Cléo de Mérode

De Wikipedia
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Cléo de Mérode
Vida
Nacimientu V Distritu de París[1], 27 de setiembre de 1875[2]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Bandera de Bélxica Bélxica [3]
Llingua materna francés
Muerte VIII Distritu de París, 17 d'ochobre de 1966[2] (91 años)
Sepultura Cementeriu de Père-Lachaise
Causa de la muerte demencia (es) Traducir
Familia
Padre Karl von Mérode
Estudios
Llingües falaes francés[4]
Oficiu baillarina de balé, modelu artística, musa (es) Traducir
IMDb nm11766447
Cambiar los datos en Wikidata

Cléopâtre-Diane de Mérode (27 de setiembre de 1875, V Distritu de París – 17 d'ochobre de 1966, VIII Distritu de París), llamada artísticamente Cléo de Mérode, foi una baillarina francesa.

Formada na Ópera de París, entama una carrera pola so cuenta en 1898 y bailla por toa Europa hasta 1934. Tamién foi la estrella del cabaré Folies Bergère de París.

Escoyida Reina de la Guapura nes fotografíes presentaes a los llectores del diariu L'Illustration en 1896 ente 131 celebridad, ente elles Sarah Bernhardt. Amontó la so notoriedá con un toque d'escándalu, el fechu de la esposición de la escultura La Danseuse d'Alexandre Falguière nel Salón de los artistes franceses. Esti desnudu en mármol blanco de mayor tamañu que'l natural, pal qu'ella defende nun haber posáu, «tan solo pa la cabeza», foi talláu a partir d'un modelu en yelsu, que pudiera, de forma dudosa, ser modeláu a partir d'un molde del so cuerpu.[5]

La so guapura sigue siendo llexendaria, según los sos almiradores, ente ellos el rei Leopoldu II de Bélxica, aventura que rellata nes sos memories. Posó pal escultor Alexandre Falguière, pa los pintores Manuel Benedito, Giovanni Boldini, Edgar Degas, Henri de Toulouse-Lautrec, y pa los fotógrafos Paul Nadar y Léopold-Émile Reutlinger.

La so tumba nel Pere Lachaise, cola escultura de Luis de Périnat. División 90 : 48°51′42″N 2°23′47″E / 48.86167°N 2.39639°E / 48.86167; 2.39639.

Finada en París, na so casa de la rue de Téhéran, foi soterrada nel campusantu del Père-Lachaise (90 división), onde reposa al llau de la so madre, Vicentia de Mérode. Una estatua de Cléo de Mérode, realizada por Luis de Périnat, que foi'l so amante de 1906 a 1919, afata la tumba.

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Horay, Pierre (1985). Cléo de Mérode, Le ballet de ma vie, reeditáu en 1985. ISBN 2-7058-0162-6.
  • Corvisier, Christian (2007). Cléo de Mérode et la photographie, la première icône moderne. París: Éditions du Patrimoine.

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ «archives de Paris».
  2. ↑ 2,0 2,1 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. ↑ Afirmao en: Enciclopedia Espasa. Tomu: Suplemento 1965 - 1966. Páxina: 380-381. Editorial: Editorial Espasa. Llingua de la obra o nome: castellanu. Data d'espublización: 1905. Autor: José Espasa Anguera.
  4. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  5. ↑ Ministère de la culture. «Ministère de la culture - base Joconde». www.culture.gouv.fr. Consultáu'l 17 de febreru de 2011. «Nota del Muséu d'Orsay na base Joconde»

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Cléo_de_Mérode&oldid=3818442»