Grandes hores d'Ana de Bretaña

Grandes hores d'Ana de Bretaña
	manuscritu allumáu y libro de horas (es)
Datos
Llingua de la obra	llatín
País orixinal	Francia
Testu completu	https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b52500984v

Les Grandes hores d'Ana de Bretaña ye un llibru d'hores realizáu para Ana de Bretaña, reina consorte de Francia en dos causes y duquesa titular de Bretaña: con Carlos VIII y con Lluis XII. La obra zarra verdaderes pintures ente los sos folios, en llugar de les miniatures habituales nesti tipu de llibros. D'ente les sos miniatures, son obra de Jean Bourdichon casi cincuenta escenes a toa páxina enmarcaes n'oru sobre'l fondu del pergamín tintáu en negru. Pol usu de la perspeutiva, la téunica pictórica y el realismu de les semeyes, estes miniatures pueden comparase con pintures en llenzu.

La Natividá (f. 51v) ye una de les escenes nocherniegues más impresionantes enxamás pintada nun llibru d'hores. Los rayos sobrenaturales de la estrella de Belén allumen de forma máxica una imaxe que tresmite un claru mensaxe teolóxicu. El talentu del maestru Jean Bourdichon vuelve sobresalir na escena que representa la fuxida a Exiptu (f. 76v), na que la lluz, l'atmósfera, l'escuru fondu de montes rocosos recuerden la Virxe de les Roques de Leonardo da Vinci. El xuegu de lluces y solombres na nueche estrellada ye tamién maxistral na escena que representa'l besu de Judas (f. 227v); les llámpares y les antorches emponen la mirada del espectador por que nun se pierda nengún detalle del murniu episodiu.

Bourdichon realza la intrigante lluminosidá de los sos colores aplicando delicaes pincelaes d'oru pa destacar los vistíos, les armadures, los pelos y les ales de los ánxeles.

El calendariu nun se llinda a pequeñes escenes marxinales sinón qu'inclúi pintures a toa páxina atayaes pol testu enmarcáu, sobre'l que s'asitia'l signu zodiacal de cada mes. Esti procedimientu paez nun ser utilizáu na miniatura francesa con anterioridá a Jean Bourdichon, salvu escepcionalmente en dos manuscritos.

El herbariu qu'apaez nos márxenes de los folios con testu convierte esti manuscritu en tou un tratáu de botánica con más de 330 plantes, cola so denominación científica en llatín, na parte cimera de la imaxe, y el so nome popular en francés, na parte inferior. Esti herbariu ta amás pobláu d'inseutos y pequeños animales. Trátase en definitiva de dos códices n'unu: un llibru espiritual pal recogimiento y l'oración y una enciclopedia natural, un llibru d'hores y un tratáu de botánica.

El maestru Bourdichon foi pintor de corte de Lluis XI, Carlos VIII, Lluis XII y Francisco I, y les sos pintures constitúin una clara meyora del Góticu escontra'l Renacimientu.

Tres la muerte de la duquesa de Bretaña en 1514, les sos Grandes Hores cautivaron a Lluis XIV, que les treslladó al gabinete d'Intereses del palaciu de Versalles. Dempués el manuscritu pasó a manes de Napoleón III, que les fixo esponer nel Muséu de los Soberanos del Louvre, de 1852 a 1872.

Referencies[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Facsímil dixital del manuscritu en Gallica