Ernestina (mazana)

De Wikipedia

Plantía:Ficha de cultivarErnestina[1] ye una variedá cultivar de pumar (Malus domestica)[2] Esta mazana ye orixinaria d'Asturies y ye una de les 76 variedaes de mazana que s'inclúin na D.O.P. Sidra d'Asturies. Ta cultivada na coleición de pumares asturianos del SERIDA.[3][4]

Sinónimos[editar | editar la fonte]

Característiques[editar | editar la fonte]

El pumar de la variedá 'Ernestina' tien una puxanza d'eleváu a bien eleváu. Figura de la estructura de ramificación (sistema de formación n'exa): 14. Tipu de fructificación: II-III[5]

Dómina d'entamu de floriamientu (permediu periodu 2005-2009): De floriamientu tardíu a entemedia, mediaos de la tercera decena d'abril.[5][6]

La variedá de mazana Ernestina tien un frutu de tamañu medianu, firme.[3][5][6]

El frutu tien predominiu de forma oblonga cónica.[3][7]

Cuévanu del pedúnculu: fonda col anchor de la cubeta peduncular bien ancha, siendo la rellación de la cubeta ocular-cubeta peduncular cónica. Cantidá de "russeting" en cubeta peduncular d'alta a bien alta.[3][6]

Pedúnculu curtiu (11-15 mm) 1 bien curtiu (≤10 mm). Con espesura del pedúnculu delgáu y dellos medianos.[3]

Apertura de güeyu, daqué abiertu o abiertu y dalgunu zarráu. Tamañu de güeyu de pequeñu a medianu. Fondura de la cubeta ocular de media a pocu fonda y l'anchor de la cubeta ocular ye estrecha. Coronamiento final de la mota (perfil cubeta) llixeramente onduláu. Cantidá de "russeting" en cubeta ocular baxa.[3]

Coloración de fondu mariellu ablancazáu o verde, siendo el color de superficie naranxa a turráu d'una intensidá clara en plaques continues. Siendo la cantidá de "russeting" nos llaterales baxa a bien baxa o ausente.[3][8]

Densidá de lenticelas de medianamente numberoses a escases. Siendo'l tamañu de les lenticelas de medianu a pequeñu, ensin aureola y col color del nucleu de la lenticela marrón.[3]

Color de la magaya crema y daqué verdosu nel corazón del frutu.

Maduración producizse na segunda a tercera decena d'ochobre.[5]

Variedá de sabor duce llixeramente amargosu, por tanto con un conteníu medio en fenoles. Esti tipu de variedaes taben bien escasamente representaes ente les variedaes acoyíes a la DOP Sidra d'Asturies y resulta conveniente disponer de les mesmes pa utilizales na proporción fayadiza. Utilizase na producción de sidra.[5][6]

Rendimientos de producción[editar | editar la fonte]

Producción: Entrada en producción daqué lenta, cuando algama la plena producción ésta ye >25 t/ha. Nivel d'alternanza pocu alternante.[5]

Rendimientu en mostiu (l/100 kg): 55,0 ± 6,8. Azucres totales (g/l): 107,1 ± 2,0. Acidez total (g/l H2GUO4): 1,6 ± 0,5. pH: 4,1 ± 0,3. Fenoles totales (g/l ac. Tánico): 1,2 ± 0,2. Grupu tecnolóxicu:Dulce llixeramente amargosu.[5][8]

D.O.P. Sidra d'Asturies[editar | editar la fonte]

La Denominación d'Orixe Protexida (D.O.P.) sidra d'Asturies tien d'ellaborase puramente con mazanes procedentes de parceles asturianes inscrites nel Conseyu Regulador de la Denominación d'Orixe”, que ye l'organismu oficial que según l'artículu 10 del reglamentu (CEE 2081/92) acreditáu para certificar qu'una sidra cumpla los requisitos establecíos nel so reglamentu para ser “Sidra d'Asturies”.[3]

Na actualidá (2018) cuenta con 31 llagares, 322 cosecheros y 843 hectárees rexistraes y auditadas.

Sensibilidaes[editar | editar la fonte]

Sensibilidá a hongos: Baxa a monilia y bien baxa a motudu Chancro y oidio.[9][5][8]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

  • Mazanes de sidra d'Asturies
  • Bancu Nacional de Germoplasma de la Estación de Villaviciosa
  • Fenología
  • Apomixia
  • Floriamientu, polinización y cuaye n'árboles frutales
  • 'Sidra'
  • Malla espaldera o para entutorar
  • Fruticultura
  • Inxertu
  • Portainjertos Malling

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ Imagen Mazana Ernestina https://desidras.com/manzana/ernestina/
  2. ↑ D. Potter, T. Eriksson, R. C. Evans, S. Oh, J. E. E. Smedmark, D. R. Morgan, M. Kerr, K. R. Robertson, M. Arsenault, T. A. Dickinson & C. S. Campbell. «Phylogeny and classification of Rosaceae» (n'inglés, PDF). Plant Systematics and Evolution 266 (1-2):  páxs. 5-43. doi:10.1007/s00606-007-0539-9. http://biology.umaine.edu/Amelanchier/Rosaceae_2007.pdf.  Nótese que esta publicación es anterior al Congreso Internacional de Botánica de 2011 que determinó que la subfamilia combinada, a la que este artículo se refiere como Spiraeoideae, debía denominarse Amygdaloideae.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Variedades de manzanas D.O.P. Sidra de Asturias. http://www.sidradeasturias.es/catalogo.php?var=4.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «dopsidraastu» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  4. ↑ Digital.csic.es/bitstream/Coleición de cultivares autóctonos asturianos y del arco Atlántico de manzanos (Malus xdomestica) del Banco de Germoplasma de Villaviciosa Pág. 35. http://digital.csic.es/bitstream/10261/44503/1/S%C3%A1nchezC_TC_2007.pdf. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 Descripción de las variedades de manzana de la D.O.P. Sidra de Asturias Ernestina página 29. SERIDA D. L.: AS.- 5.480/09. http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf. Consultáu'l 25 d'avientu de 2019.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «dopsidraasturi» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Desidras.com/manzana/ernestina, DOP sidra de Asturias. https://desidras.com/manzana/ernestina/. Consultáu'l 25 d'avientu de 2019. 
  7. ↑ Digital.csic.es/bitstream Tipos de la forma de los frutos de la manzana página 60. http://digital.csic.es/bitstream/10261/44503/1/S%C3%A1nchezC_TC_2007.pdf. Consultáu'l 25 d'avientu de 2019. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Serida.org/publicacionesdetalle.. http://www.serida.org/publicacionesdetalle.php?id=5568. Consultáu'l 25 d'avientu de 2019.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «“manzanaamariegaserida”» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  9. ↑ Syngenta.es/moteado-en-manzano. https://www.syngenta.es/moteado-en-manzano. Consultáu'l 25 d'avientu de 2019. 

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Dapena, Y., Blázquez, M.D. 2009. Descripción de les variedaes de mazana de la D.O.P Sidra d'Asturies. SERIDA. 69 pp. [disponible online: @http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf].
  • Dapena, Y., Blázquez, M.D., Fernández, M. 2006. Recursos fitogenéticos del Bancu de Germoplasma de Pumar del SERIDA. Tecnoloxía Agroalimentaria 3: 34-39. [disponible online: @http://www.serida.org/pdfs/1524.pdf].
  • El manzano autóctono de Navarra.
  • Rivera Núñez, Diego; Obón de Castro, Concepción. Frutos secos, oleaxinosos, frutales de güesu, almendrales y frutales de pebida . Volum 1. Editum, 1997, p.152–153. ISBN 8476847440 [Consulta: 19 febreru 2012].
  • Henri Kessler, Pomologie romande illustrée. -yos 50 meilleures variétés de fruits pour la culture avec reproduction en couleurs d'après échantillons cultivés au pays, 1949.[1]
  • Willi Votteler: Verzeichnis der Apfel- und Birnensorten, Obst- und Gartenbauverlag, München 1993, ISBN 3-87596-086-6
  • André Leroy, Dictionnaire pomologique, tomes 3 et 4, 1867.
  • Les deux tomes de « Le Verger Français », 1947, 1948.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

  1. ↑ lire sur pomologie.com.
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Ernestina_(mazana)&oldid=4134596»