Diferencies ente revisiones de «Llingües italianes centromeridionales»
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-llínea +llinia) |
m Moving from Category:Tradubot 2017 to Category:Wikipedia:Correxir traducción using Cat-a-lot |
||
Llinia 88: | Llinia 88: | ||
[[Categoría: |
[[Categoría:Wikipedia:Correxir traducción]] |
Revisión a fecha de 14:17 9 mar 2018
Llingües italianes centromeridionales | ||||
---|---|---|---|---|
Distribución xeográfica | Centro y sur d'Italia | |||
Países | Italia | |||
Filiación xenética | Italorromance | |||
Subdivisiones |
Toscanu Central Meridional Extremomeridional | |||
Códigu Glottolog | ital1287 | |||
| ||||
Ver tamién Idioma - Families - Clasificación de llingües | ||||
[editar datos en Wikidata] |
Les llingües italianes centromeridionales, italosicilianas o italorromances entienden el conxuntu de llingües y variedaes llingüístiques romances al sur de la llinia Massa-Senigallia. La principal llingua italiana centromeridional ye'l italianu estándar basáu principalmente nes variantes toscanes. Ethnologue clasifica a estes llingües xuntu col dálmata dientro del grupu italodálmata.
Dellos autores usaron el términu italorromance (pa referise a toles llingües romances d'Italia) sicasí esi usu foi abandonáu polos llingüistes yá que ye conocíu que les llingües romances d'Italia nun constitúin propiamene una unidá filogenéticamente válida dientro de les llingües romances.
Clasificación
Les variedaes italianes centromedionales tán dixebraes del restu de variedaes llingüístiques del "italianu" del norte (galoitaliano) por un númberu importante d'isogloses que definen la llamada llinia de La Spezia-Rimini. Les variedaes italianes centromeridionales tán asitiaes al sur de dicha llinia y pueden clasificase en 3 grupos princiapes:
- Variedaes toscanes y variedaes centrales.
- Variedaes meridionales (napolitanu, apulo-barinés).
- Variedaes meridionales estremes.
Dellos autores consideren al toscanu como una caña estreme y arrexunten el restu de variedaes. El toscanu ta dixebráu por un fexe d'isogloses qu'en xunto definen la llinia Roma-Ancona. El toscanu ye l'únicu d'estos grupos que ta asitiáu dafechu al norte d'esta llinia, y el restu de variedaes ta al sur de la llinia Roma-Ancona.
Ficheru:Variedaes toscanes.png | Ficheru:Variedaes centrales.png | Ficheru:Variedaes meridionales.png | Ficheru:Variedaes meridionales estremes.png |
Variedaes toscanes | Variedaes centrales | Variedaes meridionales | Variedaes meridionales estremes |
Comparanza léxica
Los numberales en distintes variedaes italianes centromeridionales son:[1]
GLOSA Toscanu Napolitanu Apulo-
BarinésSicilianu '1' unu / una unu / una junə - '2' due ɾujə / ɾojə do / du dui '3' tre tre tre tri '4' kwatːɾo kwatːə kwatːrə - '5' ʧiŋkwe ʧiŋkə ʧiŋgə ʃiŋku '6' sei sejə sei sɛi '7' sɛtːy sɛtːə sɛtːə sɛtːi '8' ɔtːo otːə wɛtːə - '9' nɔve nɔvə nɔvə - '10' dieʧi ɾieʃə deʃə dɛːʃi
Referencia
Bibliografía
- C. Grassi, A. A. Sobrero, T. Telmon. Fondamenti di dialettologia italiana, Roma-Bari, Editori Laterza, 1997, ISBN 88-420-5131-4.
- L. Renzi. Nuova introduzione alla filologia romanza. Bologna, Il Mulino. Pagg. 504. ISBN 88-15-04340-3.