Pirita

La pirita ye un mineral del grupu de los sulfuros que la so fórmula química ye FES2. Tien un 53,48% d'azufre y un 46,52% de fierro. Frecuentemente macizu, granular finu, delles vegaes subfibroso radiáu; reniforme, globular, estalactítico. Insoluble n'agua, y magnética por calentamientu. El so nome deriva del raigañu griegu pyr (fueu), yá que al raspiala con metales emite chispes, lo cual intrigaba al mundu antiguu. Tamién conocida como "l'oru de los tontos" o "l'oru de los probes", o "oropel" pol so gran paecíu col oru.

Aspeutu

Cúbica, les cares dacuando cementadas, tamién de cutiu n'octaedros, piritoedros (dolce cares pentagonales) y raramente icosaedru (venti cares triangulares). De cutiu maclada, masiva, radiada, granular, el so color ye mariellu latón y el so rellumu ye metálicu, durez: ye duru 6-6,5, de manera que non se exfolia, y quebrase en forma concoidea (de concha). Color raya: verde coritu, diafanidad: opacu. La pirita fúndese fácilmente, 2,5-3 na escala Kobell, y llibera vapores d'azufre, dexando como borrafa sólida pirrotinal (FES).L'habito ye cuando reflexa la so estructura cristalina

Usu

La pirita ye unu de los minerales más usaos pal llogru del ácidu sulfúrico (H2SO4) pol so eleváu porcentaxe n'azufre. El llogru del ácidu produzse por aciu el «turre» del mineral, esto ye, calezse hasta altes temperatures en presencia d'osíxenu, yá que asina emana dióxidu d'azufre (SO2) y darréu esti tresfórmase artificialmente a trióxidu d'azufre (SO3) al que se #añedir agua pa tresformalo n'ácidu.

Galería

• 
  Cristales de pirita.
• 
  Cristales de recímanu de Elba, Italia.
• 
  Como un mineral de reemplazu nun ammonoidea de Francia.
• 
  Pirita de #minar Ampliación a Victoria, Navajún, La Rioxa, España.

Ver tamién

• Sulfuros.
• Técniques pa faer fueu