Saltar al conteníu

Dialeutu gauchu

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia

El gaúcho ye un dialeutu del portugués faláu nel estáu brasilanu de Rio Grande do Sul, y en partes de los estaos de Paraná y de Santa Catarina. Fuertemente influyíu pol español, por cuenta de la colonización hispana, y con influencies del guaraní y d'otres llingües indíxenes, tien diferencies léxiques y semántiques bien numberoses en rellación al portugués estándar - lo que causa, munches vegaes, dificultá de comprensión nel diálogu informal ente dos habitantes riograndenses per parte de persones d'otres rexones brasilanes, inda cuando ellos faigan entender perfectamente cuando falen con brasilanos d'otres rexones. Na frontera con Uruguái y Arxentina la influencia castellana acentúase, ente que les rexones colonizaes por alemanes ya italianos caltienen influencies propies de les llingües traíes dende Europa. Delles pallabres d'orixe africanu y, hasta de la llingua quechua, pueden ser tamién atopaes nesti dialeutu. Foi publicáu un diccionariu "gaúcho-brasilero" del filólogu Batista Bossle, listando les espresiones rexonales y los sos equivalentes na norma culta.

Fonoloxía

[editar | editar la fonte]

La fonoloxía ye próxima al castellán rioplatense, siendo dalgunes de les sos carauterístiques el ritmu silábicu de la fala, la vocalización "o" de la "l" a la fin de les sílabes, y la menor importancia de les vocales nasales, práuticamente acutada a la vocal "ã" y a los diptongos "ão" y "õy". Gramaticalmente, una de les carauterístiques más notables ye l'usu del pronome "el to" en cuenta de "você" (distintu del usáu en São Paulo), pero col verbu en tercer persona ("la to ama", "el to viendi", "el to parte"). Sicasí, nun ye raru oyer la conxugación de "el to" correuta. Y en l'interior de Rio Grande do Sul, otra carauterística ye l'ausencia d'amenorgamientu de la postrera vocal en pallabres terminaes en "y" (por casu, "leite", "frente"), distinto d'otres rexones del país (y de la capital Porto Alegre) que camuden la "e" por "i" ("leiti", "frenti").

Otres variaciones

[editar | editar la fonte]

En Rio Grande do Sul, amás d'esti dialeutu, fálase tamién el Riograndenser Hunsrückisch, otru dialeutu faláu ente los colonos alemanes y tamién el talian, faláu polos colonu italianos. Son consideraos dialeutos nativos, una vegada que, entá provenientes d'idiomes foranos (alemán y vénetu), desenvolviéronse en Rio Grande do Sul.


Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]