Diferencies ente revisiones de «Reinu de Llión»
Sin resumen de edición |
Sin resumen de edición |
||
Llinia 31: | Llinia 31: | ||
|imaxe_bandera = Royal Banner of Leon (1157-1230).svg |
|imaxe_bandera = Royal Banner of Leon (1157-1230).svg |
||
|bandera = Bandera de Llión |
|bandera = Bandera de Llión |
||
|imaxe_escudu = |
|imaxe_escudu = Seal of Ferdinand II of Leon.svg |
||
|símbolu = Escudu de Llión |
|símbolu = Escudu de Llión |
||
|mapa = Map Iberian Peninsula 1030-es.svg |
|mapa = Map Iberian Peninsula 1030-es.svg |
Revisión a fecha de 23:38 4 pay 2016
Plantía:Ficha estáu desapaecíu El Reinu de Llión foi ún de los reinos medievales de la península Ibérica, socesor del antiergu Reinu d'Asturies, que tuvo un papel protagonista na Reconquista y formación de los socesivos reinos cristianos del occidente peninsular.
Reis de Llión
Dinastía astur-llionesa
- García I (910 - 914)
- Ordoñu II (914 - 924)
- Fruela II (924 - 925)
- Alfonso Froilaz (925)
- Alfonsu IV (925 - 931)
- Ramiru II (931 - 951)
- Ordoñu III (951 - 956)
- Sanchu I (956 - 958) y (960 – 966)
- Ordoñu IV (958 - 960)
- Ramiru III (960 - 984)
- Bermudu II (984 - 999)
- Alfonsu V (999 - 1028)
- Bermudu III (1028 - 1037)
- Fernandu I (1037 - 1065)
Casa de Borgoña
- Alfonsu VII (1126 - 1157)
- Fernandu II (1157 - 1188)
- Alfonsu IX (1188 - 1230)
- Juan (1296 - 1301)[1]
- Autoproclamáu Rei de Llión, Galicia y Sevilla en 1296, gobierna'l territoriu de xeitu independiente fasta entregar la Corona llionesa a Fernandu IV.
Emperadores llioneses
Esti títulu adoptárase de magar el sieglu X polos monarques llioneses, como espresión duna idea hespánica xunitaria, qu'implicaba la supremacía político de Llión énte los demás reinos peninsulares que taben encadarmándose. Los reis llioneses aspiraron a restaurar l'estáu hispanogodu, creyéndose herederos direchos del últimu monarca visigodu, Don Rodrigo. Yá nes Asturies del sieglu IX tuvo aceutación la idea emperial, especialmente baxo'l reináu d'Alfonsu III, llamáu magnus imperator o imperator noster.
Ordoñu II (imperator legionense), Ramiru II (magnus basileus), Ramiru III, Alfonsu V, Bermudu III y Sanchu III el Mayor de Navarra, (esti últimu tres heriedar Castiella y Llión), adoptaron el títulu d'emperador.
Fernandu I foi nomáu rex imperator, y Alfonsu VI de Llión llegó a titulase Imperator totius Hispaniae. Escontra 1135, Alfonsu VII foi coronáu solemnemente emperador en Llión. Ente los sos vasallos cuntábense los reis d'Aragón, Navarra y Portugal, el conde de Barcelona y dellos monarques musulmanos, quienes a la muerte del Emperador, refugaron la teórica supremacía política del títulu.
Ver tamién
Referencies
- ↑ JUAN JOSÉ SÁNCHEZ BADIOLA Tierras de León, nº 114, 2002, pp. 73-94
Enllaces esternos
Estáu predecesor: Reinu d'Asturies 718 – 925 |
Reinu de Llión 910 – 1230 |
Estáu socesor: Corona de Castiella y de Llión 1230 – 1479 |