Diferencies ente revisiones de «Criollu annobonense»
m Preferencies llingüístiques |
m correiciones |
||
| Llinia 12: | Llinia 12: | ||
'''Criollu annabonense''' |
'''Criollu annabonense''' |
||
|escritura= |
|escritura= |
||
|axencia= |
|||
|percancia= |
|||
|iso1=|iso2= |sil= |
|iso1=|iso2= |sil= |
||
}} |
}} |
||
Revisión a fecha de 12:05 25 pay 2018
 'Fa d'Ambu' | |
|---|---|
| Faláu en |  Guinea Ecuatorial
|
| Rexón | Annobón |
| Falantes | 9000 |
| Familia | Llingua criolla Criollu portugués |
| Estatus oficial | |
| Oficial en | Nengún país |
| Reguláu por | Nun ta reguláu |
| Códigos | |
| ISO 639-1 | nengún |
| ISO 639-2 | |
| ISO 639-3 | |
 Estensión del criollu annabonense | |
Fa d'Ambu, annabonense, annobonense o annobonés (tamién llamáu Fá d'Ambô y Falar d'Anu Bom) ye un criollu portugués faláu na isla de Annobón, Guinea Ecuatorial. Envalórase qu'hai nueve mil falantes d'esti dialectu.
L'orixe d'esti idioma deber a Portugal. Afayando la isla nel sieglu XV deshabitada, los colonizadores portugueses decidieron traer esclavos de Angola y Santu Tomé y Príncipe pa poblar la isla. Debíu al mestizaje ente'l portugueses y les esclaves africanes, el portugués que primeramente se falaba, na isla empezó a convertise nun criollu portugués llamáu forru. España, por aciu el Tratáu d'El Pardo fixo truecu de dalgunos de los territorios portugueses del golfu de Guinea por territorios en Suramérica, la isla de Annobón y lo qu'anguaño ye Guinea Ecuatorial pasaron a España. La población de Annobón, incómoda sol dominiu español yera contrariu. Col tiempu la población afacer a la nueva cultura y al español, resultando otru mestizaje.
El dialectu basar nel forru nun 82 %, ente que un 10 % del so léxicu basar nel español. Ye faláu por descendientes de mestizos ente africanos, portugueses y españoles; por cuenta de la semeyanza ente'l portugués y l'español nun se sabe qué orixe tienen ciertes pallabres.
Bibliografía
- Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin; Bank, Sebastian, eds. (2016). "Fa d'Ambu". Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.
