políticu), y non presidente de la República, como inesactamente se-y llama frecuentemente (esi cargu non sedría almitíu fasta promulgada la constitución).

A fines de febreru hebo formar un nuevu gobiernu (tres la intentona de Cristiano Martos díes enantes), esta vegada integráu solamente por republicanos. Suel considerase a Pi y Margall como l'alma d'esi gobiernu qu'hebo d'enfrentase escontra un montoneru de problemes na sociedá de la I República (la Tercera Guerra Carlista, insubordinaciones separatistes, militares subordinaos, conspiración monárquica...), dichu gobiernu desfizo l'Asamblea, convocando Cortes Constituyentes, pal 1 de mayu. El 23 d'abril, Martos, esta vegada amparáu nel gobernador de Madrid, Estébanez, aprofitara un nuevu Golpe d'Estáu, tamién fináu por Pi y Margall (naquella dómina yera Ministru de Gobiernación). Al tiempu españaba'l movimientu cantonalista, les cortes constituyentes elixeron el 9 xunu como presidente a Pi y Margall pola incapacidá de Figueras. Esti fuxe pa Francia, pa tornar en pocu tiempu, col envís de xunir les diverxentes idees republicanes ensín éxitu nengún. En 1880 funda'l Partíu Republicanu Federal Orgánicu, d'acordiu col exiliáu parisín Ruíz Zorrilla. Estanisláu Figueras morrió en Madrid, a los 63 años d'edá, en 1882.

Referencies

Predecesor: Amadéu I (Rei d'España) Manuel Ruiz Zorrilla (Presidente'l Conseyu Ministros)

Presidente'l Poder Executivu de la República Española 12 de febreru - 11 de xunu de 1873

Socesor: Francesc Pi i Margall