Economía llaboral
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
La economía llaboral ye la caña de la economía especializada nel estudiu del mundu del trabayu. Dependiendo de cual seya l'enfoque adoptáu dientro de los esistentes na ciencia económica, l'analís de los aspeutos llaborales de la economía va adquirir carauterístiques particulares y distintives de los demás. Na economía contemporánea ye dominante l'enfoque neoclásicu.
Ente los problemes principales qu'entren nel campu d'estudiu de la economía llaboral tán el desemplegu, el nivel de salarios, la productividá del trabayu, la calidá y estabilidá de los emplegos ente otros.
Enfoques d'equilibriu y de desequilibriu
[editar | editar la fonte]Una clasificación bien útil pa los distintos enfoques y aproximamientos dientro de la economía llaboral ye la d'arrexuntalos según entiendan el mercáu llaboral en términos d'equilibriu o si pongan énfasis na identificación de desequilibrios nel so funcionamientu. Dientro de los teóricos del equilibriu, l'enclín dominante ye la de la escuela neoclásica. Esta sería la corriente más tradicional, otres aportaciones fueron realizaes polos teóricos del capital humanu y de la información asimétrica.
L'enfoque tradicional del desequilibriu ye'l marxista colos elementos teóricos dexaos por Marx. Esti enfoque recibió depués tamién numberosos apurras, destacar por casu para América Llatina apurrir de los teóricos de la dependencia y dende Francia los autores de la escuela de la regulación.
Economía llaboral neoclásica
[editar | editar la fonte]Nel enfoque de la escuela neoclásica, la economía llaboral centra'l so estudiu nel mercáu de trabayu. Parten del funcionamientu d'un mercáu análogu al utilizáu pa los mercaos polo xeneral, nel qu'esiste una ufierta y una demanda de que la so interacción va salir un determináu preciu y una determinada cantidá oxeto de transaición. El preciu nesti casu ye'l salariu y la cantidá'l númberu de trabayadores emplegaos o la cantidá d'hores trabayaes. Como conclusión principal d'esti enfoque tenemos que: partiendo de los supuestos comunes de competencia perfecta, el mercáu de trabayu va tender a una situación de salariu y emplegu d'equilibriu. Esti salariu va corresponder a la productividá marxinal del trabayu y el nivel d'emplegu va ser aquel nel cual toos quien deseyen trabayar al salariu vixente nel mercáu facer. El desemplegu involuntariu va ser entós desemplegu friccional de baxa cuantía y de bien curtia duración.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Asociación Española d'Economía del Trabayu [1]