Domingo Tejero Pérez

Domingo Tejero Pérez
Vida
Nacimientu	Uviéu, 18 d'agostu de 1915
Nacionalidá	España
Muerte	hôpital Saint-Louis (es) , 10 d'ochobre de 1942 (27 años)
Oficiu	mecánicu, militante de la resistencia
Premios	ver consejo de París ;
Miembru de	Unión Xeneral de Trabayadores; FTP-MOI (en) ; Agrupación de Guerrilleros Españoles (es)

Domingo Tejero Pérez (18 d'agostu de 1915, Uviéu – 10 d'ochobre de 1942, hôpital Saint-Louis ^(es) ) foi un republicanu español comprometíu cola resistencia francesa na Segunda Guerra Mundial.

Biografía[editar | editar la fonte]

Domingo Tejero Pérez pasó la so mocedá en Madrid, onde foi movilizáu n'agostu de 1936 pa la guerra civil española.

Yera miembru de sindicatu Unión Xeneral de Trabayadores. N'acabando la guerra civil, coló a l'exiliu a Francia per Cerbère'l 15 d'abril de 1939. Foi internáu nel campu de concentración de Saint-Cyprien.

Les autoridaes franceses unviáronlu a trabayar a la fábrica d'aviación Dewoitine en Toulouse, pa dempués internalu nuevamente nel campamentu Champ de Mars en Perpignan y depués en Le Barcarès.

En siendo lliberáu, coló a la rexón de París, onde se xunió a la resistencia francesa y formó parte d'un grupu de FTP-MOI.

Dirixó col so grupu delles aiciones en Burdeos y París. El 26 de xunetu de 1942, él y los sos compañeros mancaron gravemente a un oficial alemán na avenue Secrétan^[2].

Arrestáronlu'l 9 d'ochobre dos inspectores de la BS2 (brigaes especiales) na plaza del Danubiu. Lleváronlu a la comisaría de la plaza Armand-Carrel. Nel camín, rebelóse y fuxió pola rue Manin, escontra la rue de Crimée. La policía disparó-y cuatro vegaes^[3].

Morrió como resultáu de les firíes depués del interrogatoriu, nel hospital Saint-Louis, en París (distritu 10 de París).

Memoria[editar | editar la fonte]

Instalóse una placa votada por unanimidá pol Conseyu de París na rue Manin númberu 6, nes puertes del Parc des Buttes-Chaumont^[4].

Bibliografía[editar | editar la fonte]

Stéphane Courtois, Denis Peschanski, Adam Rayski, Le sang de l’étranger. Les immigrés de la MOI dans la Résistance, Fayard, 1989, pp. 180-182
Narcisse Falguera, Guerilleros en terre de France, Le Temps des Cerises, 2004, pp. 30-33

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Afirmao en: Le Maitron en ligne. Llingua de la obra o nome: francés.
↑ Grason, Daniel (5 d'ochobre de 2019). «TEJERO PEREZ Domingo, dit Le chauffeur», Le Maitron (en francés). Maitron/Editions de l'Atelier.
↑ «Portraits de brigadistes · André Marty et les Brigades internationales · Marty et les brigades internationales» (francés).
↑ «Hommage à Neus Català et Domingo Tejero Pérez militants communistes, républicains espagnols, résistants.» (francés).

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

[f7d69b8279471838efcc3d0e11dfc3400b9142b3-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Afirmao en: Le Maitron en ligne. Llingua de la obra o nome: francés.

[2] Grason, Daniel (5 d'ochobre de 2019). «TEJERO PEREZ Domingo, dit Le chauffeur», Le Maitron (en francés). Maitron/Editions de l'Atelier.

[3] «Portraits de brigadistes · André Marty et les Brigades internationales · Marty et les brigades internationales» (francés).

[4] «Hommage à Neus Català et Domingo Tejero Pérez militants communistes, républicains espagnols, résistants.» (francés).

[1]

[2]

[3]

[4]