Diferencies ente revisiones de «Llingües italianes centromeridionales»
Páxina creada con «{{Ficha de familia de llingües |nome = Llingües italianes centromeridionales |zona = Centro y sur d'Italia |países = {{ITA}} |familia = L…» |
m Moviendo 1 enllace(s) interllingüístico(s), agora proporcionao(s) por Wikidata na páxina d:Q3356483 |
||
| Llinia 87: | Llinia 87: | ||
[[Categoría:Llingües italorromances| ]] |
[[Categoría:Llingües italorromances| ]] |
||
[[es:Lenguas italianas centromeridionales]] |
|||
[[Categoría:Tradubot 2017]] |
[[Categoría:Tradubot 2017]] |
||
Revisión a fecha de 04:12 24 avi 2017
Llingües italianes centromeridionales | ||||
|---|---|---|---|---|
| Distribución xeográfica | Centro y sur d'Italia | |||
| Países |
 Italia | |||
| Filiación xenética | Italorromance | |||
| Subdivisiones |
Toscanu Central Meridional Extremomeridional | |||
| Códigu Glottolog | ital1287 | |||
 | ||||
| Ver tamién Idioma - Families - Clasificación de llingües | ||||
| [editar datos en Wikidata] | ||||
Les llingües italianes centromeridionales, italosicilianas o italorromances entienden el conxuntu de llingües y variedaes llingüístiques romances al sur de la llínea Massa-Senigallia. La principal llingua italiana centromeridional ye'l italianu estándar basáu principalmente nes variantes toscanes. Ethnologue clasifica a estes llingües xuntu col dálmata dientro del grupu italodálmata.
Dellos autores usaron el términu italorromance (pa referise a toles llingües romances d'Italia) sicasí esi usu foi abandonáu polos llingüistes yá que ye conocíu que les llingües romances d'Italia nun constitúin propiamene una unidá filogenéticamente válida dientro de les llingües romances.
Clasificación
Les variedaes italianes centromedionales tán dixebraes del restu de variedaes llingüístiques del "italianu" del norte (galoitaliano) por un númberu importante d'isogloses que definen la llamada llínea de La Spezia-Rimini. Les variedaes italianes centromeridionales tán asitiaes al sur de dicha llínea y pueden clasificase en 3 grupos princiapes:
- Variedaes toscanes y variedaes centrales.
- Variedaes meridionales (napolitanu, apulo-barinés).
- Variedaes meridionales estremes.
Dellos autores consideren al toscanu como una caña estreme y arrexunten el restu de variedaes. El toscanu ta dixebráu por un fexe d'isogloses qu'en xunto definen la llínea Roma-Ancona. El toscanu ye l'únicu d'estos grupos que ta asitiáu dafechu al norte d'esta llínea, y el restu de variedaes ta al sur de la llínea Roma-Ancona.
| Ficheru:Variedaes toscanes.png | Ficheru:Variedaes centrales.png | Ficheru:Variedaes meridionales.png | Ficheru:Variedaes meridionales estremes.png |
| Variedaes toscanes | Variedaes centrales | Variedaes meridionales | Variedaes meridionales estremes |
Comparanza léxica
Los numberales en distintes variedaes italianes centromeridionales son:[1]
GLOSA Toscanu Napolitanu Apulo-
BarinésSicilianu '1' unu / una unu / una junə - '2' due ɾujə / ɾojə do / du dui '3' tre tre tre tri '4' kwatːɾo kwatːə kwatːrə - '5' ʧiŋkwe ʧiŋkə ʧiŋgə ʃiŋku '6' sei sejə sei sɛi '7' sɛtːy sɛtːə sɛtːə sɛtːi '8' ɔtːo otːə wɛtːə - '9' nɔve nɔvə nɔvə - '10' dieʧi ɾieʃə deʃə dɛːʃi
Referencia
Bibliografía
- C. Grassi, A. A. Sobrero, T. Telmon. Fondamenti di dialettologia italiana, Roma-Bari, Editori Laterza, 1997, ISBN 88-420-5131-4.
- L. Renzi. Nuova introduzione alla filologia romanza. Bologna, Il Mulino. Pagg. 504. ISBN 88-15-04340-3.
