Saltar al conteníu

Duranta erecta

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Duranta erecta
Clasificación científica
Reinu: Plantae
(ensin clasif.): Eudicotas
(ensin clasif.): Astérides
Orde: Lamiales
Familia: Verbenaceae
Xéneru: Duranta
Especie: Duranta erecta
L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Duranta erecta ye una especie d'arbustu perteneciente a la familia Verbenaceae, distribuyida dende Méxicu a América del Sur y les Antilles. Ye llargamente cultivada como planta ornamental en xardinos tropicales y subtropicales de tol mundu, y convirtióse en naturalizáu en munchos llugares. Considérase una especie invasora n'Australia, China , Sudáfrica y en delles islles del Pacíficu.

Vista de la planta
Detalle de les flores
Ilustración

Descripción

[editar | editar la fonte]

Son arbustos qu'algama un tamañu de 2–4 m d'altu, con escayos o frecuentemente inermes (en Nicaragua). Fueyes opuestes, simples, obovado-espatulaes a elíptiques, 3.2–7 cm de llargu y 1.5–3 cm d'anchu, ápiz agudu (a arrondáu), base atenuada, marxe enteru o con pocos dientes irregulares na metá cimera, glabrescentes, tricomes cuando presentes esvalixaos, curtios y adpresos. Inflorescencia racimo de 5–22 cm de llargu, terminales y axilares, dacuando presentándose como panículas, frecuentemente recurvada o péndula, bractéoles 3–4 mm de llargu; mota angostamente tubular, (3–) 4 mm de llargu, atayáu nel ápiz con 5 dientes diminutos de 0.5–1 mm de llargu; corola zigomorfa, más o menos hipocrateriforme, azul, lila o blanca, con tubu angostu de 7–10 mm de llargu, 5-llobada, llobos desiguales de 3–5 mm de llargu; estames 4, incluyíos, didínamos, 2.5–3 mm de llargu; estilu incluyíu, 2.5–3 mm de llargu, estigma diminutu. Frutu estrecha y dafechu envolubráu pola mota acrescente, con apariencia abayada, jugoso (pue ser un pocu amargu), mariellu a anaranxáu brillante, tubu subgloboso 6–8 mm de llargu, dientes estendíos más allá del frutu nuna cara torcida de 1–3 mm de llargu; frutu drupáceo, pirenos 4, cada unu con 2 granes.[1]

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]

Distribúyese como especie bien variable dende'l sur d'Estaos Xuníos a Brasil y Arxentina y nes Antilles; a una altitú de 40–1100 metros; fl y fr tol añu; y ye llargamente cultivada.

Propiedaes

[editar | editar la fonte]

Les fueyes y bayes de la planta son tóxiques , y confirmóse que mataron a neños, perros y gatos. Sicasí, los páxaros cantores comen la fruta ensin efeutos nocivos.[2]

Nel estáu d'Hidalgo, úsase la cocción de les fueyes pa purificar el sangre.

Hestoria

Pal sieglu XX, Maximino Martínez reportar como antipirético y estimulante.

Química

Nel frutu identificáronse los alcaloides, isoquinolina, y un deriváu de la 5,6-dihidro-7H-2-piridina amás de los monoterpenos durantósidos I y II y repenósido.

Les fueyes y frutos de D. repens contienen un glicósido saponínico y la presencia d'ácidu cianhídricu. El monoterpeno durantósido foi detectáu en fueyes y tarmos con fueyes, amás de l'amida na última amuesa. La isoquinolina ye letal pa inseutos.[3]

Ecoloxía

[editar | editar la fonte]

Duranta erecta nel so estáu natural, crez comúnmente nes mariñes predreses o arenoses ens zones de plenu sol, o más húmedes, en sitios alteriaos tierra adientro. Antes del maduror, la planta va crecer a un ritmu d'hasta mediu metro per añu.[4]

Ye llargamente cultivada como planta ornamental en toles rexones tropical y templáu subtropicales.[2] Les sos vistoses flores y frutos convertir nun complementu deseable nos xardinos y les flores atraen caparines y colibríes . [ 4 ] Hai una gran variedá de cultivares disponibles, ente ellos[2] 'alba', 'aurea', 'Aussie gold', 'gold mound', 'geisha girl', 'sapphire showers', y 'variegata'.[5]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Duranta erecta describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 637. 1753.[1]

Etimoloxía

Duranta: nome xenéricu que foi dau n'honor de Castor Durantes, un botánicu italianu del sieglu XV.[6]

erecta: epítetu llatín que significa "rectu" . La planta tamién se conoz como D. repens, del llatín "progresiva". Esti últimu nome foi orixinalmente utilizáu pa identificar les fueyes más pequeñes en variedaes de la especie.[7]

Sinonimia
  • Duranta angustifolia Salisb.
  • Duranta dentata Pers.
  • Duranta ellisiae Jacq.
  • Duranta inermis L.
  • Duranta integrifolia Tod.
  • Duranta latifolia Salisb.
  • Duranta macrodonta Moldenke
  • Duranta microphylla Willd.
  • Duranta microphylla Desf.
  • Duranta plumieri Jacq.
  • Duranta racemosa Mill.
  • Duranta repens L.
  • Duranta spinosa Mill.
  • Duranta turbinata Tod.
  • Duranta xalapensis Kunth
  • Ellisia acuta L.[8]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 «Duranta erecta». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 10 de xineru de 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Francis, John K.. «Duranta erecta». United States Forest Service. Consultáu'l 11 d'avientu de 2008.
  3. «En Medicina tradicional mexicana». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-09.
  4. Christman, Steve (26 d'ochobre de 2003). «Floridata: Duranta erecta». Floridata. Consultáu'l 11 d'avientu de 2008.
  5. Culbert, D. F.. «Duranta cultivars». University of Florida Institute of Food and Agricultural Sciences. Consultáu'l 11 d'avientu de 2008.
  6. «Duranta erecta». Missouri Botanical Garden. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-08-14. Consultáu'l 11 d'avientu de 2008.
  7. Culbert, D. F.. «Add drops of Gold to Florida Yards». University of Florida Institute of Food and Agricultural Sciences. Consultáu'l 11 d'avientu de 2008.
  8. Duranta erecta en PlantList

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  1. CONABIO. 2009. Catálogo taxonómico de especies de México. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
  2. Correa A., M.D., C. Galdames & M. Stapf. 2004. Cat. Pl. Vasc. Panamá 1–599. Smithsonian Tropical Research Institute, Panama.
  3. Davidse, G., M. Sousa Sánchez, S. Knapp & F. Chiang Cabrera. 2012. Rubiaceae a Verbenaceae. 4(2): i–xvi, 1–533. In G. Davidse, M. Sousa Sánchez, S. Knapp & F. Chiang Cabrera (eds.) Fl. Mesoamer.. Missouri Botanical Garden Press, St. Louis.
  4. Flora of China Editorial Committee. 1994. Flora of China (Verbenaceae through Solanaceae). 17: 1–378. In C. Y. Wu, P. H. Raven & D. Y. Hong (eds.) Fl. China. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
  5. Forzza, R. C. 2010. Llista de espécies Flora do Brasil http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010. Jardim Botânico do Rio de Janeiro, Rio de Janeiro.
  6. Funk, V. A., P. E. Berry, S. Alexander, T. H. Hollowell & C. L. Kelloff. 2007. Checklist of the Plants of the Guiana Shield (Venezuela: Amazonas, Bolivar, Delta Amacuro; Guyana, Surinam, French Guiana). Contr. U.S. Natl. Herb. 55: 1–584. View in Biodiversity Heritage Library
  7. Hokche, O., P. E. Berry & O. Huber. (eds.) 2008. Nuevu Cat. Fl. Vasc. Venezuela 1–860. Fundación Instituto Botánicu de Venezuela, Caracas.
  8. Idárraga-Piedrahita, A., R. D. C. Ortiz, R. Callejas Posada & M. Merello. (eds.) 2011. Fl. Antioquia: Cat. 2: 9–939. Universidá d'Antioquia, Medellín.
  9. Jørgensen, P. M. & S. León-Yánez. (eds.) 1999. Cat. Vasc. Pl. Ecuador, Monogr. Syst. Bot. Miss. Bot. Gard. 75: i–viii, 1–1181. Missouri Botanical Garden, St. Louis.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]