Sedum telephium

Sedum telephium; Yerba callera
Estáu de caltenimientu
	Non amenazáu
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
Subreinu:	Tracheobionta
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Saxifragales
Familia:	Crassulaceae
Xéneru:	Sedum
Especie:	S. telephium; L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Sedum telephium ye una pequeña ensundiosa perenne, de la familia de les crasulácees. Natural de les rexones montascoses d'Europa central y meridional onde crez nos montes, sebes y árees avesíes.

Carauterístiques[editar | editar la fonte]

Como toles especies d'esti xéneru, ye una planta perbién afecha a la seca, por cuenta de la capacidá d'almacenar agua nes sos fueyes. De porte argutu, puede algamar de 30 a 60 cm d'altor. Tien un gran raigañu perenne y carnosa que forma pequeños tubérculos en forma de nabu que tienen un color abuxáu. Tien numberosos tarmos erectos, non ramificaos, que son redondos de color coloráu y bien sólidos. Les fueyes son planes, carnoses de color azul verdosu, dentaes, alternes y bien numberoses. Les fueyes cimeres son arredondiaes y sésiles y les inferiores son de mayor tamañu (hasta 5 cm de llargor), alaes y con un peciolu curtiu. Les inflorescencies, surden de tarmos terminales en cabeces florales trupes de color púrpura, tintada dacuando con tonalidaes blanques o rosa pálidu.

Propiedaes[editar | editar la fonte]

La principal virtú d'esta planta ye que sana llagues y firíes, tamién se-y atribúin otres virtúes como cicatrizante y callicida, esta demostráu qu'aplicando direutamente la fueya sobre les dureces, consigue qu'estos s'allandien.

PARTE UTILIZADA: Les fueyes (dixebrar la fina piel de la cara cimera y aplicar direutamente sobre quemadures, cortes, llagues y mancaes polo xeneral).

Ye astrinxente y mucílagosa, usada pa tratar la foria
Les fueyes fervíes con lleche en forma d'emplastu son usaes pa tratar hemorroides y fisuras añales ensin infestar
La planta contién telephiína, flavonoides, mucílagos, azufre y azucres
Sirve d'insecticida al quemar

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Sedum telephium describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 430. 1753.^[1]

Etimoloxía

Sedum: nome xenéricu, mera transposición del llatín sedum-i qu'en dómines romanes designaba ciertes Crassulaceae (Sempervivum tectorum, Sedum album y Sedum acre), y usáu por Pliniu'l Vieyu nel so Hist. Nat, 18, 159.^[2]

telephium: epítetu deriváu de Telephus, el fíu de Hércules, que según la mitoloxía, afayó les sos propiedaes melecinales.

Sinonimia

Sinónimos de Sedum telephium

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ «Sedum telephium». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 22 de febreru de 2013.
↑ Aedo, C. 1997. Sedum L. in Castroviejo, S., Aedo, C., Laínz, M., Muñoz Garmendia, F., Nieto Feliner, G., Paiva, J. & Benedí, C. (eds.). Flora iberica, vol. 5, p. 121-159. Real Xardín Botánicu, CSIC, Madrid, 1997-2002

Bibliografía[editar | editar la fonte]

Clausen, R. T. 1975. Sedum of North America North of the Mexican plateau. p.. 1–742.
Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., New York.
Gleason, H. A. 1968. The Choripetalous Dicotyledoneae. vol. 2. 655 pp. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. U.S. (ed. 3). New York Botanical Garden, New York.
Scoggan, H. J. 1978. Dicotyledoneae (Saururaceae to Violaceae). 3: 547–1115. In Fl. Canada. National Museums of Canada, Ottawa.
Voss, E. G. 1985. Michigan Flora. Part II Dicots (Saururaceae-Cornaceae). Bull. Cranbrook Inst. Sci. 59. xix + 724.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Sedum telephium.

[Trop-1] «Sedum telephium». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 22 de febreru de 2013.

[FLIB-2] Aedo, C. 1997. Sedum L. in Castroviejo, S., Aedo, C., Laínz, M., Muñoz Garmendia, F., Nieto Feliner, G., Paiva, J. & Benedí, C. (eds.). Flora iberica, vol. 5, p. 121-159. Real Xardín Botánicu, CSIC, Madrid, 1997-2002

[1]

[2]