Drupa

El piescu ye un típicu frutu drupáceo.

En botánica una drupa ye un frutu monospermo de mesocarpu carnosu, coriacee o fibrosu qu'arrodia un endocarpu maderizu (“carozo”, dacuando llamáu “güesu”) con una sola grana nel so interior (dacuando dos, como nel casu del café). Estos frutos desenvolver d'un únicu carpelu y na so mayoría de flores con ovarios superos.

Etimoloxía

Emprestáu del llatín drūpa oliva, embrivíu en drūpa o druppa, deriváu del griegu δρυπετής, ‘oliva madura’; en Plinio el Viejo nel so Hestoria naturalis, 12, 30 y 15, 6.

Exemplos

Dalgunos de los frutos que se consideren drupas son:

• aceituna
• azufaifo
• mangu
• tolos miembros del xéneru Prunus, inclusive'l almendro (nel cual el mesocarpiu ye coriáceo)
• albaricoque, damascu o chabacano.
• cereza
• ciruela
• piescu o durazno
• mamoncillo
• nuez (frutu d'el nozal) y la pacana - Nun ye una "nuez" en sentíu botánicu, y en realidá ye una "drupa arreyada" o "trima".
• lichi
• longan
• pimienta negra
• queule
• rambután
• café

El cocu puede considerase tamién como una drupa con mesocarpiu fibrosu o secu. Mas nesti casu lo que se consume ye la grana, del mesocarpiu fibrosu (llamáu "barbes de cocu") estrayer el bonete.

Enllaces esternos

• Wikcionariu tien definiciones y otra información tocante a drupa.