Cupressus lusitanica

De Wikipedia
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Cupressus lusitanica
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Pinophyta
Clas: Pinopsida
Orde: Pinales
Familia: Cupressaceae
Xéneru: Cupressus
Especie: C. lusitanica
Mill. 1768
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Cupressus lusitanica o Cupressus lindleyi ye una especie arbórea que se distribúi por América.

Vista del árbol.

Descripción[editar | editar la fonte]

Ramilla y conos.

El ciprés, llega a midir de 30 a 40 m d'altor, inclusive más nel so hábitat natural. Cuenta con un tueru rectu de 1,5 a 2 m de diámetru, corteza acoloratada marrón n'exemplares nuevos y abuxada o ablancazada nos exemplares centenarios. La copa ye cónica, con cañes estendíes, monopódicas. La corteza ye fisurada y el xamasca ye trupu. Les fueyes son escamoses, con márxenes llisos y enteros. Los conos son cuasi redondos, de 12 a 15 mm allugaos a lo llargo de les cañes. Fructifica a partir d'agostu a xineru. La maduración de los sos frutos dar d'ochobre a xineru, ábrense los conos con gran cantidá de granes alaes.

Distribución y hábitat[editar | editar la fonte]

Ye orixinaria de Méxicu y de Centroamérica: Guatemala, El Salvador y Hondures.[1] Y foi estensamente introducíu en Belize, Nicaragua y Costa Rica. Crez a altitúes de 1500-3500 msnm. El nome C. lusitanica o Ciprés de Portugal provién d'un clon, nun se sabe si natural de la India o de Méxicu, cultiváu en Portugal escontra 1634,[2] nel monesteriu de Buçaco, cerca de Coimbra; estos árboles yá teníen alredor de 130 años cuando la especie describióse botánicamente por Miller en 1768. En Méxicu ye conocíu colos nomes de cedru blancu; ciprés mexicanu o teotlate. Anque prefier usase el so sinónimu del nome científicu: Cupressus lindleyi. En Guatemala conozse a cencielles como Ciprés.

Forma montes puros nel so hábitat natural onde xeneralmente prevalez el clima fríu húmedu, con suelos fondos y altu conteníu en materia orgánico.

Cultivos y usos[editar | editar la fonte]

Prefier el riego moderáu y suelu arenosu; anque tamién s'afai a suelos probes en materia orgánico. Desenvolver al sol y ye bien resistente a les baxes temperatures; Crez perbién en condiciones templaes y fríes, pero crez meyor a media solombra. En Méxicu la so madera ye utilizada na ellaboración de muebles finos, y sobremanera na ellaboración artesanal de jaranas jarochas

Ye un árbol bien llonxevu, de rápida crecedera y resistente a la seca. Introducióse en diverses partes del mundu y ye cultiváu tantu pol so valor ornamental como pol so madera y ye un árbol bien utilizáu como cercu vivu. Llantóse llargamente pa la so producción comercial na industria papelero: a altes altitúes en Colombia (3300 msnm), Bolivia y Sudáfrica, y cerca del nivel del mar en Nueva Zelanda onde ta dafechu naturalizáu. En Colombia llántense estos cipreses pa crear cortines cortavientos y lluchar contra la erosión del suelu causaes por actividaes humanes nes fasteres de los montes.

Foi llantáu en llugares de clima templáu como ornamental cerca del nivel del mar y desenvolvióse bien: Buenos Aires, (Arxentina); Austin, Texas y nes Islles Britániques, puede algamar un altor de 30 m nes Islles Britániques.

Ta siendo plantáu na provincia arxentina de San Luis,[3] Arxentina a 1500 msnm con fines de forestación pa crear montes artificiales nuna tierra orixinalmente desprovista d'ellos nel sentíu estrictu (una y bones la vexetación natural ellí ye de carba alpina) nun clima bien similar al del so llugar d'orixe.

Vista del tueru

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Cupressus lusitanica describióse por Philip Miller y espublizóse en The Gardeners Dictionary: . . . eighth edition non. 3. 1768.[4]

Etimoloxía

Cupressus ye'l nome llatín del ciprés qu'acordies con dellos autores provién de "Cyprus" (Xipre), d'onde ye nativu y crez montés.

lusitanica: epítetu xeográficu qu'alude a la so llocalización en Lusitania.

Sinonimia
  • Callitropsis lusitanica (Mill.) D.P.Little
  • Cupressus benthamii var. lindleyi (Klotzsch ex Endl.) Mast.
  • Cupressus coulteri J.Forbes
  • Cupressus escelsa J.Scott ex Carrière
  • Cupressus glauca Lam.
  • Cupressus glauca var. tristis Endl.
  • Cupressus karwinskiana Regel
  • Cupressus lindleyi Klotzsch ex Endl.
  • Cupressus lindleyi var. hondurensis (Silva) Silva
  • Cupressus lindleyi subsp. hondurensis (Silva) Silva
  • Cupressus pendula L'Hér.
  • Cupressus sinensis J.Lee ex Gord.
  • Cupressus thurifera Lindl.
  • Cupressus uhdeana Gordon ex Carrière
  • Hesperocyparis lindleyi subsp. hondurensis (Silva) Silva
  • Hesperocyparis lusitanica (Mill.) Bartel
  • Juniperus uhdeana Gordon[5][6]
var. benthamii (Endl.) Carrière
  • Callitropsis benthamii (Endl.) D.P.Little
  • Cupressus benthamii Endl.
  • Cupressus benthamii var. knightiana (Perry ex Gordon) Mast.
  • Cupressus ehrenbergii Kunze
  • Cupressus knightiana Perry ex Gordon
  • Cupressus lindleyi subsp. benthamii (Endl.) Silva
  • Hesperocyparis benthamii (Endl.) Bartel
var. lusitanica
  • Cupressus uhdeana Gordon

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ SIRE-Paquetes Teunolóxicos Cupressus lusitanica Mill.
  2. ↑ Árboles: guía de campo, páx. 48.
  3. ↑ «Coníferes mexicanes en San Luis, Arxentina».
  4. ↑ «Cupressus lusitanica». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 31 de xineru de 2013.
  5. ↑ Cupressus lusitanica en PlantList/
  6. ↑ «Cupressus lusitanica». World Checklist of Selected Plant Families. Consultáu'l 31 de xineru de 2013.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Martínez, Maximinio: 1978. Catálogu de nomes vulgares y científicos de plantes mexicanes.
  • Rzedowski J.: 1983. Vexetación de Méxicu. Distritu Federal, Mexico.
  • Dvorak, W. S., G. R. Hodge, Y. A. Gutiérrez, L. F. Osorio, F. S. Malan & T. K. Stanger: 2000. Conservation and Testing of Tropical and Subtropical Forest Species by the CAMCORE Cooperative. College of Natural Resources, NCSU. Raleigh, NC. USA.
  • Farjon, Aljos: 2005. A monograph of Cupressaceae and Sciadopitys.
  • Richardson D.M. (Ed): 2005. Ecoloxía y bioxeografía de Pinus. Department of Conservation. South Island Wilding Conifer Strategy. New Zealand.
  • Chandler, N.G.: Pulpwood plantations in South Africa. Proc. Aust. Paper Indus. Tech. Ass.
  • Gutiérrez, Millán, W. Ladrach: 1980. Resultaos a tres años de la llantadera direuta de granes de Cupressus lusitanica y Pinus patula en finca Los Guaduales Departamentu del Cauca. Informe d'Investigación 60. Cali, Colombia. Cartón de Colombia S.A. 6 p.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Cupressus_lusitanica&oldid=4075916»