David Julius

David Julius
Vida
Nacimientu	Brighton Beach (es) , 4 de payares de 1955 (67 años)
Nacionalidá	Estaos Xuníos
Familia
Casáu con	Holly Ingraham
Estudios
Estudios	Institutu Teunolóxicu de Massachusetts ; Universidá de California en Berkeley ; Abraham Lincoln High School (en)
Nivel d'estudios	Philosophiæ doctor
Direutor de tesis	Randy Schekman
Llingües falaes	inglés
Oficiu	profesor universitariu, fisiólogu, bioquímicu
Emplegadores	Universidá de California en San Francisco
Premios	ver Perl-UNC Prize (2000) ; Premio W. Alden Spencer (2007) ; Premiu Princesa d'Asturies d'Investigación Científica y Téunica (2010) ; The Shaw Prize in Life Science and Medicine (2010) ; Dr. Paul Janssen Award for Biomedical Research (2013) ; Premio Internacional Gairdner de Canadá (2017) ; Premio Rosenstiel (2019) ; Premio Kavli de Neurociencia (2020) ; Premiu Nobel en Fisioloxía o Medicina (2021) ;
Miembru de	Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos; Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos; Academia de Ciencies d'Hungría

David Julius (4 de payares de 1955, Brighton Beach ^(es) ) ye un bioquímicu estauunidense. Ye consideráu como'l pioneru nel análisis molecular de los nociceptores.

Biografía[editar | editar la fonte]

Nació en Brighton Beach, Brooklyn y llicencióse en Bioloxía en 1977 nel Institutu Teunolóxicu de Massachusetts (MIT, nes sos sigles n'inglés). En 1984 doctoróse en Bioquímica na Universidá de Berkeley. Ye profesor de la Universidá de California en San Francisco.

Julius ye miembru de numberoses academies como l'Academia Nacional de Ciencies d'Estaos Xuníos, o l'Academia Nacional de les Artes y les Ciencies.

Investigación científica[editar | editar la fonte]

David Julius evidenció la existencia d'una neurona sensorial denominada como nociceptor, que respondería a estímulos físicos o químicos cuya intensidá produz dolor nel ser humanu. Polo tanto, Julius considera que la nocicepción ye una modalidá sensorial específica y individual.

Arriendes d'ello, Julius identificó al canal TRPV1 como receptor neuronal d'estímulos nocivos. Con esta canal, ye posible tratar dolores crónicos, síndromes inflamatorios neuróxenos, o los asociaos a l'artritis, el cáncer o l'asma.

Recibió numberosos premios, ente los que destaca'l Premiu Kerr n'investigación básica de la Sociedá Americana del Dolor (2006), el Premiu Zülch d'investigación neuronal de la Sociedá Max Planck (2006), el Premiu Edward Scolnick en Neurociencia del MIT (2007), el Premiu Alden Spencer de Neurociencia de la Universidá de Columbia (2007), el Premiu Julius Axelrod de la Sociedá de Neurociencia (2007) o el Premiu Príncipe d'Asturies d'Investigación Científica y Téunica de 2010 xunto a Linda R. Watkins y Baruch Minke.^[4]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

Acta de la Fundación Príncipe d'Asturies

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ URL de la referencia: https://www.youtube.com/watch?v=bOLHKX0Li3M.
↑ URL de la referencia: http://www.fpa.es/es/premios-princesa-de-asturias/premiados/2010-david-julius-baruch-minke-y-linda-watkins.html?especifica=0.
↑ «nobelprize.org» (inglés). Fundación Nobel. Consultáu'l 4 ochobre 2021.
↑ Un Príncipe de Asturias a la llucha contra el dolor

Predecesor:
Harvey James Alter
Michael Houghton
Charles M. Rice

Premiu Nobel de Fisioloxía o Medicina
2021

Socesor:
Svante Pääbo

[fbea93d86657f0ecd5ee2f57eb8a3fdf6e694e5d-1] URL de la referencia: https://www.youtube.com/watch?v=bOLHKX0Li3M.

[81b11ec514b6ce4459ab4024aef3ebe4dc60eccb-2] URL de la referencia: http://www.fpa.es/es/premios-princesa-de-asturias/premiados/2010-david-julius-baruch-minke-y-linda-watkins.html?especifica=0.

[05ec2e78188bb8d08965f21af4f0f09c41abc5e2-3] «nobelprize.org» (inglés). Fundación Nobel. Consultáu'l 4 ochobre 2021.

[4] Un Príncipe de Asturias a la llucha contra el dolor

[1]

[2]

[3]

[4]