Daniel Cohn-Bendit

Daniel Cohn-Bendit
eurodiputáu
eurodiputáu
eurodiputáu
eurodiputáu
Vida
Nacimientu	Montauban, 4 d'abril de 1945 (79 años)
Nacionalidá	Alemaña ; Francia (2015 -
Llingua materna	castellanu
Familia
Padre	Erich Cohn-Bendit
Casáu con	Ingrid Apel (en)
Hermanos/es	Gabriel Cohn-Bendit
Estudios
Estudios	Universidá de París Nanterre ; lycée Buffon (es) ; (1956 - 1958)
Llingües falaes	francés; alemán
Alumnu de	Manuel Castells
Oficiu	políticu, periodista, presentador de televisión, profesor, ambientalista, direutor de cine, guionista de cine, actor de cine
	Participante Mayu de 1968 en Francia ;
Llugares de trabayu	Estrasburgu y Bruxeles
Emplegadores	Europe 1 (es) ; 3sat (es) ; Schweizer Fernsehen (es)
Premios	ver honorary doctorate of Tibourg University (1977) ; Premio Hannah Arendt (2001) ; premio Lysenko (2002) ; honorary doctorate of Saint Louis University (2009) ; Premio Orador Cicerón (2009) ; Premiu Theodor Heuss (2013) ; honorary doctorate of Paris Nanterre University (2014) ;
Miembru de	Conseyu Européu de Rellaciones Esteriores ; Federación Socialista Alemana de Estudiantes (es) ; Revolutionärer Kampf (en)
Creencies
Partíu políticu	Alianza 90/Los Verdes
IMDb	nm0169959
	cohn-bendit.eu…

Daniel Cohn-Bendit (4 d'abril de 1945, Montauban) ye un políticu européu de nacionalidá francesa y alemana. Dar a conocer primero pola so participación en Mayu del 68 y el so enclín anarquista, que depués camudó pola d'ecoloxista reformista. Foi teniente d'alcalde de Frankfurt del Main y ye eurodiputáu verde dende 1994 y copresidente del grupu parllamentariu Los Verdes/ALE dende 2004. Amás d'ello, Cohn-Bendit ye copresidente del Grupu Spinelli, un Intergrupo del Parllamentu Européu que'l so oxetivu consiste en rellanzar el proyeutu federalista n'Europa. Mientres les eleiciones de 2009 encabezó la llista d'Europe Écologie na circunscripción d'Île de France, llogrando un 20,86 % de los votos. A lo postrero, esta formación algamaría un 16,28 % a nivel nacional,^[10] algamando práuticamente al Partíu Socialista Francés.^[11]

Biografía

Una mocedá rebalba

Hermanu de Gabriel Cohn-Bendit, naz en Francia en 1945 de padres alemanes d'orixe xudíu, que s'abellugaren del réxime nazi en 1933. Foi apátrida hasta la edá de 14 años, cuando tomó la nacionalidá alemana pa nun faer la so serviciu militar. Definir a sigo mesmu, sicasí, como «ciudadanu européu».^[12]

Foi miembru mientres un curtiu periodu de tiempu de la Fédération Anarchiste, y del movimientu Negru y Colloráu.

En terminando'l Abitur, en 1965 retorna a Francia onde se matricula en propedéutica pa estranxeros na Sorbona. Y en 1967 empieza los sos estudios de socioloxía na Universidá de Nanterre cuando esplota'l movimientu del 22 de marzu en 1968. Ye inscritu entós na llista negra de los estudiantes de la Universidá. Y tres el desallugu realizáu pola policía'l 2 de mayu, forma parte del grupu d'estudiantes qu'ocuparon la Sorbona a otru día. Constituyiríase asina, xunto con Alain Geismar y Jacques Sauvageot, como unu de los líderes de Mayu del 68. El 21 de mayu, mientres un viaxe a Berlín, prohíbese-y la entrada en Francia. Vuelve, sicasí, el 28 de mayu colos pelos tiñíos y gafes escures pa una xunta na Sorbona onde ye aclamáu. El eslogan «Toos somos xudíos alemanes» simboliza'l sofitu de los mozos a aquel que la prensa denomina «Dany el colloráu». La prohibición caltener hasta 1978.

Col final de los acontecimientos, instalar en Frankfurt del Main y abandona la so actividá pública. Ellí funda'l nuevu partíu Llucha Revolucionaria y comparte pisu col so amigu Joschka Fischer (quien sería ministru d'esteriores alemán en 1998).^[13] Ye socesivamente educador nuna guardería autogestionada y emplegáu na llibrería Karl Marx. Progresivamente, abandona la so perspeutiva contestataria empobinándose escontra una carrera política.

En 1975, publicó un llibru de memories tituláu El gran bazar. Nes sos páxines cavilga sobre'l trabayu políticu, los deberes d'un revolucionariu y, tamién, sobre lo que podía esperimentase nun xardín d'infancia alemán a empiezos de los años setenta.

Dempués de ser espulsáu de Francia, Cohn-Bendit instalar en Frankfurt, onde trabayó como monitor nuna guardería alternativa venceyada a la universidá. La so esperiencia nesi centru educativu, revelada nel llibru, cobró agora una peligrosa actualidá pal políticu verde. Foi escrita cola meta pocu azorronada de provocar a la conservadora sociedá xermana nuna dómina onde floriaben proclamar antisistema y los mozos esixíen poner fin a tolos tabús sexuales.

«Asocedió delles vegaes que dellos neños abriérenme la bragueta. Reaccioné de distintes maneres, según les circunstancies, pero'l deséu d'aquellos neños plantegábame un problema. Yo preguntába-yos: ¿Por qué nun xugáis xuntos, por qué m'escoyéis a mi y non a otros neños? Pero si aportunaben seya comoquier, afalagar», rellata Dany Le Rouge nel so llibru. «Podía sentir perfectamente cómo les neñes de cinco años aprendieren a escitame.»

Depués de les publicaciones acusatorias apaecíes nos periódicos británicos The Observer y The Independent, nel italianu La Repubblica y nel alemán Bild en 2001, Daniel Cohn-Bendit espresa'l so reconcomiu por escribir el llibru Le Grand Bazar sabiendo lo que sabe güei avera del abusu sexual infantil.

Nesi llibru Daniel Cohn-Bendit defendía la lliberación sexual de los neños y la so capacidá d'otorgar consentimientu pa vivir la so sexualidá llibremente colos adultos. Daniel Cohn-Bendit xustifícase diciendo que na década de los 70 los revolucionarios taben encegolaos cola represión en toles sos formes, incluyida la represión sexual y que se creía qu'una educación anti-autoritaria yera dexar a un neñu crecer ensin tabús sexuales. Diz qu'esaxeró al describir que tuvo situaciones sexuales colos neños del xardín d'infantes onde trabayaba y que fuera una manera contestataria de lluchar contra la moral burguesa, que lo escribiera por pura provocación.^[14]

Carrera política y ecoloxista

A finales de los años 1970, averar al movimientu verde alemán (Die Grünen) y anima a Joschka Fischer a presentase a les eleiciones de Hesse. En 1981, ruempe col anarquismu militando pola eleición del cómicu Coluche a la presidencia de la República Francesa. En 1986, oficializa'l so abandonu de la perspeutiva revolucionaria nel so llibru: Nous l'avons tant aimé, la Révolution (La revolución, y nós que la quixímos tanto). Más tarde y yá integráu en Die Grünen (1989), Cohn-Bendit sería escoyíu como teniente d'alcalde en Frankfurt del Main (xunto col alcalde del SPD).

Eurodiputáu

Daniel Cohn-Bendit ye eurodiputáu nel Parllamentu Européu dende les Eleiciones al Parllamentu Européu de 1994.^[15]

En 2004 Daniel Cohn-Bendit ye reelixíu eurodiputáu pa representar a los verdes; ye'l voceru del Partíu Verde Européu, partíu políticu creáu en febreru d'esi añu. Reelixíu en 2009 ye, amás d'ecoloxista, partidariu del federalismu européu.

Ver tamién

Referencies

↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6bx3w04. Apaez como: Daniel Cohn-Bendit. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
↑ Biblioteca Nacional de Francia. «catálogo general de la Biblioteca Nacional de Francia» (francés). Biblioteca Nacional de Francia. Consultáu'l 6 febreru 2024.
↑ Afirmao en: Le Monde. Identificador de Le Monde: politique/article/2015/05/23/daniel-cohn-bendit-obtient-la-nationalite-francaise_4639438_823448.html. Editorial: Societe Editrice Du Monde. Llingua de la obra o nome: francés. ISSN: 0395-2037.
↑ ^4,0 ^4,1 Biblioteca Nacional de Francia. «catálogo general de la Biblioteca Nacional de Francia» (francés). Biblioteca Nacional de Francia. Consultáu'l 10 ochobre 2015.
↑ URL de la referencia: https://www.primeeconomics.org/articles/prime-director-wins-prestigious-heinrich-boll-stiftung-hannah-arendt-prize/.
↑ URL de la referencia: http://www.clubdelhorloge.fr/index.php?option=com_content&view=article&id=33&Itemid=129.
↑ URL de la referencia: https://www.cicero-rednerpreis.de/preistraeger.htm. Data de consulta: 28 abril 2019.
↑ URL de la referencia: https://www.theodor-heuss-stiftung.de/das-archiv/. Data de consulta: 16 xunu 2018.
↑ URL de la referencia: https://www.lepoint.fr/societe/daniel-cohn-bendit-docteur-honoris-causa-de-l-universite-de-nanterre-10-12-2014-1888566_23.php.
↑ Una pincelada verde nuna tela gris El País, 30/06/2009
↑ El partíu socialista francés sufre cuasi una hecatombe Públicu, 08/06/2009
↑ Entrevista na TéléLibre Archiváu 2010-11-25 en Wayback Machine (francés).
↑ NÓS AFAYAMOS LA GLOBALIZACIÓN El País: entrevista a Daniel Cohn-Bendit, 11/02/2001. Cuando fundamos Llucha Revolucionaria, Joschka nin siquier atopábase ente nós. Intentamos ganánoslo por que se ocupara de la formación; él nun tenía que metese na llucha caleyera, sinón enseñar Marx a los que diben a les fábriques y teníen que llevantar revueltes. Consultada'l 15 d'avientu de 2009
↑ L'EXPRESS (22 de febreru de 2001). «Le remords de Cohn-Bendit» (francés). Consultáu'l 1 de febreru de 2012. ««Il s'agissait de transgresser des frontières et de briser les interdits. Cela n'avait rien à voir avec des abus sexuels.»»
↑ Los sos diputaos: Presentación : Daniel Cohn Bendit

Enllaces esternos

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Daniel Cohn-Bendit.
Sitiu oficial de Daniel Cohn-Bendit (en francés, inglés y alemán)
La izquierda ta débil y nun tien respuesta a la crisis, Públicu
Carta a José Luis Rodríguez Zapatero Tribuna d'El País: Daniel Cohn-Bendit, 28/01/2010.
Artículu de Hernán Dinamarca (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). nel Diariu electrónicu "El Mostrador", de Chile, en 2010.

[811191729cd9c74816c3ef300a0c9edc31d4f011-1] Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6bx3w04. Apaez como: Daniel Cohn-Bendit. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.

[d1380afc6524095f1cf2e3bdcbd7f79d3f580428-2] Biblioteca Nacional de Francia. «catálogo general de la Biblioteca Nacional de Francia» (francés). Biblioteca Nacional de Francia. Consultáu'l 6 febreru 2024.

[af959b56aacdf6bd979ef9a0eaef4f9973d76311-3] Afirmao en: Le Monde. Identificador de Le Monde: politique/article/2015/05/23/daniel-cohn-bendit-obtient-la-nationalite-francaise_4639438_823448.html. Editorial: Societe Editrice Du Monde. Llingua de la obra o nome: francés. ISSN: 0395-2037.

[e906c60d51918eb04c30bd0f9f4dad776e1001ba-4] 4,0 ^4,1 Biblioteca Nacional de Francia. «catálogo general de la Biblioteca Nacional de Francia» (francés). Biblioteca Nacional de Francia. Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[d6024931b82f977687f597e4374cd7bd29100cf2-5] URL de la referencia: https://www.primeeconomics.org/articles/prime-director-wins-prestigious-heinrich-boll-stiftung-hannah-arendt-prize/.

[cc0a98a8349549b146dd456aa6691fcd37c6c434-6] URL de la referencia: http://www.clubdelhorloge.fr/index.php?option=com_content&view=article&id=33&Itemid=129.

[266522521e550da169af7ef6abb5d15b6bcab3e7-7] URL de la referencia: https://www.cicero-rednerpreis.de/preistraeger.htm. Data de consulta: 28 abril 2019.

[31184e22f152614ecadad34deda4a230060fbb79-8] URL de la referencia: https://www.theodor-heuss-stiftung.de/das-archiv/. Data de consulta: 16 xunu 2018.

[44fa05fa9df244ecd4a2ff8fbeffbebf25947286-9] URL de la referencia: https://www.lepoint.fr/societe/daniel-cohn-bendit-docteur-honoris-causa-de-l-universite-de-nanterre-10-12-2014-1888566_23.php.

[10] Una pincelada verde nuna tela gris El País, 30/06/2009

[11] El partíu socialista francés sufre cuasi una hecatombe Públicu, 08/06/2009

[12] Entrevista na TéléLibre Archiváu 2010-11-25 en Wayback Machine (francés).

[13] NÓS AFAYAMOS LA GLOBALIZACIÓN El País: entrevista a Daniel Cohn-Bendit, 11/02/2001. Cuando fundamos Llucha Revolucionaria, Joschka nin siquier atopábase ente nós. Intentamos ganánoslo por que se ocupara de la formación; él nun tenía que metese na llucha caleyera, sinón enseñar Marx a los que diben a les fábriques y teníen que llevantar revueltes. Consultada'l 15 d'avientu de 2009

[14] L'EXPRESS (22 de febreru de 2001). «Le remords de Cohn-Bendit» (francés). Consultáu'l 1 de febreru de 2012. ««Il s'agissait de transgresser des frontières et de briser les interdits. Cela n'avait rien à voir avec des abus sexuels.»»

[15] Los sos diputaos: Presentación : Daniel Cohn Bendit

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]