Eleiciones xenerales d'Italia de 1934
← 1929 •  • 1946 →
| |||||||||||
| Eleiciones xenerales d'Italia de 1934 535 escaños na Cámara de Diputaos | |||||||||||
| 25 de marzu de 1934 | |||||||||||
| Primer Ministru d'Italia | |||||||||||
Titular
Benito Mussolini |
Elixíu
Benito Mussolini | ||||||||||
Les eleiciones xenerales celebrar n'Italia el 24 de marzu de 1929. Arriendes de una reforma parllamentaria promulgada en 1928 pola Cámara de Diputaos y el Senáu, les eleiciones celebrar en forma de referendu, col Gran Conseyu Fascista convertíu nun Órganu estatal, dexóse componer una llista d'un solu partíu pa ser aprobáu o refugáu polos votantes. La llista presentada foi finalmente aprobada pol 98,43% de los votantes.[1] L'apolmonante mayoría provocó a Benito Mussolini moteyar la eleición el "segundu referendu del fascismu".
En 1929 roblóse un concordatu con el Vaticanu que punxo fin a décades de llucha ente l'Estáu italianu y el Papáu, que se remonta a tomar de posesión de los Estaos Papales en 1870 pola Casa de Saboya mientres la unificación d'Italia. Los pautos del Laterano, polos que l'Estáu italianu foi finalmente reconocíu pola Santa Sede, y l'independencia de la Santa Sede foi reconocida pol Estáu italianu, fueron tan apreciaos pola xerarquía eclesiástica que'l Papa Pío XI aclamó a Mussolini como "home de la Providencia ".[2]
Mientres la década de 1930, Mussolini tamién dirixó a la milicia armada fascista local, el MVSN o "camises negres", qu'apavoró les resistencies incipientes nes ciudaes y provincies y estableció la OVRA, una policía secreta institucionalizada que recibió sofitu estatal oficial. D'esta manera llogró caltener el poder nes sos propies manes y evitar l'apaición de cualesquier rival.
Dempués de la llegada d'Adolf Hitler al poder, amenaciando los intereses italianos n'Austria y la cuenca del Danubiu, Mussolini propunxo'l Pactu de los Cuatro Potencies con Gran Bretaña, Francia y Alemaña en 1933. Cuando'l canciller austru-fascista Engelbert Dollfuss con poder dictatorial foi asesináu'l 25 de xunetu de 1934, por partidarios nacionalsocialistes, Mussolini amenació a Alemaña cola guerra en casu d'una invasión alemana d'Austria. Mussolini por un periodu de tiempu siguió puramente contraria a cualquier intentu alemán de llograr el Anschluss y promovió l'efímeru Frente Stresa contra Alemaña en 1935.
El sufraxu masculín universal, que yera llegal dende 1912, llindar a los homes que yeren miembros d'un sindicatu o d'una asociación, a soldaos y miembros del cleru. Arriendes d'ello, namái 9,5 millones de persones pudieron votar.[3]
La eleición tuvo llugar en forma de plebiscitu; Los votantes podríen votar "Sí" o "Non" p'aprobar la llista de diputaos designaos pol Gran Conseyu del Fascismu. El votante taba forníu con dos fueyes d'igual tamañu, blanques nel esterior, nel interior coles pallabres "¿Aprobastis la llista de miembros nomaos pol Gran Conseyu Nacional del Fascismu?" El papel eleutoral col "Sí" tamién foi acompañáu pol tricolor italianu y un fasces, el "Non" yera namái un papel blancu ensin nengún símbolu.
El votante tenía de votar nel momentu de recoyer dambes tarxetes; Dientro de la cabina de votación había una primer urna onde'l votante dexaba la carta refugada y depués apurrir a los escrutadores, por que se aseguraren de que taba "curioso sellada". Esti procesu nun aseguró que la votación fuera realmente secreta.
Amás, si'l "Non" ganaba, la eleición tenía que ser repitida, cola ammitación d'otres llistes eleutorales.[4]
Resultaos[editar | editar la fonte]
 | |||||
| Eleición | Votos | % | Escaños | +/− | |
|---|---|---|---|---|---|
| Partíu Nacional Fascista | 10,043,875 | 99.85 | 400 | ±0 | |
| Contra | 15,215 | 0.15 | 0 | ±0 | |
| Blancos/nulos | 1,300 | – | – | – | |
| Total | 10,059,090 | 100 | 400 | ±0 | |
| Rexistraos | 10,527,608 | 95.56 | – | – | |
| [5] | |||||
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Italy, 24 May 1929: Fascist single list Direct Democracy (n'alemán)
- ↑ Fattorini, Emma (2011). Hitler, Mussolini and the Vatican : Pope Pius XI and the speech that was never made, [English ed.], Cambridge, UK: Polity Press, páx. xi. ISBN 978-0-7456-4488-2.
- ↑ Paxton, Robert (2004). The Anatomy of Fascism. New York City: Alfred A. Knopf. ISBN 1-4000-4094-9.
- ↑ Testo Unico 2 settembre 1928, n. 1993, art. 57 and 88
- ↑ Direct Democracy
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Eleiciones xenerales d'Italia de 1934.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q3722449- Multimedia: 1934 elections in Italy