Enerxía d'ionización

Enerxía d'ionización
	enerxía d’enllaz y cantidá química

La enerxía d'ionización o potencial d'ionización ye la enerxía qu'ha suministrase a un átomu neutru, gaseosu y n'estáu fundamental p'arrinca-y l'electrón reteníu más feble. Podemos espresalo d'esta miente:

Átomu neutru gaseosu + Enerxía → Ion positivu gaseosu + e^-

Esta enerxía correspuende a la primer ionización. El segundu potencial d'ionización representa la enerxía necesaria pa sustrayer el segundu electrón; esti segundu potencial d'ionización siempre ye mayor que'l primeru, yá que'l volume d'un ion positivu ye menor que'l del átomu y la fuercia electroestática ye mayor nel ion positivu que nel átomu neutru, al conservar la mesma carga nuclear.

El potencial o enerxía d'ionización espresase n'electrón-voltios, xulios o quiloxulios por mol (kJ/mol).

1 eV = 1,6 x 10^-19 C

1 V = 1,6 x 10^-19 J

Si'l potencial d'ionización d'un átomu fuera 1 eV, pa ionizar un mol (6,22 x 10²³ átomos) de dichos átomos seríen necesarios 96,5 kJ.

Nos elementos d'una mesma familia o grupu'l potencial d'ionización amenorga según aumenta'l númberu atómicu, ye dicir, d'arriba a abaxo.

Nos alcalinos, por exemplu, l'elementu de mayor potencial d'ionización ye'l litiu y el de menor el franciu. Esto ye porque l'últimu electrón allúgase n'orbitales cada vegada más alloñaos del nucleu y los electrones de les capes interiores exercen un efeutu d'apantallamientu de l'atraición nuclear sobre los electrones periféricos.

Nos elementos d'un mesmu periodu'l potencial d'ionización crez según aumenta'l númberu atómicu, ye dicir, d'esquierda a drecha.

Esto débese a que l'electrón diferenciador o últimu de los elementos d'un periodu ta allugáu nel mesmu nivel enerxéticu, mentes que la carga del nucleu aumenta, polo que será mayor la fuercia d'atraición, y amás el númberu de capes interiores nun varía y l'efeutu pantalla nun aumenta.

Sicasí, l'aumentu nun ye continuu, yá que nel casu del beriliu y el nitróxenu obtiénense valores más altos que lo que podría esperase por comparanza colos demás elementos del mesmu periodu. Esti aumentu débese a la estabilidá que presenten les configuraciones s² y s² p³, respeutivamente.

La enerxía d'ionización más elevada correspuende a los gases nobles, yá que la so configuración electrónica ye la más estalbe, y por tanto habrá que fornir más enerxía p'arrincar los electrones.