Sieglu III

Sieglos	Sieglu ii • Sieglu iii • Sieglu iv
Décades	200 • 210 • 220 • 230 • 240 • 250 • 260 • 270 • 280 • 290
Tabla añal del sieglu III

El sieglu III d. C. (sieglu terceru dempués de Cristu) o sieglu III EC (sieglu terceru de la yera común) empezó'l 1 de xineru del añu 201 y terminó el 31 d'avientu del 300.

Característiques del sieglu III

En Europa y el mediterráneu. El sieglu III foi un periodu de grandes convulsiones polítiques nel senu del Imperiu romanu. Un total de 28 emperadores asoceder nel poder a lo llargo de too el sieglu, la mayor parte de les vegaes por aciu combalechadures y asesinatos. En grandes rexones del Imperiu empecipiaron aventures secesionistes, como nel casu del Imperiu Galu o Palmira. A esti periodu conózse-y como la Crisis del sieglu III, y nun foi hasta l'añu 274 cuando Aureliano punxo fin a los separatismos y restauró la unidá del Imperiu. Finalmente, Diocleciano trató de descentralizar l'Imperiu col establecimientu de la Tetrarquía. Mientres s'asocedíen toos estos acontecimientos nel senu del Imperiu, los pueblos godos enfusaben hasta los balcanes, afarando Grecia y estableciendo finalmente un reinu nel nordés.

En Asia, China tamién sufrió un periodu de gran baturiciu. El principiu del sieglu traxo consigo'l fin de la dinastía Han y la división de China nos llamaos Tres Reino, lo qu'empecipió un periodu de guerres que s'enllargaron a lo llargo de too el sieglu nun concluyeron hasta l'añu 280 cola reunificación so la dinastía Jin.

En América, concluyó'l períodu Preclásicu de Mesoamérica, que dio llugar al florecimientu de Teotihuacan como'l más importante centru de poder y nodo comercial na rexón.

Demografía y estadística

• Nel Imperiu romanu producióse una crisis demográfica qu'obligó al estáu y a los terratenientes a asegurar la permanencia d'el llabradores nos campos. El pequeñu propietariu, acosáu por impuestos y deldes, víase obligáu n'ensame d'ocasiones a dexar el so propiedá en cuenta de la protección de los grandes latifundistes, quedando sol gobiernu d'estos. Siéntanse asina les bases de la futura sociedá feudal n'Europa.

Acontecimientos relevantes

Guerres y política

• 193-235: dinastía de los Severos.
• 212 - El Edictu de Antonino o Constitutio Antoniana, promulgáu pol emperador Caracalla estiende la ciudadanía romana a tolos homes llibres del Imperiu.
• 230-232: El Imperiu sasánida llanza una campaña pa reconquistar los territorios perdíos a manos de los romanos.
• 235 - 284: Períodu de anarquía militar nel Imperiu romanu.
• 253 - Los francos invaden la Galia.
• 260 - L'emperador Valeriano ye prindáu, torturáu y asesináu polos perses de Sapor I.
• Los godus mover dende'l ríu Vístula (na actual Polonia) escontra la mariña del mar Negru creando un reinu nes tierres de l'actual Ucrania.
• La cultura zapoteca establezse sobre'l Monte Albán.

Cultura

• A empiezos del sieglu, el emperador Septimio Severu ordena'l zarru de la tumba d'Alejandro Magno.[1]
• 212-216: Construyir en Roma les termes de Caracalla, por orde del emperador Caracalla.
• Arte paleocristiano: Catacumbas cristianes.
• Plotino (m. 269).

Ciencia y tecnoloxía

• El matemáticu chinu Liu Hui calcula un aproximamientu al númberu π, dándo-y un valor de 3,141014.

Persones relevantes

Diocleciano creó la tetrarquía pa gobernar l'imperiu, afaráu por guerres civiles.

• Alejandro Severu (208 - 235): emperador romanu, últimu emperador de la dinastía de los Severos.
• Ardacher I (- 240): rei de Persia y fundador del Imperiu sasánida.
• Arrio (256 - 336): predicador cristianu, ceador del arrianismu.
• Aureliano (214/215 - 275): emperador romanu, unificó de nuevu l'imperiu sol so mandu.
• Caracalla (188 - 217): emperador romanu, creó la Constitutio Antoniana.
• Cayo Julio Solino: gramáticu y compilador d'hestories romanu.
• Diocleciano (244 - 311): emperador romanu, ceador de la tetrarquía como sistema de gobiernu del imperiu.
• Diofanto d'Alexandría: matemáticu griegu, consideráu'l padre del Álxebra.
• Hipólito de Roma (170 - 236): escritor y antipapa.
• Liu Hui: matemáticu chinu.
• Mani (215 - 276): relixosu iraniu, fundador de la corriente filosófica conocida como maniqueísmu.
• Maximiano (285/286 - 305): emperador romanu, colega de Diocleciano nel gobiernu del imperiu.
• Maximino el Traciu (173 - 238): emperador romanu, primer emperador d'orixe bárbaru.
• Oríxenes (185 - 254): predicador cristianu.
• Pappus d'Alexandría: matemáticu griegu.
• Plotino (205 - 270): filósofu ceador del neoplatonismu.
• Sapor I (215 - 272): rei de Persia.
• Zenobia (245 - 274): primer y única reina del Imperiu de Palmira.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Sieglu III.