Diferencies ente revisiones de «582»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Troquéu automáticu de testu (- que a + qu'a) |
m Iguo testu: -"herejía" +"herexía" |
||
| Llinia 3: | Llinia 3: | ||
== Fechos == |
== Fechos == |
||
* Al frente del exércitu real, veteranu de la guerra contra los [[vasconos]], el rei visigodu [[Leovixildu]] diríxese a la fin al sur pa encalorar la rebelión del príncipe [[Hermenexildu]], el so fíu. Este mesmu añu llega a [[Mérida (España)|Mérida]] y la conquista, recuperando la [[Lusitania]], una y bones Hermenexildu permanez en [[Sevilla]]. |
* Al frente del exércitu real, veteranu de la guerra contra los [[vasconos]], el rei visigodu [[Leovixildu]] diríxese a la fin al sur pa encalorar la rebelión del príncipe [[Hermenexildu]], el so fíu. Este mesmu añu llega a [[Mérida (España)|Mérida]] y la conquista, recuperando la [[Lusitania]], una y bones Hermenexildu permanez en [[Sevilla]]. |
||
* L'obispu católicu [[Masona]] de Mérida pedrica violentamente contra'l [[arrianismu]], en siendo infructuosamente (inclusive con sobornos) tratáu de convertir al arrianismu pol rei visigodu, qu'almira la so personalidá. Leovixildu noma a [[Sunna]] obispu arrianu de Mérida y otorgar delles ilesies que los católicos arrampuñaren a los arrianos mientres el so dominiu so Hermenexildu. Sunna solicita la ilesia de [[Santolaya]] y el rei unvia una comisión mayoritariamente arriana que decide, sicasí, otorgala a los católicos. Darréu, Leovixildu llapada a [[Toledo]] a Masona pa tratar de nuevu de convence-y de qu'abjure. Al caltenese firme esíxe-y la entrega de la túnica milagrosa de Santolaya pa depositala nuna ilesia arriana. Masona opónse y Leovixildu destiérra-y nomando nel so llugar a [[Nepopis]]. Leovixildu afirma tar dispuestu a adorar a los mártires católicos, inclusive n'ilesies católiques, y almite qu'el [[Fíu]] ye igual qu'el [[Padre]], anque sigue negándose a considerar la divinidá del [[Espíritu Santu]], colo cual estrémase de la ortodoxa arriana del [[concilio de Rímini]], cayendo na |
* L'obispu católicu [[Masona]] de Mérida pedrica violentamente contra'l [[arrianismu]], en siendo infructuosamente (inclusive con sobornos) tratáu de convertir al arrianismu pol rei visigodu, qu'almira la so personalidá. Leovixildu noma a [[Sunna]] obispu arrianu de Mérida y otorgar delles ilesies que los católicos arrampuñaren a los arrianos mientres el so dominiu so Hermenexildu. Sunna solicita la ilesia de [[Santolaya]] y el rei unvia una comisión mayoritariamente arriana que decide, sicasí, otorgala a los católicos. Darréu, Leovixildu llapada a [[Toledo]] a Masona pa tratar de nuevu de convence-y de qu'abjure. Al caltenese firme esíxe-y la entrega de la túnica milagrosa de Santolaya pa depositala nuna ilesia arriana. Masona opónse y Leovixildu destiérra-y nomando nel so llugar a [[Nepopis]]. Leovixildu afirma tar dispuestu a adorar a los mártires católicos, inclusive n'ilesies católiques, y almite qu'el [[Fíu]] ye igual qu'el [[Padre]], anque sigue negándose a considerar la divinidá del [[Espíritu Santu]], colo cual estrémase de la ortodoxa arriana del [[concilio de Rímini]], cayendo na herexía del [[macedonismo]]. Esto paez indicar una necesidá de Leovixildu d'atraer de dalguna manera bien a los católicos sublevaos o a los arrianos qu'abjuran en númberu esmolecedor. |
||
* Leovixildu unvia a los [[hispanorromano]]s [[Florentius]] y [[Exuperius]] como embaxadores a los reinos de los [[pueblu francu|francos]] [[Childebertu]] d'[[Austrasia]] y a [[Chilpericu]] de [[Neustria]], con que la so fía [[Rigunthis]] proponen un matrimoniu pal príncipe [[Recaréu]]. |
* Leovixildu unvia a los [[hispanorromano]]s [[Florentius]] y [[Exuperius]] como embaxadores a los reinos de los [[pueblu francu|francos]] [[Childebertu]] d'[[Austrasia]] y a [[Chilpericu]] de [[Neustria]], con que la so fía [[Rigunthis]] proponen un matrimoniu pal príncipe [[Recaréu]]. |
||
* Pel hibiernu l'exércitu real visigodu entra na [[Bética]] ensin oposición, dirixiéndose a Sevilla. Nuna ciudá ensin determinar los exércitos [[suevos]], qu'allegaren a socorrer a Hermenexildu, fueron sitiaos polos [[visigodos]] y obligaos a capitular y tornar a [[Galecia]]. El rei suevu [[Miro]] retirar a Sevilla onde morrió o bien volvió a Galecia col so exércitu, morriendo pocu dempués. Leovixildu conquista [[Osset]] ([[San Juan de Alfarache]]) frente a la capital bética y empieza el sitiu de Sevilla. Mientres esti enllargábase, Leovixildu conquistó [[Itálica]] y reconstruyó les sos muralles, causando una gran penalidá a los sitiaos. |
* Pel hibiernu l'exércitu real visigodu entra na [[Bética]] ensin oposición, dirixiéndose a Sevilla. Nuna ciudá ensin determinar los exércitos [[suevos]], qu'allegaren a socorrer a Hermenexildu, fueron sitiaos polos [[visigodos]] y obligaos a capitular y tornar a [[Galecia]]. El rei suevu [[Miro]] retirar a Sevilla onde morrió o bien volvió a Galecia col so exércitu, morriendo pocu dempués. Leovixildu conquista [[Osset]] ([[San Juan de Alfarache]]) frente a la capital bética y empieza el sitiu de Sevilla. Mientres esti enllargábase, Leovixildu conquistó [[Itálica]] y reconstruyó les sos muralles, causando una gran penalidá a los sitiaos. |
||
Revisión a fecha de 09:51 6 och 2018
Añu 582 
| |
| Años: | 579 580 581 - 582 - 583 584 585 |
| Décades: | Años 550 Años 560 Años 570 - Años 580 - Años 590 Años 600 Años 610 |
| sieglos: | sieglu V - sieglu VI - sieglu VII |
| Calendariu gregorianu | 582 DLXXXII |
| Ab urbe condita | 1335 |
| Calendariu armeniu | 31 |
| Calendariu chinu | 3278 – 3279 |
| Calendariu hebréu | 4342 – 4343 |
| Calendarios hindús - Vikram Samvat - Shaka Samvat |
637 – 638 504 – 505 |
| Calendariu persa | 40 BP – 39 BP |
| Calendariu islámicu | 41 BH – 40 BH |
| Calendariu rúnicu | 832 |
Fechos
- Al frente del exércitu real, veteranu de la guerra contra los vasconos, el rei visigodu Leovixildu diríxese a la fin al sur pa encalorar la rebelión del príncipe Hermenexildu, el so fíu. Este mesmu añu llega a Mérida y la conquista, recuperando la Lusitania, una y bones Hermenexildu permanez en Sevilla.
- L'obispu católicu Masona de Mérida pedrica violentamente contra'l arrianismu, en siendo infructuosamente (inclusive con sobornos) tratáu de convertir al arrianismu pol rei visigodu, qu'almira la so personalidá. Leovixildu noma a Sunna obispu arrianu de Mérida y otorgar delles ilesies que los católicos arrampuñaren a los arrianos mientres el so dominiu so Hermenexildu. Sunna solicita la ilesia de Santolaya y el rei unvia una comisión mayoritariamente arriana que decide, sicasí, otorgala a los católicos. Darréu, Leovixildu llapada a Toledo a Masona pa tratar de nuevu de convence-y de qu'abjure. Al caltenese firme esíxe-y la entrega de la túnica milagrosa de Santolaya pa depositala nuna ilesia arriana. Masona opónse y Leovixildu destiérra-y nomando nel so llugar a Nepopis. Leovixildu afirma tar dispuestu a adorar a los mártires católicos, inclusive n'ilesies católiques, y almite qu'el Fíu ye igual qu'el Padre, anque sigue negándose a considerar la divinidá del Espíritu Santu, colo cual estrémase de la ortodoxa arriana del concilio de Rímini, cayendo na herexía del macedonismo. Esto paez indicar una necesidá de Leovixildu d'atraer de dalguna manera bien a los católicos sublevaos o a los arrianos qu'abjuran en númberu esmolecedor.
- Leovixildu unvia a los hispanorromanos Florentius y Exuperius como embaxadores a los reinos de los francos Childebertu d'Austrasia y a Chilpericu de Neustria, con que la so fía Rigunthis proponen un matrimoniu pal príncipe Recaréu.
- Pel hibiernu l'exércitu real visigodu entra na Bética ensin oposición, dirixiéndose a Sevilla. Nuna ciudá ensin determinar los exércitos suevos, qu'allegaren a socorrer a Hermenexildu, fueron sitiaos polos visigodos y obligaos a capitular y tornar a Galecia. El rei suevu Miro retirar a Sevilla onde morrió o bien volvió a Galecia col so exércitu, morriendo pocu dempués. Leovixildu conquista Osset (San Juan de Alfarache) frente a la capital bética y empieza el sitiu de Sevilla. Mientres esti enllargábase, Leovixildu conquistó Itálica y reconstruyó les sos muralles, causando una gran penalidá a los sitiaos.
- Los suevos escueyen a Eborico, fíu de Miro, como rei.