Copa Mundial de Fútbol de 1962

De Wikipedia
Copa Mundial de Fútbol de 1962
Xeneral
Deporte fútbol
Sedes Estadio Nacional (es) Traducir, Estadio El Teniente (es) Traducir, Estadio Carlos Dittborn (es) Traducir y Estadio Sausalito (es) Traducir
Estáu Chile
Data de principiu 30 de mayu de 1962
Data de fin 17 de xunu de 1962
Edición 7
Organizador FIFA
Ganador seleición masculina de fútbol de Brasil
Eventu final Final de la Copa Mundial de Fútbol de 1962 (es) Traducir
Estadístiques
Participantes 16
Partíos disputaos 32
Asistencia total 893 172
Cronoloxía
Copa Mundial de Fútbol de 1958 Campeonatu Mundial de Fútbol - Copa Jules Rimet Chile 1962 Copa Mundial de Fútbol de 1966
Cambiar los datos en Wikidata
Mapa según los resultaos de 1962.

La VII Copa Mundial de Fútbol foi desenvuelta en Chile ente'l 30 de mayu y el 17 de xunu de 1962.[1]

Tres la edición de 1950, el principal campeonatu de fútbol internacional tornó a América, siguiendo una rotativa con Europa que sería perpetuada hasta 1998. Chile foi escoyíu como sede en 1956 y l'organización superó diverses dificultaes, principalmente al respective de la infraestructura necesaria, lo qu'amenació en delles oportunidaes la realización del tornéu, cuantimás tres l'escurrimientu del terremotu de Valdivia de 1960 —el más potente rexistráu instrumentalmente na historia de la humanidá— qu'afectó al territoriu sur del país. L'eventu foi realizáu en cuatro sedes, la segunda menor cantidá na so historia:[n 1] Arica, Rancagua, Santiago y Viña del Mar.

Nel ámbitu deportivu, foi la edición más violenta de la historia, resaltando partíos como la batalla de Santiago, ente la seleición llocal ya Italia, o l'alcuentru ente la Xunión Soviética y Yugoslavia.[2] Tamién surdieron momentos calidable deportiva, como l'únicu gol olímpicu anotáu en dalgún Mundial, a cargu del colombianu Marco Coll nel partíu ante la Xunión Soviética, o les habilidaes del brasilanu Garrincha, quien foi la principal figura del tornéu mientres el so compatriota Pelé taba mancáu. La final foi apostada nel Estadiu Nacional de Chile, onde Brasil consiguió'l so segundu títulu mundial al ganar a Checoslovaquia por 3:1. Los locales llograron el tercer puestu al vencer a Yugoslavia, siendo'l meyor resultáu del fútbol chileno na so historia.[3]

El certame tuvo per primer vegada un balón con forma esférica regular: Crack, l'usu de la diferencia de goles pa definir los puestos nos grupos, un cantar: «El rock del Mundial» de la banda local Los Ramblers, según un impautu destacáu na naciente televisión chilena, una y bones los trés canales esistentes —Canal 9, Canal 13 y UCV Televisión— realizaron grandes inversiones p'adquirir equipos móviles y emitir dellos partíos en direutu, xunto con ameyorar la calidá de les sos tresmisiones y masificar dichu mediu de comunicación.[4][5]

Eleición[editar | editar la fonte]

Tres los reclamos realizaos poles federaciones americanes por otorgar la Copa Mundial a Europa dos veces consecutives, esta foi destinada a ser entamada per un país suramericanu. Arxentina, depués de les sos fallíes candidatures primeramente, yera la favorita. Sicasí, el dirixente chilenu del club Magallanes, Ernesto Alvear, asistió a un Congresu de la FIFA realizáu na ciudá de Ḥélsinki, Finlandia, mientres la realización de los Xuegos Olímpicos de 1952. Ellí analizó la situación y consideró que Chile yera capaz d'entamalo.

Chile inscribió la so candidatura en 1954, al igual qu'Arxentina y Alemaña Federal, que darréu arrenunciaría. El comité de la Federación de Fútbol de Chile, liderada por Carlos Dittborn y Juan Pinto Durán, percorrió diversos países convenciendo a les distintes asociaciones de fútbol la capacidá del país pa entamar el tornéu en comparanza a la cimera infraestructura deportiva d'Arxentina.[ensin referencies]

El 10 de xunu de 1956 axuntóse'l Congresu de la FIFA na ciudá de Lisboa, Portugal, pa definir la sede de la Copa Mundial de 1962. Esi día, Raúl Colombo, representante de la candidatura arxentina terminó'l so discursu cola frase «Podemos faer el mundial mañana mesmu. Tener tou». A otru día, Dittborn presentó cuatro argumentu que sosteníen la candidatura chilena: continuidá na asistencia a torneos y congresos entamaos pola FIFA, clima deportivu, tolerancia de credo y raza, según estabilidá política ya institucional del país. Amás Dittborn invocó l'artículu 2 de los estatutos de la FIFA qu'imponíen a la copa Jules Rimet una función de fomentu del fútbol nos países pocu desenvueltos. De siguío realizóse la votación: Chile foi electu con 32 votos a favor, ente qu'Arxentina recibió 11 votos y 13 miembros votaron en blancu.[6][7]

Dientro de los mitos surdíos a partir d'esa xunta caben destacar dos: El primeru ye que Dittborn dio'l so discursu n'español, inglés y francés. Dittborn, fíu de diplomáticu, efeutivamente falaba dellos idiomes, sicasí'l mesmu reconoció dar el so discursu solu n'inglés. Tamién, la frase supuestamente pronunciada al rematar la so esposición «Porque nun tenemos nada, queremos faelo tou», y qu'apaez nel tableru marcador del estadiu de Arica que lleva'l so nome. Esta frase tien el so orixe nel títulu d'una entrevista fecha a Dittborn pol periódicu El Mercurio.[8]

Equipos participantes[editar | editar la fonte]

En cursiva, los debutantes na Copa Mundial de Fútbol. El procesu clasificatorio ta disponible en Clasificación pa la Copa Mundial de Fútbol de 1962.

Equipos participantes
Bandera d'Alemaña Alemaña Federal Bandera de Chile Chile Bandera d'Hungría Hungría  Suiza
Bandera d'Arxentina Arxentina Bandera de Colombia Colombia Bandera de Inglaterra Inglaterra Bandera de la Xunión Soviética Xunión Soviética
Bandera de Brasil Brasil  Checoslovaquia Bandera d'Italia Italia Bandera de Uruguái Uruguái
Bandera de Bulgaria Bulgaria  España Bandera de Méxicu Méxicu  Yugoslavia

Sortéu[editar | editar la fonte]

Bombu 1: Suramérica Bombu 2: Europa I Bombu 3: Europa II Bombu 4: Restu del Mundu

Bandera de Chile Chile (Anfitrión)
Bandera de Brasil Brasil (Campeón defensor)
Bandera d'Arxentina Arxentina
Bandera de Uruguái Uruguái

Bandera d'Alemaña Alemaña Federal
 Checoslovaquia
Bandera de Inglaterra Inglaterra
Bandera de la Xunión Soviética Xunión Soviética

 España
Bandera d'Italia Italia
Bandera d'Hungría Hungría
 Yugoslavia

Bandera de Bulgaria Bulgaria
Bandera de Colombia Colombia
Bandera de Méxicu Méxicu
 Suiza

Organización[editar | editar la fonte]

Afiche de El Diario Ilustrado colos 16 países participantes.[n 2]

Los preparativos pa la cita mundialista fueron empecipiaos darréu, especialmente debíu al sofitu apurríu per parte del Presidente Jorge Alessandri, qu'asumió en 1958. Los planes pa modernizar gran parte del país, especialmente tocantes a tresportes y telecomunicaciones, avanzaben velozmente. Sicasí, tou camudó'l 21 y el 22 de mayu de 1960 col terremotu de Valdivia qu'afectó a toles ciudaes al sur de Talca provocando más de 5.000 muertos y dos millones d'afectaos. Dittborn pensó en que'l suañu del so Mundial rematara y decidió averase al Presidente Alessandri pa devolve-y el dineru qu'emprestara'l Gobiernu pa la realización del tornéu. Pa evitar la cancelación, diverses federaciones de fútbol collaboraron col Comité Organizador y la FIFA apurrió una donación de 20.000 dólares.[ensin referencies]

El terremotu obligó al cambéu completu de la programación del Mundial. Les ciudaes de Talca, Concepción, Talcahuano y Valdivia fueron refugaes como sedes, ente que Antofagasta y Valparaíso arrenuncien de selo por cuenta de que los sos estadios nun podíen ser autofinanciados, condición que tuvo d'imponer la Federación ante la falta de recursos. Sicasí, la Municipalidá de Viña del Mar y la Xunta d'Adelantu de Arica llogren remocicar les sos sedes deportives, mientres la Braden Copper Company, dueña de la mina El Teniente, dexa l'usu del so estadiu en Rancagua. Con trés sedes más la capital, el Mundial podía realizase, apigurando en cada unu de los estadios los partíos de cada grupu.

Estadiu Braden de Rancagua, puestu a disposición pola cuprífera estauxunidense Braden Copper Co. pal tornéu.

Pa la Copa hubo nuevamente una marca de participantes, 56. Cola implantación de la diferencia de goles, el sistema clasificatorio aforróse partíos de repechaje que lo estendíen innecesariamente. Francia y Suecia, que tuvieren nel podiu del mundial previu, marcaron la sorpresa al nun clasificar, mientres nuevamente nun clasificaron equipos d'Asia y África. Los organizadores escoyeron a la nortiza ciudá d'Arica, pensando na segura clasificación del Perú que vendría cola so enchida pola so cercanía a la frontera con esi país, pero finalmente foi Colombia, qu'esanició al Perú contra tou pronósticu.

El 18 de xineru de 1962 ye realizáu'l sortéu del Mundial nel Hotel Carrera. Chile, a diferencia de lo qu'asocedió tradicionalmente, cai nel grupu más difícil al tener qu'enfrentar a Alemaña Federal, Italia, (dos campeones previos) y Suiza. Tres la muerte de Juan Pinto Durán en 1957, Carlos Dittborn fina de secute el 28 d'abril (32 díes antes del entamu de la Copa) productu d'una pancreatitis aguda. Nel so honor, l'escoyíu local portó una cinta negra sol so escudu mientres Carlos y Juan Pablo Dittborn, fíos del organizador, fueron los encargaos de izar la bandera'l día d'inauguración del tornéu.

Sedes[editar | editar la fonte]

Ciudá Estadiu Capacidá
Arica Estadiu Carlos Dittborn 12 670
Rancagua Estadiu de la Braden Copper Co. 15 650
Santiago Estadiu Nacional de Chile 75 500
Viña del Mar Estadiu Sausalito 23 491

Agospiamientos[editar | editar la fonte]

Los llugares escoyíos per cada equipu pa la so concentración y agospiamientu fueron:[9]

Equipu !Llugar Ciudá !Equipu !Llugar


Ciudá
Bandera d'Alemaña Alemaña Federal Escuela Militar Bernardo O'Higgins Santiago Bandera d'Arxentina Arxentina Hostería El Sauzal Rancagua
Bandera de Brasil Brasil Villa Retiro Quilpué Bandera de Bulgaria Bulgaria Parque Municipal Machalí
Bandera de Chile Chile Villa del Escoyíu Santiago Bandera de Colombia Colombia Hotel El Morru Arica
 Checoslovaquia Posada Quebrada Verde Valparaíso  España Hotel Miramar Caleta Toma Viña del Mar
Bandera d'Hungría Hungría Hotel Turismu Rengo Bandera de Inglaterra Inglaterra Staff House Braden Copper Co. Coya
Bandera d'Italia Italia Escuela d'Aviación Cap. Ávalos Santiago Bandera de Méxicu Méxicu Hotel O'Higgins Viña del Mar
 Suiza Club Suizu Santiago Bandera de la Xunión Soviética Xunión Soviética Hostería Arica Arica
Bandera de Uruguái Uruguái Hotel Azapa Arica  Yugoslavia Hotel El Paso Arica

Resultaos[editar | editar la fonte]

Primer fase[editar | editar la fonte]

Grupu 1[editar | editar la fonte]

Seleición Pts. PX PG PE !width=5% PP GF GC Dif.
Bandera de la Xunión Soviética Xunión Soviética 5 3 2 1 0 8 5 +3
 Yugoslavia 4 3 2 0 1 8 3 +5
Bandera de Uruguái Uruguái 2 3 1 0 2 4 6 -2
Bandera de Colombia Colombia 1 3 0 1 2 5 11 -6


30 de mayu de 1962, 15:00 Llocal

2:1 (0:1)

Bandera de Colombia Colombia Estadiu Carlos Dittborn, Arica
Informe Zuluaga Gol marcáu nel minutu 19' 19' (pen) Asistencia: 7.908 espectadores
Árbitru: Andor Dorogi (Hungría)
31 de mayu de 1962, 15:00 Llocal

2:0 (0:0)

Yugoslavia Estadiu Carlos Dittborn, Arica
Informe Asistencia: 15.000 espectadores
Árbitru: Albert Dusch (Alemaña Federal)


2 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

3:1 (2:1)

Bandera de Uruguái Uruguái Estadiu Carlos Dittborn, Arica
Informe Cabrera Gol marcáu nel minutu 19' 19' Asistencia: 8.829 espectadores
Árbitru: Karol Galba (Checoslovaquia)
3 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

4:4 (3:1)

Bandera de Colombia Colombia Estadiu Carlos Dittborn, Arica
Informe Aceros Gol marcáu nel minutu 21' 21'
Coll Gol marcáu nel minutu 68' 68'
Rada Gol marcáu nel minutu 72' 72'
Klinger Gol marcáu nel minutu 86' 86'
Asistencia: 8.040 espectadores
Árbitru: João Etzel Filho (Brasil)


6 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

2:1 (1:0)

Bandera de Uruguái Uruguái Estadiu Carlos Dittborn, Arica
Informe Sasía Gol marcáu nel minutu 54' 54' Asistencia: 9.973 espectadores
Árbitru: Cesara Jonni (Italia)
7 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

5:0 (2:0)

Bandera de Colombia Colombia Estadiu Carlos Dittborn, Arica
Informe Asistencia: 7.167 espectadores
Árbitru: Carlos Carbayos (Chile)

Grupu 2[editar | editar la fonte]

Seleición Pts. PX PG PE !width=5% PP GF GC Dif.
Bandera d'Alemaña Alemaña Federal 5 3 2 1 0 4 1 +3
Bandera de Chile Chile 4 3 2 0 1 5 3 +2
Bandera d'Italia Italia 3 3 1 1 1 3 2 +1
 Suiza 0 3 0 0 3 2 8 -6


30 de mayu de 1962, 15:00 Llocal

3:1 (1:1)

Suiza Nacional, Santiago
Informe Wuethrich Gol marcáu nel minutu 6' 6' Asistencia: 65.000 espectadores
Árbitru: Kenneth Aston (Inglaterra)
31 de mayu de 1962, 15:00 Llocal

0:0

Bandera d'Italia Italia Nacional, Santiago
Informe Asistencia: 65.440 espectadores
Árbitru: Robert Davidson (Escocia)


2 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

2:0 (0:0)

Bandera d'Italia Italia Nacional, Santiago
Informe Asistencia: 66.057 espectadores
Árbitru: Kenneth Aston (Inglaterra)
3 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

2:1 (1:0)

Suiza Nacional, Santiago
Informe Schneiter Gol marcáu nel minutu 73' 73' Asistencia: 64.922 espectadores
Árbitru: Leo Horn (Países Baxos)


6 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

2:0 (1:0)

Bandera de Chile Chile Nacional, Santiago
Informe Asistencia: 67.224 espectadores
Árbitru: Robert Davidson (Escocia)
7 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

3:0 (1:0)

Suiza Nacional, Santiago
Informe Asistencia: 59.828 espectadores
Árbitru: Nickolaj Latychev (Xunión Soviética)

Grupu 3[editar | editar la fonte]

Seleición Pts. PX PG PE !width=5% PP GF GC Dif.
Bandera de Brasil Brasil 5 3 2 1 0 4 1 3
 Checoslovaquia 3 3 1 1 1 2 3 -1
Bandera de Méxicu Méxicu 2 3 1 0 2 3 4 -1
 España 2 3 1 0 2 2 3 -1


30 de mayu de 1962, 15:00 Llocal

2:0 (0:0)

Bandera de Méxicu Méxicu Est. Sausalito, Viña del Mar
Informe Asistencia: 10.484 espectadores
Árbitru: Gottfried Dienst (Suiza)
31 de mayu de 1962, 15:00 Llocal

1:0 (0:0)

España Est. Sausalito, Viña del Mar
Informe Asistencia: 12.700 espectadores
Árbitru: Carl Erich Steiner (Austria)


2 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

0:0

Checoslovaquia Est. Sausalito, Viña del Mar
Informe Asistencia: 14.903 espectadores
Árbitru: Pierre Schwinte (Francia)
3 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

1:0 (0:0)

Bandera de Méxicu Méxicu Est. Sausalito, Viña del Mar
Informe Asistencia: 11.875 espectadores
Árbitru: Branko Tesanic (Yugoslavia)


6 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

2:1 (0:1)

España Est. Sausalito, Viña del Mar
Informe Adelardo Gol marcáu nel minutu 35' 35' Asistencia: 18.715 espectadores
Árbitru: Sergio Bustamante (Chile)
7 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

3:1 (2:1)

Checoslovaquia Est. Sausalito, Viña del Mar
Informe Masek Gol marcáu nel minutu 1' 1' Asistencia: 10.648 espectadores
Árbitru: Gottfried Dienst (Suiza)

Grupu 4[editar | editar la fonte]

Seleición Pts. PX PG PE !width=5% PP GF GC Dif.
Bandera d'Hungría Hungría 5 3 2 1 0 8 2 +6
Bandera de Inglaterra Inglaterra 3 3 1 1 1 4 3 +1
Bandera d'Arxentina Arxentina 3 3 1 1 1 2 3 -1
Bandera de Bulgaria Bulgaria 1 3 0 1 2 1 7 -6


30 de mayu de 1962, 15:00 Llocal

1:0 (1:0)

Bandera de Bulgaria Bulgaria Est. Braden Copper Co., Rancagua
Informe Asistencia: 7.134 espectadores
Árbitru: Juan Gardeazabal (España)
31 de mayu de 1962, 15:00 Llocal

2:1 (1:0)

Bandera de Inglaterra Inglaterra Est. Braden Copper Co., Rancagua
Informe Flowers Gol marcáu nel minutu 60' 60' (pen) Asistencia: 7.938 espectadores
Árbitru: Leo Horn (Países Baxos)


2 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

3:1 (2:0)

Bandera d'Arxentina Arxentina Est. Braden Copper Co., Rancagua
Informe Sanfilippo Gol marcáu nel minutu 81' 81' Asistencia: 9.794 espectadores
Árbitru: Nickolaj Latychev (Xunión Soviética)
3 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

6:1 (4:0)

Bandera de Bulgaria Bulgaria Est. Braden Copper Co., Rancagua
Informe Georgi Sokolov Gol marcáu nel minutu 64' 64' Asistencia: 7.442 espectadores
Árbitru: Juan Gardeazabal (España)


6 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

0:0

Bandera d'Arxentina Arxentina Est. Braden Copper Co., Rancagua
Informe Asistencia: 7.945 espectadores
Árbitru: Arturo Yamasaki (Perú)
7 de xunu de 1962, 15:00 Llocal

0:0

Bandera de Bulgaria Bulgaria Est. Braden Copper Co., Rancagua
Informe Asistencia: 5.700 espectadores
Árbitru: Antoine Blavier (Bélxica)

Segunda fase[editar | editar la fonte]

Plantía:Copa 8 y Bronce

Cuartos de final[editar | editar la fonte]

10 de xunu de 1962, 14:30 Llocal

2:1 (2:1)

Bandera de la Xunión Soviética Xunión Soviética Estadiu Carlos Dittborn, Arica
Informe Chislenko Gol marcáu nel minutu 26' 26' Asistencia: 17.268 espectadores
Árbitru: Leo Horn (Países Baxos)
10 de xunu de 1962, 14:30 Llocal

vs.

Bandera de Inglaterra Inglaterra Estadiu Sausalito, Viña del Mar
Informe Hitchens Gol marcáu nel minutu 38' 38' Asistencia: 17.736 espectadores
Árbitru: Pierre Schwinte (Francia)


10 de xunu de 1962, 14:30 Llocal

vs.

Bandera d'Hungría Hungría Estadiu Braden Copper Co., Rancagua
Informe Asistencia: 11.690 espectadores
Árbitru: Nickolaj Latychev (Xunión Soviética)
10 de xunu de 1962, 14:30 Llocal

1:0 (0:0)

Bandera d'Alemaña Alemaña Federal Estadiu Nacional, Santiago
Informe Asistencia: 63.324 espectadores
Árbitru: Arturo Yamasaki (Perú)

Semifinales[editar | editar la fonte]

13 de xunu de 1962, 14:30 Llocal

4:2 (2:1)

Bandera de Chile Chile Estadiu Nacional, Santiago
Informe Toro Gol marcáu nel minutu 42' 42'
Sánchez Gol marcáu nel minutu 61' 61' (pen)
Asistencia: 76.594 espectadores
Árbitru: Arturo Yamasaki (Perú)
13 de xunu de 1962, 14:30 Llocal

3:1 (0:0)

Yugoslavia Estadiu Sausalito, Viña del Mar
Informe Jerković Gol marcáu nel minutu 69' 69' Asistencia: 5.890 espectadores
Árbitru: Gottfried Dienst (Suiza)

Tercer llugar[editar | editar la fonte]

16 de xunu de 1962, 14:30 Llocal

1:0 (0:0)

Yugoslavia Estadiu Nacional, Santiago
Informe Asistencia: 69 482 espectadores
Árbitru: Juan Gardeazabal (España)

Final[editar | editar la fonte]

17 de xunu de 1962, 14:30 Llocal

3:1 (1:1)

Checoslovaquia Estadiu Nacional, Santiago
Informe Masopust Gol marcáu nel minutu 15' 15' Asistencia: 68 679 espectadores
Árbitru: Nickolaj Latychev (Xunión Soviética)


Bandera de Brasil
Campeón
Brasil
2° títulu


Estadístiques finales[editar | editar la fonte]

Seleición de fútbol de Brasil na Copa de 1962. Archivu Nacional de Brasil.
Equipu Pts PX PG PE !width=5%|PP GF GC Dif Rend
1 Bandera de Brasil Brasil 11 6 5 1 0 14 5 +9 91,7%
2  Checoslovaquia 7 6 3 1 2 7 7 0 58,3%
3 Bandera de Chile Chile 8 6 4 0 2 10 8 +2 66,7%
4  Yugoslavia 6 6 3 0 3 10 7 +3 50,0%
5 Bandera d'Hungría Hungría 5 4 2 1 1 8 3 +5 62,5%
6 Bandera de la Xunión Soviética Xunión Soviética 5 4 2 1 1 9 7 +2 62,5%
7 Bandera d'Alemaña Alemaña Federal 5 4 2 1 1 4 2 +2 62,5%
8 Bandera de Inglaterra Inglaterra 3 4 1 1 2 5 6 -1 37,5%
9 Bandera d'Italia Italia 3 3 1 1 1 3 2 +1 50,0%
10 Bandera d'Arxentina Arxentina 3 3 1 1 1 2 3 -1 50,0%
11 Bandera de Méxicu Méxicu 2 3 1 0 2 3 4 -1 33,3%
12  España 2 3 1 0 2 2 3 -1 33,3%
13 Bandera de Uruguái Uruguái 2 3 1 0 2 4 6 -2 33,3%
14 Bandera de Colombia Colombia 1 3 0 1 2 5 11 -6 16,7%
15 Bandera de Bulgaria Bulgaria 1 3 0 1 2 1 7 -6 16,7%
16  Suiza 0 3 0 0 3 2 8 -6 0,0%

Goliadores[editar | editar la fonte]

El brasilanu Garrincha, unu de los goliadores, mientres el campeonatu.

Nesta edición del tornéu, 6 xugadores quedaron igualaos en cantidá de goles y asistencies, l'húngaru Flórián Albert facer en namái 270 minutos polo que ta consideráu de primeres, el segundu y tercer llugar fueron pal soviéticu Valentín Ivanov y el brasilanu Garrincha, que xugaron 360 y 443 minutos respeutivamente.[10]

Xugador Seleición Goles
Flórián Albert Bandera d'Hungría Hungría 4
Garrincha Bandera de Brasil Brasil 4
Vavá Bandera de Brasil Brasil 4
Leonel Sánchez Bandera de Chile Chile 4
Valentín Ivanov Bandera de la Xunión Soviética Xunión Soviética 4
Dražan Jerković  Yugoslavia 4
Amarildo Bandera de Brasil Brasil 3
Milan Galic  Yugoslavia 3
Adolf Scherer  Checoslovaquia 3
Lajos Tichy Bandera d'Hungría Hungría 3

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Notes[editar | editar la fonte]

  1. Tres la edición de 1930, con trés sedes.
  2. Nótese l'error en cuanto al usu de la bandera del Reinu Xuníu en circunstancies de que tuvo de ser la d'Inglaterra (blanca con una cruz colorada), por ser esta la seleición participante.

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Federación Internacional de Fútbol Asociao. «Copa Mundial de la FIFA Chile 1962». Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'abril de 2010. Consultáu'l 10 de xineru de 2011.
  2. Bianchi, Felipe (2 de xunu de 2012). «Cumplir 50 años de "La Batalla de Santiago"». Londres: BBC. Consultáu'l 8 de marzu de 2017.
  3. http://www.memoriachilena.cl/602/w3-article-3618.html
  4. https://www.eldefinido.cl/actualidad/mundo/2483/Asi_evolucionaron__les pelotes_del mundial
  5. María de la Luz Hurtado. «Historia de la televisión chilena ente 1959 y 1973». Consultáu'l 19 d'abril de 2017.
  6. Federación Internacional de Fútbol Asociao (23 de marzu de 2010). «FIFA World Cup™ Host Announcement Decision». Consultáu'l 10 de xineru de 2011.
  7. El Mercurio (1 de xunu de 2012). «L'informe de Dittborn que detalla como Chile llogró'l Mundial del 62». Consultáu'l 6 de xunu de 2012.
  8. Histories Secretes del Fútbol Chileno. Juan Cristóbal Guarello y Luis Urrutia O'Nell. Ediciones B. ISBN 978-956-304-009-8
  9. El Diario Ilustrado (ed.): «Quien ye quien : Campeonatu Mundial de Fútbol = Who´s who World Football Championship». Consultáu'l 2009.
  10. Bota d'oru de adidas - Copa Mundial de la FIFA

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • La Colorada de tolos tiempos 

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]


Predecesor:
Bandera de Suecia Suecia 1958
Copa Mundial de Fútbol
VII edición
Socesor:
Bandera de Inglaterra Inglaterra 1966