Benedetto Accolti (historiador)

Benedetto Accolti
Vida
Nacimientu	Arezzo (es) , 1415 (greg.)
Muerte	Florencia, 26 de setiembre de 1464 (greg.) (48/49 años)
Familia
Fíos/es	Bernardo Accolti; Pietro Accolti (es)
Hermanos/es	Francesco Accolti (es)
Estudios
Llingües falaes	llatín
Oficiu	humanista del Renacimientu, historiador, abogáu
Emplegadores	Universidá de Florencia

Benedetto Accolti (1415 ^(greg.), Arezzo ^(es) – 26 de setiembre de 1464 ^(greg.), Florencia) foi un xurista ya historiador italianu.

Estudiante de lleis en Florencia y Boloña, y profesor de la mesma materia en dambes ciudaes y en Volterra, en 1448 foi almitíu na alministración de la República de Florencia, onde diez años más tarde socedió a Poggio Bracciolini nel cargu de canciller.^[3]^[4]

Dexó escrites delles poesíes en llatín, anque les sos obres más conocíes foron una hestoria de los fechos acaecíos en Tierra Santa ente 1005 y 1187, incluyendo la Primer Cruzada, titulada De bello a Christianis contra Barbaros xesto pro Christi sepulchro et Judaea recuperandi (Venecia, 1532), y un discursu en favor de los sos tiempos escontra los señardosos de l'antigüedá, Dialogus de praestantia virorum sui aevi (Parma, 1689).^[3]^[4]

Del so matrimoniu con Laura Federighi dexó dellos fíos, ente ellos Pietro, que foi cardenal, Michele, que foi padre del tamién cardenal Benedetto, o Bernardo, que destacó na poesía.^[5]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Nun ha tracamundiase col so nietu'l cardenal Benedetto Accolti (1497-1549).

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ ^1,0 ^1,1 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
↑ ^3,0 ^3,1 Emilio Santini: Enciclopedia Italiana (1929).
↑ ^4,0 ^4,1 Marcello Aurigemma: Enciclopedia Dantesca (1970).
↑ Società Genealogica Italiana: Llibru d'oru de la nobiltà mediterranea (2014).

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

[9c7f29318db668aee7d38382ec2c098f4c2e36e9-1] 1,0 ^1,1 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[2dea66a30d3d8971ba4755ac18edaea2dc8e8c89-2] Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[San-3] 3,0 ^3,1 Emilio Santini: Enciclopedia Italiana (1929).

[Auri-4] 4,0 ^4,1 Marcello Aurigemma: Enciclopedia Dantesca (1970).

[Soc-5] Società Genealogica Italiana: Llibru d'oru de la nobiltà mediterranea (2014).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]