Adalberto Pereira do Santos

Adalberto Pereira do Santos
Vicepresidente de Brasil	;
Vicepresidente de Brasil
Vida
Nacimientu	Taquara, 11 d'abril de 1905
Nacionalidá	Brasil
Llingua materna	portugués
Muerte	Rio de Janeiro, 2 d'abril de 1984 (78 años)
Estudios
Llingües falaes	portugués
Oficiu	políticu, militar
Serviciu militar
Graduación	xeneral del exércitu
Lluchó en	Campaña de Italia (es)
Creencies
Partíu políticu	Alianza Renovadora Nacional (es)

Carrera[editar | editar la fonte]

Realizó los sos estudios militares, graduándose nel Colexu Militar de la ciudá brasilana de Porto Alegre. En rematando la so formación militar participó na Revolución de 1930 en Brasil, y dos años más tarde foi unviáu escontra'l Estáu de São Paulo onde tuvo na Revolución Constitucionalista de 1932 hasta la llegada de la Constitución brasilana de 1934. Ente los años 1944 y 1945 foi destináu a Italia onde lluchó nos combates formando parte de la Fuercia Espedicionario Brasilana. En cuanto tornó en 1945 a Brasil, participó na conspuracion que fizo que cayera'l réxime del 14º Presidente de Brasil, Getúlio Vargas.

Años más tarde, ente 1960 y 1962, convertir nel Direutor de l'Academia Militar de Agulhas Negres. Nel añu 1964, foi parte del golpe d'Estáu en Brasil de 1964 celebráu la nueche del día 31 de marzu, que derrocó al 24º Presidente del país João Goulart, y Adalberto sol nuevu réxime treslladóse a la ciudá de Rio de Janeiro, tomando'l mandu del 1º Exercito del réxime, y un añu más tarde en 1965 foi xubíu de rangu a Xeneral del Exércitu Brasilanu.

Nel añu 1969, pasó a ser miembru del Tribunal Supremu Militar de Brasil y tiempu más tarde entró en política siendo miembru del partíu Alianza Renovadora Nacional, onde llogró entrar nel gobiernu del país y el día 15 de marzu del añu 1974 foi nomáu pol Presidente Ernesto Geisel, como nuevu y 19º Vicepresidente de Brasil, asocediendo al anterior Augusto Rademaker, hasta'l día 15 de marzu de 1979 que foi l'últimu vicepresidente militar de Brasil tres la llegada a la vicepresidencia del políticu Antônio Aureliano Chaves de Mendonça.