Eleuterio Sánchez
Eleuterio Sánchez | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Salamanca[1], 1942[2] (81/82 años) |
| Nacionalidá | Imperiu Español |
| Estudios | |
| Estudios | Universidá Nacional d'Educación a Distancia |
| Llingües falaes | castellanu |
| Oficiu | escritor |
| IMDb | nm0844899 |
 | |
Eleuterio Sánchez Rodríguez, el Lute (1942, Salamanca) ye un escritor español y un conocíu delincuente y ex fuxitivu, acusáu y condergáu por atracu y asesinatu.
Biografía[editar | editar la fonte]
Nació en 1942 nuna chabolu del barriu de Pizarrales, Cabezuela, Salamanca, nel senu d'una familia merchera que'l so cabeza de familia taba en prisión. Foi bautizáu na parroquia de Santibáñez de la Sierra.
Adquirió notoriedá social al ser encarceláu mientres dos años y tres díes pol robu de tres pites por necesidá. Poco dempués, el 5 de mayu de 1965, producióse un atracu a una xoyería na cai de Bravo Murillo de Madrid, nel cual foi asesináu'l vixilante de seguridá del establecimientu y fueron robaes 120 000 pesetes. Sánchez foi acusáu y sometíu a un xuiciu, nel que se-y declaró culpable. Condergóse-y a la pena capital, sentencia que foi conmutada pola de cadena perpetua.
Na prisión aprendió a lleer, escribir y cantar, llogrando aprobar la carrera de Derechu na UNED y ser abogáu, exerciendo como tal nel gabinete d'abogacía madrilanu d'Enrique Tierno Galván.[3] Ye autor d'una serie de llibros autobiográficos: Camina o españa (1977), Mañana voi ser llibre (1979), Una pluma ente rexes (1981), Ente solombres y silencios (1983), Crónica d'un campusiano (1987) y Cuando aguantar ye vencer (2013).
Pero antes, la so gran fama mediática vieno de la mano de les sos fugues, la primera d'elles dende un tren onde yera curiáu pola Guardia Civil nun treslláu penitenciariu en 1966, tres la que consiguió tar safáu mientres trece díes hasta ser arrestáu;[4] la segunda dende'l penal del Puerto de Santa María na Nuechevieya de 1970, tres la que tuvo escondíu y fugáu mientres un gran periodu de tiempu, ayudáu pol so grupu social, hasta 1973 cuando foi deteníu de nuevu. Quedó en llibertá definitivamente'l 20 de xunu de 1981.[5]
El 2 de marzu de 2006 el Lute foi deteníu per última vegada pola Guardia Civil na llocalidá onubense de Punta Avesida tres una denuncia de la so esposa por malos tratos.[6] L'Audiencia Provincial de Sevilla confirmó definitivamente la so absolución por violencia de xéneru n'avientu de 2008.[7]
El 3 de xineru de 2009 el Lute volvió salir a la palestra en dellos medios de comunicación col pidimientu de que se declarara «radicalmente nulu» el procesu xudicial pol que foi condergáu a muerte por ser un xuiciu sumarísimu, ensin garantíes pal procesáu y con una llei franquista.[8][3]
Tien cinco fíos, con tres muyeres distintes. Con Consuelo tuvo a José María y David; darréu, con Carmen Romero, a Eleuterio, y nel so únicu y últimu matrimoniu, con Carmen Cañavate Hors, tuvo a Ismael y Camín.[9]
Anguaño (2014) mora ente Niebla (provincia d'Huelva)[10] y Cabezabellosa (Cáceres).
Na cultura popular[editar | editar la fonte]
La so hestoria foi llevada al cine nos años 80 con El Lute: camina o españa, filme que tuvo la so secuela, El Lute II: mañana voi ser llibre.
La obra de teatru Eleuterio. Historia d'un home llibre (José Marraco, 2012) ta inspirada na so vida.
En 1975, Benito Moreno homenaxó-y col discu Romances del Lute y otros cantares. En 1979, la so hestoria foi rellatada nuna tema del grupu Boney M nel so álbum Oceans of Fantasy. En 2004, Estopa fíxo-y un cantar, «La del Lute», nuna edición especial de La cai ye to. En 2001 Haze tituló un de los sos cantares como «El Lute, libre o muerto», cola participación de José Mercé.
El cantautor Joaquín Sabina mentar nel cantar «Asina toi yo ensin ti»: «lascivo como'l besu del coronel, furtivu como'l Lute cuando yera'l Lute, asina toi yo ensin ti». Los Mojinos Escozíos tamién-y menten nel cantar «Mango» del discu Semos unes bisarmes: «La xente tienme más mieu que al Lute».
Nel capítulu 77 de la serie de RTVE Cuéntame cómo pasó, emitíu na 5ª temporada mientres el mes d'abril de 2004, apaez información referente a la so fuga en 1970 dende'l penal del Puerto de Santa María.
El grupu de rap español Los Chikos del Maíz nomar nel cantar «Spain is Different»: «Rollito Corleone non, quedo col Lute». Tamién-y menta'l grupu Perros Caleyeros nel so cantar «Alter Ego»: «Soi un lladrón de pites, como Eleuterio».
El Sicariu, raperu componente del grupu de rap español Falando en Plata Squad, tamién lo noma nel cantar "Últimes Noticies": "Entruga a Imanol Arias quién ye'l Sicariu y te va dicir que'l Lute".
Nel 2016, apaez na serie "EL CASU: Cróniques de sucesos" (TVE 1) nel capítulu 5, onde-y realicen la famosa semeya antes del xuiciu de 1966 col brazu en cabestrillo ente dos guardias civiles. Semeya que dempués ye vendida a otros periódicos.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 19 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 11860533X. Data de consulta: 15 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ 3,0 3,1 «El Lute camina otra vegada», El País, 17 de xineru de 2009.
- ↑ Diario Vasco, 16 de xunu de 1966
- ↑ GOBIERNU_1979-1982/Gobiernu/concede/indultu/total/Eleuterio/Sanchez/Lute/elpepiesp/19810620elpepinac_19/Tes «El Gobiernu concede indultu total a Eleuterio Sánchez, “el Lute”», El País, 20 de xunu de 1981.
- ↑ «El Lute: “Siéntome crucificáu”, El País, 19 de marzu de 2006. «El fiscal pide cárcel pal Lute por presuntu maltratu a la so esposa», El País, 19 d'ochobre de 2006.
- ↑ «Confirmada l'absolución d'El Lute por maltratu», El País, 18 d'avientu de 2008.
- ↑ «El lute pide memoria histórica», ABC, 3 de xineru de 2009.
- ↑ «El Lute: miente o españa», Interviú.es, 16 d'abril de 2006
- ↑ «El retiru estremeñu d'El Lute», larioja.com, 6 d'agostu de 2012.
