Pseudocalyptomena graueri

De Wikipedia

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Pseudocalyptomena graueri
Estáu de caltenimientu
Vulnerable (VU)
Vulnerable (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Dominiu: Eukaryota
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Eurylaimidae
Xéneru: Pseudocalyptomena
Rothschild, 1909
Especie: P. graueri
Rothschild, 1909[2]
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]

'''Pseudocalyptomena graueri,[3] tamién conocíu como picu anchu verde africanu,[4] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Eurylaimidae, y monotípicu nel xéneru Pseudocalyptomena.[5] El so nome común conmemora al zoólogu alemán Rudolf Grauer, quien recoyó especímenes d'historia natural nel Congo Belga.

Descripción[editar | editar la fonte]

La especie ye de color verde brillante con un gargüelu y cloaca azules, y un pequeñu picu, bien distintu a les de los otros eurilaimos.

Taxonomía[editar | editar la fonte]

El barón Walter Rothschild, quien describió esta especie, considerar un papamoscas namái similar superficialmeente a los eurilaimos asiáticos del xéneru Calyptomena, d'ende'l prefixu pseudo o «falsu» Calyptomena. Agora paez que se trata d'un eurilaimo real, unu de los pocos representantes africanos d'una familia principalmente asiática.

Hábitat y distribución[editar | editar la fonte]

Habita nos montes montanos húmedos tropicales, y ye endémicu de los montes del rift Albertino de la República Democrática d'El Congu y Uganda. En Uganda, ye un raru residente n'altitúes de 2100 a 2200 metros nel Monte Impenetrable de Bwindi.[6]

Estáu de caltenimientu[editar | editar la fonte]

Esta especie ye rara d'atopar, y ta amenazada pola perda del so hábitat.

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. BirdLife International (2012). «Pseudocalyptomena graueri» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.3. Consultáu'l 27 de febreru de 2015.
  2. Description of a new Bird from Africa (inglés).
  3. Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J . «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Octava parte: Orden Passeriformes, Familias Eurylaimidae a Rhinocryptidae)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 50 (1):  páxs. 103-110. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_50_2_octavo.pdf.  Consultáu'l .
  4. Pseudocalyptomena graueri y la so distribución en Avibase.
  5. Brooks, Thomas M; Pilgrim, John D; Rodrigues, Ana SL; Da Fonseca, Gustavo AB (2005). «Conservation status and geographic distribution of avian evolutionary history», Phylogeny and Conservation 8 (n'inglés). Cambridge University Press, páx. 267-294. ISBN 978-0-521-82502-3.
  6. (1980) Birds of East Africa: their habitat, status and distribution (n'inglés). Nairobi: East Africa Natural History Society, páx. 112.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Kingdon, Jonathan (1989). Island Africa: The Evolution of Africa's Rare Plants and Animals (n'inglés). Princeton, New Jersey: Princeton University Press, páx. 184. ISBN 0-691-08560-9.
  • Lambert, Frank; Woodcock, Martin (1996). Pittas, Broadbills, and Asities (n'inglés). Sussex, England: Pica Press.
  • Rothschild (1909). «Description of a new Bird from Africa» (n'inglés). Ibis (Londres):  páxs. 690-691. 
  • Prum (1993). «Phylogeny, biogeography, and evolution of the broadbills (Eurylaimidae) and asities (Philepittidae) based on morphology» (n'inglés). The Auk (110-112):  páxs. 304-324. 

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]