Contracultura na década de 1960

De Wikipedia
El símbolu de paz, diseñáu y usáu per primer vegada na Campaña pal Desarme Nuclear, dempués convirtióse nun sinónimu de la oposición a la Guerra de Vietnam.[1][2]

La contracultura de la década de 1960 referir a un fenómenu antisistema cultural desenvueltu de primeres n'Estaos Xuníos y el Reinu Xuníu y darréu lleváu a la mayoría del mundu occidental ente los primeros años de 1960 y mediaos de 1970. El movimientu coleutivu ganó fuercia coles mesmes que'l movimientu polos derechos civiles n'Estaos Xuníos crecía y convirtióse en revolucionariu cola espansión de la intervención militar del gobiernu estauxunidense en Vietnam.[3][4][5]

Mientres progresaba la década de 1960, les tensiones sociales estendíense y tomaben en cuenta otres temes, tendiendo a presentase coles llinies xeneracionales alrodiu de la sexualidá humana, los Segunda fola del feminismu derechos de les muyeres, les formes tradicionales d'autoridá, la esperimentación con psicoactivos y les distintes interpretaciones del Suañu americanu.

Nueves formes culturales remanecieron, incluyendo la música de la banda británica, los Beatles, películes de direutores con poca censura y la llegada d'estilos de vida alternativos como'l movimientu hippie. A midida que esta era desenvolvíase remanecía una subcultura dinámica que celebraba la creatividá, la esperimentación y l'encarnación moderna del estilu bohemiu . Amás del enclín marcáu polos Beatles, munchos otros artistes creativos, autores y pensadores de diverses disciplines, contribuyeron al movimientu de la contracultura.

Diversos factores estremen a la contracultura na década de los 60 col antiautoritarismu de les dómines pasaes. La "esplosión de natalidá" dempués de la Primer Guerra Mundial[6][7] xeneró un númberu ensin precedentes de mozos potencialmente marxinaos como participantes nel reestablecimientu de la direición democrática d'Estaos Xuníos y otres sociedaes.[8] La influencia posguerra dexó a gran parte de la xeneración de la contracultura esmolecese por diversu temes, en llugar de la provisión de necesidaes materiales como lo fixeron los sos padres mientres la Gran Depresión.[9] Esta era tamién tien importancia pola manera en que gran parte de los comportamientos y "causes" del movimientu fueron rápido asimilaes como enclinos principales na sociedá, especialmente la estauxunidense.[10][11]

La era de contracultura empecipia con más velocidá a partir del asesinatu del presidente d'Estaos Xuníos John F. Kennedy, y termina cola retirada de les fuercies militares d'Estaos Xuníos na insurxencies comunistes del Sureste Asiáticu, el final de los reclutamientos en 1973, y finalmente cola arrenunciu del presidente Richard M. Nixon n'agostu de 1974.

Munchos movimientos claves nacieron, o avanzaron, a partir de la contracultura de la década de 1960. Cada movimientu ye relevante pa la era polo xeneral, anque los más importantes pueden funcionar por sigo mesmos, ensin necesidá de la contracultura xeneral.[12]

A les traces, la contracultura d'estos años crez a partir de la confluencia de persones, idees, eventos, problemátiques, circunstancies y meyores teunolóxiques que funcionaron como catalizadores intelectuales y sociales que dexaron cambeos rápidos mientres la era.

Antecedentes[editar | editar la fonte]

Xeopolítica na posguerra[editar | editar la fonte]

Pruebes nucleares so l'agua "Baker", atolón Bikini, océanu Pacíficu, 1946.

La Guerra fría ente los estaos comunistes y los estaos capitalista arreyó'l espionaxe y la preparación pa una guerra ente naciones poderoses,[13][14] según la interferencia político y militar de los estaos poderosos nos asuntos internos de naciones menos poderoses. Les males resultaos de delles d'estes actividaes dieron llugar a la desilusión y rocea de los gobiernu posguerra.[15] Dellos exemplos inclúin les respuestes dures de la Xunión Soviética a los populares llevantamientos anticomunistes, como la Revolución húngara de 1956 y la Primavera de Praga en Checoslovaquia en 1968 y la fallida Invasión de la Badea de Cochinos d'Estaos Xuníos en Cuba en 1961. L'engañu inicial del presidente de los Estaos Xuníos Dwight D. Eisenhower[16] alrodiu de les causes del Incidente del U-2 en 1960 fixo que'l gobiernu fuera sorprendíu nuna mentira bien evidente y en grandes niveles, y contribuyó al aumentu de la rocea de l'autoridá per parte de los mozos que se convertíen n'adultos mientres estos tiempos.[17][18][19] El Tratáu de prohibición parcial d'ensayos nucleares estremó l'establecimientu de les llinies militares y polítiques n'Estaos Xuníos.[20][21][22] Los desalcuerdos na política interna alrodiu de les obligaciones del tratáu col Sureste Asiáticu (SEATO), especialmente en Vietnam, y l'alderique de como otres rebeliones comunistes tendríen de ser remanaes, crearon distancies dientro del establecimientu.[23][24][25] Nel Reinu Xuníu, la Casu Profumo incluyó a líderes del gobiernu descubiertos en mentires, creando un clima de desilusión y sirviendo como un catalista pal activismu lliberal.[26] La crisis de misiles en Cuba, que cuasi lleva al mundu a una guerra nuclear n'ochobre de 1962, foi fomentada en gran midida polos discursos y aiciones engañoses per parte de la Xunión Soviética.[27][28] L'asesinatu del presidente de los Estaos Xuníos, John F. Kennedy, en payares de 1963, y les consiguientes teoríes avera del eventu, traxeron entá más rocea pol gobiernu, incluyendo a los más nuevos.[29][30][31]

Activista pola llibre espresión, Mario Savio Universidá de California, Berkeley, 1966.

Problemes sociolóxicos y llamaes a l'aición[editar | editar la fonte]

Munchos problemes sociolóxicos ayudaron a la crecedera del movimientu de contracultura. Unu de los movimientos ensin violencia nos Estaos Xuníos buscaba resolver les illegalidaes constitucionales de los derechos civiles, especialmente la xeneral segregación racial, l'antigua Segregación na reconstrucción de les persones negres nel sur polos gobiernos apoderaos por xente blanco, y la constante discriminación racial en trabayos, vivienda y accesu a llugares públicos nel norte y el sur d'Estaos Xuníos. Plantía:External media Nos campus universitarios los estudiantes activistes lluchaben polos sos derechos constitucionales, especialmente la llibertá d'espresión y el derechu de xunta.[32]

Munchos activistes de la contracultura decatar de les dificultaes de los más probes, y organizadores comuñales llucharon pola ayuda financiera pa un programa d'amenorgamientu de probeza, particularmente nel sur y de los gueto n'árees d'Estaos Xuníos.[33][34]

La esmolición pol medioambiente creció a partir d'un mayor entendimientu de los daños causaos pola industrialización, que resultó na contaminación y l'usu incorreutu de productos químicos como pesticidas nun esfuerciu por ameyorar la calidá de vida de la creciente población.[35] Autores como Rachel Carson tuvieron roles importantes na llamada d'atención de la población mundial a la ecoloxía, a pesar de la resistencia de los elementos gubernamentales en munchos países.[36]

La necesidá de falar alrodiu de los derechos de les minoríes como les muyeres, los homosexuales, los discapacitaos y otros habitantes inoraos dientro de la más grande población empezó a tomar fuercia mientres un gran númberu de mozos lliberar de les restricciones de la ortodoxa de la década de los 50 y les lluches pa la creación d'una sociedá más incluyente y tolerante.[37][38]

La creación de formes más efeutives de métodos anticonceutivos foi clave pal surdimientu de la revolución sexual. La noción del "sexu recreativo", ensin l'amenaza d'un embaranzu ensin deseyar, camudó radicalmente la dinámica social y dexó a muyeres y homes llibertá pa la eleición de les sos vides sexuales, fora de les restricciones de la vida marital tradicional.[39] Colos cambeos nes actitúes, pa la década de los 90, la proporción de neños nacíos fora del matrimoniu xubió de 5 % a 25 % pa la población blanca, y de 25 % a 66 % pa la población negra d'Estaos Xuníos.[40]

Discursu "Yo tengo un suañu" pol Dr. King, dau nel Monumentu a Lincoln mientres la Cola sobre Washington pol trabayu y la llibertá en 1963.

Medios de comunicación emerxentes[editar | editar la fonte]

Televisión[editar | editar la fonte]

P'aquellos nacíos dempués de la Segunda Guerra Mundial, la emerxencia de la televisión como una fonte d'entretenimientu ya información - según la espansión masiva asociada del consumismu a partir de la influencia de la posguerra y la publicidá na TV - fueron componentes esenciales na disolución de los más nuevos y la creación de nuevos comportamientos sociales, anque les axencies de publicidá enfocar nel mercáu nuevu "hip".[41][42] Nos Estaos Xuníos, la cobertoria en cuasi tiempu real de la campaña de Birmingham na era de los derechos civiles, l'eventu de Domingo Sangrientu nes marches de Selma a Montgomery, y les imáxenes gráfiques nes noticies de Vietnam, traxeron una realidá sangrienta a los llares per primer vegada alrodiu de los conflictos armaos,

El nuevu cine[editar | editar la fonte]

El final de les restricciones del Códigu Hays[43] alrodiu de la censura na producción de les película, l'usu de nueves formes d'espresión artística nel cine européu y asiáticu, y los nuevos valores de producción d'una era distinta de cine arte, pornografía, y producción de cine comercial, distribución y exhibición. El final de la censura resultó nuna completa reorganización de la industria del cine occidental. Con nueves llibertaes artístiques, una xeneración de realizadores de Nuevu Hollywood trabayaron en distintos xéneros pa falar de temes antes prohibíos, anque los estudios de cine de Hollywood siguíen siendo consideraos como parte del sistema.

La nueva radio[editar | editar la fonte]

A finales de la década de los 60, la primeramente inorada Radio-FM reemplaza a la Radio-AM al ser el puntu focal de la creciente esplosión de la música del rock and roll y convirtióse nel nexu pa la distribución de noticies pa moces y la propaganda de la xeneración de la contracultura.[44][45]

Una familia ve televisión, 1958

Cambeos nos estilos de vida[editar | editar la fonte]

Les comuñes, coleutivos, y la comunidá internacional recuperaron popularidá mientres esta era.[46] Les comunidaes tempranes, como Hog Farm, Quarry Hill, y Drop City[47] nos Estaos Xuníos fueron establecíos como los intentos direutos del agrarismu pa tornar a la tierra y vivir llibres de les interferencies d'influencies esternes. Mientres la era progresaba, munches persones establecíense y empezaben a habitar nueves comunidaes en respuesta a la desilusión poles comunidaes tradicionales y el pocu prestu con ciertos elementos de la mesma contracultura. Dalgunes d'estes comunidaes autu-sustentables fueron acreditaes cola nacencia y espardimientu del política verde internacional.

La emerxencia d'un interés pola consciencia espiritual espandida, yoga, práutiques ocultes y el creciente Movimientu del potencial humanu ayudaron a camudar perspeutives alrodiu de la relixón entamada mientres esta era. En 1957 69 % de los residentes estauxunidenses encuestaos por Gallup, una compañía de consultoría, dixeron que la influencia de la relixón taba aumentando. Pa finales de la década de 1960, la encuestes indicaben que menos del 20 % entá yeren creyentes.[48]

La fienda xeneracional, o la inevitable perceición d'una división mundial ente moces y vieyos.[49] Gran parte del abismu xeneracional ente 1960 y 1970, nació de los rápidos cambeos na moda y l'estilos que yeren aceptaos polos mozos, pero munches vegaes pocu entendíos o inclusive fechos risión polos mayores. Estos enclinos incluyíen el pelo llargo pa los homes,[50] el "afro" natural pa les persones negres, usu de ropa revelador en públicu pa les muyeres, y la ropa sicodélico de la cultura hippie. Finalmente, un vestuariu práctico y cómodo, usualmente camisetes (tie-dye, o decoraes con mensaxes políticos o de propaganda), y los vaqueros de mezclilla de Levi Strauss & Co.[51] convertir nun uniforme mientres esta xeneración. La moda dominante de la contracultura llogró detener la crecedera de les eres música discu y el punk a finales de la década de los 70, mientres la popularidá global pola camisetes, los vaqueros y la ropa casual creció.

La cultura de drogues emerxente na clase alta[editar | editar la fonte]

Nel mundu occidental, l'estatus criminal de la industria de les drogues recreatives foi instrumental pa la formación d'una dinámica de antiestablecimiento social por aquellos llegando a la edá adulta mientres la era de la contracultura. La esplosión del consumu de mariguana mientres esta era, especialmente por estudiantes nos grandes campus universitarios,[52] crearon una necesidá por que un gran númberu de persones fueren discretes nel usu de la sustancies illegales. La clasificación de la mariguana como un narcóticu, y l'imposición de diverses penalidaes criminales pol so usu, llevaron l'usu de la mariguana y l'esperimentación con otres sustancia a ser bien discretes y ocultes. Munchos empezaron a tener vides clandestines a partir de les sos decisiones de consumir les sustancies, pos tarrecíen la retribución de los gobiernos.[53][54]

Protestantes antiguerra

Aplicación de la llei[editar | editar la fonte]

Los enfrentamientos ente los estudiantes universitarios (y otros activistes) y los oficiales de la llei convertir en sellos d'estes era. Munchos mozos empezaron a resabiar na policía y términos como "fuzz" y "pig" (gochu) usar de manera derogatoria pa referise a ellos, convirtiéndose en pallabres claves pal vocabulariu de la contracultura. La rocea pola policía non solo basábase nel mieu de la brutalidá policial mientres les protestes polítiques, sinón tamién na corrupción policial xeneral; especialmente la creación d'evidencies falses y trampes en casos de drogues. Nos Estaos Xuníos, la tensión social ente los elementos de la contracultura y l'aplicación de la llei llegaron al so puntu de quebre en notables casos como: Les protestes de la Universidá de Columbia en 1968 en Nueva York,[55][56][57] les protestes en Convención Democrática Nacional de 1968 en Chicago,[58][59][60] l'arrestu y encarcelación del poeta John Sinclair en Ann Arbor, Michigan,[61] y la Masacre de la Universidá Estatal de Kent en Kent, Ohio.[62] Esta rocea na autoridá tamién apaeció nel Reinu Xuníu.[63]

La Guerra de Vietnam[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Guerra de Vietnam

La Guerra de Vietnam, y la división nacional ente partidarios y opositores a la guerra fueron probablemente los factores más importantes que contribuyeron a la crecedera del movimientu de contracultura.

Jerry Rubin, Universidá de Buffalo, 10 de marzu de 1970.

L'afirmación de que la opinión en contra de la guerra solo yera compartida polos mozos yera un mitu,[64][65] anque les protestes masives llenes de moces nes grandes ciudaes d'Estaos Xuníos xunieron a millones en contra de la guerra y la política de guerra que se caltuvo mientres dos alministraciones presidenciales.

N'Europa Occidental[editar | editar la fonte]

El movimientu de la contracultura nel occidente Européu, en ciudaes como Londres, Ámsterdam, París, Roma y Berlín Oeste fuera rival pa San Francisco y Nueva York como centros pa la contracultura.

Carnaby Street, Londres, 1969.

El UK Underground foi un movimientu amestáu a la creciente subcultura nos Estaos Xuníos y asociáu al fenómenu hippie, xenerando les sos propies revistes y periódicos, moda, grupos musicales y clubes. Barry Miles, figura d'esti movimientu dixo: "El underground foi'l llamatu pa una comunidá de xente con pensamientos similares avera del anti-establecimientu, en contra de la guerra, a favor de los individuos del rock'n'roll, y un xeneral interés por drogues recreatives. Creíen que la paz, la esploración d'una conciencia más grande y l'esperimentación sexual y romántica yeren más importantes en llugar d'entrar a la carrera d'aguarones. L'estilu de vida consumista nun-yos atraía, anque nun s'oponíen a otros viviendo d'esa manera. Pero mientres esa dómina la clase media sentía tener el derechu d'imponer los sos valores nes demás persones, lo cual traxo munchos conflictos."[66]

En Holanda, Provo yera un movimientu de contracultura enfocáu en "provocar respuestes violentes de l'autoridá usando carnada non violenta."[67]

En Francia, la Fuelga Xeneral centrada en París en mayu de 1968 xunió a los estudiantes franceses, y cuasi derroca al gobiernu.[68]

Kommune 1 o K1 foi una comuña en Berlín Oeste, conocida poles sos estrañes presentaciones que fluctuaban ente sátira y la provocación. Estos eventos sirvieron como inspiración pal movimientu del "Espontaneísmo" y otros grupos d'izquierda. A finales del branu de 1968, la comuña camudar a una fábrica erma en Stephanstraßy pa reorientase. Esta segunda fase de Kommune 1 carauterizar pol sexu, la música y les drogues. Llueu la comuña empezó a recibir visitantes de tol mundu, incluyendo a Jimi Hendrix.[69][70]

N'Australia[editar | editar la fonte]

Revista Oz portada númberu 31.

La revista Oz foi de primeres publicada como una revista satírica ente 1963 y 1969 en Sydney, Australia, y, na so mayor conocida segunda encarnación, convertir nuna revista "hippie sicodélica" de 1967 a 1973 en Londres. Identificada como parte de la prensa clandestina, foi parte de dos xuicios bien espublizaos por obscenidad, unu n'Australia en 1964 y otru nel Reinu Xuníu en 1971.[71][72]

En Llatinoamérica[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Rock de Méxicu
Ver tamién: Movimientu de 1968 en Méxicu
Tres icono radicales de los sesenta. Alcuentru ente Simone de Beauvoir, Jean-Paul Sartre y Ernesto "Che" Guevara en Cuba, en 1960

En Méxicu, la música rock taba arreyada a los revueltos de los mozos mientres la década de los 60. La Ciudá de Méxicu, xunto con otres ciudaes del norte como Monterrey, Nuevo Laredo, Ciudad Juárez, y Tijuana, taben espuestos a la música estauxunidense. Munches de les estrelles del rock mexicanu arreyar na contracultura. El Festival Rock y Ruedes de tres díes en 1971, foi entamáu nel valle Avándaro cerca de la ciudá de Toluca, un pueblu vecín a la Ciudá de Méxicu, y empezóse a conocer como'l "Woodstock Mexicanu". El nudismu, l'usu de drogues, y la presencia de banderes estauxunidense, escupuliciaron la sociedá conservadora mexicana de tal manera que'l gobiernu prohibió los conciertos de rock and roll pol restu de la década. El festival, que foi presentáu como prueba de la modernización de Méxicu, nunca esperó atraer a la cantidá de persones qu'allegaron, y el gobiernu tuvo que sacupar a los asistentes varaos a la fin del festival. Esto asocedió mientres la presidencia de Luis Echeverría, una era d'estrema represión na historia mexicana. Tou lo conectao a la contracultura o los estudiantes protestantes foi prohibíu de les tresmisiones públiques, una y bones el gobiernu tarrecía una repetición de les protestes estudiantiles de 1968. Poques bandes sobrevivieron estes restricciones; anque les que lo llograron, como Three Souls in My Mind (agora El Tri), siguieron siendo populares pola so adopción del español nos sos cantares, y sofitaos entá más polos sos siguidores clandestinos. Anque los grupos de rock mexicanu pudieron presentase públicamente dende mediaos de les década de los 80, la prohibición de conciertos de bandes internacional duró hasta 1989.[73]

El Cordobazo foi un llevantamientu civil na ciudá de Córdoba, Arxentina a finales del Mayu de 1969, mientres la dictadura militar del Xeneral Juan Carlos Onganía, qu'asocedió unos díes dempués del Rosariazo, y un añu dempués del Mayu de 1968 en Francia. En contraste con otres protestes, el Cordobazo nun foi remanáu por líderes trabayadores marxistes, sinón por estudiantes y trabayadores xuníos en contra de la dictadura militar.[74]

Movimientos[editar | editar la fonte]

Senador estauxunidense Eugene McCarthy, candidatu anti guerra pa la presidencia estauxunidense 1968.

Derechos civiles[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Movimientu polos derechos civiles n'Estaos Xuníos

El movimientu polos derechos civiles n'Estaos Xuníos, un elementu clave na contracultura, incluyó l'usu aplicáu de la non violencia p'asegurar que s'aplicaren derechos iguales so la Constitución de los Estaos Xuníos a tolos ciudadanos. Munchos de los estaos negaben illegalmente estos derechos a los afroamericanos, polo que se convirtió nuna tema de grandes protestes non violentes a principios y mediaos de la década de los 60.[75][76]

Llibertá d'espresión[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Movimientu Llibertá d'Espresión

Muncha de la contracultura d'esta década aniciar nos campus universitarios. El movimientu pola llibertá d'espresión de la Universidá de California, Berkeley en 1964, que tenía oríxenes nel movimientu polos derechos civiles nel sur d'Estaos Xuníos, foi un exemplu tempranu d'estes manifestaciones. En Berkeley un grupu d'estudiantes identificar pola so oposición a los intereses y práutiques de la universidá y los sos patrocinadores corporativos. Otros mozos rebalbos, que nun yeren estudiantes, tamién contribuyeron al movimientu pola llibertá d'espresión.[77]

La nueva izquierda[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Nueva Izquierda (Estaos Xuníos)

La Nueva Izquierda ye un términu usáu en distintos países pa describir a los movimientu de la izquierda política qu'asocedieron ente 1960 y 1970. Estremar por movimientos d'izquierda anteriores que taben empobinaes al movimientu obreru, nel so llugar esti nuevu movimientu adoptó'l activismu. La nueva izquierda d'Estaos Xuníos ta acomuñada a les protestes masives en campus universitarios y los movimientos d'izquierda radicales. La nueva izquierda n'Inglaterra yera un movimientu empobináu pol intelectu qu'intentaba correxir los errores percibíos de los partíos de la "izquierda política antigua" nel periodu dempués de la Segunda Guerra Mundial. Los movimientos empezaron a esmorecese mientres la década de 1970, cuando los activistes arreyar en partíos políticos, desenvolvieron organizaciones de xusticia social, mover a identidaes polítiques o estilos de vida alternativos, o se volvieron políticamente inactivos.[78][79][80]

Herbert Marcuse, acomuñáu cola Escuela de Frankfurt de teoría crítica, yera un pensador lliberal socialista influyente nos movimientos radicales de la era[81] filósofu de la nueva izquierda[82]

La emerxente nueva izquierda nes décades de los 50 y 60 llevaron a una renacencia del interés pol socialismu llibertario.[83] La crítica de la nueva izquierda escontra l'autoritarismu de la izquierda partidariu antigua foi acomuñada con un gran interés pola llibertá personal, l'autonomía (vease'l pensamientu de Cornelius Castoriadis) y llevó a un redescubrimientu de la tradiciones socialistes antigües, como'l comunismu d'izquierda, el comunismu consejista, y los trabayadores industriales del mundu. La nueva izquierda tamién traxo'l resurdimientu del anarquismu. Revistes como Radical America y Black Mask n'Estaos Xuníos, Solidarity, Big Flame y Democracy & Nature, siguíes pol The International Journal of Inclusive Democracy,[84] nel Reinu Xuníos, introducieron un gran rangu d'idees lliberales d'izquierda a una nueva xeneración. La ecoloxía social, el movimientu autónomu y, más apocayá, la economía participativa, y la democracia inclusiva nacieron a partir d'esto.

Un surdimientu popular pol interés nel anarquismu asocedió na naciones occidentales mientres 1960 y 1970.[85] L'anarquismu influyó na contracultura d'esta década[86][87][88] y los anarquistes participaron viviegamente nos movimientos sociales de 1968.[89] Mientres l'IX Congresu de la Federación Anarquista Italiana en Carrara en 1965, un grupu decidió dixebrase d'esta organización y crearon el Gruppi di Iniziativa Anarchica. Na década de los 70, conformábase mayormente por "anarquistes veteranos individualistes con una orientación al pacifismu, el naturismu, etc".[90] En 1968 en Carrara, Italia la Internacional de Federaciones Anarquistes foi fundada mientres una conferencia internacional d'anarquismu mientres 1968 por trés federaciones europees esistentes de Francia, Italia y la Federación Anarquista Ibérica según la federación de Bulgaria nel exiliu francés.[91][92] Mientres los eventos de Mayu de 1968 en Francia los grupos anarquistes activos en Francia yeren la Federación Anarquista, el Mouvement communiste libertaire, la Union fédérale des anarchistes, la Alliance ouvrière anarchiste, la Union des groupes anarchistes communistes, el Noir et Rouge, la Confédération nationale du travail, la Union anarcho-syndicaliste, la Organisation révolutionnaire anarchiste, el Cahiers socialistes libertaires, la À contre-courant, La Révolution prolétarienne, y les publicaciones cercanes a Émile Armand.

La nueva izquierda nos Estaos Xuníos tamién incluyó a anarquistes, grupos radicales rellacionaos cola contracultura y los hippie como los Yippies que yeren dirixíos por Abbie Hoffman, The Diggers[93] y los Up Against the Wall Motherfuckers. A finales de, los Diggers abrieron tiendes gratis que regalaba la so mercancía, daben comida de baldre, distribuyía drogues, regalaba dineru, entamaben conciertos ensin boletos, y faía trabayos d'arte político.[94] Los Diggers adoptaron el so nome de los orixinales cavadores empobinaos por Gerrard Winstanley[95] y buscaba crean una pequeña sociedá llibre de dineru y del capitalismu.[96] Per otru llau los Yippies utilizaron xestos teatrales, como promover a un gochu ("Pigasus l'Inmortal") como candidatu a la presidencia de 1968, pa burllase de estatus quo social.[97] Fueron descritos poles sos dotes teátricos, anti-autoritarismu y el so movimientu anarquista xuvenil.[98] de "política simbólica".[99] Yá que yeren conocíos pol so teatru caleyeru y les chancies con temática política, munchos de los miembros de la izquierda partidaria de la "vieya escuela" sentíense inoraos o empezaben a denuncialos. Según l'ABC News, "El grupu yera conocíu poles chancies nel teatru caleyeru y foi una vegada referíu como'l 'Groucho del marxismu'."[100]

Oposición a la guerra[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Protestes contra la Guerra de Vietnam

En Trafalgar Square, Londres en 1958,[101] nun actu de desobediencia civil, 60 000-100 000 protestantes conformaos por estudiantes y pacifistes converxer no que se diba a convertir nel "Movimientu antinuclear".[102]

La oposición a la Guerra de Vietnam empezó en 1964 nos campus universitarios n'Estaos Xuníos. L'activismu estudiantil convertir nuna tema dominante pa los baby boomers, creciendo pa incluyir a otros grupos demográficos. Exenciones y prórrogues pa les clases mediu y altu resultaron na inducción d'un númberu desproporcionáu de xente probe, clase trabayadora, y la minoría rexistrada. Los llibros de la contracultura como MacBird por Barbara Garson y muncha de la música d'esti movimientu impulsaron un espíritu de poco conformismu y anti-establecimientu. Pa 1968, un añu dempués d'una llarga marcha a les Naciones Xuníes en Nueva York y una gran protesta nel Pentágonu, la mayoría de les persones d'esti país oponer a la guerra.[103]

Oposición a lo nuclear[editar | editar la fonte]

Un letero indicando un abellugu en Nueva York.

L'aplicación de la teunoloxía nuclear, como recursu d'enerxía y preséu de guerra, foi controversial.[104][105][106][107][108]

Científicos y diplomáticos aldericaron alrodiu de les polítiques de les armes nucleares dende antes de la bomba atómica de Hiroshima en 1945.[109] El públicu empezar a esmolecer pola prueba nuclear dende 1954, dempués de les pruebes nucleares estenses nel Pacíficu. En 1961, nel cumal de la Guerra Fría, cerca de 50 000 muyeres xunir por a la Fuelga de Muyeres pola Paz y colaron en 60 ciudaes n'Estaos Xuníos pa protestar en contra de les armes nucleares.[110][111] In 1963, many countries ratified the Partial Test Ban Treaty which prohibited atmospheric nuclear testing.[112]

Cierta oposición local a la enerxía nuclear nació a principiu de 1960,[113] y pal final de la década dellos miembros de la comunidá científica empezaron a demostrar les sos esmoliciones.[114] A principios de los setenta, fixéronse grandes protestes pola propuesta d'una planta nuclear en Wyhl, Alemaña. El proyeutu foi atayáu de 1975 y el movimientu antinuclear llogró inspirar la oposición a la enerxía nuclear n'otres partes d'Europa y Norteamérica.[115] La enerxía nuclear foi motivu de mayores protestes públiques nos 70.[116]

Feminismu[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Segunda fola del feminismu

El rol de les muyeres como ames de casa de tiempu completu na sociedá industrial foi desafiáu en 1963, cuando la feminista estauxunidense Betty Friedan publicó Mística de la feminidad, dando fuercia al movimientu de les muyeres ya influyida a la Segunda fola del feminismu. Otros activistes, como Gloria Steinem y Angela Davis, entamaron, influyeron o educaron a xeneraciones de muyeres más nueves y llograron espandir el pensamientu feminista. El feminismu creció más a partir de los movimientos de protestes a finales de la década de 1960, cuando muyeres en movimientos como los Estudiante por una Sociedá Democrática remontar en contra del rol de "sofitu" al que fueren acutaes pola nuevu izquierda apoderada por homes, según en contra de la manifestaciones de sexismu dientro de dellos grupos radicales. El panfletu de Les muyeres y los sos cuerpos en 1970, convertíu nel llibru Our Bodies, Ourselves en 1971, particularmente influyó la nueva consciencia feminista.

Ambientalismo[editar | editar la fonte]

Portada temprana del Catálogu de la Tierra Completa amuesa la tierra vista dende l'espaciu

La contracultura de la década de los 60 adoptó una ética de Back to the land, y comuñes de la era dexaron la ciudá y empezáronse a camudar al campu. Dellos llibros importantes d'esta década incluyeron a Primavera silenciosa por Rachel Carson y The Population Bomb de Paul Ehrlich. El ambientalismu de la contracultura rápido tomó la implicaciones de los escritos de Ehrlich en Superpoblación, la predicción de Hubbert avera del "picu petroleru", y más xeneralmente esmolezse pola contaminación, la basura, los efeutos ambientales de la Guerra de Vietnam, les vides dependientes de los automóviles, y la enerxía nuclear. Víen nos dilemes d'enerxía y recurso implicaciones pa la xeopolítica, l'estilu de vida, la naturaleza, y otres dimensiones de la vida moderna. La tema del "regresu a la naturaleza" yeren constante na contracultura pal festival de Woodstock en 1969, ente que'l primer Día de la Tierra en 1970 foi importante pa llamar l'atención a los problemes ambientales na cultura nueva. A principiu de 1970, publicaciones empobinaes a la contracultura como Whole Earth Catalog y The Mother Earth News yeren populares, y dexaron la emerxencia del movimientu de back to the land. La contracultura ente 1960 y 1970 adoptó práutiques como'l reciclaxe y la ganadería orgánica primero que se volviera popular. L'interés de la contracultura pola ecoloxía progresó hasta la década de los 70: particularmente influyéronse ecu-anarquistes de la nueva izquierda como Murray Bookchin, la crítica de Jerry Mander de los efeutos de la television na sociedá, la novela Ecotopía d'Ernest Callenbach, los escritos de ficción y non ficción d'Edward Abbey, y el llibru d'economía Lo pequeño ye formosu d'E.F. Schumacher.

Lliberación gai[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Movimientu de lliberación LGBT

Los disturbios de Stonewall fueron una serie de demostraciones bonales y violentes en contra de los ataques policiales nes primeres hora del 28 de xunu de 1969, nelStonewall Inn, un chigre gai nel vecinderu de Greenwich Village en Nueva York. Esti eventu ye frecuentemente citáu como la primer instancia na historia estauxunidense onde persones de la comunidá gai llucharon en contra del sistema patrocináu pol gobiernu qu'escorría a les minoríes sexuales, y convirtióse nun eventu griespos que marcó l'entamu del Movimientu de lliberación LGBT n'Estaos Xuníos y alredor del mundu.

Cultura y estilos de vida[editar | editar la fonte]

Hippies[editar | editar la fonte]

Dempués del eventu Human Be-In el 14 de xineru de 1967 en San Francisco entamáu pol artista Michael Bowen, l'atención de los medios na cultura activar por completu[117] En 1967 la interpretación de Scott McKenzie del cantar "San Francisco (Be Sure to Wear Flowers in Your Hair)" atraxo alredor de 100 000 mozos de tol mundu pa celebrar el "Branu del Amor" de San Franciso. Anque'l cantar foi escrita orixinalmente por John Phillips del grupu The Mamas & the Papas pa promover el Monterey Pop Festival en xunu de 1967, convertir nun hit mundial (#4 nos Estaos Xuníos, #1 n'Europa) y trescendió el so propósitu orixinal.

Los neños de les flores de San Francisco, tamién llamaos "hippies" pol columnista Herb Caen del periódicu llocal, adoptaron nuevos estilos de vistimienta, esperimentaron con drogues psicoactivas, vivíen en comunidaes y desenvolvieron una escena musical vibrante. Cuando les persones tornaron del "Branu del amor" estos estilos y comportamientos estendiéronse rápido de San Francisco y Berkeley a distintes capitales estauxunidenses, canadienses y europees. Dellos hippies formaron comunidaes que vivíen fora de sistema establecíu. Esti aspeutu de la contracultura refugó la participación política activa colos partíos populares, siguiendo'l dictáu de Timothy Leary en "Turn on, tune in, drop out", y esperaba camudar a la sociedá al salise d'ella. Más palantre ye la so vida Leary (un profesor de Harvard) describió les sos actividaes antes de los sesenta como les de "un emplegáu anónimu de la institución qu'acaldía remanaba al so trabayu nuna llarga llinia de carros, y tornaba cada nueche a la so casa pa beber martinis... como otros millones de robots intelectuales y lliberales de la clase media."

A midida que los miembros del movimientu crecíen y moderaben los sos estilos de vida y opiniones, y especialmente dempués de la partida de les fuercies armaes d'Estaos Xuníos na Guerra de Vietnam a metá de los setenta, la contracultura foi absorbida polo popular, dexando un impautu na filosofía, los valores, la música, l'arte, la salú alternativa y la moda.

Amás del cambéu nel estilu, l'arte y l'opiniones antiguerra y antisistema, dellos hippies decidieron desligarse de la sociedá moderna al establecese en comuñes nel campu. La primer comuña nos Estaos Xuníos foi un terrén de 7 acres nel sur de Coloráu llamáu Drop City. Según Timothy Miller,

Drop City xunió munches temes que se desenvolvieren n'otres comunidaes - anarquía, pacifismu, llibertá sexual, aislamientu rural, interés en drogues, arte - y combinar nuna comuña que nunca antes fuera vista.[118]

Munchos de los habitantes usaron el reciclaxe pa construyir domos xeodésicos pa vivir; usando delles drogues como la marijuana y el LSD, y creando pieces de Drop Art. Dempués del ésitu inicial de Drop City, los visitantes empezaron a crear les sos propies comuñes. Otra comunidá llamada "The Ranch" yera similar a la cultura de Drop City, según conceutos nuevos como'l de la llibertá estensa pa los neños conocíu como "derechos infantiles".[119]

tesito de yerba, la jeringua magica , y les pastillitas del amor[editar | editar la fonte]

Mientres los años sesenta, esti segundu grupu de consumidores casuales de LSD evolucionaron y espandiéronse a un subcultura qu'apreciaba los místicu y los símbolos relixosos amenaos polos efeutos poderosos de la droga, y defendíen el so usu como un métodu p'alzar la consciencia. Les personalidaes acomuñaes a esta subcultura, gurus como'l Dr. Timothy Leary y los músicu del rock sicodélicu como Grateful Dead, Jimi Hendrix, Janis Joplin, The Doors, Country Joe and the Fish, Big Brother and the Holding Company, Jefferson Airplane y los Beatles llueu atraxeron una gran publicidá, xenerando más interés nel LSD.

La popularización del LSD fuera del mundu médicu foi impulsáu por individuos como Ken Kesey que participó en pruebes médiques avera del usu de drogues y empezólu a gustar lo que consumía. Tom Wolfe escribió un bien lleíu llibru nos primeros años de la entrada de LSD nel mundu non-académicu The Electric Kool Aid Acid Test, que documentaba el viaxe alredor del país impulsáu pol ácidu consumíu por Ken Kesey y los Merry Pranksters nel autobús sicodélicu "Furthur", y les posteriores fiestes de "Prueba d'ácidu" per parte de los Pranksters. En 1965, los llaboratorios Sandoz dexaron de faer entregues llegales de LSD alredor de los Estaos Xuníos pal usu psiquiátricu y d'investigación de la droga, dempués d'un pidimientu del gobiernu d'Estaos Xuníos alrodiu del so usu. P'abril de 1966, l'usu de LSD yera tan grande que la revista TIME alvirtió alrodiu de los sos efeutos nocivos.[120] N'avientu de 1966, la película d'esplotación "Hallucination Generation" foi llanzada.[121] Darréu fueron estrenaes les películes The Trip (1967) y "Psych-Out" (1968).

Ken Kesey y los Merry Pranksters[editar | editar la fonte]

Ken Kesey y los Merry Pranksters ayudaron a formar el calter de la contracultura de la década de los 60 cuando entamaron un viaxe al traviés de los Estaos Xuníos mientres el branu de 1964 nun autobús sicodélicu llamáu "Furthur." Empezando en 1959, Kesey fuera voluntariu como suxetu d'investigación pa pruebes médiques financiaes pol proyeutu Operación MK Ultra de la CIA. Estes pruebes investigaron los efeutos del LSD, la psilocibina, la mescalina, y otros psicoactivos. Dempués de les pruebes médiques, Kesey siguió esperimentando pola so cuenta, y arreyó a munchos de los sos amigos cercanos; conocíos como los "Merry Pranksters." Los Pranksters visitaron el defensor de LSD Timothy Leary de Harvard nel so retiru en Millbrook, Nueva York, la esperimentación con LSD y otres drogues psicoatives, principalmente como formes de reflexón interna y crecedera, volvióse un constante mientres el so viaxe.

Los Pranksters crearon una conexón direuta ente la Beat Generation de los cincuenta y l'escena sicodélica de los sesenta; l'autobús yera conducíu pol iconu del Beat Neal Cassady, el poeta Beat Allen Ginsberg foi parte del viaxe por un tiempu, y tamién convidaron al amigu de Cassady, l'autor Beat Jack Kerouac - anque Kerouac refugó la participación na escena de los Pranksters. Dempués de que lo Pranksters tornaron a California, popularizaron l'usu del LSD nes llamaos "Pruebes del ácidu", que primeramente yeren fechos na casa de Kesey en La Fonda, California, y dempués moviéronse a otros llugares na mariña oeste.

Otros sicotrópicos[editar | editar la fonte]

La esperimentación col LSD, el peyote, los fungos psilocibios, la MDA, la mariguana, y otros psicoactivos convertir n'unu de los grandes componentes de la contracultura de los sesenta, influyendo a la filosofía, l'arte, la música y los estilos de vistimienta. Jim DeRogatis escribió que'l peyote, un pequeñu cactus con un alcaloide sicotrópico de mescalina, podía consiguise fácilmente n'Austin, un centru de la contracultura, a principiu de 1961.[122]

Revolución sexual[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Revolución sexual

La revolución sexual (tamién conocida por un tiempu como "lliberación sexual") foi un movimientu social que desafiaba los códigos tradicionales de comportamientu alrodiu de la sexualidá y les rellaciones interpersonales alredor del mundu occidental de 1960 a 1980.[123] La lliberación sexual incluyó l'aceptación creciente del sexu fora de les formes tradicionales heterosexuales y monógames (principalmente'l matrimoniu).[124] Los anticonceutivos y la píldora, la desnudez pública y la normalización del sexu pre marital, la homosexualidá y les formes alternatives de sexualidá, y la llegalización del albuertu siguiéronlu.[125][126]

Medios alternativos[editar | editar la fonte]

Artículu principal: Mediu alternativu d'información

Los periódicos clandestinos nacieron na mayoría de les ciudaes y los pueblos universitarios, sirviendo pa definir y comunicar un rangu de fenómenos que definieron a la contracultura: oposición política radical al "Establishment", acercamientu a un arte más coloríu y esperimental (munches vegaes explícitamente influencia per droga), incluyendo a la música y el cine, y una indulxencia ensin inhibiciones nel sexu y les drogues como símbolu de llibertá. Los periódicos incluyeron usualmente tires de cómics, de les cualos crecieron el cómic underground.

Deportes alternativos con discu (Frisbee)[editar | editar la fonte]

Mientres un gran númberu de mozos alloñar de la normes sociales, aguantáronse y buscaben alternatives. Les formes d'escape y resistencia manifestar en munches maneres incluyendo'l acivismu social, los estilos de vida alternativos, vistimienta, música y actividaes recreatives alternatives, incluyendo la crecedera de la práutica del Frisbee en festivales y conciertos que dempués se convritió nel popular deporte de discu.[127][128]

Arte de vanguardia y anti-arte[editar | editar la fonte]

Artículos principales: Fluxus y Happening

L'Internacional Situacionista yera un grupu acutáu de revolucionarios internacionales fundáu en 1957, y que tuvo una gran influencia na fuelga xeneral de los wildcat strikes de Mayu de 1968 en Francia. Con idees que sofitaben al marxismu y el vanguardismu nel arte europeo del sieglu XX, esti grupu abogaba por esperiencies de vida alternatives a les del capitalismu, el cumplimientu de los deseos primitivos de los humanos y la busca d'una cualidá pasional superior. Pa cumplir con estos propósitos ellos suxurieron y esperimentaron cola construcción de situaciones, ye dicir la formación d'ambientes que facilitaren el cumplimientu d'estos deseos. Al usar métodos estrayíos del arte, el grupu desenvolvió una serie d'estudios de campu nestes situaciones, como l'urbanismu unitariu y la psicogeografía. La engarradiella más grande yera en contra del capitalismu avanzáu. El so trabayu teóricu tuvo'l so puntu mázimo col llibru The Society of the Spectacle por Guy Debord. Debord dixo en 1967 que los medios masivos y la publicidá teníen un rol central na creación de la sociedá del capitalismu avanzáu, yá que daben a conocer una realidá falsa qu'amazcaraba la degradación de la vida humana. Raoul Vaneigem escribió The Revolution of Everyday Life qu'esplora a la "vida diaria" como la base pa la comunicación y participación, y en munchos casos onde pue ser malvada y abstraída en pseudo-formes.

Fluxus - un nome tomando del Latin "fluyir" - ye una rede internacional d'artistes, compositores y diseñaos especializaos n'entemecer distintos medios y disciplines artístiques mientres la década de los 60. Esti grupu tuvo presente na Neo-Dada noise music, l'arte visual, la lliteratura, la planificación urbanística, l'arquiteutura, y el diseñu. Fluxus descríbese como un entemedia, términu acuñáu pol artista Dick Higgins nun ensayu de 1966. Fluxus sofitaba una estética de "failo tu mesmu", y valoraba la simplicidá. Como'l dadaismu que-y precedió, Fluxus incluyó fuertes corrientes anticomerciales y una sensibilidá anti-arte, dexando tras el mercáu del arte pa centrase na práutica creativa del artista. L'artista del Fluxus Robert Filliou escribió, sicasí qu'esti movimientu estremar del Dadaismo al tener aspiraciones más grandes qu'incluyíen la comunidá y la sociedá.

Nos sesenta, el grupu d'arte influyíu pol dadaísmu, Black Mask, declaró que l'arte revolucionario tendría de ser "una parte integral de la vida, como una sociedá primitiva, y non un apéndiz de la riqueza."[129] Black Mask atayó eventos culturales en Nueva York al dar panfletos d'eventos d'arte a les persones ensin llar que taben perhí.[130] Dempués, los Up Against the Wall Motherfuckers nacieron de la combinación de Black Mask y otru grupu llamáu los Angry Arts. Up Against the Wall Motherfuckers (delles vegaes nomaos solo como "the Motherfuckers", o UAW/MF) yera un grupu d'afinidá anarquista de Nueva York.

Música[editar | editar la fonte]

Pequeña parte d'un públicu de 400 000 persones dempués de l'agua, Woodstock, Estaos Xuníos, agostu de 1969
"Los sesenta fueron un saltu na consciencia humana. Mahatma Gandhi, Malcolm X, Martin Luther King, Che Guevara, Madre Teresa, lliberaron una revolución de la consciencia, los Beatles, The Doors, Jimi Hendrix crearon una revolución y evolución de temes. La música yera como Dalí, con colores y formes revolucionaries. La mocedá de güei tener de dir ende p'atopase a sigo mesmos."

Mientres el principiu de los sesenta la nueva fola de música británica ganó fama y popularidá nos Estaos Xuníos. Artistes como los Beatles abrieron el camín pa los sos compatriotes nel mercáu estauxunidense.[132] Anque los Beatles fueron antes influyíos por músicos estauxunidenses, como Bob Dylan, que foi una inspiración pa les sos lletres y pa la so introducción a la mariguana.[133] La carrera temprana de Dylan como Cantar de protesta cantante de protesta inspirárase por músicos como Pete Seeger[134] y Woody Guthrie.[135] Otros cantantes como Joan Baez y Peter, Paul and Mary, llevaron los cantares de la era a les grandes audiencies.[136]

La música de los 60 mover escontra una versión sicodélica del rock, en gran parte por cuenta de la decisión de Bob Dylan d'usar la guitarra llétrica nel Festival de Folk en Newport en 1965.[137] El nuevu soníu llétricu de rock foi la base pa creación del rock sicodélicu d'álbumes como The 13th Floor Elevators[138] y bandes britániques como Pink Floyd y los Beatles.[139] L'álbum de 1966 de The Beach Boys Pet Sounds tamién abrió'l camín p'actos hippies, cola interpretación de les lletres de Brian Wilson como "una llamada al amor y la comprensión."[140] Pet Sounds sirvió como una inspiración mayor pa los actos contemporáneos, direutamente inspirando a los Beatles y el so álbum Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. El senciellu "Good Vibrations" llegó al númberu unu mundialmente, camudando la perceición tradicional d'un discu.

Los Beatles convertir en exponenetes comerciales de la "revolución sicodélica" (e.g., Revolver, Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band y Magical Mystery Tour) a finales de los años 60.[141] Nos Estaos Xuníos, bandes de la contracultura volviéronse populares y comerciales. Incluyendo a The Mamas & the Papas (If You Can Believe Your Eyes and Ears), Big Brother and the Holding Company (Cheap Thrills), Jimi Hendrix (Are You Experienced), Jefferson Airplane (Surrealistic Pillow), The Doors y Sly and the Family Stone (Stand!).[142]

Mientres la escena hippie nacía en California,[143] una escena más esperimental apaecía en Nueva York[144] que trío énfasis vanguardismu y l'arte de la música. Bandes como The Velvet Underground remanecieron de la escena clandestina y dieron la música pa Exploding Plastic Inevitable, una serie d'eventos mediáticos diseñaos por Warhol y los sos collaboradores en 1966 y 1967. Les lletres del Velvet Underground yeren consideraes esperimentales y escandaloses pa la era, yá que falaben alrodiu de les identidaes transgéneros y l'usu de drogues de les celebridaes de Warhol.[145]

The Jimi Hendrix Experience presentar en televisión en marzu de 1967.

MC5 tamién remaneció mientres los 60 introduciendo'l garage rock, que usualmente acompañar por lletres sociopolíticas y de contracultura. MC5 tenía llazos con grupos d'izquierda como "Up Against the Wall Motherfuckers" y el poeta John Sinclair,[146] polo que participó en colar en in Chicago, onde asocedieron disturbios pola Guerra de Vietnam y el recién asesinatu de Martin Luther King, Jr. y Robert Kennedy.[147] MC5, The Stooges y los Velvet Underground, yeren vistos por influecias pal sondio del protopunk que eventualmente dio llugar al punk rock y el heavy metal a finales de los setenta.[148]

Otru llugar importante pa la contracultura foi Austin, qu'a partir de los sos escenarios dio a conocer a persones como Janis Joplin, 13th Floor Elevators, Shiva's Headband, el Conqueroo, y dempués, Stevie Ray Vaughan. Austin tamién foi'l llar de la nueva izquierda y d'artistes importantes como Gilbert Shelton, Jack Jackson (Jaxon), y Jim Franklin.[149]

La década de los 60 foi la dómina de los festivales de rock, que tuvieron un papel importante nel esparcimientu de la contracultura.[150] El Monterey Pop Festival, que llanzó la carrera de Jimi Hendrix n'Estaos Xuníos, foi unu d'esos festivales.[151] El Festival de Isle of Wight n'Inglaterra, traxo a artistes como The Who, The Doors, Joni Mitchell, Hendrix, Dylan, ente otros .[152] En 1969 el Festival de Woodstock en Nueva York convertir nun símbolu del movimientu,[153] a pesar de nun tener una asistencia tan grande como Isle of Wight.[154]

The Doors presentándose en 1968 en Copenḥague.

Mientres el rock sicodélicu crecía ".[155] los álbumes de llarga duración dexaron faer más esperimentos[156]). Inclusive les regles pa los senciellos camudaron y yá nun precisaben durar solu trés minutos como "Like a Rolling Stone" de Bob Dylan, de más de 6 minutos de duración.[137]

El Free jazz desenvolver nos 50 y 60. La música producir con una gran variedá, mientres los músicos intenta alteriar, estender y romper les convenciones del jazz. Anque foi consideráu como esperimental y vanguardista, el free jazz intentó tornar el jazz a los sos "raigaños primitivos" faciendo énfasis na improvisación. El Free jazz acomuñar coles innovaciones d'Ornette Coleman y Cecil Taylor y l'últimu trabayu de John Coltrane. Otros músicos importantes incluyíen a Charles Mingus, Eric Dolphy, Albert Ayler, Archie Shepp, Joe Maneri y Sun Ra. Mientres los principios de los 60 el free jazz establecer con disqueras Prestige, Blue Note ya Impulse, y marques independiente como ESP Disk y BYG Actuel. La improvisación musical ensin regles desenvolver ente los artistes.

Allmusic Guide diz que "alredor de 1967, los mundos del jazz y el rock yera dafechu distintos".[157] Sicasí'l términu, "jazz-rock" (o "jazz/rock") foi usáu como sinónimu de la so fusión. A finales de sesenta los músicos qu'esperimentaben col jazz tamién usaben ritmos de rock y preseos llétricos, y grupos de rock como Cream y los Grateful Dead empezaben a "incorporar elementos de jazz a la so música" al "expermientar cola improvisación llibre". Dellos grupos de rock como Soft Machine, Colosseum, Caravan, Nucleus, Chicago, Spirit y Frank Zappa) empezaron a entemecer ritmos y preseos.[158]

Cine[editar | editar la fonte]

La contracultura non solo viose afeutada pol cine, sinón que foi un preséu que dio conteníu relevante y nuevo talentu a la industria. Bonnie and Clyde foi aceptada polos mozos una y bones "la alienación de la mocedá de lo sesenta comparar cola imaxe del direutor de los años trenta"[159] Les películes de la era tamién s'enfocaben nos cambeos qu'asocedíen nel mundu. Un signu d'esto yera la visibilidá de la subcultura hippie nos medios popular y clandestín. El cine hippie ye'l cine d'esplotación de los sesenta, alrodiu de la contracultura hippie[160] con situaciones estereotipaes asociaes col movimientu como'l consumu de marijuana y LSD, el sexu y les fiestes sicodéliques. Dellos exemplos incluyeron The Love-ins, Psych-Out, The Trip, y Wild in the Streets. La obra musical Hair impresionó a les audiencies con desnudez frontera. L'aventura en carretera de Dennis Hopper en Easy Rider (1969) foi aceptada como una película que marcó la era.[161][162] Medium Cool presentó la Democratic Convention de 1968 xunto colos disturbios policiacos en Chicago polo qu'hai la película foi nomada como "una fusión del cinema de realidá y el radicalismu políticu".[163] One filme-studio attempt to cash in on the hippie trend was 1968's Psych-Out,[164]

En Francia la Nouvelle vague foi un términu acuñáu por críticos d'un grupu de realizadores franceses de finales de los 50 y 60, influyíos pol neorealismu italianu y el cinema clásicu de Hollywood. A pesar de nunca entamar formalmente'l movimientu, la nueva fola de direutores xunir pol refugu del cinema clásicu y un espíritu de nuevu clasicismu icónico, convirtiéndose nun exemplu del cine arte européu. Munchos tamién arreyaron nel so trabayu les temes sociales y políticos importantes de la era, faciendo esperimentos radicales cola edición y l'estilu visual y narrativo pa romper los paradigmes conservadores. El grupu Rive Gauche («Marxe Izquierda») foi un contingente de realizadores acomuñaos cola nueva fola francesa, identificáu per primer vegada como tal por Richard Roud.[165] El grupu correspondiente de la marxe derecha constituyir polos más famosos y esitosos direutores de la nueva fola, acomuñaos colos Cahiers du cinéma (Claude Chabrol, François Truffaut, y Jean-Luc Godard).[165] Dellos direutores de Left Bank son Chris Marker, Alain Resnais y Agnès Varda.[165] Roud describe un distintivu "gustu por un tipu de vida bohemiu y una impaciencia pola conformidá de la Marxe Derecha, una gran participación na lliteratura y les artes plástiques, y un consecuente interés nel cine esperimental", según una nueva identificación cola izquierda".[165] Otres películes del nueva fola alredor del mundu acomuñar col Nuevu Cine Alemán de los 60, la Nueva Fola de Checoslovaquia, el Cinema Novo de Brasil y la Nueva Fola Xaponesa. Mientres esta década, el términu "cine arte" empezó a usase más nos Estaos Xuníos que n'Europa. Nesti país el términu tenía una gran definición qu'incluyía películes de llinguaxe estranxeru (non inglés), películes d'autor, cine independiente, cine esperimental, documentales y curtiumetraxes. Nos sesenta'l "cine d'arte" convertir nun eufemismu pa les películes provocadores B-movies d'Italia y Francia. Pa los 1970, el términu yera usáu pa describir a la pornografía en filmes europeos con estructures artístiques asemeyaes a la película sueca I Am Curious (Yellow). La década de los 60 foi un periodu importante pal cine d'arte; la presentación de delles películes importantes dexaron faer crecer el cine européu d'arte, que traxo carauterístiques de la contracultura en realizadores como Michelangelo Antonioni, Federico Fellini, Pier Paolo Pasolini, Luis Buñuel y Bernardo Bertolucci.

Teunoloxía[editar | editar la fonte]

Plantía:External media Nos entamos del mundu cibernéticu, los hippies vieron a los ordenadores como una ferramienta de control políticu orwelliana, encargada de restar llibertá, tantu, que l'alvertencia de les tarxetes furaes d'aquella dómina, «Nun doblar, furar o tullir» foi utilizada polos pacifistes con cierta ironía.

Sicasí, n'averase los años 70 la mentalidá empezó a evolucionar escontra una concepción de la informática rellacionada cola espresión individual y non col control burocráticu pol cual los estudiantes universitarios protestaren orixinalmente. Timothy Leary llegó a afirmar que'l ordenadores personales convirtiérense nel nuevu LSD. Tanto foi asina que, como rellata'l llibru Steve Jobs,[166] de Walter Isaacson, munchos pioneros, incluyíu Jobs, viéronse immersos na contracultura de la década de los 60 y 70 onde los hippies y los geeks empezaron a asolapase, pos el movimientu contracultural axuntaba una serie de persones comenenciudes al empar poles matemátiques, la ciencia, la electrónica y el LSD, amás d'otres sustancies y corrientes de pensamientu como'l budismu zen.

Nel ensayu de 1986 "De Satori a Silicon Valley",[167] l'historiador cultural Theodore Roszak señala que l'Apple Computer remanez de la contracultura de la mariña oeste. Roszak diz que'l desenvolvimientu del ordenador d'Apple, crea una evolución de los "dos Steves" (Steve Wozniak y Steve Jobs), de desarrolladores d'Apple a homes de negocios. Como ellos, munchos pioneros tempranos en computación y redes - dempués d'afayar el LSD y pasar pola campus de Berkeley, Stanford, y el MIT a finales de los sesenta y principios de los setenta - diben remanecer d'esta casta social de "inadautaos sociales" pa crear el mundu modernu.

El músicu Bono afirmó qu'ellos víen les coses d'una forma distinta: «Los sistemes xerárquicos de la Mariña Este d'Inglaterra, Alemaña o Xapón nun favorecíen aquel tipu de pensamientu. Los años sesenta crearon una mentalidá anárquica que resulta fantástica pa imaxinar un mundu qu'inda nun esiste.»

Mas antes de llegar a Silicon Valley, l'añu 1975 realizar nel garaxe de Gordon French la primer xunta del Homebrew Computer Club, cola filosofía de compartir idees y esperimentar llibremente cola informática y les nueves formes d'espresase al traviés d'ella, anque apaecieron dellos hackers poco comenenciudos nel estudiu de los cambeos sociales que podíen llograse y namái estelaos pola teunoloxía.

Stewart Brand, creador de nueves idees, visionariu, participante en Palo Alto, un estudiu de los años sesenta sobre LSD, y organizador del Trips Festival, un eventu musical rellacionáu explícitamente coles drogues sicodéliques, animó a los partes de la contracultura a xunise colos nuevos hackers o furoners pa consiguir un oxetivu común. Brand trabayó xunto a Doug Engelbart pa crear una presentacón sobre nueves teunoloxíes denominada "La madre de toles demostraciones". «La mayor parte de la nuesa xeneración faía de menos los ordenadores por consideralos la representación del control centralizáu -dixo Brand. Aun así, un pequeñu grupu (el cual dempués denominaríen hackers) aceptó'l ordenadores y dispúnxose a tresformalos en ferramientes de lliberación. Aquel resultó ser l'auténticu camín escontra'l futuru».

Poco dempués, Brand amplió una tienda que tenía pa crear el Catálogu de tola Tierra, cola idea d'ufiertar les ferramientes necesaries pa utilizar los productor del procesu que se taba llevando a cabu y una filosofía entá pocu vista, que la teunoloxía puede ser nuesa amiga. «Ta desenvolviéndose un mundu de poder íntimu y personal -escribió Brand nel catálogu-, el poder del individuu pa llevar a cabu la so propia educación, p'atopar la so propia inspiración, pa forxar la so propia redolada y pa compartir la so aventura con cualesquier que tea comenenciudu». Este foi un llibru qu'acompañó a Jobs inclusive na universidá y na etapa de creaciones revolucionaries y visión comercial que lo llevaron a ser unu de los máximos esponentes del ésitu del sistema actual.

Relixón, espiritismu y lo oculto[editar | editar la fonte]

Munchos hippies refugaron la relixón entamada popular en favor d'esperiencies espirituales más personales, usualmente tomando creencies indíxenes y folclóriques, pero si aceptaben una fe tradicional probablemente sería budismu, unitarismu universalista, hinduismu o restauracionismu cristianu. Dellos hippies tamién se xunieron al neopaganismu, especialmente a la Wicca.

Nel llibru de 1991, Hippies and American Values, Timothy Miller describe'l ethos hippie como un "movimientu relixosu" que les sos meta yera trescender les llimitaciones de les instituciones relixoses tradicionales. "Como munches relixones alternatives, los hippies yeren grandemente contrarios coles instituciones relixoses de la cultura dominante, ya intentaben atopar nueves y más fayadices formes de cumplir con xeres que les relixones dominantes nun tomaben en cuenta."[168] Nel so trabayu contemporaneu seminal, The Hippie Trip, Lewis Yablonsky fai referencia a aquellos que yeren los más respetaos nos estatus hippie que yeren líderes espirituales, llamaos grandes "padres" que surdieron nesa dómina.[169]

Unu d'estos "grandes padres" hippies yera'l profesor de la Universidá Estatal de San Francisco, Stephen Gaskin. Empezando en 1966, la "Monday Night Class" de Gaskin eventualmente superó la capacidá del salón y atraxo a 1500 siguidores hippies p'aldericar valores espirituales, tomaos del cristianismu, budismu ya hinduismu. En 1970 Gaskin fundó una comunidá llamada The Farm en Tennessee, EE. UU., y rexistró la relixón como "Hippie."[170][171][172]

Grabación de "Give Peace a Chance". D'izquierda a derecha: Rosemary Leary , Tommy Smothers, John Lennon, Timothy Leary, Yoko Ono, Judy Marcioni y Paul Williams, 1 de xunu de 1969.

Timothy Learyyera un psicólogu y escritor d'Estaos Xuníos, conocíu por sofitar l'usu de drogues psicoactivas. El 19 de setiembre de 1966, Leary fundó la Lliga pol Descubrimientu espiritual, una relixón declarando al LSD como un sacramentu sagráu, nun intentu ensin ésitu de caltener el so estatus llegal basáu nun argumentu pola "llibertá de relixón". La Esperiencia sicodélica inspirar nel cantar "Tomorrow Never Knows" escrita por John Lennon nel álbum Revolver de los Beatles.[173] Publicó un panfletu en 1967 llamáu "Empieza la to propia relixón" y foi convidáu en xineru de 1967 a Human Be-In, una xunta de 30 000 hippies nel Golden Gate Park en San Francisco pa dar un platiga. El creo la frase "Turn on, tune in, drop out".[174]

El Principia Discordia foi'l testu fundador del Discordianismo, escritu po Greg Hill, (Malaclypse the Younger) y Kerry Wendell Thornley (Lord Omar Khayyam Ravenhurst). Foi orixinalmente publicáu sol títulu "Principia Discordia or How The West Was Lost" nuna edición llindada de cinco copies en 1965. El títulu, lliteralmente "Principiu Discordantes", foi usáu pa caltener l'enclín del Latin como llingua preferida pa los arreglos gramaticales.[175]

El magu inglés Aleister Crowley convertir nun iconu pa los nuevos movimientos espirituales alternativos, según pa los músicos de rock. Los Beatles incluyir como una de les figures na portada del álbum de 1967, Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, ente que Jimmy Page, el guitarrista y co-fundador de la banda Led Zeppelin estelar por Crowley, llogrando ropa, manuscritos y oxetos de rituales, mientres la puya de los setenta en Boleskine House, que tamién apaez na película de la banda The Song Remains the Same. Nel aviesu del álbum de los Doors, 13, Jim Morrison y otros integrantes de la banda posen con Aleister Crowley. Timothy Leary abiertamente nomó a Crowley como inspiración.[176]

Crítiques y legáu[editar | editar la fonte]

Segmentu de "Wall", memorial que enlista los nome de 60 000 estauxunidenses muertos na guerra.

L'impautu duraderu, incluyendo les consecuencia in-intencionales, la producción creativu y el legáu xeneral de la era de la contracultura siguía siendo aldericáu, aldericáu, fechu de menos y celebráu viviegamente.

Inclusive la noción de cuándo la contracultura incorporó a la Xeneración Beat, cuándo dio llugar a la siguiente xeneración, y lo que pasó ente una y otra entá s'alderique. Según l'autor underground y contracultural Barry Miles, "Paecíame que la década de los 70 foi cuando la mayoría de coses que la xente atribuyó a la década de los 60 pasó de verdá: foi una era d'estremos, la xente consumía más drogues, tenía los pelo más llargo, ropes más estrañes, más sexu, protestaben más violentamente y tamién s'atopaba con más oposición per parte del sistema. Foi una dómina de sexu, drogues y rock'n'roll, como dixo Ian Drury. La esplosión contracultural de la década de 1960 solo arreyó a unos cuantos miles de persones nel Reinu Xuníu y seique diez veces esta cantidá n'Estaos Xuníos, en gran parte pola oposición a la Guerra de Vietnam, ente que les idees de los setenta espardiéronse alredor del mundu."[177]

Plantía:External media

Una unidá d'enseñanza de la Universidá de Columbia comparte les sos notes alrodiu de la contracultura: "Anque'l historiadores nun tán acordies cola influencia de la contracultura na política y sociedá estauxunidense, la mayoría describen a la contracultura con términos similares. Virtualmente tolos autores + por casu na derecha Robert Bork en Slouching Toward Gomorrah: Modern Liberalism and American Torne (New York: Regan Books,1996) y, na izquierda, Todd Gitlin en The Sixties: Years of Hope, Days of Rage (New York: Bantam Books, 1987)— caractericen a la contracultura como autu-indulxente, infantil, irracional, narcisista, ya inclusive peligrosu. Aun así, munchos historiadores lliberales ya izquierdistes atopen elementos constructivos, ente que aquellos na derecha nun la suelen faer."[178]

Placa honrando a les víctimes d'agostu de 1970 nos bombardeos de la Universidá de Wisconsin, Madison.

La lleenda de la pantalla John Wayne igualó aspeutos de los programes sociales nesta década cola nacencia del Estáu del bienestar, "… Yo sé tou sobre esti. A finales de los años venti, cuando yera un estudiante de segundu añu na USC, yera un socialista - pero yá nun lo yera cuando fui. L'estudiante universitariu permediu desea idealmente que toos tenas xeláu pa cada comida. Pero a midida que crez y empieza a pensar más nes sos responsabilidaes y nes de los otros home, él da cuenta que nun puedo funcionar d'esta manera - que delles persones nun intenten ayudar... Creo nos beneficios sociales - un programa de beneficios sociales. Nun creo qu'una persona tenga de ser capaz de sentase ensin faer nada y recibir esti beneficiu. Gustaríame saber porque los fatos bien educaos siguen perdonando a les persones folgazán y llenu de quexes que piensen que'l mundu débe-yos daqué na so vida. Gustaríame saber porqué faer escuses pa cobardes que cuspen na cara de la policía y dempués cuerren detrás de les hestories llamentables del sistema xudicial. Nun puedo entender porque estes persones que carguen cartelos pa salvar la vida d'un criminal nun piensen na víctimes inocentes."[179]

L'enantes demócrata progresista, Ronald Reagan, que darréu se volvió conservador y foi Gobernador de California y el presidente nᵘ 40 de los Estaos Xuníos, fala alrodiu de un grupu de protestantes con cartelos, "L'últimu montón de manifestantes taben cargando rótulos que dicía 'Amorez, non la guerra.' L'únicu problema ye que nun paecíen capaces de faer nenguna de los dos."[180][181]

La "fienda xeneracional" ente los mozos ricos y los sos padres marcaos pola probeza foi un componente críticu na cultura de sesenta. Nuna entrevista cola periodista Gloria Steinem mientres la campaña presidencial n'Estaos Xuníos en 1968, la futura Primer Dama Pat Nixon espunxo l'abismu xeneracional al mundu ente Steinem, 20 años menor, y ella mesma dempués de que Steinen preguntó a la Sra. Nixon alrodiu de la so mocedá, los sos modelos a siguir y el so estilu de vida. Una penosa neña de la Gran Depresión, Pat Nixon díxo-y a Steinem, "Yo nunca tuvi'l tiempu de pensar en coses como eses, quién quería ser, o a quién almiraba, o tener idees. Yo nunca tuvi tiempu de suañar ser otra persona. Tenía que trabayar. Nun me senté y pensáu nel mio mesma o les mios idees o lo que quería faer... siguí trabayando. Nun tengo tiempu pa esmoleceme alrodiu de quién almirar o con quién identificame. Nun soi pa nada como tu... toes eses persones que la tuvieron fácil."[182]

En términos económicos, sostúvose que la contracultura solo supunxo crear nueves idees de segmento de mercáu pa un grupu "a la moda".[183]

Inclusive antes del movimientu de la contracultura llegara al cumal de la so influencia, el conceutu d'adopción de polítiques socialmente responsables por corporaciones del sistemes foi aldericáu pol economista Milton Friedman (1962), "Pocos enclinos podríen minar tan fondamente los mesmos cimientos de la nuesa sociedá llibre como l'aceptación per parte de los oficiales corporativos d'una responsabilidá social otra que xenerar el máximu beneficiu posible pa los accionistes. Esta ye una doctrina fundamentalmente subversiva. Si los empresarios tienen una responsabilidá social distinta que xenerar el máximu beneficiu posible pa los accionistes, ¿cómo van poder saber ellos qué ye? ¿Pueden los individuos privaos autu-escoyíos decidir lo que ye l'interés social?"[184]

Nel Reinu Xuníu, el comentador Peter Hitchens identifica a la contracultura como unu de los factores contribuyentes a los que ve como un malestar xeneral na política británica.[185] Plantía:External media

Nel 2003, autor y anterior activista de la llibertá d'espresión, Greil Marcus foi citáu, "Lo que pasó va cuatro décades na historia. Nun ye solo un incidente curtiu na historia del enclinos. Quién quiera que se presente a les marches en contra de la Guerra con Iraq, siempres asocede con una alcordanza de la eficacia y la felicidá y la gratificación de protestes similares que tomaron lugar año antes... Nun importa que yá nun haya contracultura, porque la contracultura del pasáu da-y a les persones un sentíu y facer pensar que la so diferenciación importa."[186]

Cuando se-y preguntar alrodiu de les perspeutives del movimientu contracultural na transición a la era dixital, l'antiguu lletrista de Grateful Dead, el autodenominado "ciberlibertario" John Perry Barlow dixo, "Yo empecé como un adolescente beatnik y dempués convertíme a hippie y dempués al cyberpunk. Y agora sigo siendo miembru de la contracultura, pero nun sé cómo llamala. Ya incliné a pensar qu'esto yera daqué bonu, peroque una vegada que la contracultura n'Estaos Xuníos tienga un nome los medios pueden tomala, y la industria publicitario puede convertila nun trucu de publicidá. Pero sabes, agora mesmu nun toi seguro que seya daqué bonu, porque nun tenemos una bandera qu'enseñar. Ensin un nome nun puede haber un movimientu coherente."[187]

La defensora de la llibertá d'espresión y l'antropoloxía social, Jentri Anders reparó un númberu de llibertaes que yeren atopaes dientro la comunidá contracultural na que vivió y estudió: "la llibertá d'esplorar el nuesu propiu potencial, la llibertá de crease a sigo mesmu, la llibertá de la espresión personal, la llibertá de los horarios, la llibertá de los roles puramente definíos y de los estatus de xerarquía..." Adicionalmente, Anders creyó que delles persones dientro de la contracultura deseyaben modificar la educación de los neños por que yá nun desanimara, y nel so llugar afalara a "un sentíu estéticu, amor pola naturaleza, pasión pola música, deséu de reflexón, o d'una independencia marcada."[188][189] Plantía:External media En 2007, la Merry Prankster Carolyn "Mountain Girl" García comentó, "Veo los restos del movimientu perdayuri. Ye como les nueces nos xelaos de Ben and Jerry's: ta tan entemecíu que de dalguna manera esperar. Lo bono ye que la escentricidá yá nun resulta tan estraña. Adoptemos la diversidá de munches maneres nesti país. Creo que nos sirvió de bien de."[190]

Figures clave[editar | editar la fonte]

Les siguientes persones son conocíes pola so participación na contracultura nos sesenta. Dalgunes figures claves incidentales o contextuales, como figures de la Beat Generation tamién participaron direutamente na era de contracultura que lu siguió. La principal área(s) notable de cada figura tán indicaes, poles páxines de Wikipedia d'estes figures. Anque munches de les persones enlistadas son conocíes pol so activismu polos derechos civiles, delles figures que fueron más prominentes nel área de los derechos civiles se enlistan dempués.

Llinia del tiempu: cronoloxía d'eventos y finxos[editar | editar la fonte]

Pre-1950[editar | editar la fonte]

1909[editar | editar la fonte]

1919[editar | editar la fonte]

  • La metamfetamina ye desenvuelta per primer vegada en Xapón. Pa 1960 el "Meth" ye una droga recreativa, y la frase "La velocidá mata" vuélvese popular, inclusive dientro de la contracultura d'alcuerdu al usu de sustancies.[192][193]

1920[editar | editar la fonte]

  • Como respuesta a los famosos disturbios en Palmer, fúndase la Unión pola Llibertaes Civiles Americanes (ACLU).[194]

1938[editar | editar la fonte]

1942[editar | editar la fonte]

  • Marzu: Fúndase'l Congresu pola Igualdá Racial (CORE)en Chicago.[196]

1944[editar | editar la fonte]

1945[editar | editar la fonte]

  • 16 de xunetu: La primer bomba atómica ye españada con ésitu por científicos civiles ya inxenieros so la direición del exércitu estauxunidense cerca de Alamagordo, Nuevu Méxicu.[198][199][200]
  • 6 y 9 d'agostu: Los Estaos Xuníos llancen una bomba atómica en Hiroshima.[201][202] La Segunda Guerra Mundial nel Pacíficu termina pocu dempués, y gran parte del mundu vese estremáu ente'l Bloque esti y el Bloque oeste, formando'l terrén pa la Guerra Fría y l'eventual carrera poles armes nucleares polos EE. UU., la URSS, y los sos respeutivos aliaos.[203][204]

1946[editar | editar la fonte]

  • Levittown: Un modelu de deséu posguerra por una vida suburbana tranquila, y un lletreru pal rompimientu de la familia urbana xunida (onde munches xeneraciones vivíen en ciudaes sol mesmu techu), la primer subdivisión de cases producida en mesa naz nuna anterior granxa de papes en Nueva York. Miles de nueves cases son primeru rentadas (y dempués vendíes) virtualmente nel intre d'una sola nueche, y esti enclín llueu se vuelve nacional. Nos Estaos Xuníos les mudances masives de ciudaes a suburbios y el baby boom tán en progresu.[205][206][207]

1947[editar | editar la fonte]

  • Escritores, direutores y actores de Hollywood sospechosos de tener aliances col comunismu convertir nos integrantes de la "llista negra de Hollywood".[208][209]
  • 8 d'abril: L'Institutu Kinsey d'Investigación del Sexu, Xéneru y Reproducción establez na Universidá d'Indiana. Llibros revolucionarios alrodiu de la sexualidá masculino y femenín creyer en 1948 y 1953.[210]
  • 18 de setiembre: Les organizaciones de defensa ya intelixencia estauxunidense reorganizar. La fuercia aérea de los Estaos Xuníos (USAF) y la CIA son creaes, y gran parte de l'actividá gubernamental federada de los Estaos Xuníos ye envolubrada en secretos.[211][212][213][214]

1948[editar | editar la fonte]

  • Shelley v. Kraemer: La imposición de los estaos de restricciones pa la tresferencia de terrenes pa persones non-caucásiques ye vistu como inconstitucional pola Suprema Corte de los Estaos Xuníos, dexando la compra de llares pa persones negres y xudíes en comunidaes primeramente segregaes.[217][218]

1949[editar | editar la fonte]

  • Xineru: Tresporte baratu pa una nueva xeneración, el primer Volkswagen Beetle llega a los Estaos Xuníos. Pa 1970, más de 4 millones d'estauxunidenses remanen, cuando les ventes estauxunidenses superen los 570 000. El "Bug" y el VW "Bus", son introducíos en 1950, y acomuñáronse coles eres hippies y de contracultura.[219][220][221]
  • 29 d'agostu: La Xunión Soviética españa la primer bomba atómica con ayuda de los espíes atómicos de los Estaos Xuníos, el Reinu Xuníu y Canadá. La Guerra Fría empieza en serio.[222]
  • 1 d'ochobre: China Comunista: Dempués d'una llarga y sangrienta guerra civil, el xefe de partíu Mao Zedong proclama l'establecimientu de la República Popular China. Mao gobierna a China hasta la so muerte en 1976.[223][224]

Década de 1950[editar | editar la fonte]

1950[editar | editar la fonte]

  • 25 de xunu: Les fuercies comunistes de Corea del Norte invaden a la república democrática de Corea del Sur con ayuda de China Comunista y la Xunión Soviética. Los Estaos Xuníos, el Reinu Xuníu, y los estaos llibres de la Naciones Xuníes respuenden y llogren detener la incursión. En 1953 el conflictu termina onde empezó con cada unu nun llau del paralelu 38, y con Estaos Xuníos entá sollerta nel presente. El Reinu Xuníu cunta a más de 1100 muertos pola guerra, los Estaos Xuníos más de 36 000.[225][226]
  • 3 de setiembre: Los primeros conseyeros militares d'Estaos Xuníos lleguen al sur de Vietnam.[227]

1951[editar | editar la fonte]

1952[editar | editar la fonte]

  • Agostu: Mad Magacín debuta como un llibru de cómics antes de camudar a una revista con formatu estándar en 1955.[230][231]
  • La National Security Agency ye establecida, llevando a toes la comunicación civiles y d'intelixencia téunica de los Estaos Xuníos so un solu techu. Col propósitu de ser una arma en contra de los enemigos estranxeros, l'usu posterior de los recursos de l'axencia por burócrates y políticos en contra de los autóctonos, la contracultura radical antiguerra remóntase y ye aldericáu nel congresu nos setenta.[232][233]

1953[editar | editar la fonte]

  • 13 d'abril: El proyeutu Operación MK Ultra, un programa d'investigación per parte de la CIA avera del control mental, incluyendo prueba con LSD en voluntarios y suxetos inesperaos, empieza.[234]
  • 19 de xunu: Julius & Ethel Rosenberg son executaos na prisión Sing Sing en Nueva York, dempués de ser condergaos por cargos d'espionaxe pol so role nel círculu d'espíes comunistes que-y dio a la Xunión Soviética la bomba atómica qu'empecipió la carrera pola armes nucleares.[235][236][237]
  • 15-19 d'agostu: El Primer Ministru escoyíu democráticamente n'Irán ye derrocáu por operativos d'intelixencia d'Estaos Xuníos y el Reinu Xuníu. El Shah d'Irán ye reinstalado como'l monarca absolutu. L'ésitu de la operación empecipia un patrón de golpes d'estaos fomentaos pola CIA y asesinatos na llucha global en contra de la expasión política, económica y militar de la URSS, terminando nel fiascu de la participación militar estauxunidense en Vietnam.[238]
  • Avientu: Marilyn Monroe como chica de revista: La primer publicación de la revista Playboy apaez. L'editor Hugh Hefner convertir nun participante tempranu pa la siguiente revolución sexual.[239][240]

1954[editar | editar la fonte]

  • 6 d'abril: Nel pisu del senáu estauxunidense, el senador John F. Kennedy proclama que "poner dineru, material, y home nes xungles d'Indochina ensin el más remotu prospeutu d'una victoria sería peligrosamente fútil y autodestructivo."[241]
  • 27 d'abril: Los alcuerdos de Xinebra dan-y la independencia a la Indochina francesa, estableciendo a Vietnam como una nación independiente y unificao solo pol so nome. Los Estaos Xuníos nun roblen esti tratáu. Francia ta oficialmente fuera del Sureste Asiáticu, dexando persones y una gran guerra civil detrás.[242]
  • 17 de mayu: La suprema corte de los Estaos Xuníos dicta por unanimidá que la segregación racial na escueles públiques ye inconstitucional. La doctrina de "separaos pero guales" como una sida llegal y moral pa segregación yá nun ye impuesta polos gobiernos, y la verdadera integración racial empieza na escueles estauxunidenses.[243][244]

1955[editar | editar la fonte]

  • Febreru: la Organización del Tratáu del Sureste Asiáticu (SEATO) ye formalmente activada, obligando a una intervención estauxunidense como parte d'un coleutivu d'aición en casu d'una conflagración militar na rexón. Sicasí l'alcuerdu ensin firma de la obligación del SEATO, solo ye remembráu como una xustificación pa la participación en Vietnam del presidente Johnson dempués de que les esguilaes contraries fueron pocu esitoses.[245]
  • 9 de xunetu: La versión de Bill Haley de "Rock Around the Clock" empieza una estancia d'ocho selmanes nel númberu 1 de Billboard. TLa yera del Rock & Roll empieza.[246]
  • 28 d'agostu: Emmett Till: Un mozu negru ye brutalmente asesináu en Mississippi dempués de coquetear supuestamente con una muyer blanca. L'incidente convertir nun puntu de cambéu nel creciente movimientu polos derechos civiles, dempués de que la madre de Till dexa que'l cuerpu tullíu del mozu fuera vista, y dempués de que dos homes blancos (que dempués confiesen ser los homicidas) son axudicaos pol xuráu dafechu blancu y masculín.[247]
  • 26 d'ochobre: Village Voice: Unu de los primeros y más duraderos medios d'información alternativos ye llanzáu por Ed Fancher, Dan Wolf, John Wilcock y Norman Mailer na ciudá de Nueva York.[248]
  • 1 d'avientu: L'activista Rosa Parks se rehúsa a dexar el so llugar nun autobús públicu en Montgomery, Alabama, y ye arrestada. La ACLU toma y gana el so casu.[249]

1956[editar | editar la fonte]

  • 21 d'abril: "Heartbreak Hotel", el primer ésitu d'Elvis Presley, caltener nel tope de les carteleres mientres Elvis crea un pandemonio adolescente nos llares del mundu occidental.[250]
  • Agostu: El programa de contrainteligencia domésticu del FBI COINTELPRO empieza. Los esfuercios de vixilancia son primeramente dirixíos en contra de les actividaes comunistes de los Estaos Xuníos, pero llueu crez pa incluyir a les invasiones illegales a la privacidá, amenaciando a los derechos civiles y a los activistes en contra de la guerra.[251][252]

1957[editar | editar la fonte]

  • El psiquiatra inglés Humphry Osmond acuña la pallabra "sicodélicu" de les pallabres griegues psyche ("mente") y delos ("manifestación"), intencional como una alternativa a "alucinógeno" pa referise al LSD.[253]
  • Masters y Johnson empecipien una investigación científica de la respuesta sexual humana nel Departamentu de obstetricia y xinecoloxía na Washington University en San Luis.
  • 10 de xineru: El Conseyu Sureñu de Lideralgu Cristianu (SCLC) ye formáu en Atlanta, Georgia.[254]
  • 5 de setiembre : On The Road: Dempués d'años de trabayu, una versión daqué censurada de la novela trascendental de Jack Kerouac alrodiu de la xeneración Beat ye publicada.[255][256]
  • 23 de setiembre: El presidente Eisenhower robla una orde executiva pa unviar a les tropes federales a caltener la paz y l'orde mientres de la preparatoria Central High in Little Rock, Arizona.[257]
  • 4 d'ochobre: El mundu occidental ye sorprendíu y medrosu del llanzamientu de la URSS de Sputnik 1, el primer satélite artificial, al espaciu.[258][259]
  • 15 de payares: Albert Schweitzer, Coretta Scott King, y Benjamin Spock publiquen un anunciu nel The New York Times llamando a la fin de la carrera pola armes nucleares. SANE ye formada darréu.[260]

1958[editar | editar la fonte]

  • 17 de febreru: La Campaña pal Desarme Nuclear ye inaugurada en Londres, introduciendo'l "Símbolu de paz" coles lletres CnD.[261]
  • 24 de marzu: Elvis Presley, el más grande artista grabáu nel mundu, ye reclutado pol exércitu estauxunidense. Presley sirve por dos años.[262]
  • 2 d'abril: Herb Caen de la San Francisco Chronicle acuña los términu beatnik pa referise a los aficionaos de la Beat Generation.[263]
  • 4-7 d'abril: Miles de manifestantes na primera gran marcha de Aldermaston en Pascua, entamada pol Comité d'Aición Direuta en Contra de la Guerra Nuclear y sofitao pola CnD.[264][265]
  • SANE tien 25 000 miembros en 130 llugares.[266]
  • El partíu política de la nueva izquierda, SLATE ye formáu na Universidá de California, Berkeley.[267][268]
  • Dwight D. Eisenhower ye'l primer presidente de los Estaos Xuníos que pide a una sesión conxunta del congresu aprobar la grandemente aldericada Enmienda de los Derechos Civiles.[269]
  • El trabayu influyente del economista de Harvard John Kenneth Galbraith, publica The Affluent Society.[270]

1959[editar | editar la fonte]

Década de 1960[editar | editar la fonte]

1960[editar | editar la fonte]

  • La Lliga d'Estudiantes pola Democracia camuda'l so nome a Estudiante por una Sociedá Democrática (SDS) y axúntense per primer vegada en Ann Arbor, LA MIO. SDS se desasocia de la LID en 1965.[279][280]
  • Una comunidá beatnik en Cornwall, Reinu Xuníu qu'utiliza'l pelo llargo, incluyendo al nuevu Wizz Jones, ye entrevistada por Alan Whicker na televisión de la BBC.[281]
  • Los profesores de Harvard, Timothy Leary y Richard Alpert empiecen a esperimentar con allucinóxenos en Cambridge, Massachusetts.[282][283]
  • 1 de febreru: La primera de les sentaes en Greensboro aviva una serie de protestes en contra de la segregación en Woolworth y otres tiendes nel sur d'Estaos Xuníos.[284]
  • 26 de marzu: El gobernador Buford Ellington de Tennessee ordena la investigación del grupu de noticies de CBS por filmar la protesta sentada en Nashville.[285]
  • Abril: El Comité Estudantil de Non Violencia (SNCC) ye entamáu por Ella Baker na Universidá Shaw.[286]
  • 1 de mayu: Incidente del U-2: Un avión espía estauxunidense ye atacáu mientres busca les instalaciones nucleares de la URSS. El piloto de la CIA ye prindáu y presentáu ante la prensa rusa mientres la Casa Blanca enlista a la NASA nun intentu pa despintar la historia, diciendo que l'avión sumió debíu al mal tiempu.[19][287]
  • 9 de mayu: Píldora anticonceutiva: L'Alministración Food & Drug Administration d'Estaos Xuníos aprueba l'usu de la primer píldora anticonceutiva. La revolución sexual empecipia nos cuartos de la pareyes casaes.[288][289]
  • 13 de mayu: Vienres Negru: 400 policías mueven a un ensame estudiantil con mangones, fuera de City Hall en San Francisco. La era de la contracultura de la protestes estudiantiles empieza.[290][291][292]
  • 19 de mayu: SANE fai una carrera antiarmas nel Madison Square Garden en Nueva York. 20 000 persones participen.[293]
  • 8 de payares: John F. Kennedy toma la presidencia, ganando al Vicepresidente Richard M. Nixon na eleición considerada como la más zarrada n'Estaos Xuníos dende 1916.[294][295][296] Facer con cuasi 70 millones de votos, pero'l marxe de victoria ye d'un pocu más de 100 000 votos.[297]

1961[editar | editar la fonte]

  • Xineru: El periodista de Look Magacín George Leonard escribe alrodiu de la "Mocedá de los Sesenta: La Xeneración Esplosiva," y prediz que la "xeneración callada" de los cincuenta "ta ximelgada y llista pa esplotar"[298][299]
  • 17 de xineru: el presidente de los Estaos Xuníos, Eisenhower, despidir del cargu, y usa el so tiempu p'alvertir alrodiu de la influencia del "complexu industrial militar".[300]
  • 20 de xineru: Nun poderosu discursu inaugural, el presidente Kennedy pide a los ciudadanos "nun preguntar que fai'l país por ti - preguntar que faes tu pel país."[301][302]
  • 1 de marzu: JFK robla una orde executiva pa la creación de los Cuerpos de paz.[303]
  • 28 de marzu: JFK ordena la cancelación del programa B-70 Bomber nun importante pasu tras na carrera de l'armes nucleares.[304]
  • 30 de marzu: La Convención de Drogues Narcótiques de les Naciones Xuníes ye roblada en Nueva York, reforzando'l control el los trataos comerciales internacionales.[305]
  • 12 d'abril: El mundu occidental sorprender col trunfu de la Xunión Soviética que llanza al primer humanu al espaciu.[306]
  • 17 d'abril: Una invasión conducida pola CIA intenta derrocar a Fidel Castro en badea de los Cochinos en Cuba. Los expartidarios anti-Castro y los mercenarios de la CIA son derrotaos y prindaos por fuercies cubanes. JFK, qu'heredó la operación entamada na alministración previa, intenta cortar les casualidaes al negar sofitu aereu pa Estaos Xuníos.[307][308]
  • 4 de mayu: Los activistes polos derechos civiles viaxen n'autobuses públicos y trenes al traviés del sur de EE. UU. pa enfrentar y engarrar contra la segregación personalmente.[309]
  • 4 de xunu: JFK axuntar col Presidente del Conseyu de Ministros de la Xunión Soviética Khrushchev en Viena, y reporta cero progreso na Alemaña estremada. Otra crisis empecipiar en Berlín.[310][311]
  • 13 d'agostu: Muriu de Berlín: Pa detener la migración masiva del este comunista al oeste llibre, la ciudá de Berlín empecipia la construcción d'un muriu so la direición soviética.[312]
  • 25 d'ochobre: Tanques de EE. UU. y la URSS enfrentar en Checkpoint Charlie en Berlín.[313][314]
  • 1 de payares: 50 000 muyeres colen en 60 ciudaes n'Estaos Xuníos p'amosase en contra de l'armes nucleares.[315][316]
  • 30 de payares: Operaciones agresives col gobiernu revolucionariu de Fidel Castro son autorizaes por JFK.[317][318]
  • 14 d'avientu: JFK robla una orde executiva estableciendo la Comisión Presidencial nel Estatus de la Muyer.[319][320]

1962[editar | editar la fonte]

  • 18 de xineru: L'exércitu estauxunidense empieza a usar sustancies tóxiques y canceríxenes en Vietnam. L'usu de dioxina-conteniendo axente naranxa empecipiar en 1965.[321]
  • 4 de febreru: Helicópteros estauxunidenses ayuden al exércitu del sur de Vietnam na captura de Hung My.
  • 26 de febreru: El Ministru de Rellaciones Esteriores soviéticu Valerian Zorin alvierte a les Naciones Xuníes que los estauxunidenses "tán metiéndose en toes la guerres inxustes y ensin ventaya (en Vietnam) que los llevará a males consecuencies."[322]
  • 16 de marzu: El Secretariu de Defensa de EE. UU. Robert McNamara revela que les tropes estauxunidenses en Vietnam tán lluchando na tierra.
  • 19 de marzu: Publicar el primer álbum de Bob Dylan, tituláu a cencielles Bob Dylan. Algama'l númberu #13 nel Reinu Xuníu, pero nun entra nel Billboard 200 n'Estaos Xuníos.
  • 31 de marzu: Cesar Chavez empieza a entamar a los trabayadores migrantes de les granxes de California.[323]
  • 15 de xunu: La SDS completa'l Port Huron Statement.[324]
  • Julio–agostu: El movimientu d'Albany de derechos civiles del Dr. King protesta contra la segregación n'Albany, Georgia.
  • 5 d'agostu: La estrella de cine Marilyn Monroe muerre d'una sobredosis de barbitúrico en Los Angeles. La muerte de Monroe provoca la esplosión del usu de drogues prescrites de manera recreativa, causando miles de muertes de sobredosis d'estes melecines mientres la era de la contracultura, inclusive col usu llexítimu d'estes drogues blandes.[325][326]
  • 12 de setiembre: JFK fala en Rice: "... nós escoyimos dir a la Lluna nesta década y faer les otres coses, non porque yera fácil, sinón porque yera difícil..."[327]
  • 27 de setiembre: publicar Silent Spring por Rachel Carson. El movimientu modernu pol mediu ambiente empecípiase.[328]
  • 1 d'ochobre: James Meredith ye'l primer estudiante afroamericanu n'entrar a la Universidá de Mississippi.[329][330]
  • 5 d'ochobre: "Love Me Do": llánzase'l primer senciellu de The Beatles.[331]
  • Ochobre: La crisis de los misiles de Cuba trai al mundu en cantu d'una guerra nuclear dempués de los intentos de la URSS de llanzar misiles en Cuba, amenaciando direutamente a Estaos Xuníos.[332]
  • Avientu: El programa de misiles Skybolt de la USAF ye atayáu pol presidente Kennedy.[333]
  • Inspiráu pol movimientu del potencial humanu d'Aldous Huxley, Michael Murphy y Dick Price fundan el Esalen Institute en Big Sur, California.[334]
  • El manual pospíldora de Helen Gurley Brown, Sex and the Single Girl convertir nun best-seller. L'intentu de Brown de censurar el llibru por razones de marketing fracasa.
  • The Other America: L'estudiu de Michael Harrington alrodiu de la clase probe n'Estaos Xuníos publicar. Al llibru acredítase-y inspirar la "War on Poverty" de LBJ.[335]
  • Publicar Seven Days in May, una novela alrodiu de un golpe militar en EE. UU. Una película ye llanzada en 1964 con un repartu llenu d'estrelles.[336]

1963[editar | editar la fonte]

  • Publicar La mystique femenina de Betty Friedan. La segunda fola del feminismu naz.[337]
  • Bob Fass empieza'l programa Radio Unnameable na WBAI-FM de Nueva York, una estación dempués recordada como "el pulsu del movimientu" Wavy Gravy.[338][339][340]
  • Abril: Chandler Laughlin entama una ceremonia peyote cola Ilesia nativa americana, un antecedente del Rede Dog Experience.
  • Abril–mayu: Activistes polos derechos civiles entrenaos por James Bevel son atacaos pola policía en Birmingham, Alabama. Eventos similares asoceden en dellos llugares del sur d'Estaos Xuníos mientres la primavera y el branu.
  • Mayu: La primer protesta entamada contra la Guerra de Vietnam asocede n'Inglaterra y Australia.
  • 1 de mayu: Conejita clandestina: L'artículu de Gloria Steinem en Playboy Club apaez na revista Show.[337]
  • 11 de xunu: El monxu budista Thich Quang Duc s'autu-inmola en Saigón. Malcolm Browne gana'l Premiu Pulitzer poles sos semeyes de magnitú histórica según JFK.
  • 12 de xunu: El secretariu de campu del NAACP, Medgar Evers ye asesináu.[341]
  • 17 de xunu: La Corte Suprema de los Estaos Xuníos declara a la llectura de la Biblia obligatoria como inconstitucional.
  • 26-28 de xunetu: El Newport Folk Festival presenta a Bob Dylan, y otros dellos cantantes de protesta como Pete Seeger, Joan Baez, y Phil Ochs.
  • 28 d'agostu: Martin Luther King, Jr. da'l discursu "I Have a Dream" ante 200 000 persones en Washington D. C. mientres la March on Washington for Jobs and Freedom.[342]
  • 24 de setiembre: El Senáu de los Estaos Xuníos ratifica'l Tratáu de pruebes parciales robláu por EE. UU. y la URSS, poniendo fin a les pruebes nucleares so agua, na atmósfera y nel espaciu.[343]
  • 26 de setiembre: El Senáu estauxunidense alderique un reporte de que la música folk ta siendo infiltrada pol comunismu. Dos senadores falen y conclúin que son solu "americanos."[344]
  • 27 d'ochobre: 225 000 estudiantes en Chicago boicotien les clases al participar en protestes contra la segregación.
  • 2 de payares: El presidente de Vietnam del Sur Ngo Dinh Diem ye asesináu en Saigón.
  • 22 de payares: El presidente John F. Kennedy de los Estaos Xuníos, ye asesináu en Dallas, Texas. El Vicepresidente Lyndon B. Johnson fai'l juramente como'l 36vo Presidente.[345]
  • 24 de payares: El sospechosu del asesinatu de JFK Lee Harvey Oswald ye matáu por Jack Ruby so la poca seguridá na policía de Dallas, dexando la creación de teoríes conspirativas avera del asesinatu de Kennedy y la verdá de los descubrimientos del gobiernu.[346]

1964[editar | editar la fonte]

  • Xineru: La versión de los The Holy Modal Rounders de "Hesitation Blues" marca la primer referencia del términu sicodélicu na música.[347]
  • 8 de xineru: Declárase la "Guerra contra la probreza".[348][349]
  • 23 de xineru: La 24va Enmienda ratifícase: El Congresu de los Estaos Xuníos y los estaos nun pueden condicionar el derechu al votu n'eleiciones federales.
  • 27 de xineru: El Secretariu de Defensa Robert McNamara diz qu'hai 15 000 tropes estauxunidenses en Vietnam del Sur, y la mayoría van retirar pa finales de 1965.
  • 1 de febreru: "I Want to Hold Your Hand:" Los Beatles llogren el so primer ésitu #1 en Billboard con siete selmanes nel visu. Beatlemania esparder nos Estaos Xuníos, y la British Invasion de música de Reinu Xuníu empecipia.
  • 7-22 de febreru: Los Beatles faen la so primer visita a la Estaos Xuníos y apaecen nel The Ed Sullivan Show. La tresmisión del 9 de febreru ye vista por más de 73 millones, l'audiencies televisiva más grande hasta la fecha n'Estaos Xuníos.[350]
  • 21-24 de febreru: Estudiantes na Universidá de Maryland Mariña Este protesten y enfréntense cola policía.
  • 25-26 de febreru: Decenes de miles d'estudiantes en Boston y Chicago dexen les sos clases pa protestar contra la segregación.
  • 16 de marzu: el 25 % de los estudiantes de la ciudá de Nueva York protesten contra la segregación.
  • 4 d'abril: Los singles de los Beatles ocupen los primeros cinco puestos nel Billboard Hot 100. Un llogru ensin precedentes, y enxamás repitíu.[351]
  • 20 d'abril: el 86 % de los estudiantes negros en Cleveland boicotien les clases por protestes contra la segregación.
  • Mayu: Apaez la Faire Free Press, unu de los primeros periódicos "clandestinos" na era de la contracultura.
  • Mayu: La sentada nel Sheraton Palace Hotel en San Franciso resulta n'arrestos d'estudiantes que protesten pola discriminación racial na contratación de trabayos.[352]
  • 7 de mayu: El presidente Johnson fala per primer vegada d'una "Grean Sociedá" nun discursu n'Atenes, Ohio.
  • 12 de mayu: El primer draft-card burning públicu ye reportáu en Nueva York.
  • 14 de xunu: Ken Kesey y los Merry Pranksters dir de California nel autobús escolar "Further" escontra la Feria del Llibru en Nueva York en Queens (Nueva York).
  • 22 de xunu: La Corte Suprema refuga'l convencimientu de obscenidad d'un operador de teatru en Ohio. Anque se siguen dando batalles llegales por estos cargos, esta decisión dexa la exhibición comercal de material fílmico con pornografía nos Estaos Xuníos.[353][354][355]
  • 2 de xunetu: L'acta polos derechos civiles ye roblada pol presidente Johnson. La segregación racial nes árees públiques y la discriminación llaboral por raza son prohibíes por una llei federal.
  • Julio: La Comisión pola Comunicación Federal (FCC) adopta regles contra la duplicación de radio: FM tien de tresmitir conteníu orixinal, en llugar de presentar simultáneamente la estación hermana d'AM.
  • 2 d'agostu: Baille de la Guerra: L'incidente del golfu de Tonkin na mariña de Vietnam cuasi lleva a la Gulf of Tonkin Resolution per parte del Congresu estauxunidense'l 7 d'agostu, brindando al presidente autoridá "convencional" militar nel sureste d'Asia ensin roblar una declaración de guerra.[356]
  • 1 d'ochobre: El Movimientu pola llibertá d'espresión empieza con una protesta sentada d'estudiantes na Universidá de California, Berkeley.
  • 14 d'ochobre: El Dr. Martin Luther King, Jr. gana'l Premiu Nobel de la Paz.
  • 3 de payares: El presidente Lyndon B. Johnson n'escoyíu n'Estaos Xuníos, ganando al senador republicanu d'Arizona Barry Goldwater per un gran marxe.
  • 4 de payares: El comediante Lenny Bruce ye condergáu con cargos de obscenidad en Nueva York.
  • 2 d'avientu: Nun famosu discursu mientres una sentada, l'estudiante de Berkeley Savio diz-y a los participantes del movimientu pola llibertá d'espresión que debe "poner los sos cuerpos n'armadures."

1965[editar | editar la fonte]

  • 8 de febreru: Los bombardeos aéreos estauxunidenses en Vietnam del Norte empiecen.
  • 9-15 de febreru: Miles demostrar en contra de los ataques a les embaxaes estauxunidenses en Moscú, Budapest, Yakarta, y Sofía.
  • 21 de febreru: Malcolm X ye asesináu en Nueva York.
  • Marzu: "Marcha pola Espresión Puerca" en Berkeley.[357][358]
  • 6 de marzu: Les tropes estauxunidenses regulares arreyar nel combate en Vietnam per primer vegada.
  • 7-25 de marzu: La SCLC marcha de Selma a Montgomery.
  • 16 de marzu: Alice Herz, de 82 años, s'autu-inmola mientres una protesta contra Vietnam. Herz muerte 10 díes dempués.[359]
  • Primavera: "Nunca confíes en daquién mayor a los 30": L'activista pola llibertá d'espresión y graduáu de Berkeley Jack Weinberg ye citáu y ayuda a crear una frase pa identificar a la xeneración.[360]
  • Abril: Los miembros de los Beatles John Lennon y George Harrison prueben el LSD ensin sabelo pol so dentista mientres una cena nel Reinu Xuníu.[361]
  • Abril: Les tropes de combate estauxunidenses lleguen a un total de 25 000 en Vietnam.
  • 17 d'abril: La primera gran marcha en contra de la guerra de Vietnam n'Estaos Xuníos ye entamada en Washington, D. C. 25 000 asistentes. Joan Baez, Judy Collins, y Phil Ochs preséntense.
  • Mayu: Owsley Stanley torna al área de la badea cola primer venta de LSD como droga recreativa.[362][363]
  • 17 de mayu: L'artículu de Hunter S. Thompson, La peada de motociclistes: Perdedores y Foranos apaez en The Nation. Un llibro síguelu rápido.
  • Mayu: La quema de les cartes de reclutamiento facer na Universidá de California, Berkeley. Un ataúd ye coláu a les oficines d'inscripción militar de Berkeley.[364] with Abbie Hoffman and others during these events.[365]
  • Xunu–agostu: Rede Dog Experience presentar con gran fuercia na Rede Dog Saloon de Virginia City onde la identidá hippie termina de tomar forma.
  • 7 de xunu: La Corte Suprema de los Estaos Xuníos dicta la privacidá constitucional garantizada, deteniendo la prohibición d'usu de conceptivos ente pareyes casaes. Les lleis de la "yera de Comstock" son quitaes n'otros estaos. En 1972, la corte dicta que les proteiciones apliquen tamién pa pareyes casaes.[366][367][368]
  • 11 de xunu: Persones como Allen Ginsburg, Lawrence Ferlinghetti, Michael Horovitz y William S. Burroughs participen nun eventu pal UK Underground, Royal Albert Hall, en Londes.[369]
  • 11 de xunu: Los Beatles convertir en miembros de la Excelentísima Orde del Imperiu Británicu pola Reina gracies a les sos contribuciones al comerciu británicu.
  • 25 de xunetu: Bob Dylan ye ulláu nel Newport Folk Festival.
  • 30 de xunetu: Melecinara ye incluyíu na llei estauxunidense, dando una rede de proteición pa la salú de los más vieyos.
  • 6 d'agostu: L'acta polos derechos pa votar ye roblada na llei de los Estaos Xuníos; Los "exámenes de llectura", los impuestos sobre la votación y les dificultaes locales que torgaben a les persones negres votar son prohibíes por llei xeneral.
  • 11 d'agostu: 6 díes de disturbios masivos en Watts, una seición de Los Angeles: dexa 35 muertos, 1000 daños en propiedaes y destrucciones, mientres disturbios más pequeños asoceden en Chicago.
  • 31 d'agostu: La prohibición de la quema de cartes de recultamiento ye roblada na llei estauxunidense.
  • 5 de setiembre: La pallabra hippie ye usada pol escritor Michael Fallon, ayudando a popularizar el términu nos medios, anque la denominación fuera usada con anterioridá por periodistes como la columna de Dorothy Kilgallen el 11 de xunu de 1963.[370][371]
  • 15 de setiembre: I-Spy: El comediante Bill Cosby convertir na primer estrella afroamericana en protagonizar una serie dramática. Amanda Randolph apaez na comedia The Laytons na DuMont Network a finales de los cuarenta.[372]
  • 25 de setiembre: Debú de The Beatles una serie animada de los sábados.
  • 25 de setiembre: "Eve of Destruction" de Barry McGuire convertióse nel primer cantar de protesta en llegar al #1, atrayendo crítiques y censura por diversu estaciones.
  • Ochobre: The Yardbirds y Jeff Beck llancen el senciellu Shapes of Things col B-side "Still I'm Sad." La música sicodélica llega per primer vegada a los puestos importantes.
  • 15-16 d'ochobre: Les protestes pola Guerra de Vietnam en ciudaes alredor de los Estaos Xuníos lleguen a 100 000.
  • 16 d'ochobre: "A Tribute to Dr. Strange": 1000 hippies orginales de San Francisco festexen en Longshoreman's Hall. L'ácidu "Rayo Blanco" de Owsley ye disponible pa toos.
  • 2 de payares: Norman Morrison s'autu-inmola nel Pentágonu pa protestar contra la guerra.
  • 5 de payares: The Who fala alrodiu de la nueva mocedá. "Esta ye la mio xeneración!" y "Espero morrer primero qu'avieyar" convertir en lleiciones de la contracultura.[373][374]
  • 9 de payares: L'activista católicu Roger Allen LaPorte s'autu-inmola nel edificiu de les Naciones Xuníes en Nueva York.
  • 20 de payares: 8000 protestantes antiguerra colen de Berkeley a Oakland en California.
  • 27 de payares: Los Merry Pranksters faen el so primera "prueba d'ácidu" en Soquel, California.
  • 27 de payares: Cerca de 35 000 protestantes antiguerra colen na Casa Blanca.
  • Avientu: "California Dreamin'" ye presentada per primer vegada por The Mamas and the Papas.[375]
  • 3 d'avientu: L'álbum de los Beatles' Rubber Soul en llanzáu nel Reinu Xuníu con una imaxe aburuyada del grupu na portada. El senciellu. The single "Day Tripper" ye presentáu. Paul McCartney diz dempués que'l cantar fala sobre drogues, pero la lletra ye d'un turista.[376]
  • 25 d'avientu: Timothy Leary ye arrestáu por posesión de drogues na frontera mexicana.
  • Avientu: Los Pretty Things presenten Get the Picture?. L'álbum inclúi un cantar llamáu £.S.D.[377]
  • Phil Ochs llanza l'álbum satíricu "Draft Dodger Rag." Dempués presenta'l so cantar nun especial de CBS Avoiding the Draft. La versión de Pete Seeger apaez en 1966.
  • The East Village Other empecipia les sos publicaciones na ciudá de Nueva York.
  • La comuña Drop City ye fundada en Coloráu.
  • L'Autobiografía de Malcom X ye publicada dempués de la so muerte. Armar a partir d'entrevistes col escritor Alex Haley, y ye considerada unu de los trabayos más influyente na obra de non-ficción del sieglu XX. La cancelación de Doubleday del contratu orixinal ye darréu llamáu'l peor error na historia de les editoriales.[378][379]
  • El abagado d'activistes Ralph Nader publica un llamáu a la seguridá vial que sofita al movimientu del consumidor. El so trabayu lleva a l'aprobación d'una llei de seguridá vial n'Estaos Xuníos en 1966. En 1972 la llista añal de muertes en carreteres foi de 54 589, averándose al númberu total de muertes mientres los 10 años de guerra en Vietnam.[380][381][382]

1966[editar | editar la fonte]

  • La revista Resurgence ye publicada nel Reinu Xuníu.[383]
  • 8 de xineru: 2400 atienden la "Prueva del ácidu" en Fillmore West.[384][385]
  • 21-23 de xineru: "Trips Festival" ye atentido por 10 000 en San Francisco.[386][387][388]
  • 11 de marzu: Timothy Leary ye sentenciáu a 30 años en 1965 poles sos ofienses por drogues na frontera.
  • 14 de marzu: La guitarra sicodélica de los The Byrds con 12 cuerdes ye llanzada y por un tiempu prohibida na radio poles sos temes de cultura de drogues.[389][390]
  • 16 de marzu: 12 australianos quemen les sos cartes de recultamiento en Sydney nuna marcha en contra de la participación d'Australia en Vietnam.
  • 25-27 de marzu: Les demostraciones antiguerra de Vietnam asoceden n'Estaos Xuníos y otres partes del mundu.
  • 5 d'abril: L'Alministración d'alimentos y medicines d'Estaos Xuníos alvierte avera del dañu del LSD nuna carta a 2000 universidaes.
  • 7 d'abril: Sandoz, l'únicu productor de LSD farmacéuticu, dexa de dar la droga a investigadores.
  • 17 d'abril: Timothy Leary ye arrestáu por posesión de marijuana.
  • 7 de mayu: L'álbum "Paint it Black" ye llanzáu polos Rolling Stones.
  • 12 de mayu: Estudiantes tomen l'edificiu d'alministración na Universidá de Chicago pa protestar contra los reclutamientos miliares.
  • 15 de mayu: 10 000 protestantes antiguerra van a la Casa Blanca.
  • 18 de mayu: 10 000 estudiantes colen contra'l reclutamiento na Universidá de Wisconsin.
  • 29 de mayu: La frase "Black Power (poder negru)" reemerge nos sesenta, mientres el contestu de los derechos civiles."[391]
  • 30 de mayu: El cantar sicodélicu de los Beatles "Rain" ye llanzada nel llau B-side del hit "Paperback Writer."[392]
  • 4 de xunu: El New York Times publica un pidimientu pa terminar la Guerra de Vietnam, con 6400 incluyendo a miembros importantes relixosos y académicos.
  • 13 de xunu: La corte suprema de los Estaos Xuníos dicta que la Quinta Enmienda a la Constitución d'Estaos Xuníos aprove la proteición contra l'autu-incriminación, riquiendo que los oficiales digan a los entrevistaos el so derechu a quedar callaos y llograr un abogáu.[393]
  • 25 de xunu: Lenny Bruce presentar por última vegada. El show en Fillmore, San Francisco tamién tien a Frank Zappa.
  • 27 de xunu: L'álbum sicodélicu Freak Out! ye llanzáu por Mothers of Invention de Frank Zappa.
  • 30 de xunu: La Organización Nacional poles muyeres (NOW) fundir en Washington, D. C.
  • Julio: Relixosos afalen a quemar los discos de los Beatles dempués del comenatario de John Lennon de ser "Más populares que Jesús".
  • Julio: "Sunshine Superman" Donovan, tien una referencia a "viaxar" (por drogues) nun cantar hit.[394]
  • Julio–setiembre: Asoceden revueltes mientres el branu en delles ciudaes estauxunidenses, con muertes en Chicago y Cleveland (xunetu), Waukegan y Benton Harbour (agostu), y daños n'otres ciudaes.
  • 3 d'agostu: Lenny Bruce, llamada la "más relevante radical comediante de sátira na sociedá contemporánea..." ye atopáu muertu a la edá de 40 d'una sobredosis de morfina en Los Angeles.[395]
  • 5 d'agostu: Revolver ye llanzáu polos Beatles, ya inclúi el cantar sicodélicu de John Lennon "Tomorrow Never Knows."
  • 29 d'agostu: Los Beatles presentar nel so últimu conciertu nel Candlestick Park en San Francisco.[396][397]
  • 12 de setiembre: La respuesta de la televisión a los Beatles The Monkees, debuta na NBC.
  • 19 de setiembre: Timothy Leary empieza la so cruzada de "Turn on, tune in, drop out" en Nueva York, fundando la relixón del LSD "Lliga del Descubrimientu Espiritual.
  • 20 de setiembre: L'editor anti-establecimientu Allen Cohen publica'l periódicu clandestín The San Francisco Oracle en Haight-Ashbury.
  • 6 d'ochobre: El LSD ye prohibíu en EE. UU.
  • 6 d'ochobre: La marcha en contra de la prohibición del LSD ye llevada a cabu en San Francisco.[398]
  • 10 d'ochobre: The Beach Boys llancen el tour de force sicodélicu "Good Vibrations."
  • 15 d'ochobre: La Black Panther Party establecer por Huey Newton y Bobby Seale en Oakland, California.[399][400]
  • 9 de payares: John Lennon axuntar por primer vegada cola artista vanguardista xaponesa y futura esposa Yoko Ono na Indica Gallery en Londres.[401]
  • 12 de payares: Les protestes pol toque de queda en Sunset Strip inspiren a Stephen Stills a escribir el cantar de protesta Buffalo Springfield.[402][403]
  • 8 d'avientu: MGM llanza'l filme británicu Blow-Up ensin l'aprobación del grupu de clasificación de cine MPAA, señalando l'entamu del final de los requerimientu del Códigu Hays. A finales de 1968, la MPAA instituye el primer sistema voluntariu de clasificación de película, p'ayudar a los espectadores a xulgar el so conteníu y edá riquida.[404]

1967[editar | editar la fonte]

  • Xineru: El "Human Be-In", "los empiezos d'una era más feliz y de frente" facer nel parque Golden Gate en San Francisco. 20 000 atienden.[405][406][407]
  • 12 de xineru: L'ácidu ye tema nel episodiu debú "Blue Boy", d'un drama policial llenu de sermones llamáu Dragnet '67.[408][409]
  • 29 de xineru: Mantra-Rock Dance nel Avalon Ballroom en San Francisco. La Sociedá Internacional pola Consciencia de Krishna ye promovida, y preséntense, Big Brother and the Holding Company y Moby Grape. Ginsberg, Leary y Owsley atienden.[410][411]
  • Febreru: Surrealistic Pillow por Jefferson Airplane ye llanzada. Grace Slick convertir na primer estrella de rock femenina. Los fungos psilocibios son visible na portada del álbum.[412][413][414]
  • Febreru: Noam Chomsky escribe un ensayu anti-Vietnam llamáu The Responsibility of Intellectuals.[415]
  • 5 de febreru: La Smothers Brothers Comedy Hour debuta na canal CBS y llueu ruempe paradigmes de lo que ye aceptable como conteníu de televisión nos Estaos Xuníos.[416]
  • 11 de febreru: El DJ de Nueva York Bob Fass usa redes aérees pa inspirar una xunta improvisada nel aeropuertu Kennedy Airport, nos que ye dempués llamáu un "flash mob prehistóricu".[417][418][419]
  • 12 de febreru: Keith Richards y Mick Jagger son arrestaos por posesión de drogues na casona inglesa de Richards. En xunu son sentenciaos, pero dempués d'una apelación son lliberaos.[420]
  • 13 de febreru: Los Beatles ponen "Strawberry Fields Forever" como'l llau B de "Penny Lane." "Cranberry sauce" escúchase mientres el cantar esmorezse, anque tamién se rumora que diz "I buried Paul" (mate a Paul).[421]
  • 17 de febreru: La portada de la revista Life presenta a Ed Sanders de The Fugs debaxo de "ACONTECIMIENTU- el underground mudial de l'artes crea -OTRA CULTURA."[422][423]
  • 22 de febreru: MacBird! abre Village Gate en Nueva York y tien 386 presentaciones. La obra controversial compara a Lyndon Johnson con Macbeth de Shakespeare, quién causa la muerte del so predecesor.[424]
  • 26 de marzu: 10 000 asistentes al "Be-In" en Central Park en Nueva York.[425]
  • 31 de marzu: Nun reporte tempranu y detalláu de Life Magacín, Loudon Wainwright III prediz que "la hora de los hippies... Ta por llegar."[426]
  • 4 d'abril: Dr. King da un discursu monumental antiguerra.[427]
  • 7 d'abril: La portada de revisar TIME presenta a la píldora anticonceutiva.[428]
  • 8-10 d'abril: Disturbios per raza asoceden en Nashville. L'activista Stokely Carmichael y Allen Ginsburg tán presentes.[429]
  • 15 d'abril: Un envaloráu de 400 000 protesten contra la Guerra de Vietnam en Nueva York, colando de Central Park a les oficines de la Naciones Xuníes. El Dr. King y Stokely Carmichael dan discursos. 75 000 axuntar en San Francisco.[430]
  • 28 d'abril: El campeón de Box Muhammad Ali se rehúsa a entra nel exércitu estauxunidense en Houston, Texas, diciendo que s'opón a la Guerra de Vietnam.[431]
  • 29 d'abril: Pink Floyd lidera pa 7000 asistentes una impresionante sicodélica presentación en Alexandra Palace, televisada en Londres.[432]
  • 2 de mayu: Les Black Panthers ármense y lideraes por Bobby Seale entren a l'Asamblea Estatal de California, protestando contra una llei que quier prohibir l'usu visible de les armes. Seale y otros cuatro persones son arrestaes.[433]
  • 5 de mayu: Mr. Natural, Robert Crumb a puntu de convertise nun iconu del cómic underground na contracultura, fai la so primer apaición pública nel llanzamientu del nuevu númberu de Yarrowstalks.[434]
  • 10 de mayu: Rolling Stone Brian Jones ye arrestáu por posesión de drogues. Ye arrestáu nuevamente en 1968. L'historial d'arrestos de Jones nun-y dexa salir del Reinu Xuníu.[435]
  • 14 de mayu: La policía dispára-y a estudiantes protestantes na Universidá Estatal de Jackson, matando a dos persona, incluyendo a James Earl Green.[436][437]
  • 15-17 de mayu: Estudiantes protestantes confrontan a la polícia na Universidá del Sur de Texas, resultando na muerte d'un oficial de policía, y de más de 400 arrestos.[438][439]
  • 20-21 de mayu: La Conferencia Nacional de Primavera llevar a cabu en Washington, D. C. 700 activistes antiguerra axuntar p'aldericar les protestes del 15 d'abril y entamar futures demostraciones.[440]
  • Xunu: Los Veteranos de Vietnam en contra de la guerra formar en Nueva York.[441][442]
  • Xunu–xunetu: Los disturbios raciales crean baturiciu en ciudaes de los EE. UU.[443]
  • Xunu–setiembre: El "Branu del amor" nel distritu de Haight Ashbury en San Francisco y el movimientu hippie empiecen.[444]
  • 1 de xunu: Sgt Pepper polos Beatles ye llanzáu y grandemente reconocíu como un finxu de la era de la música sicodélica. Darréu ye reconocíu como unu de los meyores álbumes de rock de tolos tiempos.[445][446]
  • 10-11 de xunu: El Branu del Amor empieza en Mount Tamalpais, El Condao Marin, California. Más de 30 000 asistentes ven a los Doors, Jefferson Airplane, Country Joe & the Fish, y munchos otros presentase nel primer festival de rock d'esti tipu.[447][448]
  • 16-18 de xunu: El Monterey Pop Festival en California atrai a 200 000 asistentes y ye el primer festival estendíu de la era del rock. Jimi Hendrix torna del Reinu Xuníu y fai el so "debú" estauxunidense. David Crosby usa'l micrófonu pa condergar el reporte Warren.[449][450]
  • 20 de xunu: Muhammad Ali ye atopáu culpable de safar el reclutamiento. La Corte Suprema de los Estaos Xuníos eventualmente acepta la so apelación.[451]
  • 25 de xunu: All You Need Is Love: La tresmisión per satélite de la BBC del senciellu númberu unu, ruempe récores, llegando a un envaloráu de 200-400 millones de televidentes mundiales.[452][453]
  • 30 de xunu: Les fuercies militares en Vietnam son un total de 448 000.
  • 7 de xunetu: La portada de la revista Time presenta a los hippies.
  • 16 de xunetu: 5000 persones axuntar en Londres pa protestar contra'l "principiu inmoral de la práutica" de la marijuana nel Reinu Xuníu. Un pidimientu robláu por nomes notables ye publicada.[454][455]
  • 23-27 de xunetu: Los peores disturbios del sieglu dar en Detroit: 43 muertos, 467 mancaos, más de 7200 arrestos, y l'incineración de más de 2000 edificios.[456][457]
  • 22 d'agostu: La revista Look fai una historia de portada alrodiu de "Los Hippies".
  • 27 d'agostu: L'axente de los Beatles Brian Epstein muerre por sobredosis de drogues prescrites en Londres a la edá de 32.[458]
  • 30 de setiembre: BBC Radio 1 empieza les sos tresmisiones regulaes dempués de les tresmisiones "pirates".
  • 6 d'ochobre: El grupu de teatru The Diggers producen un "funeral" pa la "Muerte d'un Hippie" en San Francisco.[459]
  • 8 d'ochobre: James "Groovy" Hutchinson y Linda Fitzpatrick son asesinaos en Nueva York dempués d'un mal tratu con drogues.[460]
  • 9 d'ochobre: El expatriota cubanu, revolucionariu internacional ya iconu de les revuelta, Ché Guevara ye matáu en Bolivia.[461]
  • 17 d'ochobre: Demostraciones contra un Centru d'Inducción Militar en Oakland, California.[462][463][464]
  • 17 d'ochobre: El musical de rock Hair, con desnudez fronteru, empecipia presentaciones en Nueva York. La obra convertir nun hit de Broadway en 1968.
  • 19 d'ochobre: Miles d'estudiantes se enfretan coles policía na Universidá de Brooklyn en Nueva York, dempués de que reclutantes militares apaecieren nel campus. Los estudiantes faen fuelga a otru día.
  • 20-21 d'ochobre: 100 000 persones protesten pola guerra en Washington, D. C. Jerry Rubin, Abbie Hoffman y otros lideren los intentos de "exorcizar" al Pentágonu.[465][466]
  • 27 d'ochobre: El padre católicu Philip Berrigan xunto con trés persones ye zarráu dempués de llanzar sangre a los papeles de reclutamiento nes oficines, protestando contra Vietnam.[467]
  • 28 d'ochobre: La policía d'Oakland detién al líder de Black Panther Huey Newton. Un tirotéu que tuvo como resultáu la muerte d'un policía llevó a la so condena, que más tarde foi anulada.[468][469]
  • Payares: Les actividaes de los Diggers y les tiendes gratis llamen a una guerra anti-hippie en Nueva York.[470]
  • 9 de payares: El primer númberu de la revista Rolling Stone presenta una semeya del filme de John Lennon How I Won The War.
  • 24 de payares: Los Beatles presenten el cantar sicodélicu "I Am the Walrus" y nel álbum Magical Mystery Tour llánzase'l 27 de payares.
  • 4-8 d'avientu: Grupos antiguerra alredor de los Estaos Xuníos intenten cerrar los centru de reclutamiento. El Dr. Benjamin Spock y el poeta Allen Ginsburg n'atopen ente los 585 arrestaos.
  • 22 d'avientu: Owsley Stanley ye sentenciáu a 3 años de prisión en atopándo-y 350 000 dosis de LSD y 1500 dosis de STP.
  • 31 d'avientu: El términu "Yippie" ye acuñáu por Jerry Rubin, Abbie Hoffman, Dick Gregory, Paul Krassner y otros.
  • Avientu: La obra maestra de Moody Blues Days of Future Passed, presenta temes sicodéliques del Festival Orquestal de Londres.
  • Avientu: Les tropes en Vietnam lleguen a 486 000. Los estauxunidenses muertos lleguen a 15 000.
  • El químicu Alexander Shulgin inxer MDMA y afaya les sos propiedaes allucinóxenes.[471]

1968[editar | editar la fonte]

  • The Electric Kool-Aid Acid Test de Tom Wolfe ye publicáu.[472]
  • Xineru: La banda pionera de Heavy Metal, Blue Cheer llanza Vincebus Eruptum.[473]
  • 22 de xineru: El sketch de comedia ye un "fenómenu que reflexa y búrllase de la era de la contracultura".[474][475]
  • 31 de xineru: La Ofensiva del Tet en llanzada en Vietcong. Les fuercies occidentales son victoriosu nel campu, pero non cola prensa.[476][477]
  • 8 de febreru: Police fire on and kill 3 protesting segregation at a South Carolina bowling alley, in what is known as the Orangeburg Massacre.[478]
  • 15 de febreru: Los Beatles xunto con Mick Jagger, Marianne Faithfull, Cilla Black y Mia Farrow viaxen en trés p'axuntase cola músiques Mike Love, Donovan y otros en Rishikesh pa faer meditación trascendental con Maharishi Mahesh Yogi.[479][480]
  • 29 de febreru: El reporte de Kerner de la Comisión Nacional de Desorde Civil ye presentáu dempués de siete meses d'investigación nes árees urbanes estadounideses dicen que "la nuesa nación ta moviéndose escontra dos sociedad, una blanca, una negra separaos y ensin igualdá."[481][482]
  • 16 de marzu: Matanza de Mỹ Lai en Vietnam. Aparentes violaciones y homicidios d'inocentes per parte d'Estaos Xuníos crea un nuevu berru antiguerra, cuando la información penerar.[483][484][485]
  • 17 de marzu: La policía de Londres detién a 10 000 marchantes antiguerra. 200 son arrestaos.[486]
  • 18 de marzu: El Senador Robert F. Kennedy, fala per primer vegada en contra de la Guerra de Vietnam y anuncia la so candidatura a la presidencia.[487]
  • 22 de marzu: 3000 yippies tomen control de la estación Grand Central en Nueva York, faciendo un "Yip-In" que terminó en "una estraordinariu presentación de brutalidá policiaca ensin provocación" con 61 arrestos.[488][489][490]
  • 31 de marzu: El presidente Johnson fala col públicu alrodiu de Vietnam en televisión, ya impresiona a la nación al dicir que nun va buscar un segundu periodu presidencial.[491]
  • Primavera: Reggae: "Nanny Goat" de Larry Marshall, y Do the Reggay por Toots and the Maytals marquen l'entamu del xéneru musical.[492][493] Johnny Nash ("Hold Me Tight"), and Paul McCartney ("Ob-Dar, Ob-Dar") are inspired by the Jamaican sound.[494]
  • Marzu–mayu: Protestes na Universidá de Columbia, en Nueva York. "Up Against the Wall Motherfuckers" (Contra la paré fíos de perra) convertir nel eslogan d'esti tiempu, según un nome pal grupu activista.[495]
  • Abril: El Departamentu de Defensa d'Estaos Xuníos empecipia a llamar a la reserva a Vietnam.[496]
  • 4 d'abril: El reverendu Dr. Martin Luther King, Jr. en ye asesináu en Memphis, Tennesse. James Earl Ray ye arrestáu pol homicidiu. La familia King dempués espresa duldes de la so culpabilidá.[497] Violence erupts in cities across the US, with thousands of Federal guardsman dispatched. Memphis, TN, Chicago, IL, Baltimore, MD, Kansas City, MO, and Washington, DC are hotspots.[498]
  • 6 d'abril: Tiroteos en Oakland: La Black Panther Bobby Hutton ye matáu y Eldridge Cleaver ye mancáu nuna engarradiella con armes cola policía. Cleaver dempués diz que Hutton foi asesináu en custodia de la policía.[499]
  • 14 d'abril: El "Love-In" del domingu de pascua ye lleváu a cabu en Malibu Canyon, California.[500]
  • 27 d'abril: Los protestantes antiguerra colen en delles ciudaes, incluyendo a 87 000 en Central Park, Nueva York.
  • Mayu: The Fabulous Furry Freak Brothers apaecen per primer vegada en The Rag, un periódicu clandestín d'Austin Texas.[501][502]
  • 2 de mayu: Les protestes estudiantiles españen en Francia, llevando a una fuelga xeneral mientres mayu y xunu, lleváu al país a una detención virtual.[503]
  • 10 de mayu: Los Alcuerdos de paz de París empiecen. La guerra nel sureste asiáticu ye la principal tema de negociación.[504][505][506]
  • 12 de mayu: La campaña pola xente probe del Dr. King establez una "Resurrection City" (ciudá de resurreición), nun pequeñu pueblu en Washington D. C.
  • 17 de mayu: Los padres católicos oponer a la guerra al destruyir los historiales de reclutamiento nes oficines de Maryland.[507]
  • 24-27 de mayu: Disturbios de Louisville: dempués d'una afirmación de violencia policial, la policía y miles de miembros de la Guardia Nacional enfrentar colos manifestantes y saquiadores que protagonizaben los disturbios. Morrieron dos adolescentes negros primero que se restableciera l'orde.[508]
  • 3 de xunu: L'artista Andy Warhol y disparáu y mancáu por una escritora "feminista radical".[509][510]
  • 5 de xunu: El Senador Robert Francis Kennedy, ye asesináu en Los Angeles. RFK muerre'l 6 de xunu.[511]
  • 19 de xunu: Les protestes del "Día de la solidaridá" Resurrection City lleguen a 55 000 participantes.
  • 24 de xunu: Los rezagos de la "Resurrection City", con solu 300 protestantes causen revueltos cola policía.
  • 17 de xunetu: El filme pop-art y sicodélicu animáu de los Beatles Yellow Submarine ye llanzáu nel Reinu Xuníu.[512][513]
  • 28-30 de xunetu: La Universidá de California, Berkeley cierra poles protestes.
  • 21 d'agostu: Tanques comunista lleguen a Checoslovaquia y desfaen la "Primavera de Praga".[514]
  • 25-29 d'agostu: La Convención Democrática Nacional en Chicago ye precedida por protestes masives con miles de persones quitar la so ropa.[59] Mayor Daley's desire to enforce order in the city results in egregious police brutality, televised on national airwaves. On the third night, police indiscriminately attack protesters and bystanders, including journalists such as Mike Wallace, Dan Rather and Hugh Hefner. The spectacle is a turning point for both supporters and critics of the larger movement.
  • 26 d'agostu: Revolution: El llau B de Hey Jude ye llanzáu. La so protesta violenta ye vista como una traición de la izquierda. Una versión anterior fuera incluyida en Payares y suxure la indecisión de Lennon alrodiu de la violencia.[515]
  • 31 d'agostu: El primer Festival del Isle of Wight presentó a Jefferson Airplane, Arthur Brown, The Move, Tyrannosaurus Rex yThe Pretty Things.
  • 7 de setiembre: Nes protestes nel certame de bellaza Miss America, les Segunda fola del feminismu feministes demostrar en contra d'un "Símbolu de degradación sinsentido de la neñina con senos", enllenando un "basureru de la llibertá" con coses como olles, revistes Cosmopolitan y Playboy, pestañes falses, zapatos de tacón, maquillaxes y ropa interior.
  • 28 de setiembre: 10 000 protesten en Chicago al mes de la violencia na conención.
  • Seronda: Stewart Brand empecipia la publicación del The Whole Earth Catalog.[516]
  • 2 d'ochobre: Movimientu de 1968 en Méxicu: El gobiernu mexicanu al cargu de Gustavo Diaz Ordaz, per mediu del exercito mexicanu y grupos del so serviciu secretu, reprime violentamente asesinando y sumiendo a cientos d'asistentes desarmaos, a una manifestacion d'estudiantes y maestros que se realizaba na Plaza de los Trés cultures, en Tlaltelolco, Ciudá de Mexico.
  • 16 d'ochobre: Salida de la Tierra: Los ganadores de plata Tommie Smith y John Carlos llevanten les sos manes nel podiu Olímpicu pa protestar contra la falta de derechos humanes globales. Esta demostración trai prestíu internacional y amenaces de muerte.[517]
  • 18 d'ochobre: John Lennon y Yoko Ono son arrestaos por posesión de drogues en Londres. Lennon solo ye multáu por ser la so primer ofiensa, y cargos más serios fueron darréu quitaos, pero l'arrestu sirviría dempués como una sida pa la deportación con motivos políticos de Lennon a Estaos Xuníos en 1970.[518][519]
  • 25 d'ochobre: L'altamente revesosu documental antiguerra nomáu al Oscar d'Emile d'Antonio, In the Year of the Pig ye distribuyíu. Darréu d'Antonio acaba na llista d'enemigos del Presidente Nixon.[520][521]
  • 27 d'ochobre: 50 000 persones colen en Londres en contra de la Guerra de Vietnam.
  • 31 d'ochobre: El presidente Johnson ordena la detención de los bombardeos aéreos en Vietnam del Norte.[522][523]
  • 5 de payares: El exvicepresidente Richard M. Nixon gana a Hubert Humphrey, nes eleiciones. En xineru Nixon convertir nel 37vo Presidente de los Estaos Xuníos, cortando 8 años de control democráticu na Casa Blanca.[524][525]
  • 6 de payares: Estudiantes demanden cursos d'estudios pa la minoría y empecipien una fuelga na Universidá Estatal de San Francisco, onde les demostraciones y engarradielles asoceden en marzu de 1969, convirtiéndose na fuelga estudiantil más llarga na historia de los Estaos Xuníos.[526][527][528]
  • 11 de payares: Two Virgins: L'álbum esperimental de John Lennon y Yoko Ono ye llanzáu. Les disqueras de los Bealtes, EMI y Capitol (EE. UU.) rehúsan faer la distribución, una y bones la portada inclúi desnudez frontera. Lennon dempués describe la portada como una la representación de dos exadictos llixeramente pasaos de pesu.[529][530][531]
  • 22 de payares: El White Album de los Beatles ye llanzáu. El pelo de les miembros ye bien llargu, y el conteníu musical nun ye sicodélicu.[532]
  • 24 d'avientu: Salida de la Tierra, una fotografía de la Tierra, tomada dende la órbita de la lluna, convertir na "fotografia mediu ambiental más importante de tolos tiempos."[533]

1969[editar | editar la fonte]

  • 8-18 de xineru: Estudiantes na Universidá de Brandeis tomen control, demandando la creación d'un departamentu afroamericanu, que ye aprobáu pola Universidá'l 24 d'abril.[534]
  • 29 de xineru: La ocupación más grande d'estudiantes na historia canadiense resulta en millones en daños.[535]
  • 30 de xineru – 15 de febreru: L'edificiu d'alministración de la Universidá de Chicago ye tomáu por 400 protestantes nuna "sentada".
  • 13 de febreru: La Guardia Nacional detién una demostración procolor na Universidá de Wisconsin
  • 16 de febreru: Dempués de 3 díes d'engarradielles cola policía la Universidá Duke apuerta a les demandes de los estudiante por un programa d'Estudios de la Cultura Negra.
  • 24 de febreru: La Corte Suprema de los Estaos Xuníos confirma los derechos de les escueles públiques de protestar contra la guerra.[536]
  • 1 de marzu: Mándase una orde d'arrestu pa Jim Morrison dempués de supuestamente asemeyar masturbarse y esnudase nun conciertu de Miami, Florida.
  • 22 de marzu: El presidente Nixon condena tomar de campus y la violencia.
  • 25-31 de marzu: Dempués de la so boda en Xibraltar, John Lennon y Yoko Ono faen un "Bed-In" nun eventu de paz n'Ámsterdam.[537]
  • Abril: Les tropes estauxunidenses en Vietnam lleguen hasta los 543 000.[538][539]
  • 3-4 d'abril: La Guardia Nacional impon un toque de queda en Chicago y Memphis nel aniversariu del asesinatu del Dr. King.
  • 9 d'abril: 300 estudiantes faen "sentaes" na oficines de Harvard. 400 policías tornen l'orde pal 10 d'abril.
  • 19 d'abril: Estudiantes negros armaos tomen control del Willard Straight Hall en Cornell. La universidá apuerta a les demandes, prometiendo un programa d'estudios afroamericanu.
  • 25-28 d'abril: Activistes tomes control d'estudiantes na Universidá de Colgate demandando un programa d'estudios afroamericanos.
  • 7 de mayu: Los estudiantes na Universidá de Howard ocupen 8 edificios.
  • 8 de mayu: La Universidá de la Ciudá de Nueva York cierra mientres 14 díes dempués de tomar de control demandando estudios de les minoríes.
  • 15 de mayu: Los sheriffs del Condáu d'Alamea unvien al gobernador Ronald Reagan a mover a neños de les flores del parque de la Xente de Berkeley en California. Ábrese'l fueu, mancando mortalmente al estudiante James Rector, cegando permanentemente al carpinteru Alan Blanchard, y mancando a cientos de residentes.
  • 21-25 de mayu: Los estudiantes enfrentar a la policía por cinco díes nel campus de la Universidá Estatal Téunica y d'Agricultura de Carolina del Norte, un estudiante muerte'l 22 de mayu. La Guardia Nacional ataca'l campus dende helicópteros.
  • Mayu 23: Tommy: La fusión de Rock Opera de The Who ye un ésitu.[540]
  • 26 de mayu – 2 de xunu: La celebridaes axúntense cuando John y Yoko faen un segundu "Bed-In" en Montreal, col himnu antiguerra "Give Peace a Chance" grabáu en vivu.[541]
  • 28 de xunu: Les revueltes de Stonewall en Nueva York son los primeros llevantamientos polos derechos LGBT nos Estaos Xuníos.
  • 3 de xunetu: Brian Jones, fundador de los Rolling Stones, muerre na so piscina nel Este de Sussex, Reinu Xuníu, mientres circunstancies misterioses a la edá de 27.[542]
  • 5 de xunetu: Sorprendíos pola muerte de sobredosis de Brian Jones, los Rolling Stones siguen con un antemanáu conciertu gratis ante una audiencia masiva en Hyde Park, Londres.[543][544]
  • 15 de xunetu: La historia de portada de la revista LOOK: "Como los Hippies críen a los sos fíos."
  • 18 de xunetu: La portada de la revista LIFE amuesa a les "comuñes hippies."
  • 20 de xunetu: Apollo 11 aterriza. Los humanos caminen na lluna. Un lletreru cola inscripción "Venimos en paz en nome de la humanidá" ye dexada na superficie llunar.[545]
  • 25 de xunetu: La doctrina de Nixon dexa a los aliaos asiáticos ensin la proteición antes garantizada ante los conflictos non-nucleares.
  • 9-10 d'agostu: L'actriz Sharon Tate, embarazada, y otros cinco persones son asesinaes por miembros d'un cultu so la direición psicópata de Charles Manson mientres dos díes de terror en California. Los eventos sosprienden a la nación. Pa munchos los crímenes de la familia de Manson deber a la contracultura.[546][547][548]
  • 15-17 d'agostu: Woodstock: Un envaloro d'ente 300 000-500 000 axuntar en Nueva York pa "3 Díes de Paz y Música".[549][550]
  • 19 d'agostu: Dempués de Woodstock, David Crosby, Stephen Stills, Joni Mitchell y Jefferson Airplane apaecen nel Dick Cavett Show. Les lletres del cantar de Airplane "¡Contra la paré fíos de perra!" nun son censuraos na televisión nacional.[551]
  • 30-31 d'agostu: El segundu Festival d'Isle of Wight atrai a 150 000 persones que ven a Bob Dylan y The Band, The Who, Free, Joe Cocker y The Moody Blues
  • Setiembre: El primer númberu de la revista Penthouse ye publicada por Robert Guccione.
  • 2 de setiembre: Ho Chi Minh, presidente de Vietnam del Norte comunista, muerre.[552]
  • 24 de setiembre: Tom Hayden, Abbie Hoffman, Jerry Rubin, et al., enfrenten cargos de combalechadura pal enguizamientu de revueltes na Convención de 1968. Fáense conocíos como los Siete de Chicago.
  • 4 d'ochobre: La fía de la estrella de televisión Art Linkletter, Diane Linkletter de 20 años, salta a la so muerte dende'l so apartamentu de 6 pisos. Linkletter culpa a Timothy Leary y al LSD.[553]
  • 15 d'ochobre: Una demostración masiva antiguerra asocede alredor del mundu.
  • 21 d'ochobre: Jack Kerouac muerre por entueyos d'alcoholismu a la edá de 47.
  • 29 d'ochobre: El primer mensaxe del ARPANET - precursor del internet y el WWW - ye unviáu pol estudiante de programación de la UCLA Charley Kline.[554]
  • 13 de payares: El vicepresidente Agnew critica públicamente a tres cadenes de televisión popular pola so falta de cobertoria na noticies.
  • 15 de payares: Más de 500 000 persones colen en Washington, D. C., convirtiéndose na demostración antiguerra más gran na historia d'Estaos Xuníos.[555]
  • 20 de payares: Los protestantes nativu americanos empecipien la ocupación d'Alcatraz que continua por 19 meses hasta'l 11 de xunu de 1971.
  • Avientu: El total de muertos y mancaos en Vietnam ye de 100 000.
  • 1 d'avientu: El primer sortéu de la llotería nos Estaos Xuníos dende la Segunda Guerra Mundial, ye fechu en Nueva York.
  • 4 d'avientu: La Black Panther Fred Hampton ye asesináu por elementos federales, d'Illinois y Chicago so circunstancies que suxuren un asesinatu políticu.
  • 6 d'avientu: Los Rolling Stones ayuden a entamar y lideren un conciertu gratis atendíu por 300 000 persones. L'eventu convertir nun caos de violencia y muerte ente Tracy y Livermore, California.[556][557]
  • La comuña hippies de Wavy Gravy, Hog Farm establezse.
  • Amigos de la tierra ye fundáu n'Estaos Xuníos. Convertir nuna rede internacional en 1971.
  • La Creación de la Contracultura: publica la reflexones de Theodore Roszak. Roszak ye dempués acreditáu con acuñar el términu "contracultura" nos llibros.[558]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ Liungman, Carl. ABC-CLIO: Dictionary of Symbols. ISBN 0-87436-610-0.
  2. ↑ «World's best-known protest symbol turns 50». BBC (20 de marzu de 2008). Consultáu'l 10 de xunu de 2014.
  3. ↑ Hirsch, E.D. (1993). The Dictionary of Cultural Literacy. Houghton Mifflin. ISBN 978-0-395-65597-9. p 419. "Members of a cultural protest that began in the U.S. in the 1960s and affected Europe before fading in the 1970s ... fundamentally a cultural rather than a political protest."
  4. ↑ Anderson, Terry H. (1995). Oxford University Press: The Movement and the Sixties. ISBN 978-0-19-510457-8.
  5. ↑ Wadsworth Publishing Co.: Current Perspectives on Social Problems. ISBN 0-534-00289-7.
  6. ↑ «Birth Rate Chart» (GIF). CNN (CNN). 11 d'agostu de 2011. http://i2.cdn.turner.com/money/2011/08/11/pf/recession_birth_rate/chart-birth-rate-2.top.gif. «Annotated Chart of 20th Century US Birth Rates». 
  7. ↑ «Baby Boom population - U.S. Census Bureau - USA and by state». Boomerslife.org. Consultáu'l 9 de xunu de 2009.
  8. ↑ «Student Protest in the 1960s». Yale-New Haven Teachers Institute: Curriculum Unit 79.02.03. 1979. http://www.yale.edu/ynhti/curriculum/units/1979/2/79.02.03.x.html. Consultáu'l 18 d'abril de 2014. «This unit focuses on student protest in the 60s». 
  9. ↑ Cengage Learning: Making Europe: People, Politics, and Culture, Volume II: Since 1550. ISBN 0-618-00481-5.
  10. ↑ Oxford University Press: The Oxford Encyclopedia of American Cultural and Intelectual History. ISBN 978-0-19-976435-8.
  11. ↑ Roger Kimball. Encounter Books: The Long March: How the Cultural Revolution of the 1960s Changed America. ISBN 978-1-59403-393-3.
  12. ↑ Anderson, Terry H. The Movement and the Sixties. New York: Oxfor d University Press, 1995.
  13. ↑ «How vital were Cold War spies?». BBC (UK: BBC). 5 d'agostu de 2009. http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8184338.stm. «The world of espionage lies at the heart of the mythology of the Cold War.». 
  14. ↑ «Early Cold War Spies: The Espionage Trials That Shaped American Politics» (8 de xunu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 8 de xunu de 2007. «This is a review of the book of same name by John Ehrman, a winner of Studies in Intelligence Annual awards. At pub date, Ehrman was an officer in the CIA's Direutorate of Intelligence»
  15. ↑ «Port Huron Statement of the Students for a Democratic Society, 1962». Coursesa.matrix.msu.edu. Archiváu dende l'orixinal, el 5 de xunetu de 2009. Consultáu'l 11 de xunetu de 2009.
  16. ↑ «Presidential deceptions — and their consequences (videu)». The Washington Post. Consultáu'l 2 de mayu de 2014.
  17. ↑ Frum, David (2000). How We Got Here: The '70s. New York, New York: Basic Books. p. 27. ISBN 978-0-465-04195-4
  18. ↑ «Avalon Project - The U-2 Incident 1960». Avalon.law.yale.edu. Consultáu'l 11 de xunetu de 2009.
  19. ↑ 19,0 19,1 «Foreign Relations of the United States, 1958–1960, Volume X, Part 1, Eastern Europe Region, Soviet Union, Cyprus May–July 1960: The O–2 Airplane Incident». US Department of State. Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
  20. ↑ CTBTO. «1955–62: From peace movement to missile crisis». Comprehensive Test Ban Treaty Organization. Consultáu'l 18 d'abril de 2014. «The international Peace Movement played an essential role throughout the Cold War in keeping the public informed on issues of disarmament and pressuring governments to negotiate arms control treaties»
  21. ↑ CTBTO. «1963–77: Limits on nuclear testing». Comprehensive Test Ban Treaty Organization. Consultáu'l 18 d'abril de 2014. «1963–77: Limits on nuclear testing»
  22. ↑ Of Treaties & Togues. TIME. 30 d'agostu de 1963. http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,940699,00.html?promoid=googlep. Consultáu'l 11 de xunetu de 2009. 
  23. ↑ https://web.archive.org/web/20090429220959/http://womenincongress.house.gov/educational/essay3.pdf
  24. ↑ «1967 Executive Sessions of the Senate Foreign Relations Committee». Fas.org. Consultáu'l 11 de xunetu de 2009.
  25. ↑ George F. Kennan, American Diplomacy, 1900–1950, Charles R. Walgreen Foundation Lectures, Mentor Books, New York, 1951, pp. 82–89
  26. ↑ Bill Fawcett. Penguin Group US: Trust Me, I Know What I'm Doing: 100 More Mistakes That Lost Elections, Ended Empires, and Made the World What It Is Today. ISBN 978-1-101-61352-8.
  27. ↑ Hansen, James. «Soviet Deception in the Cuban Missile Crisis». Consultáu'l 18 d'abril de 2014. «Learning from the past»
  28. ↑ «Cuban Missile Crisis (Times Topics)». The New York Times (New York, NY, US). http://www.nytimes.com/top/reference/timestopics/subjects/c/cuban_missile_crisis/index.html. Consultáu'l 18 d'abril de 2014. «(JFK's) first reaction on hearing the news from National Security Adviser McGeorge Bundy was to accuse the Soviet leader Nikita S. Khrushchev of a double-cross». 
  29. ↑ October 18, 2013 Public Trust in Government: 1958–2013. Pew Charitable Trusts. 18 d'ochobre de 2013. http://www.people-press.org/2013/10/18/trust-in-government-interactive/. «Sources: Pew Research Center, National Election Studies, Gallup, ABC/Washington Post, CBS/New York Times, and CNN Polls. From 1976 to 2010 the trend line represents a three-survey moving average. For party analysis, selected datasets obtained from searches of the iPOLL Databank provided by the Roper Center for Public Opinion Research, University of Connecticut». 
  30. ↑ «American Experience | Oswald's Ghost». PBS (22 de payares de 1963). Consultáu'l 11 de xunetu de 2009.
  31. ↑ «Report of the President's Commission on the Assassination of President Kennedy». www.archives.gov. US Government. Consultáu'l 18 d'abril de 2014. «JFK Assassination Records»
  32. ↑ Elizabeth Stephens. «Free Speech Movement Chronology». Bancroft.berkeley.edu. Consultáu'l 9 de xunu de 2009.
  33. ↑ «The Historical Development of Community Organizing». Trincoll.edu. Archiváu dende l'orixinal, el 21 d'agostu de 2009. Consultáu'l 11 de xunetu de 2009.
  34. ↑ Smith, Lillian Norton & Co.: Our Cares, Our Words. ISBN 9780393002515.
  35. ↑ «International Data Base World Population Growth Rates: 1950–2050». US Department of Commerce. Consultáu'l 18 d'abril de 2014. «The world population growth rate rose from about 1.5 percent per year from 1950 to 1951, to a peak of over 2 percent in the early 1960s due to reductions in mortality. Growth rates thereafter started to torne due to rising age at marriage as well as increasing availability and use of effective contraceptive methods. Note that changes in population growth have not always been steady. A dip in the growth rate from 1959 to 1960, for instance, was due to the Great Leap Forward in China. During that time, both natural disasters and decreased agricultural output in the wake of massive social reorganization caused China's death rate to rise sharply and its fertility rate to fall by almost half»
  36. ↑ «History of Pesticide Use». Oregon State College. Consultáu'l 7 de xunetu de 2014. «Then, things began to temper the enthusiasm for pesticides. Notable among these was the publication of Rachel Carson's best selling book "Silent Spring," which was published in 1962. She (a scientist) issued grave warnings about pesticides, and predicted massive destruction of the planet's fragile ecosystems unless more was done to halt what she called the "rain of chemicals." In retrospect, this book really launched the environmental movement.»
  37. ↑ Skrentny, John (2002). The Minority Rights Revolution. Cambridge: The Belknap Press of Harvard University Press, 2002. ISBN 978-0-674-00899-1
  38. ↑ In Praise of the Counterculture. The New York Times Company. 11 d'avientu de 1994. http://www.nytimes.com/1994/12/11/opinion/in-praise-of-the-counterculture.html. Consultáu'l 1 de mayu de 2014. 
  39. ↑ «American Experience | The Pill». Pbs.org. Consultáu'l 9 de xunu de 2009.
  40. ↑ «Determinants of Planned and Unplanned Childbearing among Unmarried Women in the United States». Center for Demography and Ecology, University of Wisconsin-Madison (April 1999). Consultáu'l 13 de xineru de 2015.
  41. ↑ Thomas Frank. University of Chicago Press: The Conquest of Cool: Business Culture, Counterculture, and the Rise of Hip Consumerism. ISBN 978-0-226-26012-9.
  42. ↑ SAGE Publications: Encyclopedia of Activism and Social Justice. ISBN 978-1-4522-6565-0.
  43. ↑ Mondello, Bob (8 d'agostu de 2008). «Remembering Hollywood's Hays Code, 40 Years On». npr.org. Consultáu'l 18 d'abril de 2014. «... It took just two years...for Midnight Cowboy to be re-rated from X to R, without a single frame being altered. Community standards had changed — as they invariably do»
  44. ↑ Sterling, Christopher & Keith, Michael (2008). Sounds of Change: A History of FM Broadcasting in America. UNC Press. ISBN 978-0-8078-3215-8
  45. ↑ «The Quality that Made Radio Popular». US FCC. Consultáu'l 18 d'abril de 2014. «It was not until the 1960's...that the quality advantage of FM combined with stereo was enjoyed by most Americans»
  46. ↑ «Flower Power». ushistory.org/Independence Hall Association (2014). Consultáu'l 28 de xunetu de 2014. «Like the utopian societies of the 1840s, over 2000 rural communes formed during these turbulent times. Completely rejecting the capitalist system, many communes rotated duties, made their own laws, and elected their own leaders. Some were philosophically based, but others were influenced by new religions. Earth-centered religions, astrological beliefs, and Eastern faiths proliferated across American campuses. Some scholars labeled this trend as the Third Great Awakening.»
  47. ↑ «One of America's first 'hippies' dies at 94 after founding famous Vermont retreat». Daily Mail (UK) (29 d'abril de 2014). Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
  48. ↑ «Questions and Answers About Americans' Religion». Gallup.com. Consultáu'l 31 d'agostu de 2013.
  49. ↑ «Ask Steve: Generation Gap (Videu)». History Channel/A&Y. Consultáu'l 1 de mayu de 2014. «Explore the existence of the generation gap that took place in the 1960's through this Ask Steve videu. Steve Gillon explains there was even a larger gap between the Baby Boomers themselves than the Baby Boomers and the Greatest Generation. The massive Baby Boomers Generation was born between 1946 and 1964, consisting of nearly 78 million people. The Baby Boomers were coming of age in the 1960's, and held different cultural values than the Greatest Generation. The Greatest Generation lived in a time of self-denial, while the Baby Boomers were always seeking immediate gratification. However, the Baby Boomers were more divided amongst themselves. Not all of them were considered hippies and protesters. In fact, people under the age of 28 supported the Vietnam War in greater numbers than their parents. These divisions continue to play out today.»
  50. ↑ Edward Macan. Oxford University Press: Rocking the Classics: English Progressive Rock and the Counterculture. ISBN 978-0-19-988009-6.
  51. ↑ (1991) Popular Press: Dress and Popular Culture. ISBN 978-0-87972-507-5.
  52. ↑ «Drugs on Campus: Turned On & Tuned Out». The Nation (New York: Nation Co. LP):  páxs. 125–127. 31 de xineru de 1966. http://thenation.s3.amazonaws.com/pdf/drugsoncampus1966.pdf. «Within the last five years the ingestion of various drugs has become widespread on the American campus.». 
  53. ↑ «A Social History of America's Most Popular Drugs». PBS.org [Frontline]. Consultáu'l 23 d'abril de 2014. «from 1951 to 1956 stricter sentencing laws set mandatory minimum sentences for drug-related offenses. In the 1950s the beatniks appropriated the use of mariguana from the black hepsters and the drug moved into middle-class white America in the 1960s.»
  54. ↑ «Decades of Drug Use: Data From the '60s and '70s». Gallup.com. Consultáu'l 31 d'agostu de 2013.
  55. ↑ «1968:Columbia in Crisis». Columbia University Libraries. Consultáu'l 20 de mayu de 2014.
  56. ↑ Columbia's Radicals of 1968 Hold a Bittersweet Reunion. New York Times Company. 28 d'abril de 2008. http://www.nytimes.com/2008/04/28/nyregion/28columbia.html?scp=1&sq=columbia+1968&st=nyt&_r=0. Consultáu'l 30 d'abril de 2014. 
  57. ↑ «Columbia 1968: History». Consultáu'l 20 de mayu de 2014.
  58. ↑ Royko, Mike New American Library/Signet: Boss: Richard J. Daley of Chicago.
  59. ↑ 59,0 59,1 «The 1968 Democratic National Convention: At the height of a stormy year, Chicago streets become nightly battle zones.». Chicago Tribune (26 d'agostu de 1968). Consultáu'l 5 de xunu de 2014.
  60. ↑ «Photos: DNC Convention and Mayhem in 1968». Chicago Tribune (22 d'abril de 2014). Consultáu'l 30 d'abril de 2014.
  61. ↑ «Ten for Two: Forty years ago, one man's imprisonment would forever change Ann Arbor». The Michigan Daily (5 d'avientu de 2011). Consultáu'l 30 d'abril de 2014.
  62. ↑ «The May 4 Shootings at Kent State University: The Search for Historical Accuracy». Kent State University. Archiváu dende l'orixinal, el 29 d'abril de 2014. Consultáu'l 30 d'abril de 2014.
  63. ↑ Colleen Lewis (1999). Hawkins Press: Complaints Against Police: The Politics of Reform. ISBN 978-1-876067-11-3.
  64. ↑ «Support for Vietnam War». Seanet.com (21 de payares de 2002). Consultáu'l 9 de xunu de 2009.
  65. ↑ «Generations Estrema Over Military Action in Iraq - Pew Research Center for the People & the Press». People-press.org (17 d'ochobre de 2002). Consultáu'l 9 de xunu de 2009.
  66. ↑ «Spirit of the underground: the 60s rebel». Guardian News and Media Limited (30 de xineru de 2011). Consultáu'l 1 de xunetu de 2014.
  67. ↑ Lee Tusman. PediaPress: Really Free Culture. GGKEY:UWBUGNHU1F4.
  68. ↑ «Paris, May 1968: The revolution that never was (Analysis)». The New York Times Co. (11 de mayu de 2008). Consultáu'l 1 de xunetu de 2014. «Regrettably or not, the fire of 1968 has died down. The memory has not.»
  69. ↑ Keith Richards: The Biography, by Victor Bockris
  70. ↑ Joseph H. Berke (1969). Owen: Counter culture.
  71. ↑ «Strategies of a Counter-Culture Oz Magacín and the Techniques of the Joke». Society of Architectural Historians, Australia and New Zealand held on the Gold Coast, Queensland, Australia (Gold Coast) 2:  p. 595-. July 2–5, 2013. ISBN 978-0-9876055-0-4. http://www.griffith.edu.au/__data/assets/pdf_file/0006/536244/R03_04_Brennan_Strategies-of-a-Counterculture.pdf. Consultáu'l 13 de xineru de 2015. 
  72. ↑ Iain McIntyre. Wakefield Press: Tomorrow Is Today: Australia in the Psychedelic Yera, 1966-1970. ISBN 978-1-86254-697-4.
  73. ↑ Zolov, Eric University of California Press: Refried Elvis: The Rise of the Mexican Counterculture. ISBN 0-520-21514-1.
  74. ↑ Carmen Bernand, « D'une rive à l'autre », Nuevu Mundu Mundos Nuevos, Materiales de seminarios, 2008 (Latin-Americanist Review published by the EHESS), Put on line on June 15, 2008. URL : http://nuevomundo.revues.org//index35983.html Accessed on July 28, 2008. (en francés)
  75. ↑ Bedford/St. Martin's: History of Western Society Since 1300 for Advanced Placement. ISBN 978-0-312-64058-3.
  76. ↑ R. A. Lawson (2010). Luisiana State University Press: Jim Crow's Counterculture: The Blues and Black Southerners, 1890-1945. ISBN 978-0-8071-3810-6.
  77. ↑ «Free Speech Movement Archives Home Page - events from 1964 and beyond». FSM-A. Consultáu'l 9 de xunu de 2009.
  78. ↑ Herbert Marcuse. Routledge: The New Left and the 1960s: Collected Papers of Herbert Marcuse. ISBN 978-1-134-77459-3.
  79. ↑ Dimitri Almeida. Taylor & Francis: The Impact of European Integration on Political Parties: Beyond the Permissive Consensus. ISBN 978-1-136-34039-0.
  80. ↑ Tom Buchanan. John Wiley & Sons: Europe's Troubled Peace: 1945 to the Present. ISBN 978-0-470-65578-8.
  81. ↑ "During the 1960s, Marcuse achieved world renown as "the guru of the New Left," publishing many articles and giving lectures and advice to student radicals all over the world. He travelled widely and his work was often discussed in the mass media, becoming one of the few American intellectuals to gain such attention. Never surrendering his revolutionary vision and commitments, Marcuse continued to his death to defend the Marxian theory and libertarian socialism." Douglas Kellner "Marcuse, Herbert"
  82. ↑ Douglas Kellner Herbert arcuse
  83. ↑ Robin Hahnel, Economic Justice and Democracy: From Competition to Cooperation Part II ISBN 0-415-93344-7
  84. ↑ The International Journal of Inclusive Democracy. Inclusivedemocracy.org. Retrieved on December 28, 2011.
  85. ↑ Thomas 1985
  86. ↑ John Patten (28 d'ochobre de 1968). «"These groups had their roots in the anarchist resurgence of the nineteen sixties. Young militants finding their way to anarchism, often from the anti-bomb and anti-Vietnam war movements, linked up with an earlier generation of activists, largely outside the ossified structures of 'official' anarchism. Anarchist tactics embraced demonstrations, direct action such as industrial militancy and squatting, protest bombings like those of the First of May Group and Angry Brigade – and a spree of publishing activity.""Islands of Anarchy: Simian, Cienfuegos, Refract and their support network" by John Patten». Katesharpleylibrary.net. Archiváu dende l'orixinal, el 4 de xunu de 2011. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2013.
  87. ↑ "Farrell provides a detailed history of the Catholic Workers and their founders Dorothy Day and Peter Maurin. He explains that their pacifism, anarchism, and commitment to the downtrodden were one of the important models and inspirations for the 60s. As Farrell puts it, "Catholic Workers identified the issues of the sixties before the Sixties began, and they offered models of protest long before the protest decade.""The Spirit of the Sixties: The Making of Postwar Radicalism" by James J. Farrell
  88. ↑ "While not always formally recognized, much of the protest of the sixties was anarchist. Within the nascent women's movement, anarchist principles became so widespread that a political science profes- sor denounced what she saw as "The Tyranny of Structurelessness." Several groups have called themselves "Amazon Anarchists." After the Stonewall Rebellion, the New York Gay Liberation Front based their organization in part on a reading of Murray Bookchin's anarchist writings." "Anarchism" by Charley Shively in Encyclopedia of Homosexuality. pg. 52
  89. ↑ "Within the movements of the sixties there was much more receptivity to anarchism-in-fact than had existed in the movements of the thirties ... But the movements of the sixties were driven by concerns that were more compatible with an expressive style of politics, with hostility to authority in xeneral and state power in particular ... By the late sixties, political protest was intertwined with cultural radicalism based on a critique of all authority and all hierarchies of power. Anarchism circulated within the movement along with other radical ideologies. The influence of anarchism was strongest among radical feminists, in the commune movement, and probably in the Weather Underground and elsewhere in the violent fringe of the anti-war movement." "Anarchism and the Anti-Globalization Movement" by Barbara Epstein
  90. ↑ "Los anarco-individualistes, G.I.A ... Una seición de la FAI producida nel IX Congresu (Carrara, 1965) producióse cuando un sector d'anarquistes d'enclín humanista refuguen la interpretación de lo qu'ellos xulguen disciplinaria del pactu asociativu" clásicu, y crean los GIA (Gruppi di Iniziativa Anarchica) . Esta pequeña federación de grupos, güei nutrida sobremanera de veteranos anarco-individualistes d'orientación pacifista, naturista, etcétera defende l'autonomía personal y refuga a raxatabla toa forma d'intervención nos procesos del sistema, como sería por casu el sindicalismu. El so voceru ye L'Internazionale con sede n'Ancona. La dixebra de los GIA prefiguraba, en sentíu contrariu, el gran alderique que llueu había d'empezar nel senu del movimientu""El movimientu llibertariu n'Italia" by Bicicleta. REVISTA DE COMUNICACIONES LLIBERTARIES Year 1 Non. Payares, 1 1977 Archiváu el 12 d'ochobre de 2013 na Wayback Machine.
  91. ↑ London Federation of Anarchists involvement in Carrara conference, 1968 International Institute of Social History, Accessed January 19, 2010
  92. ↑ Short history of the IAF-IFA Archiváu el 6 de febreru de 1998 na Wayback Machine. A-infos news project, Accessed January 19, 2010
  93. ↑ (2003) Temple University Press: The new left revisited. ISBN 978-1-56639-976-0. Consultáu'l 28 d'avientu de 2011.
  94. ↑ Lytle 2006, pp. 213, 215.
  95. ↑ «Overview: who were (are) the Diggers?». The Digger Archives. Consultáu'l 17 de xunu de 2007.
  96. ↑ Gail Dolgin; Vicente Franco. American Experience: The Summer of Love. PBS.
  97. ↑ «Yippies». St. James Encyclopedia of Pop Culture. 2002. http://findarticles.com/p/articles/mi_g1epc/is_tov/ai_2419101355/pg_2. 
  98. ↑ Abbie Hoffman, Soon to be a Major Motion Picture, page 128. Perigee Books, 1980.
  99. ↑ Gitlin, Todd (1993). The Sixties: Years of Hope, Days of Rage.
  100. ↑ «1969: Height of the Hippies - ABC News». Abcnews.go.com. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2013.
  101. ↑ «Why I'm back to ban the bomb». BBC News. 11 d'abril de 2004. http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/england/berkshire/3592623.stm. 
  102. ↑ «1960: Thousands protest against H-bomb». BBC News. 18 d'abril de 1960. http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/april/18/newsid_2909000/2909881.stm. 
  103. ↑ Gallup, Alec. Rowman & Littlefield: The Gallup Poll: Public Opinion 2005. ISBN 978-0-7425-5258-6.
  104. ↑ «Sunday Dialogue: Nuclear Energy, Pro and Con». New York Times. 25 de febreru de 2012. http://www.nytimes.com/2012/02/26/opinion/sunday/sunday-dialogue-nuclear-energy-pro-and-con.html?_r=1. 
  105. ↑ Robert Benford. The Anti-nuclear Movement (book review) American Journal of Sociology, Vol. 89, Non. 6, (May 1984), páxs. 1456–1458.
  106. ↑ James J. MacKenzie. Review of The Nuclear Power Controversy by Arthur W. Murphy The Quarterly Review of Biology, Vol. 52, Non. 4 (Dec. 1977), pp. 467–468.
  107. ↑ Walker, J. Samuel (2004). Three Mile Island: A Nuclear Crisis in Historical Perspective (Berkeley: University of California Press), pp. 10–11.
  108. ↑ Jim Falk (1982). Global Fission: The Battle Over Nuclear Power, Oxford University Press.
  109. ↑ Jerry Brown and Rinaldo Brutoco (1997). Profiles in Power: The Anti-nuclear Movement and the Dawn of the Solar Age, Twayne Publishers, pp. 191–192.
  110. ↑ Woo, Elaine (30 de xineru de 2011). «Dagmar Wilson dies at 94; organizer of women's disarmament protesters». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/news/obituaries/la-me-dagmar-wilson-20110130,0,5499397.story. 
  111. ↑ Hevesi, Dennis (23 de xineru de 2011). «Dagmar Wilson, Anti-Nuclear Leader, Dies at 94». The New York Times. http://www.nytimes.com/2011/01/24/us/24wilson.html. 
  112. ↑ Wolfgang Rudig (1990). Anti-nuclear Movements: A World Survey of Opposition to Nuclear Energy, Longman, p. 54–55.
  113. ↑ Paula Garb. Review of Critical Masses, Journal of Political Ecology, Vol 6, 1999.
  114. ↑ Wolfgang Rudig (1990). Anti-nuclear Movements: A World Survey of Opposition to Nuclear Energy, Longman, p. 52.
  115. ↑ Stephen Mills and Roger Williams (1986). Public Acceptance of New Technologies Routledge, pp. 375–376.
  116. ↑ Jim Falk (1982). Global Fission: The Battle Over Nuclear Power, Oxford University Press, pp. 95–96.
  117. ↑ Martin A. Lee, Acid Dreams The CIA, LSD, and the Sixties Rebellion, Grove Press 1985, Pgs. 157–163 ISBN 978-0-394-62081-7
  118. ↑ Matthews, M. (2010) Droppers: America's First Hippie Commune, Drop City. University of Oklahoma Press. p56.
  119. ↑ Berger, B. (1981). The Survival of a Counterculture: Ideological work and everyday life among rural communards. University of California Press. p. 64.
  120. ↑ Drugs: The Dangers of LSD. TIME. 22 d'abril de 1966. http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,899158,00.html. Consultáu'l 20 d'abril de 2010. 
  121. ↑
  122. ↑ J. DeRogatis, Turn On Your Mind: Four Decades of Great Psychedelic Rock (Milwaukie, EL MIO: Hal Leonard, 2003), ISBN 0-634-05548-8, p. 71.
  123. ↑ Allyn, 2000.
  124. ↑ Escoffier, 2003.
  125. ↑ Germaine Greer and The Female Eunuch
  126. ↑ «Abc-Clio». Greenwood.com. Consultáu'l 5 de payares de 2011.
  127. ↑ Frisbee Don't Sell Out. 19 de setiembre de 2013. http://whitmanpioneer.com/opinion/2013/09/19/frisbee-dont-sell-out/. Consultáu'l 25 d'ochobre de 2014. 
  128. ↑ Jordan Holtzman-Conston (2010). Waltham, Mass: Countercultural Sports in America: The History and Meaning of Ultimate Frisbee. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2014.
  129. ↑ Hinderer, Eve. Ben Morea: art and anarchism
  130. ↑ Stewart Home. "The Assault on Culture: Utopian currents from Lettrisme to Class War". Introduction to the Lithuanian edition. (Ist edition Aporia Press and Unpopular Books, London 1988.) ISBN 978-0-948518-88-1. "In the sixties Black Mask disrupted reified cultural events in New York by making up flyers giving the dates, times and location of art events and giving these out to the homeless with the lure of the free drink that was on offer to the bourgeoisie rather than the lumpen proletariat; I reused the ruse just as effectively in London in the 1990s to disrupt literary events."
  131. ↑ Carlos Santana: I'm Immortal interview by Puntu Digital, October 13, 2010
  132. ↑ R. Shuker, 1998, p. 34
  133. ↑ P. Brown and S. Gaines, 1984, p. 134
  134. ↑ J. Cott, 2007, p. 376
  135. ↑ P. Dogget, 2007, p. 25
  136. ↑ A. J. Matusow, 1984, p. 295
  137. ↑ 137,0 137,1 H. Sounes, 2002, p. 218
  138. ↑ M. C. Strong, 1997, p. 276
  139. ↑ Shuker, 1998, p. 234
  140. ↑ J. Derogatis, 1996, p. 19
  141. ↑ «1) Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band». Rolling Stone (1 de payares de 2003). Consultáu'l 9 de xunu de 2009.
  142. ↑ M. C. Strong, 2002
  143. ↑ Shuker, 1998, p. 72
  144. ↑ B. Longhurst, 1995, p. 108
  145. ↑ Derogatis, 1996, p. 44
  146. ↑ Dogget, 2007, p. 117
  147. ↑ D. Snowman, 1978, p. 155
  148. ↑ Shuker, 1998, p. 237
  149. ↑ Jim DeRogatis, Turn On Your Mind: Four Decades of Great Psychedelic Rock (Milwaukie, EL MIO: Hal Leonard, 2003), ISBN 0-634-05548-8.
  150. ↑ «We Can All Join In: How Rock Festivals Helped Change America». Like the Dew: A Journal of Southern Culture and Politics. 4 de marzu de 2012. http://likethedew.com/2012/03/04/we-can-all-join-in-how-rock-festivals-helped-change-america/. Consultáu'l 19 de marzu de 2012. 
  151. ↑ Derogatis, 1996, p. 95
  152. ↑ Sounes, 2002, p. 296
  153. ↑ 3 Days of Peace and Music, 40 Years Later. 17 de marzu de 2009. http://www.nytimes.com/2009/03/19/arts/artsspecial/19love.html?pagewanted=all&_r=0. 
  154. ↑ Dogget, 2007, p. 58
  155. ↑ Matusow, 1986, p. 297
  156. ↑ Strong, 1997, p. 317
  157. ↑ http://www.allmusic.com/esquice/style/d299
  158. ↑ N. Tesser, The Playboy Guide to Jazz, (Plume, 1998), ISBN 0-452-27648-9, P. 178
  159. ↑ M. A. Jackson and J. E. O'Connor, 1980, P237
  160. ↑ «Mondu Mod Worlds Of Hippie Revolt (And Other Weirdness)». Thesocietyofthespectacle.com (5 d'abril de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 12 de payares de 2013. Consultáu'l 3 de febreru de 2014.
  161. ↑ P. Biskind, 1999, P74
  162. ↑ «Jack Nicholson the original Hollywood bad boy». Northern & Shell (23 d'ochobre de 2013). Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
  163. ↑ J. Pym, 2002, P741
  164. ↑ J. Pym, 2002, P932
  165. ↑ 165,0 165,1 165,2 165,3 "The Left Bank Revisited: Marker, Resnais, Varda", Harvard Film Archive, [1] Access date: August 16, 2008.
  166. ↑ Isaacson, Walter (2011). Steve Jobs. Simon & Schuster.
  167. ↑ "From Satori to Silicon Valley" - Roszak, Stanford
  168. ↑ Miller, Timothy. Univ Tennessee Press; 1st edition: Hippies and American Values. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2013.
  169. ↑ The Hippie Trip, Lewis Yablonsky, p. 298
  170. ↑ «Communal Religions». Thefarm.org (6 d'ochobre de 1966). Archiváu dende l'orixinal, el 11 de mayu de 2012. Consultáu'l 21 de payares de 2012.
  171. ↑ «New Book Tells Inside Story Of Biggest Hippie Commune In U.S. - Toke of the Town - cannabis news, views, rumor and humor». Toke of the Town (23 d'avientu de 2010). Consultáu'l 21 de payares de 2012.
  172. ↑ Night Class. «Monday Night Class: Stephen Gaskin: 9781570671814: Amazon.com: Books». Amazon.com. Consultáu'l 21 de payares de 2012.
  173. ↑ «The Nutty Professor». The New York Times Book Review. 26 de xunu de 2006. http://www.nytimes.com/2006/06/25/books/review/25sante.html?pagewanted=all. Consultáu'l 12 de xunetu de 2008. 
  174. ↑ Greenfield, Robert. Books.google.co.uk: Timothy Leary: A Biography. Consultáu'l 11 d'ochobre de 2013.
  175. ↑ Publisher alters, then copyrights Principia Discordia. 1 de payares de 2006. http://www.boingboing.net/2006/11/01/publisher-alters-the.html. 
  176. ↑ Timothy Leary: I carried on Aleister Crowley's work
  177. ↑ «In the Seventies: Adventures in the Counterculture (Comments from the Author's Website)». Barry Miles. Consultáu'l 17 de xunetu de 2014.
  178. ↑ «The Legacy of the Counterculture». Columbia University (2004). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de marzu de 2012. Consultáu'l 23 de mayu de 2014.
  179. ↑ Roberts, Randy; Olsen, James Stuart Bison Books: John Wayne:America. ISBN 0803289707.
  180. ↑ «Text & Videu: Ronald Reagan, Master Storyteller». CBS Interactive (7 de xunu de 2004). Consultáu'l 28 de mayu de 2014.
  181. ↑ «American Idol - Reagan». BBC Four (2011). Consultáu'l 18 de xunu de 2014.
  182. ↑ Halberstam, David Random House/Villard: The Fifties. ISBN 0-679-41559-9.
  183. ↑ «The selling of the counterculture (Book Review: The Rebel Sell)». The Economist Newspaper Limited (6 de mayu de 2005). Consultáu'l 23 de mayu de 2014.
  184. ↑ Silk, Leonard; Silk, Mark Basic Books: The American Establishment. ISBN 0-465-00134-3.
  185. ↑ Hitchens, Peter (2009). Continuum International Publishing Group Ltd.: The Broken Compass: How British Politics Lost its Way. ISBN 978-1-84706-405-9. - see conclusion, 'The Broken Compass'
  186. ↑ «A Movement, Yes, but Non Counterculture». The New York Times Co. (23 de marzu de 2003). Consultáu'l 22 de mayu de 2014.
  187. ↑ «Cognitive Dissident: John Perry Barlow». Mother Jones via Utne Reader (14 de febreru de 2003). Consultáu'l 22 de mayu de 2014.
  188. ↑ Jentri Anders, Beyond Counterculture, Washington State University Press, 1990, ISBN 978-0-87422-060-5 & ISBN 978-0-87422-060-5
  189. ↑ Kitchell, 1990
  190. ↑ «SUMMER OF LOVE: 40 YEARS LATER». San Francisco Chronicle/Hearst (23 de mayu de 2007). Consultáu'l 23 de mayu de 2014.
  191. ↑ «NAACP: 100 Years of History». NAACP. Consultáu'l 21 de setiembre de 2014. «Founded Feb. 12. 1909, the NAACP is the nation's oldest, largest and most widely recognized grassroots-based civil rights organization. Its more than half-million members and supporters throughout the United States and the world are the premier advocates for civil rights in their communities, campaigning for equal opportunity and conducting voter mobilization.»
  192. ↑ «A Brief History of Methamphetamine - Methamphetamine Prevention in Vermont». Vermont Department of Health. Consultáu'l 21 de setiembre de 2014. «1960s: Doctors in San Francisco drug clinics prescribe injections of methamphetamine to treat heroin addiction. Illegal abuse occurs in subcultures such as outlaw biker gangs and students, which cook and use the drug.»
  193. ↑ Philip Jenkins (1999). NYU Press: Synthetic Panics: The Symbolic Politics of Designer Drugs. ISBN 978-0-8147-4244-0.
  194. ↑ «ACLU History». American Civil Liberties Union. Consultáu'l 25 d'abril de 2014.
  195. ↑ «Obituary: Albert Hoffman». Telegraph Media Group Ltd. (29 d'abril de 2008). Consultáu'l 21 de mayu de 2014.
  196. ↑ «The History of CORE». Congress of Racial Equality. Consultáu'l 21 de setiembre de 2014. «The Congress of Racial Equality (CORE) was founded in 1942 as the Committee of Racial Equality by an interracial group of students in Chicago-Bernice Fisher, James R. Robinson, James L. Farmer, Jr., Joe Guinn, George Houser, and Homer Jack.. Many of these students were members of the Chicago branch of the Fellowship of Reconciliation (FOR), a pacifist organization seeking to change racist attitudes. The founders of CORE were deeply influenced by Mahatma Gandhi's teachings of nonviolent resistance.»
  197. ↑ Larry Birnbaum (2013). Rowman & Littlefield: Before Elvis: The Prehistory of Rock 'n' Roll. ISBN 978-0-8108-8638-4.
  198. ↑ Lamont, Lansing Atheneum: Day of Trinity. ISBN 978-0689706868.
  199. ↑ File:Trinity Test Fireball 16ms.jpg
  200. ↑ File:Manhattan Project US Canada Map 2.svg
  201. ↑ «Hiroshima Totally Ruined, Life is Wiped Out, Say Japanese». AP via The Spokane Chronicle (8 d'agostu de 1945). Consultáu'l 27 de mayu de 2014.
  202. ↑ «Nagasaki's Laegacy: After Hiroshima, was it necessary to drop 2nd A-bomb?». AP via Pittsburgh Post-Gazette (9 d'agostu de 1995). Consultáu'l 27 de mayu de 2014.
  203. ↑ Truman, Harry Doubleday & Co.: Memoirs, Vol. I: Year of Decisions.
  204. ↑ «The Development and Proliferation of Nuclear Weapons». Nobel Media AB (19 de xunu de 2003).
  205. ↑ Halberstam, David Willard Books (Random House): The Fifties. ISBN 0-679-41559-9.
  206. ↑ (2010) ABC-CLIO: World War II and the Postwar Years in America: A Historical and Cultural Encyclopedia. ISBN 978-0-313-35652-0.
  207. ↑ «A Brief History of Levittown, New York». Levittown Historical Society. Archiváu dende l'orixinal, el 20 d'avientu de 2008. Consultáu'l 30 de xunetu de 2014.
  208. ↑ «HUAC (Text & Multi-Media Resources)». A&Y Networks. Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
  209. ↑ Ceplair, Larry; Englund, Steven University of California Press: The Inquisiton in Hollywood: Politics in the Film Community 1930-1960. ISBN 0-520-04886-5.
  210. ↑ «The Kinsey Institute: Chronology of Events and Landmark Publications». The Kinsey Institute for Research in Sex, Gender, and Reproduction, Inc. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de setiembre de 2013. Consultáu'l 10 de xunu de 2014.
  211. ↑ U.S. Government Printing Office: National Security Act of 1947.
  212. ↑ «Milestones: 1945–1952 - National Security Act of 1947». US Department of State. Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
  213. ↑ «A Look Back … The National Security Act of 1947». US Central Intelligence Agency (30 d'abril de 2013). Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
  214. ↑ «USAF ESTABLISHED». National Museum of the United States Air Force (22 d'ochobre de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 1 de mayu de 2014. Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
  215. ↑ Kurt Hemmer. Infobase Publishing: Encyclopedia of Beat Literature. ISBN 978-1-4381-0908-4.
  216. ↑ «Jack Kerouac, Novelist, Dead; Father of the Beat Generation». The New York Times (22 d'ochobre de 1969). Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
  217. ↑ «1948: Shelley v. Kraemer». Fair Housing Center of Greater Boston. Consultáu'l 16 de xunetu de 2014. «The Supreme Court found that while racially-based restrictive covenants are not themselves unconstitutional, enforcement of the covenants is: *Private parties may voluntarily adhere to racially-based restrictive covenants. *State enforcement of racially-based restrictive covenants, however, is discriminatory as it violates the Equal Protection clause of the 14th Amendment»
  218. ↑ «Was Shelley v. Kraemer Incorrectly Decided-Some New Answers». BerkeleyLaw - University of California (April 2007). Consultáu'l 14 de xineru de 2015. «Shelley's attribution logic threatened to dissolve the distinction between state action, to which Fourteenth Amendment limitations apply, and private action, which falls outside the Fourteenth Amendment.»
  219. ↑ Lanz, Peter Das großy Käfer-Buch (The Big Book on Beetles). ISBN 3-404-60141-6.
  220. ↑ Flink, James Massachusetts Institute of Technology: The Car Culture. ISBN 0-262-56015-1.
  221. ↑ «First Volkswagen Beetle arrived in a U.S. showroom 65 years ago». Los Angeles Times (31 de xineru de 2014). Consultáu'l 31 de xunetu de 2014. «They were so adaptable, you could turn them into a dune buggy, you could hop it up, you could paint it wildly," he said. "It was the car of the hippie movement and of the counterculture - Leslie Kendall, curator of the Petersen Automotive Museum»
  222. ↑ «People & Events: First Soviet Test». PBS (US). Consultáu'l 23 de xunu de 2014. «Multi-Media Resources from "the American Experience"»
  223. ↑ Christopher R. Lew. Routledge: The Third Chinese Revolutionary Civil War, 1945–49: An Analysis of Communist Strategy and Leadership. ISBN 978-1-135-96973-8.
  224. ↑ Rudolph J. Rummel. Transaction Publishers: China's Bloody Century: Genocide and Mass Murder Since 1900. ISBN 978-0-88738-417-2.
  225. ↑ «Brief history of the Korean War». The BBC (26 de mayu de 2010). Consultáu'l 21 de setiembre de 2014. «When a ceasefire was eventually signed, on 27 July 1953, no-one could have guessed that 50 years later, the two Koreas would remain technically at war. A peace treaty has never been signed, and the border continues to bristle with mines, artillery and hundreds of troops.»
  226. ↑ «U.S. Military Casualties - Korean War Casualty Summary». US Department of Defense. Consultáu'l 21 de setiembre de 2014. «TOTAL IN-THEATER DEATHS: 36,574 (updated as of 2014-09-19).»
  227. ↑ «This Day in History». History Channel.
  228. ↑ Hoffer, Eric Harper & Brothers: The True Believer: Thoughts on the Nature of Mass Movements. ISBN 0-060-50591-5.
  229. ↑ Book World: Blue-collar Intelectual by 'Eric Hoffer: The Longshoreman Philosopher'. The Washington Post. 9 de mayu de 2012. http://www.washingtonpost.com/entertainment/books/book-world-eric-hoffer-the-longshoreman-philosopher-by-tom-bethell/2012/05/09/gIQAasr0DU_story.html. Consultáu'l 23 de xunu de 2014. 
  230. ↑ «MAD Magacín». The New York Times (13 d'abril de 2009). Consultáu'l 7 de xunetu de 2014. «Adapted from Is It Still a Mad, Mad, Mad, Mad World?" by Edward Rothstein, The Times, Sept. 18, 1999, and other Times articles»
  231. ↑ Larry E. Sullivan. SAGE Publications: The SAGE Glossary of the Social and Behavioral Sciences. ISBN 978-1-4522-6151-5.
  232. ↑ «The Origins of the National Security Agency -1940-1952 (O)». US National Security Agency. Archiváu dende l'orixinal, el 11 de xunu de 2014. Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
  233. ↑ US Senate, 94th Congress, 1st Session: The National Security Agency and Fourth Amendment Rights: Hearings before the Select Committee to Study Governmental Operations with Respect to Intelligence Activities of The US Senate.
  234. ↑ US Senate US Senate: Project MKULTRA, The CIA's Program of Research in Behavioral Modification.
  235. ↑ «Execution of the Rosenbergs: "Enemies of Democracy"». Guardian News and Media Limited (20 de xunu de 1953). Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
  236. ↑ «Secrets, Lies, & Atomic Spies: The September 21, 1944 cable: The Rosenbergs and the Greenglasses». WGBH Boston. Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
  237. ↑ «Venona». US National Security Agemcy. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xunu de 2014. Consultáu'l 23 de xunu de 2014. «The VENONA files are most famous for exposing Julius (code named LLIBERAL) and Ethel Rosenberg and help give indisputable evidence of their involvement with the Soviet spy ring.»
  238. ↑ «Secrets of History: The CIA in Iran». The New York Times (16 d'abril de 2000). Consultáu'l 21 de setiembre de 2014. «NYT Editorial Note on PDF attached to web article: The C.I.A.'s history of the 1953 coup in Iran is made up of the following documents: a historien's note, a summary introduction, a lengthy narrative account written by Dr. Donald N. Wilber, and, as appendices, five planning documents he attached. On April 16, 2000, The New York Times on the Web published the introduction and several of the appendices. (from: http://www.nytimes.com/library/world/mideast/iran-cia-intro.pdf)»
  239. ↑ «Playboy re-releases iconic Marilyn Monroe first issue 60 years later (Text & Photos)». The New York Daily News. Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
  240. ↑ Douglas Brode. University of Texas Press: Multiculturalism and the Mouse: Race and Sex in Disney Entertainment. ISBN 978-0-292-78330-0.
  241. ↑ «Truth About Indochina». PBS.org.
  242. ↑ «The Vietnam Wars, Section 4: The Geneva Accords» (1998). Consultáu'l 7 de xunetu de 2014. «The Geneva Accords stated that Vietnam was to become an independent nation. Elections were to be held in July 1956, under international supervision, to choose a government for Vietnam. During the two-year interval until the elections, the country would be split into two parts; the North and the South. The dividing line chosen, at the seventeenth parallel a little north of the city of Hue, was quite close to the line that had separated the two halves of Vietnam in the seventeenth and eighteenth centuries, but this was purely a coincidence. This line no longer correspondéi to any natural division in Vietnamese society, in economy, political structure, religion, or dialect. It was an arbitrary compromise between French proposals for a line further north and Viet Minh proposals for a line further south.»
  243. ↑ «Brown v. Board of Education (1954)». The National Archives and Records Administration, et al (US). Consultáu'l 4 de xunu de 2014.
  244. ↑ «Brown v. Board of Education». The Leadership Conference on Civil and Human Rights/The Leadership Conference Education Fund. (2014). Archiváu dende l'orixinal, el 24 d'ochobre de 2014. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2014. «On May 17, 1954, the Court unanimously ruled that "separate but equal" public schools for blacks and whites were unconstitutional. The Brown case served as a catalyst for the modern civil rights movement, inspiring education reform everywhere and forming the llegal means of challenging segregation in all areas of society. After Brown, the nation made great strides toward opening the doors of education to all students. With court orders and active enforcement of federal civil rights laws, progress toward integrated schools continued through the late 1980s. Since then, many states have been resegregating and educational achievement and opportunity have been falling for minorities.»
  245. ↑ Krock, Arthur Funk & Wagnalls: Memoirs: Sixty Years on the Firing Line. ISBN 978-1122260817.
  246. ↑ Bronson, Fred. Billboard Publications: The Billboard Book of Number One Hits. ISBN 0-8230-7545-1.
  247. ↑ «Emmett Till's Casket Goes to the Smithsonian: Simeon Wright recalls the events surrounding his cousin's murder and the importance of having the casket on public display». Smithsonian Magacín (1 de payares de 2009). Consultáu'l 21 de payares de 2014. «In 1955, Emmett Till—a 14-year-old African-American visiting Mississippi from Chicago—was murdered after whistling at a white woman. His mother insisted that her son be displayed in a glass-topped casket, so the world could see his beaten body. Till's murder became a rallying point for the civil rights movement, and his family recently donated the casket in which he was buried to the Smithsonian's National Museum of African American History and Culture.»
  248. ↑ «The Father of Alternative Journalism Remembering Dan Wolf, the cofounder and original editor of The Village Voice». Ogden Publications, Inc. (September–October 1996). Consultáu'l 22 de mayu de 2014.
  249. ↑ «Audiu: Civil Rights Icon Rosa Parks Dies, A Remembrance». National Public Radio (25 d'ochobre de 2005). Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'ochobre de 2014. Consultáu'l 27 de mayu de 2014.
  250. ↑ Max Décharné. Profile Books: A Rocket in My Pocket: The Hipster's Guide to Rockabilly Music. ISBN 1-84765-241-7.
  251. ↑ Wesley K. Wark. Routledge: Twenty-First Century Intelligence. ISBN 978-1-135-17540-5.
  252. ↑ Churchill, Ward; Vander Wall, Jim (1990), The COINTELPRO Papers: Documents from the FBI's Secret Wars Against Domestic Dissent, Boston: South End Press.
  253. ↑ «Humphry Osmond». British Medical Journal (BMJ via US National Library of Medicine/National Institutes of Health) (328(7441): 713.). 20 de marzu de 2004. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC381240/. Consultáu'l 7 de xunetu de 2014. «Short abstract Psychiatrist who investigated LSD, "turned on" Aldous Huxley, and coined the word "psychedelic"». 
  254. ↑ «SCLC:Our History». Southern Christian Leadership Council. Archiváu dende l'orixinal, el 6 de febreru de 2015. Consultáu'l 16 de mayu de 2014.
  255. ↑ «"On the Road" Published 55 Years Ago Today». Greenwich Village Society for Historical Preservation (5 de setiembre de 2012). Consultáu'l 15 de xunetu de 2014. «Reference contains: Blogue Text, Links, & Photos»
  256. ↑ Jack Kerouac. Penguin Group US: On the Road: The Original Scroll: (Penguin Classics Deluxe Edition). ISBN 978-1-101-20157-2.
  257. ↑ «Executive Order 10730: Desegregation of Central High School (1957)». The National Archives and Records Administration, et al (US). Consultáu'l 5 de xunu de 2014.
  258. ↑ «Sputnik and The Dawn of the Space Age». US National Aeronautics & Space Administration (10 d'ochobre de 2007). Consultáu'l 26 de mayu de 2014.
  259. ↑ Bergaust, Erik; Beller, William Doubleday: Satellite!.
  260. ↑ «History». Peace Action.
  261. ↑ ABC-CLIO: Encyclopedia of the Sixties: A Decade of Culture and Counterculture [2 volumes]: A Decade of Culture and Counterculture. ISBN 978-1-4408-0102-0.
  262. ↑ «Elvis Presley is inducted into the U.S. Army». History Channel/A&Y Networks. Consultáu'l 3 de mayu de 2014.
  263. ↑ «How Herb Caen Named a Generation». San Fransciso Chronicle/Hearst (26 de payares de 1995). Consultáu'l 31 de xunetu de 2014. «Chronicle columnist Herb Caen coined the word "beatnik" on April 2, 1958, six months after the Soviets launched the Sputnik satellite into space.»
  264. ↑ John Hostettler (2012). Waterside Press: Dissenters, Radicals, Heretics and Blasphemers: The Flame of Revolt that Shines Through English History. ISBN 978-1-904380-82-5.
  265. ↑ «Early defections in march to Aldermaston» (5 d'abril de 1958). Consultáu'l 31 de xunetu de 2014. «The march bore the signs of careful planning. The column with its banners - "Which is to be banned, the H-bomb or the human race?" - got off on time, and the long snake that slid down Piccadilly, Kensington High Street, and Chiswick High Road, managed with only discreet help from the police, not to obstruct what little traffic there was.»
  266. ↑ «Martin Luther King, Jr. and the Global Freedom Struggle: National Committee for a Sane Nuclear Policy (SANE)». The Martin Luther King Jr. Research and Education Institute. Consultáu'l 16 d'agostu de 2014. «On 15 November 1957, SANE ran a full-page advertisement in the New York Times warning Americans: We are facing a danger unlike any danger that has ever existed. Inspired by the enthusiastic response to its Times advertisement, SANE redefined itself as a mass membership organization, gaining 130 chapters and 25,000 members by the following summer.»
  267. ↑ «SLATE Digital Archives». SLATE Archives Committee. Consultáu'l 31 de xunetu de 2014. «SLATE officially organizes. Temporary SLATE Coordinating Committee includes Charleen Rains, Owen Hill Pat Hallinan, Peter Franck, Fritjof Thygeson and Mike Miller.»
  268. ↑ W.J. Rorabaugh Professor of History University of Washington. Oxford University Press: Berkeley at War : The 1960s: The 1960s. ISBN 978-0-19-802252-7.
  269. ↑ Randall Balmer. Basic Books: Redeemer: The Life of Jimmy Carter. ISBN 978-0-465-02958-7.
  270. ↑ Waveland Press: A History of Economic Theory and Method: Sixth Edition. ISBN 978-1-4786-1106-6.
  271. ↑ «Fidel Castro- Fulgencio Batista (1901-1973)». PBS Online/WGBH/The American Experience (21 d'avientu de 2004). Consultáu'l 9 de xunetu de 2014. «He was called L'Home, "the Man," and for three decades he was one of Cuba's most controversial leaders. It would take Fidel Castro and the Cuban revolution to unseat him.»
  272. ↑ «CUBA'S REPRESSIVE MACHINERY: Human Rights Forty Years After the Revolution». Human Rights Watch (1999). Consultáu'l 9 de xunetu de 2014. «ISBN 1-56432-234-3 ; Library of Congress Catalog Card Number: 99-63561»
  273. ↑ «Human Rights in Cuba». Human Rights & Human Welfare (University of Denver). Consultáu'l 9 de xunetu de 2014. «This section provides Xeneral Background information on the recent human rights situation in Cuba. The subcategory of Spanish Resources includes eight books on human rights in Cuba. The Socialism subcategory includes sources discussing the changing political environment in Cuba since the Cold War and the impact of the instability of Cuba's socialist system.»
  274. ↑ «The Day the Music Died (A Brief History)». Time, Inc. (3 de febreru de 2009). Consultáu'l 28 de mayu de 2014.
  275. ↑ «George Reeves Biography». All Movie Guide via New York Times. Consultáu'l 2 de xunu de 2014.
  276. ↑ «Who killed Superman?». Guardian News and Media Limited (17 de payares de 2006). Consultáu'l 2 de xunu de 2014.
  277. ↑ «The Revolution Will Be Televised: The top 10 counterculture characters in TV history.». Ogden Publications, Inc., (September–October 2002). Consultáu'l 23 de mayu de 2014.
  278. ↑ Kim Howard Johnson. Chicago Review Press: The Funniest One in the Room: The Lives and Legends of Del Close. ISBN 978-1-56976-436-7.
  279. ↑ «Paul Potter, "The Incredible War" (17 April 1965)». JP Drury via Central Michigan University (2006). Archiváu dende l'orixinal, el 9 d'ochobre de 2014. Consultáu'l 22 de setiembre de 2014. «Although the beginnings of the 1965 March on Washington can be located in a number of places, it is perhaps best to begin with the origins of the chief organization behind the march: the Students for a Democratic Society. As a social movement organization, the SDS grew out of a parent group founded in 1905 called the League for Industrial Democracy (LID). The LID embraced a largely socialist orientation toward democratic governance; the organization was initially called the Intercollegiate Socialist Society before changing its name in 1921. Many prominent political thinkers were members of the LID, including Upton Sinclair, Walter Lippmann, Michael Harrington, and John Dewey (who was president for a short time). Growing out of the larger organization, the student section of the LID--aptly titled the Student League for Industrial Democracy, or SLID--existed in early 1960 on only three campuses: Yale, Columbia, and the University of Michigan. As SDS historien Kirkpatrick Sale notes, the chapters at Columbia and Yale called themselves the "John Dewey Discussion Club," and all three existed with minimal recognition.»
  280. ↑ «The Origins and Maintenance of Interest Groups in America» (pdf). American Political Science Association (June 1983). Archiváu dende l'orixinal, el 20 de xunetu de 2008. Consultáu'l 14 de xineru de 2015. «From: The American Political Science Review, Vol. 77, Non. 2, (Jun., 1983), páxs. 390-406»
  281. ↑ «(Nominal) BBC Interview». BBC (1960). Consultáu'l 22 de setiembre de 2014. «The original broacast air date of the report has not been verified.»
  282. ↑ «True secrets of psychedelics: Are they everything they're cracked up to be?». Salon Media Group (8 de xunu de 2014). Consultáu'l 1 de xunetu de 2014.
  283. ↑ «Psilocybin Expert Raps Leary, Alpert on Drugs». The Harvard Crimson, Inc. (12 d'avientu de 1962). Consultáu'l 1 de xunetu de 2014. «Orixinal article was updated on 2014-01-27»
  284. ↑ «Freedom Struggle - Sitting for Justice: Woolworth's Lunch Counter». A collective effort of the staff of the National Museum of American History, Behring Center via Smithsonian Institution. Consultáu'l 22 de setiembre de 2014. «On February 1, 1960, four African American college students sat down at a lunch counter at Woolworth's in Greensboro, North Carolina, and politely asked for service. Their request was refused. When asked to leave, they remained in their seats. Their passive resistance and peaceful sit-down demand helped ignite a youth-led movement to challenge racial inequality throughout the South. (text and photos)»
  285. ↑ «Investigation is Ordered in Sit-In Demonstration». via wire service (26 de marzu de 1960). Archiváu dende l'orixinal, el 3 d'abril de 2015. Consultáu'l 22 de setiembre de 2014. «Governor Buford Ellington ordered today a full investigation into the activities of a television network camera crew...»
  286. ↑ «SNCC (Student Nonviolent Coordinating Committee)». North Carolina History Project via John Locke Foundation. Consultáu'l 22 de setiembre de 2014. «SNCC evolved out of that Easter weekend at Shaw University. Students in the SCLC had wished, for some time, for a student-led organization. (There were student chapters within the SCLC, but Martin Luther King, Jr. had not been pushing for an official student organization). Students wanted leadership opportunities and had different strategies than the SCLC leadership, which they believed moved toward progress at a glacial speed. At the 1960 Shaw meeting, students also expressed a fear that a strong centralized organization (even if student-led) would be a foe of democracy. Therefore, Baker and others established SNCC as a decentralized organization, with the national headquarters providing support and literature, including a newspaper, but not the strategy and leadership.»
  287. ↑ Wise, David; Ross, Thomas Random House / Bantam: The U-2 Affair.
  288. ↑ «FDA Approves the Pill». History Channel.
  289. ↑ «The pill and the marriage revolution». Clayman Institute / Stanford University (29 de setiembre de 2011). Consultáu'l 26 de payares de 2014. «The birth control pill arrived on the market in 1960. Within two years, 1.2 million American women were "on the pill." By 1964, it was the most popular contraceptive in the country. Looking back, Americans credit—or blame—the pill with unleashing the sexual revolution of the 1960s and 1970s. The pill is widely believed to have loosened sexual mores, including the double standard that sanctioned premarital sex for men but not for women. But, according to historien Elaine Tyler May, this idea is largely a myth. As May explained to a Stanford audience, the pill's impact on the sexual revolution is unclear. What is clear is that the drug had a far greater impact within marriage itself.»
  290. ↑ "The Sixties: House Un-American Activities Committee" at PBS.org
  291. ↑ Carl Nolte (13 de mayu de 2010). «'Black Friday,' birth of U.S. protest movement». San Francisco Chronicle. http://articles.sfgate.com/2010-05-13/news/20896032_1_san-francisco-s-city-hall-protesters-staircase. 
  292. ↑ «HUAC Black Friday Police Riot - May 13, 1960 (Archival Material: Free Speech Movement)». Barbara Toby Stack. Consultáu'l 12 de xunu de 2014.
  293. ↑ «Timeline». Peace Action.
  294. ↑ «Election of 1960». Gerhard Peters - The American Presidency Project via University of California-Santa Barbara. Consultáu'l 12 de xunu de 2014.
  295. ↑ «Key Counties May Indicate Closest Election Since 1916». AP via The Milwaukee Journal (Google prinde) (20 d'ochobre de 1960). Consultáu'l 12 de xunu de 2014.
  296. ↑ «Nixon v. Kennedy: 50 years ago America chose between two men who were dramatically different -- and eerily similar». Pittsburgh Post-Gazette/PG Publishing Co (24 d'ochobre de 2010). Consultáu'l 12 de xunu de 2014.
  297. ↑ White, Theodore H. Atheneum House: The Making of the President 1960. ISBN 9780689708039.
  298. ↑ «Human potential pioneer George Leonard dies». San Francisco Chronicle/Hearst (7 de xineru de 2010). Consultáu'l 20 de mayu de 2014.
  299. ↑ George Leonard, Voice of '60s Counterculture, Dies at 86. The New York Times Co.. 18 de xineru de 2010. http://www.nytimes.com/2010/01/18/us/18leonard1.html?_r=0. Consultáu'l 20 de mayu de 2014. 
  300. ↑ «President Dwight D. Eisenhower's Farewell Address (1961): On January 17, 1961, in this farewell address, President Dwight Eisenhower warned against the establishment of a "military-industrial complex."». The National Archives and Records Administration, et al (US). Consultáu'l 4 de xunu de 2014.
  301. ↑ «President John F. Kennedy's Inaugural Address (1961)». The National Archives and Records Administration, et al (US). Consultáu'l 4 de xunu de 2014.
  302. ↑ Kennedy, John. «John F. Kennedy Inaugural Address». Transcription as posted by University of California, Santa Barbara.
  303. ↑ «Executive Order 10924: Establishment of the Peace Corps. (1961)». Ourdocuments.gov. Consultáu'l 16 d'ochobre de 2011.
  304. ↑ Gunston, Bill Scribner: Bombers of the West. ISBN 978-0684136233.
  305. ↑ «International Drug Control Conventions». United Nations Office on Drugs and Crime. Consultáu'l 4 de xunu de 2014.
  306. ↑ Glines, Jr., Carroll V Hawthorn Books: The Compact History of the United States Air Force.
  307. ↑ «The Bay of Pigs». John F. Kennedy Presidential Library & Museum. Consultáu'l 22 de setiembre de 2014. «Before his inauguration, John F. Kennedy was briefed on a plan by the Central Intelligence Agency (CIA) developed during the Eisenhower administration to train Cuban exiles for an invasion of their homeland. The plan anticipated that the Cuban people and elements of the Cuban military would support the invasion. The ultimate goal was the overthrow of Castro and the establishment of a non-communist government friendly to the United States.»
  308. ↑ Military Bookshop: CIA Official History of the Bay of Pigs Invasion, Volume IV: The Taylor Committee Investigation of the Bay of Pigs. ISBN 978-1-78039-476-3.
  309. ↑ «The Freedom Rides: CORE Volunteers Put Their Lives on the Road». Congress of Racial Equality. Consultáu'l 22 de setiembre de 2014. «In 1961 CORE undertook a new tactic aimed at desegregating public transportation throughout the south. These tactics became known as the "Freedom Rides". The first Freedom Ride took place on May 4, 1961 when seven blacks and six whites left Washington, D.C., on two public buses bound for the Deep South. They intended to test the Supreme Court's ruling in Boynton v. Virginia (1960), which declared segregation in interstate bus and rail stations unconstitutional. In the first few days, the riders encountered only minor hostility, but in the second week the riders were severely beaten. Outside Anniston, Alabama, one of their buses was burned, and in Birmingham several dozen whites attacked the riders only two blocks from the sheriff's office. With the intervention of the U.S. Justice Department, most of CORE's Freedom Riders were evacuated from Birmingham, Alabama to New Orleans. John Lewis, a former seminary student who would later lead SNCC and become a US congressman, stayed in Birmingham. CORE Leaders decided that letting violence end the trip would send the wrong signal to the country. They reinforced the pair of remaining riders with volunteers, and the trip continued. The group traveled from Birmingham to Montgomery without incident, but on their arrival in Montgomery they were savagely attacked by a mob of more than 1000 whites. The extreme violence and the indifference of local police prompted a national outcry of support for the riders, putting pressure on President Kennedy to end the violence. The riders continued to Mississippi, where they endured further brutality and jail terms but generated more publicity and inspired dozens more Freedom Rides. By the end of the summer, the protests had spread to train stations and airports across the South, and in November, the Interstate Commerce Commission issued rules prohibiting segregated transportation facilities.»
  310. ↑ «Berlin Crises». US Department of State. Archiváu dende l'orixinal, el 3 d'avientu de 2014. Consultáu'l 22 de setiembre de 2014. «At the Vienna Summit in June 1961, Khrushchev reiterated his threat to sign a separate peace treaty with East Germany if the West did not come to terms over Berlin by the end of the year. Rather than submit to such pressure, President John F. Kennedy replied that it would be a "cold winter." When he returned to the United States, Kennedy faced instead a summer of decision. On July 25 he announced plans to meet the Soviet challenge in Berlin, including a dramatic buildup of American conventional forces and drawing the line on interference with Allied access to West Berlin. This warning, in fact, contained the basis for resolving the crisis. On August 13 the East German Government, supported by Khrushchev, finally closed the border between East and West Berlin by erecting what eventually became the most concrete symbol of the Cold War: the Berlin Wall. Although the citizens of Berlin reacted to the wall with outrage, many in the West--certainly within the Kennedy administration--reacted with relief. The wall interfered with the personal lives of the people but not with the political position of the Allies in Berlin. The result was a "satisfactory" stalemate--the Soviets did not challenge the legality of Allied rights, and the Allies did not challenge the reality of Soviet power.»
  311. ↑ «Report on the Berlin Crisis (July 25, 1961) by John F. Kennedy». Miller Center / University of Virginia. Archiváu dende l'orixinal, el 15 de marzu de 2015. Consultáu'l 22 de setiembre de 2014. «So long as the Communists insist that they are preparing to end by themselves unilaterally our rights in West Berlin and our commitments to its people, we must be prepared to defend those rights and those commitments. We will at all times be ready to talk, if talk will help. But we must also be ready to resist with force, if force is used upon us. Either alone would fail. Together, they can serve the cause of freedom and peace.»
  312. ↑ «The construction of the Berlin Wall». Governing Mayor of Berlin - Senate Chancellery. Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'abril de 2014. Consultáu'l 13 de mayu de 2014.
  313. ↑ Brian J. Collins. ABC-CLIO: NATO: A Guide to the Issues. ISBN 978-0-313-35491-5.
  314. ↑ File:EUCOM Checkpoint Charlie Standoff 1961.jpg
  315. ↑ «Women Strike foir Peace». Jewish Women's Archive. Consultáu'l 22 de setiembre de 2014. «On November 1, 1961, Women Strike For Peace (WSP) was inaugurated with a day-long strike by an estimated 50,000 women in 60 cities, all pressing for nuclear disarmament. The organization was composed primarily of mothers who feared the effects of nuclear proliferation on the short- and long-term health of their children. They were particularly concerníi with levels of irradiation in milk and the increase in nuclear testing. WSP had the slogan "End the Arms Race – Not the Human Race," as well as "Pure Milk, Not Poison." Bella Abzug joined the group in its early organizational stages as an active participant in the New York contingent and as creator and chairperson of WSP's legislative committee. By pushing the organization to incorporate legislative lobbying into its efforts, she helped it to become an effective political force. By 1964, the emphasis of Women Strike for Peace had shifted to focus as much on the Vietnam War as on disarmament, protesting against the draft and the war's effects on Vietnamese children. Abzug remained active in WSP until she was elected to Congress in 1970.»
  316. ↑ «Photographs of Dorothy Marder - Women Strike for Peace, 1961-1975». Elizabeth Matlock and Wendy Chmielewski via Swarthmore College (Swarthmore College Peace Collection). Consultáu'l 22 de setiembre de 2014. «Women Strike for Peace (WSP) was formed in 1961 after over 50,000 women across the country marched for peace and against above ground testing of nuclear weapons. By the mid 1960s the focus of the organization shifted to working against the Vietnam war. Dorothy Marder took photographs at many WSP demonstrations on the East Coast and her images appeared in WSP publications. Her photographs show the women behind WSP who wanted to protect their families from nuclear testing and a male-dominated militarism. Leaders of the organization include Dagmar Wilson, Bella Abzug, Amy Swerdlow, Cora Weiss, and many more are featured in Dorothy Marder's photography.»
  317. ↑ «Inspector General's Survey of the Cuban Operation and Associated Documents». US Government via George Washington University (16 de febreru de 1962). Consultáu'l 26 de payares de 2014.
  318. ↑ «[Internal Avantu The Cuba Project]». US Government via George Washington University (20 de febreru de 1962). Consultáu'l 26 de payares de 2014.
  319. ↑ «Betty Friedan and the Presidential Commission on the Status of Women». Radcliffe Institute for Advanced Study / Harvard University (20 de payares de 2013). Consultáu'l 26 de payares de 2014. «Text & Videu»
  320. ↑ «American Women: Report of The President's Commission on the Status of Women. 1963» (PDF). US Government via University of Michigan via Hathitrust.org (1963). Consultáu'l 26 de payares de 2014. «Google digitized pdf from O-M library»
  321. ↑ «Operation Ranch Hand: Herbicides In Southeast Asia». Air University Review (1983). Consultáu'l 17 de xunu de 2014.
  322. ↑ «UN Session Seen as Help to U.S., Rede Space Ties». AP via Schenectady Gazette (27 de febreru de 1962). Consultáu'l 3 de xunu de 2014.
  323. ↑ «The Official Web Page of the United Farm Workers of America». UFW. Archiváu dende l'orixinal, el 6 de setiembre de 2013. Consultáu'l 31 d'agostu de 2013.
  324. ↑ «The Statement». University of Michigan Department of History (2012). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de payares de 2014. Consultáu'l 21 de payares de 2014. «The Port Huron Statement was the declaration of principles issued June 15, 1962, by Students for a Democratic Society (SDS), a major radical student organization in the United States during the 1960s. Having only a few hundred members across the country at the time the Statement was drafted, SDS drew tens of thousands of students into its ranks as the movement against the Vietnam War grew—before a deep factional split destroyed the organization in 1969. During SDS's history of activism, 60,000 copies of the Statement were distributed. It has become a historical landmark of American leftwing radicalism and a widely influential discourse on the meaning of democracy in modern society.»
  325. ↑ «The History of Barbiturates a Century after their Clinical Introduction». Neuropsychiatric Disease and Treatment (Dove Press via US National Institutes of Health) 1 (4):  páxs. 329–343. December 2005. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2424120/. Consultáu'l 14 de xineru de 2015. «In relation to the frequent cases of death by overdose, given the small therapeutic margin of these substances, it should be pointed out that this was a common method in suicide attempts. It suffices to recall, in this regard, the famous case of Marilyn Monroe, on whose death certificate it clearly states "acute poisoning by overdose of barbiturates" (Figure 7). The lethal effect of these compounds was such that a mixture of barbiturates with other substances was even employed in some USA states for the execution of prisoners sentenced to death. Furthermore, there are classic reports of fatal overdose due to the "automatism phenomenon", whereby the patient would take his or her dose, only to forget that he or she had already taken it, given the amnesic effect of the drug, and take it again, this process being repeated several times (Richards 1934). Figure 8 shows the evolution of number of deaths (accidental or suicide) by barbiturate overdose in England and Wales for the period 1905–1960. In this regard, and in the city of New York alone, in the period 1957–1963, there were 8469 cases of barbiturate overdose, with 1165 deaths (Sharpless 1970), whilst in the United Kingdom, between 1965 and 1970, there were 12 354 deaths attributed direutly to barbiturates (Barraclough 1974). These data should not surprise us, since in a period of just one year (1968), 24.7 million prescriptions for barbiturates were issued in the United Kingdom (Plant 1981). In view of these data, the Advisory Council Campaign in Britain took measures restricting the prescription of these drugs. Meanwhile, the prescription of prolonged-acting sedative barbiturates was strongly opposed through citizens' action campaigns such as CURB (Campaign on the Use and Restrictions of Barbiturates), especially active during the 1970s.». 
  326. ↑ «Top 10 Mistresses: #4, Marilyn Monroe». Time, Inc.. Consultáu'l 25 de setiembre de 2014. «Monroe died later in 1962 of a drug overdose, but tales about her alleged fling with the President grew increasingly tall. FBI Direutor J. Edgar Hoover tried to prove that the man on a secret FBI sex tape of Monroe was Kennedy, but he lacked definitive proof. Others claim Kennedy was involved in her death. Needless to say, the rumors are even less substantiated than the affair itself.»
  327. ↑ Kennedy, John. «John F. Kennedy Moon Speech - Rice Stadium». US National Aeronautical & Space Administration.
  328. ↑ «How 'Silent Spring' Ignited the Environmental Movement». The New York Times Co. (21 de setiembre de 2012). Consultáu'l 3 de xunu de 2014.
  329. ↑ James Meredith. Simon and Schuster: A Mission from God: A Memoir and Challenge for America. ISBN 978-1-4516-7474-3.
  330. ↑ «The Integration of Ole Miss (Historical video and text resources)». A&Y Television Networks, LLC.. Consultáu'l 20 de xunu de 2014.
  331. ↑ «The Beatles' 'Love Me Do' Hits the Public Domain in Europe». Rolling Stone. 12 de xineru de 2013. 
  332. ↑ «Aerial Photograph of Missiles in Cuba (1962): Presea in the early stages of the Cuban missile crisis, these photographs showed that the Soviet Union was amassing offensive ballistic missiles in Cuba. President John F. Kennedy warned that any attempt by the Soviet Union to place nuclear weapons in Cuba would be seen as a threat to the United States.». The National Archives and Records Administration, et al (US). Consultáu'l 4 de xunu de 2014.
  333. ↑ Schwartz, Stephen (August 1998). «Skybolt Air-Launched Ballistic Missile (AGM-48A) (Archive Document)». The Brookings Institution. Archiváu dende l'orixinal, el 14 de xunetu de 2014. Consultáu'l 12 de xunu de 2014.
  334. ↑ Anderson, Walter Truett. The Upstart Spring: Esalen and the American Awakening, Addison Wesley Publishing Company (1983, 2004) p. 64
  335. ↑ «Essay Michael Harrington: Warrior on Poverty». The New York Times (19 de xunu de 2009). Consultáu'l 13 de xunetu de 2014. «Among the book's readers, reputedly, was John F. Kennedy, who in the fall of 1963 began thinking about proposing antipoverty legislation. After Kennedy's assassination, Lyndon Johnson took up the issue, calling in his 1964 State of the Union address for an "unconditional war on poverty." Sargent Shriver headed the task force charged with drawing up the legislation, and invited Harrington to Washington as a consultant.»
  336. ↑ «Charles W. Bailey, Journalist and Political Novelist, Dies at 82». The New York Times (4 de xineru de 2012). Consultáu'l 7 de febreru de 2015. «Written with Fletcher Knebel and published in 1962, "Seven Days in May" tells of an attempted coup by the chairman of the Joint Chiefs of Staff in May 1974 after the president negotiates a disarmament treaty with Russia. It was at the top of The New York Times's best-seller list in early 1963 and was made into a movie, with Burt Lancaster, Kirk Douglas and Fredric March, in 1964.»
  337. ↑ 337,0 337,1 «1963: the beginning of the feminist movement - Fifty years on, we look back at the year that signalled the beginning of the modern yera». Guardian News and Media Limited (6 de mayu de 2013). Consultáu'l 3 de xunu de 2014.
  338. ↑ Jesse Walker. NYU Press: Rebels on the Air: An Alternative History of Radio in America. ISBN 978-0-8147-8477-8.
  339. ↑ «Documentary 'Radio Unnameable' captures the wee-hour WBAI broadcasts of Bob Fass». The New York Daily News (20 de setiembre de 2012). Consultáu'l 24 de xunetu de 2014. «Legendary jock entertained and informed New Yorkers in the '60s and '70s by bringing on guests like Bob Dylan and Abbie Hoffman.»
  340. ↑ Plantía:Cita AV media
  341. ↑ «Behind the Picture: Medgar Evers' Funeral, June 1963 (Story and Photos)». Time, Inc.. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de xunetu de 2014. Consultáu'l 25 de xunu de 2014. «In its June 28, 1963, issue, LIFE confronted the assassination with a combination of scorn (for the Klan and for white supremacists in xeneral), anger (at the waste of such a life as Evers') and an occasionally sardonic venom.»
  342. ↑ «Martin Luther King Jr.'s "I Have a Dream" Remembered». Public Broadcasting Service (US). Consultáu'l 16 de mayu de 2014.
  343. ↑ «Test Ban Treaty (1963):On August 5, 1963, the Limited Test Ban Treaty was signed by the United States, Great Britain, and the Soviet Union. After Senate approval, the treaty that went into effect on October 10, 1963, banned nuclear weapons testing in the atmosphere, in outer space, and under water.». The National Archives and Records Administration, et al (US). Consultáu'l 4 de xunu de 2014.
  344. ↑ Richard A. Reuss (2000). Scarecrow Press: American Folk Music and Left-wing Politics, 1927-1957. ISBN 978-0-8108-3684-6.
  345. ↑ Lane, Mark Thunder's Mouth Press: Rush to Judgment. ISBN 1-56025-043-7.
  346. ↑ Marrs, Jim Carroll & Graf: Crossfire: The Plot That Killed Kennedy. ISBN 0-88184-648-1.
  347. ↑ Jeanette Leech (2010). Jawbone Press: Seasons They Change: The Story of Acid and Psychedelic Folk. ISBN 978-1-906002-32-9.
  348. ↑ «Annual Message to the Congress on the State of the Union. January 8, 1964». Gerhard Peters and John T. Woolley - The American Presidency Project via UCSB. Consultáu'l 12 de febreru de 2015. «Let this session of Congress be known as the session which did more for civil rights than the last hundred sessions combined; as the session which enacted the most far-reaching tax cut of our time; as the session which declared all-out war on human poverty and unemployment in these United States; as the session which finally recognized the health needs of all our older citizens; as the session which reformed our tangled transportation and transit policies; as the session which achieved the most effective, efficient foreign aid program ever; and as the session which helped to build more homes, more schools, more libraries, and more hospitals than any single session of Congress in the history of our Republic.»
  349. ↑ «For LBJ, The War On Poverty Was Personal». NPR (8 de xineru de 2014). Consultáu'l 12 de febreru de 2015. «President Lyndon Johnson stood in the Capitol on Jan. 8, 1964, and, in his first State of the Union address, committed the nation to a war on poverty. "We shall not rest until that war is won," Johnson said. "The richest nation on Earth can afford to win it. We cannot afford to lose it." It was an effort that had been explored under President Kennedy, but it firmly — and quickly — took shape under Johnson.»
  350. ↑ «The Beatles». SOFA Entertainment (2010). Consultáu'l 10 de xunu de 2014.
  351. ↑ Bronson, p. 145.
  352. ↑ «Photographs:Sheraton Palace Demonstration, May 1964». University of California. Consultáu'l 7 de mayu de 2014.
  353. ↑ Infobase Publishing: Encyclopedia of Censorship. ISBN 978-1-4381-1001-1.
  354. ↑ «Jacobellis v. Ohio - 378 U.S. 184 (1964)». justia.com. Consultáu'l 9 de xunetu de 2014.
  355. ↑ «Grosse Pointe attorneys to look at legality of Metro Times ban». The Detroit Free Press (22 de xunetu de 2014). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de xunetu de 2014. Consultáu'l 22 de xunetu de 2014.
  356. ↑ Krock, p.411
  357. ↑ W.J. Rorabaugh Professor of History University of Washington. Oxford University Press: Berkeley at War : The 1960s: The 1960s. ISBN 978-0-19-802252-7.
  358. ↑ «Photographs:Filthy Speech Rally, Spring, 1965». University of California. Consultáu'l 7 de mayu de 2014.
  359. ↑ Spencer C. Tucker. ABC-CLIO: The Encyclopedia of the Vietnam War: A Political, Social, and Military History [4 volumes]: A Political, Social, and Military History. ISBN 978-1-85109-961-0.
  360. ↑ «Never trust anyone over 30? A second thought». St. Louis Post-Dispatch (16 de mayu de 2014). Consultáu'l 26 de mayu de 2014.
  361. ↑ Andy Roberts. Marshall Cavendish International Asia Pte Ltd: Albion Dreaming: A popular history of LSD in Britain (Revised Edition with a new foreword by Dr. Sue Blackmore). ISBN 978-981-4328-97-5.
  362. ↑ «Owsley Stanley: The King of LSD». Rolling Stone (14 de marzu de 2011). Consultáu'l 6 de febreru de 2015. «By May 1965, he was back in the Bay Area with 3,600 capsules of extraordinarily pure LSD, dubbed "Owsley" by a pot-dealing folk guitarist friend. "I never set out to 'turn on the world,' as has been claimed by many," Owsley says.»
  363. ↑ «Owsley Stanley, left, with Jerry Garcia of the Grateful Dead in a 1969 publicity photograph.». Reuters via New York Times (1969). Consultáu'l 6 de febreru de 2015.
  364. ↑ «Photographs:Vietnam Day, Spring, 1965». University of California. Consultáu'l 7 de mayu de 2014.
  365. ↑ «Unforgettable Change: 1960s: 1960s in Vietnam and in Berkeley (Text and Audiu Content)». Oakland Museum of California. Consultáu'l 20 de xunu de 2014.
  366. ↑ William E. Hudson. SAGE Publications: The Libertarian Illusion: Ideology, Public Policy and the Assault on the Common Good. ISBN 978-1-4833-0122-8.
  367. ↑ «Margaret Sanger (1879–1966)». Harvard University Library. Consultáu'l 13 d'agostu de 2014. «In 1965, the Supreme Court decision in Griswold v. Connecticut legalized contraception for married couples.»
  368. ↑ CNN (August 7, 2014). The Sixties (Documentary Series). CNN. 
  369. ↑ «Snapshot: Allen Ginsberg at the Albert Hall». Guardian News and Media Limited (13 de xunu de 2005). Consultáu'l 19 de xunu de 2014.
  370. ↑ Howard Smead. iUniverse: Don't Trust Anyone Over Thirty: The First Four Decades of the Baby Boom. ISBN 978-0-595-12393-3.
  371. ↑ «Dorothy Kilgallen's Voice of Broadway». Syndicated column via The Montreal Gazette (11 de xunu de 1963). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014. «New York hippies have a new kick - baking marijuana in cookies...»
  372. ↑ Kathleen Fearn-Banks. Scarecrow Press: Historical Dictionary of African-American Television. ISBN 978-0-8108-6522-8.
  373. ↑ Donna E. Alvermann (2002). Peter Lang: Adolescents and Literacies in a Digital World. ISBN 978-0-8204-5573-0.
  374. ↑ «The Who and the New Generation». University of Richmond (Digital Scholarship Lab). Consultáu'l 26 de xunetu de 2014. «"Things they do look awful c-cold," Daltry continued stuttering, "Hope I die before I get old." Daltry then screamed, drilling the purpose of the song into everyone's heads, "This is my generation!" And this truly was the youths' generation. All the years of old men from bygone yeres had to pave way to Roger Daltry's generation, for the young men and women of the Western world were finally speaking up and letting their voices be heard. "It's my generation, baby," Daltry repeated his mantra.»
  375. ↑ «The Mamas and the Papas, 'California Dreamin». Rolling Stone Magacín. Consultáu'l 11 de xunetu de 2014. «#89 of the 500 Greatest Songs of All Time»
  376. ↑ Miles, Barry (1997). Henry Holt & Company: Paul McCartney: Many Years From Now. ISBN 0-8050-5249-6.
  377. ↑ Alan Clayson (2002). Backbeat Books: The Yardbirds: The Band that Launched Eric Clapton, Jeff Beck, Jimmy Page. ISBN 978-0-87930-724-0.
  378. ↑ «All-TIME 100 Nonfiction Books: #13, The Autobiography of Malcolm X». Time, Inc. (11 d'agostu de 2011). Consultáu'l 21 de setiembre de 2014. «Malcolm X predicted that he would not live to see its publication, a prophecy fulfilled as friction between himself and the Nation of Islam, and a subsequent falling-out culminated in his 1965 assassination. But the pages chronicling the years leading up to it reveal the world of a man who had gone from being a hustler to being one of history's most controversial civil rights icons.»
  379. ↑ «Manning Marable on "Malcolm X: A Life of Reinvention" (transcribed from radio program)». democracynow.org (21 de mayu de 2007). Consultáu'l 21 de setiembre de 2014. «But what we do know that is true is that when Malcolm is assassinated on February 21, 1965, within two-and-a-half weeks the original publisher, Doubleday, exes the deal on the book. And in early March '65, they canciellu the contract. That's why the book is published at the end of the year by Grove, not Doubleday. It was the most disastrous decision in corporate publishing history. They lost millions of dollars on this.»
  380. ↑ «June 24: Ralph Nader wins Senate passage of Highway Safety Act on this date in 1966». Yahoo News / Motoramic. Consultáu'l 25 de xunu de 2014. «Article includes video of Nader reflecting on autu safety legislation.»
  381. ↑ Nader, Ralph Grossman Publishers: Unsafe at Any Speed. ISBN 978-1561290505.
  382. ↑ «Highway Safety Act of 1966, 23 USC Chapter 4, As Amended by SAFETEA-LU Technical Corrections Act of 2008, Revision June 2008». US National Highway Traffic Safety Administration. Consultáu'l 25 de xunu de 2014.
  383. ↑ Y .F. Schumacher: His Life and Thought by Barbara Wood. Harper & Row, 1984. ISBN 0-06-015356-3, (p. 348–349).
  384. ↑ William S. McConnell. Greenhaven Press: The Counterculture Movement of the 1960s. ISBN 978-0-7377-1819-5.
  385. ↑ «Archived: Grateful Dead Live at Fillmore Auditorium on 1966-01-08» (1967). Consultáu'l 19 de xunu de 2014.
  386. ↑ Tom Wolfe. Farrar, Straus and Giroux: The Electric Kool-Aid Acid Test. ISBN 978-1-4299-6114-1.
  387. ↑ William McKeen (2000). Norton: Rock and Roll is Here to Stay: An Anthology. ISBN 978-0-393-04700-4.
  388. ↑ R. Serge Denisoff. Transaction Publishers: Solid Gold: The Popular Record Industry. ISBN 978-1-4128-3479-7.
  389. ↑ «Song Stories: Eight Miles High». Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 15 de marzu de 2014. Consultáu'l 19 de xunu de 2014.
  390. ↑ Richie Unterberger (2003). Backbeat Books: Eight Miles High: Folk-rock's Flight from Haight-Ashbury to Woodstock. ISBN 978-0-87930-743-1.
  391. ↑ Shapiro, Fred Yale University Press: Yale Book of Quotations.
  392. ↑ Bronson, p. 201
  393. ↑ «Miranda v. Arizona; et al, Facts and Case Summary». Administrative Office of the US Courts. Consultáu'l 23 de mayu de 2014.
  394. ↑ Richie Unterberger (2002). Backbeat Books: Turn! Turn! Turn!: The '60s Folk-rock Revolution. ISBN 978-0-87930-703-5.
  395. ↑ «Lenny Bruce, Uninhibited Comic, Found Dead in Hollywood Home». AP via New York Times Co. (3 d'agostu de 1966). Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  396. ↑ «Paul McCartney to play Candlestick's final show (with photo album including 1966 show)». San Francisco Chronicle (24 d'abril de 2014). Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  397. ↑ «Beatles Last Concert At Candlestick Park: The Dream Is Over (Analysis)». International Business Times/IBT Media (29 d'agostu de 2012). Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  398. ↑ «Love Pageant». American Experience/PBS. Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  399. ↑ «"Free Bobby, Free Ericka": The New Haven Black Panther Trials». WNPR / Connecticut Public Broacasting (14 de setiembre de 2014). Consultáu'l 6 d'ochobre de 2014. «The Black Panther Party, formed in 1966 in Oakland, California by Huey Newton and Bobby Seale, was a revolutionary socialist organization that strove to end the oppression of black people in the United States. It adopted a ten-point plan that called for autonomy, employment, free healthcare, decent housing, financial reparations for slavery, the end of police brutality against black people, the release of black prisoners from jails, fair trials, and black nationalism. In practice, the Panthers focused much of their attention on policing the police, often resorting to violence. The FBI had taken notice. J. Edgar Hoover said in 1968 that the Black Panther Party was "the greatest threat to the internal security of the country." By 1969, the Black Panther Party was well known nationally and had spread across the country.»
  400. ↑ United States. Congress. House. Committee on Internal Security (1970). U.S. Government Printing Office: The Black Panther Party, its origin and development as reflected in its official weekly newspaper, the Black panther: black community news service; staff study, Ninety-first Congress, second session.
  401. ↑ «On this day in 1966: John meets Yoko». MacNeil / Lehrer Productions. Consultáu'l 5 de mayu de 2014.
  402. ↑ «Closing of club ignited the 'Sunset Strip riots'». The Los Angeles Times (5 d'agostu de 2007). Consultáu'l 6 d'ochobre de 2014. «Young rock fans take to the streets after the shuttering of Pandora's Box in 1966. The unrest inspired Stephen Stills' landmark anthem.»
  403. ↑ John Einarson. Cooper Square Press: For What It's Worth: The Story of Buffalo Springfield. ISBN 978-0-8154-1281-6.
  404. ↑ «Film Censorship: Noteworthy Moments in History». American Civil Liberties Union. Consultáu'l 11 d'agostu de 2014. «Rather than cut nude scenes from Blow-Up, Michelangelo Antonioni chooses to release it without an MPAA seal.»
  405. ↑ «The Year of the Hippie/Summer of Love». American Experience/PBS. Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  406. ↑ «Human Be-In Planned In Golden Gate Park This Weekend (PHOTOS)». TheHuffingtonPost.com, Inc. (11 de setiembre de 2012). Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  407. ↑ «Human Be-In». Amateur Footage Uploaded to Youtube by Author. Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  408. ↑ Wheeler Winston Dixon. Anthem Press: Cinema at the Margins. ISBN 978-1-78308-016-8.
  409. ↑ David Marc. University of Pennsylvania Press: Demographic Vistes: Television in American Culture. ISBN 0-8122-0271-6.
  410. ↑ Haripada Adhikary (2012). AuthorHouse: Unifying Force of Hinduism: The Harekrsna Movement. ISBN 978-1-4685-0393-7.
  411. ↑ File:1967 Mantra-Rock Dance Avalon poster.jpg
  412. ↑ Jerome L. Rodnitzky. Greenwood Publishing Group: Feminist Phoenix: The Rise and Fall of a Feminist Counterculture. ISBN 978-0-275-96575-4.
  413. ↑ «Jefferson Airplane: Surrealistic Pillow». Rolling Stone (27 d'agostu de 1987). Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  414. ↑ Mushrooms are clearly visible between Grace Slick and Marty Balin's heads
  415. ↑ «A Special Supplement: The Responsibility of Intellectuals». NYREV, Inc (23 de febreru de 1967). Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  416. ↑ «The Smothers Brothers Comedy Hour». The Museum of Broadcast Communications. Consultáu'l 17 de mayu de 2014.
  417. ↑ Jeff Land (1999). University of Minnesota Press: Active Radiu: Pacifica's Brash Experiment. ISBN 978-1-4529-0372-9.
  418. ↑ «Rekindling the Spirit of the '60s, Even for Those Who Can't Remember». The New York Times (18 de setiembre de 2012). Consultáu'l 26 de xunetu de 2014. «On the night of Feb. 11, 1967, hundreds — maybe thousands — of people congregated in the international terminal of Kennedy Airport, not to embark on flights to far-flung places but rather, well, it isn't entirely clear or relevant. The gathering was an impromptu party, a nonpolitical demonstration, a happening named, in the spirit of the times, a fly-in. Now we might be inclined to see it as a prehistoric flash mob, an example of the power of communication technology to create instantaneous, ephemeral but nonetheless meaningful communities.»
  419. ↑ Routledge: The Concise Encyclopedia of American Radio. ISBN 978-1-135-17684-6.
  420. ↑ «Keith Richard: The Rolling Stone Interview». Rolling Stone (19 d'agostu de 1971). Consultáu'l 3 de xunetu de 2014. «"From the Archives"»
  421. ↑ Sheila Whiteley. Routledge: The Space Between the Notes: Rock and the Counter-Culture. ISBN 978-1-134-91662-7.
  422. ↑ «Life Magacín Cover February 17, 1967». Life Magacín. Consultáu'l 6 de mayu de 2014.
  423. ↑ Present at the Counterculture's Creation. The New York Times Co.. 11 de xineru de 2012. http://www.nytimes.com/2012/01/12/books/fug-you-by-ed-sanders-review.html. Consultáu'l 6 de mayu de 2014. 
  424. ↑ «Backstage: She Hopes 'MacBird' Flies in a New Yera». The Washington Post (5 de setiembre de 2006). Consultáu'l 17 de mayu de 2014.
  425. ↑ «The 1967 Central Park Be-In: A 'Medieval Pageant'». Village Voice (30 de marzu de 1967). Archiváu dende l'orixinal, el 17 d'abril de 2014. Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  426. ↑ Wainwright, Loudon Time, Inc. (orixinal article): The Strange New Love Land of the Hippies. Consultáu'l 5 d'ochobre de 2014.
  427. ↑ «Martin Luther King, Jr. and the Global Freedom Struggle (sourced)». Martin Luther King, Jr. Research & Education Center. Consultáu'l 3 de mayu de 2014.
  428. ↑ TIME Magazine Cover: The Pill. Time.com. 7 d'abril de 1967. http://www.time.com/time/covers/0,16641,1101670407,00.html. Consultáu'l 20 de marzu de 2010. 
  429. ↑ «Photos: Nashville race riots 1967». Gannett (archive.tennessean.com) (29 de febreru de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 17 de mayu de 2014. Consultáu'l 17 de mayu de 2014.
  430. ↑ «The MOBE: "What are we waiting for?"». PBS / Independent Television Service (ITVS). Consultáu'l 11 d'agostu de 2014. «After the elections, the committee became the Spring Mobilization Committee to End the War in Vietnam, which organized major anti-war demonstrations that took place in April 1967. In New York City, 400,000 protesters marched from Central Park to the United Nations, with speakers including Dr. Martin Luther King, Jr. and Stokely Carmichael. 75,000 gathered for a similar rally in San Francisco.»
  431. ↑ «47 years ago today, Muhammad Ali refused the draft in Houston». Houston Chronicle (28 d'abril de 2014). Consultáu'l 5 d'ochobre de 2014. «(Report with photos) Forty-seven years ago today, Muhammad Ali made headlines for refusing to be drafted into the U.S. Army on the grounds of being a conscientious objector, and it all happened here in Houston. It would set off a chain of events that wouldn't cease until a 1971 Supreme Court decision reversed his conviction.»
  432. ↑ Barry Miles. Atlantic Books, Limited: London Calling: A Countercultural History of London since 1945. ISBN 978-1-84887-554-8.
  433. ↑ «The Secret History of Guns». The Atlantic Monthly Group (24 de xunetu de 2011). Consultáu'l 10 d'ochobre de 2014. «It was May 2, 1967, and the Black Panthers' invasion of the California statehouse launched the modern gun-rights movement.»
  434. ↑ «Yarrowstalks Archives». Temple University (1977). Consultáu'l 14 d'ochobre de 2014. «Twelve issues of Yarrowstalks were published in Philadelphia from 1967 until 1975. Most of the activity was concentrated at the beginning of the period, in the heyday of underground press activity. The "summer of love" in 1967 saw the birth of about 100 underground publications nationwide, and Yarrowstalks was one of the first. It was the most physically appealing of the first wave in its creative use of color and artwork. In contrast to the other Philadelphia papers, Yarrowstalks leaned away from the politics. Like New York's East Village Other and the San Francisco Oracle, Yarrowstalks was among the first underground paper to explore the graphic possibilities of cold-type offset printing. Color was splashed over pages with sketches and text. The Oracle, particularly, was responsible for making newspaper graphics an art form, and it published some of the most beautiful and trend-setting psychedelic art of the 1960s.Yarrowstalks was Philadelphia's Oracle. It was the first of the undergrounds to publish the cartoons of Robert Crumb, an ex-Hallmark illustrator who has become the leading artist of underground "commix." In his character, Mr. Natural, he captured the feeling of the movement. Mr. Natural graced Yarrowstalks that summer and subsequently appeared in most of the alternative publications in the country.»
  435. ↑ Peter Hitchens. A&C Black: The War We Never Fought: The British Establishment's Surrender to Drugs. ISBN 978-1-4411-7331-7.
  436. ↑ «Civil rights death investigations seem stalled». Clarion Ledger / Gannett (21 de setiembre de 2014). Consultáu'l 14 d'ochobre de 2014. «An unknown number of slayings haven't gotten a look because the law doesn't cover any killings after 1969. That saddens people like Gloria Green-McCray, whose brother James Earl Green was shot to death on May 14, 1970, by police during a student demonstration at Jackson State University. The family never learned the name of the shooter, and no one was ever prosecuted. "We've never really got any closure because of the investigation not being thorough and everything just being kicked out," said Green-McCray. "It was like, 'Just another black person dead. I mean, so what?' "»
  437. ↑ Tim Spofford. Kent State University Press: Lynch Street: The May 1970 Slayings at Jackson State College. ISBN 978-0-87338-371-4.
  438. ↑ «Texas Southern University: Born in Ensin, A College Finally Makes Houston Listen». The Harvard Crimson, Inc. (22 de mayu de 1967). Consultáu'l 15 d'ochobre de 2014. «Since this article was written, the situation at Texas Southern has become even worse. A policeman was killed in rioting last week, and 488 people were arrested.»
  439. ↑ «Fallen Officers Remembered: Louis Kuba». Houston Police Officers' Union (May 2010). Consultáu'l 14 de xineru de 2015. «At 2:20 a.m., a group of officers were near the northwest corner of the University Center, lined up along a wall awaiting direutions from supervisors at the scene. Chief Short, like all of the other officers, took cover wherever possible. The chief direuted officers to fire only when fired upon and only above the building or direutly at a known source of the gunfire. Reporters Charley Schneider of The Houston Post and Nick Gearhardt of KHOU-TV (Channel 11), were with this group of officers. Schneider said that there were two officers and a TV newsman in front of him. He said that Officer Louis Kuba was direutly behind him with his hand on Schneider's shoulder. Heavy fire continued from the dorm and Schneider suddenly felt Kuba's hand become limp. Turning, he saw the officer slumping backward into Gearhardt's outstretched arms, an expressionless look on his face and blood pouring from his forehead. Schneider reported in a Post article the following day, "There was no riot at TSU. It was war." An ambulance rushed the wounded officer to Ben Taub General Hospital. He died at 8:38 a.m. from a bullet wound above his right eye. Quiet, easy-going, even-tempered, Officer Louis Raymond Kuba, only thirty-four days out of Class Non. 34, was only twenty-five.» (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  440. ↑ «1967: Pictures from a Pivotal Year». Time, Inc. (April 1967). Consultáu'l 14 de xineru de 2015.
  441. ↑ Andrew E. Hunt. NYU Press: The Turning: A History of Vietnam Veterans Against the War. ISBN 978-0-8147-3635-7.
  442. ↑ «VVAW / FAQ / Who founded Vietnam Veterans Against the War?». Vietnam Veterans Against the War. Consultáu'l 15 d'ochobre de 2014. «On June 1, 1967, six Vietnam veterans gathered in Barry's apartment to form VVAW. Another vet associated with the early days of VVAW is Carl Rogers. Rogers held a press conference upon his return from his Vietnam service as a chaplain's assistant announcing his opposition to the war. Barry recruited him and at some point he became "vice president" of VVAW. Other early influential members who are mentioned are David Braum, John Talbot, and Art Blank. Jan Barry also lists Steve Greene and Frank (Rocky) Rocks»
  443. ↑ (2007) Greenwood Publishing Group: Encyclopedia of American Race Riots. ISBN 978-0-313-33302-6.
  444. ↑ Suddenly That Summer. Vanity Fair / Conde Nast. July 2012. http://www.vanityfair.com/culture/2012/07/lsd-drugs-summer-of-love-sixties. Consultáu'l 14 de xineru de 2015. «It was billed as "the Summer of Love," a blast of glamour, ecstasy, and Utopianism that drew some 75,000 young people to the San Francisco streets in 1967. Who were the true movers behind the Haight-Ashbury happening that turned America on to a whole new age?». 
  445. ↑ «500 Greatest Albums of All Time: #1- The Beatles, 'Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band'». Rolling Stone. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2014. «At the same time, Sgt. Pepper formally ushered in an unforgettable season of hope, upheaval and achievement: the late 1960s and, in particular, 1967's Summer of Love. In its iridescent instrumentation, lyric fantasias and eye-popping packaging, Sgt. Pepper defined the opulent revolutionary optimism of psychedelia and instantly spread the gospel of love, acid, Eastern spirituality and electric guitars around the globe. Non other pop record of that yera, or since, has had such an immediate, titanic impact. This music documents the world's biggest rock band at the very height of its influence and ambition.»
  446. ↑ Oxford University Press: The Oxford Encyclopedia of British Literature. ISBN 978-0-19-516921-8.
  447. ↑ Bloomsbury Publishing: Beyond and Before: Progressive Rock since the 1960s. ISBN 978-1-4411-1480-8.
  448. ↑ «Photos: KFRC Fantasy Fair 1967 and Mountain Music Festival». Jefferson Airplane, Inc. (June 1967). Consultáu'l 14 de xineru de 2015.
  449. ↑ Barney Hoskyns. John Wiley & Sons: Hotel California: The True-Life Adventures of Crosby, Stills, Nash, Young, Mitchell, Taylor, Browne, Ronstadt, Geffen, the Eagles, and Their Many Friends. ISBN 978-1-118-04050-8.
  450. ↑ Rodale: The Intelectual Devotional Modern Culture: Alica Your Mind, Complete Your Education, and Parole Confidently with the Culturati. ISBN 978-1-60529-793-4.
  451. ↑ Johnson Publishing Company. Johnson Publishing Company: Ebony.
  452. ↑ Duke University Press: Medium Cool: Music Videos from Soundies to Cellphones. ISBN 0-8223-9020-5.
  453. ↑ George Martin. St. Martin's Press: All You Need Is Ears: The Inside Personal Story of the Genius who Created The Beatles. ISBN 978-0-312-11482-4.
  454. ↑ «Americans in London - England is Hippie Heaven» (14 de setiembre de 1967). Consultáu'l 18 d'ochobre de 2014.
  455. ↑ «Photos: Pot Rally at Hyde Park, London (July 16th, 1967)». The Herb Museum. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2014. «"July 1967: A 'Legalise Pot' rally is held in London's Hyde Park; an advertisement in The Times, sponsored by SOMA, a drug research organisation, states: 'The law against marijuana is immoral in principle and unworkable in practice.' Signatories include the Beatles, RD Laing and Graham Greene." - from 100 Years of Altered States, The Guardian Newspaper (July 21, 2002)»
  456. ↑ «Photos and Detroit News page image captures». The Detroit News (July 1967). Consultáu'l 27 de mayu de 2014.
  457. ↑ «1967 NBC News Special Report: Summer '67 "What We Learned"». NBC News (1967). Consultáu'l 6 de xunu de 2014.
  458. ↑ «Beatles' manager Epstein dies». BBC. Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  459. ↑ «OCTOBER 6, 1967 Death of the Hippie». PBS / American Experience (US) (1997). Consultáu'l 24 d'ochobre de 2014. «Hippies stage a mock funeral to signal the end of San Francisco's overhyped, overattended hippie scene. As Mary Ellen Kasper will later recall, the message was, "Stay where you are! Bring the revolution to where you live."»
  460. ↑ «Love: A Groovy Escurre While He Lasted». Village Voice, LLC (19 d'ochobre de 1967). Archiváu dende l'orixinal, el 2 de mayu de 2014. Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
  461. ↑ «Che Guevara, Marxist architect of revolution». Guardian News and Media (10 d'ochobre de 1967). Consultáu'l 18 d'ochobre de 2014. «Rumours of disagreements with Castro grew. After months of mystery Castro announced that Guevara, who was known to have a garibaldian yearning to liberate the entire Latin American land mass, had resigned Cuban citizenship and left for "a new field of battle in the struggle against imperialism". [web story is reprint of orixinal article]»
  462. ↑ W.J. Rorabaugh Professor of History University of Washington. Oxford University Press: Berkeley at War : The 1960s: The 1960s. ISBN 978-0-19-802252-7.
  463. ↑ «Stop the Draft, December, 1967 - Draft Cards Burning, Sit ins, Stop the Draft Week». Harvey Richards Media Archive / Paul Richards. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2014. «Photos & Text: top the Draft Week in December, 1967 at the Oakland Army Induction Center on Clay Street in downtown Oakland, California had many of the same actions that happened in October, 1967, just two months earlier. There was civil disobedience. Protesters blocked the doorway of the Center and were arrested. This time, protesters also sat down in front of the buses full of draftees. Draft eligible protesters publicly burned their draft cards in an open show of defiance against the draft and the laws that made it illegal to burn your draft card. Noticeably different in these photos is moderation of the police response. The streets were not cleared of protesters. Police did not stand with billy clubes at the ready. In the end, the draftees went into the center and the war machine continued.»
  464. ↑ «1967: Joan Baez arrested in Vietnam protest». BBC. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2014. «Rallies across America have taken place in 30 US cities, from Boston to Atlanta, to protest against the continuing war in Vietnam. In Oakland, California, at least 40 anti-war protesters, including the folk singer Joan Baez, were arrested for taking part in a sit-in at a military induction centre. As many as 250 demonstrators had gathered to try and prevent conscripts from entering the building when the arrests were made. The 'Stop the Draft Week' protests are forming part of a nationwide initiative organised by a group calling itself 'the Resistance'. Accompanied by singing from Ms Baez and others, the sitting protesters forced draftees to climb over them in order to get inside the building. As they entered they were handed leaflets asking them to change their minds, refuse induction and join the protests. Human barricade Police formed a human barricade to enable inductees to pass and then made their arrests. In New York, around 500 demonstrators marched to protest against the draft. Young men prestái draft cards into boxes marked 'Resisters'. 181 draft cards and several hundred protest cards were presented to a US Marshal but he refused to accept them. The group then marched to a post office and posted them direutly to the Attorney Xeneral in Washington. The anti-war movement took on an added gravity yesterday when Florence Beaumont, mother of two, burned herself to death. After soaking herself in petrol she set herself alight in front of the Federal Building, Los Angeles. Counter-demonstrations have been planned by the National Committee for Responsible Patriotism, based in New York. Parades have been scheduled for the weekend in support of "our boys in Vietnam".»
  465. ↑ Sharin N. Elkholy. University Press of Kentucky: The Philosophy of the Beats. ISBN 0-8131-4058-7.
  466. ↑ «The Vietnam Protests: When Worlds Collided». The Washington Post (27 de setiembre de 1999). Consultáu'l 11 d'agostu de 2014. «The Pentagon march was the culmination of five days of nationwide anti-draft protests organized by the National Mobilization Committee to End the War in Vietnam -- "the Mobe." But a singular spark was provided by the Youth International Party (Yippies), a fringe group whose leaders, Abbie Hoffman and Jerry Rubin, had announced that they planned an "exorcism" of the Pentagon. They would encircle the building, chant incantations, "levitate" the structure and drive out the evil war spirits.»
  467. ↑ Ron Chepesiuk. McFarland: Sixties Radicals, Then and Now: Candid Conversations with Those Who Shaped the Yera. ISBN 978-0-7864-3732-0.
  468. ↑ «Huey P. Newton Biography: Civil Rights Activist (1942–1989)». A&Y Television Networks, LLC.. Consultáu'l 11 d'agostu de 2014. «Newton himself was arrested in 1967 for allegedly killing an Oakland police officer during a traffic stop. He was later convicted of voluntary manslaughter and sentenced to two to 15 years in prison. But public pressure—"Free Huey" became a popular slogan of the day—helped Newton's cause. The case was eventually dismissed after two retrials ended with hung juries.»
  469. ↑ Huey P. Newton. Penguin Group US: Revolutionary Suicide: (Penguin Classics Deluxe Edition). ISBN 978-1-101-14047-5.
  470. ↑ «Not Everyone Loves You For Giving Things Away». The Village Voice (16 de payares de 1967). Archiváu dende l'orixinal, el 19 d'agostu de 2014. Consultáu'l 15 d'agostu de 2014. «Hippies' Free Store Not So Popular With Thugs (headline from Ortega's excerpt of orixinal article, published by Village Voice 2010-03-24)»
  471. ↑ «A Historical Review of MDMA». Open Forensic Science Journal via Bentham Science (2011). Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'abril de 2014. Consultáu'l 4 de xunu de 2014.
  472. ↑ «Tom Wolfe: Chronicling Counterculture's 'Acid Test'». National Public Radio (US) (29 d'ochobre de 1987). Consultáu'l 9 de xunetu de 2014. «Fresh Air: Text & Audiu of Interview w/Wolfe»
  473. ↑ «Blue Cheer Biography». Rolling Stone Magacín (2001). Consultáu'l 9 de xunetu de 2014. «Blue Cheer appeared in spring 1968 with a thunderously loud remake of Eddie Cochran's "Summertime Blues" that many regard as the first true heavy-metal record. One of the first hard-rock power trios, the group was named for an especially high-quality strain of LSD. Its manager, Gut, was an ex-Hell's Angel. (This biography originally appeared in The Rolling Stone Encyclopedia of Rock & Roll (Simon & Schuster, 2001))»
  474. ↑ «'Laugh-In' Comic Alan Sues Dies At 85». CBS/AP (4 d'avientu de 2011). Consultáu'l 17 de xunu de 2014.
  475. ↑ «'Laugh-in' comic Dick Martin dies at 86». USA Today/Gannett (26 de mayu de 2008). Consultáu'l 17 de xunu de 2014.
  476. ↑ «TET: Who Won?; A North Vietnamese battlefield defeat that led to victory, the Tet Offensive still triggers alderique nearly four decades later». Smithsonian Magacín (November 2004). Consultáu'l 13 de xineru de 2015.
  477. ↑ James Arnold. Osprey Publishing: Tet Offensive 1968: Turning point in Vietnam. ISBN 978-1-78200-428-8.
  478. ↑ «Documenting the Orangeburg Massacre». Nieman Foundation for Journalism at Harvard / Harvard University (2003). Archiváu dende l'orixinal, el 1 de xunetu de 2014. Consultáu'l 9 de xunetu de 2014. «Campus killings of black students received little news coverage in 1968, but a book about them keeps their memory alive.»
  479. ↑ Hunter Davies (1985). W.W. Norton: The Beatles. ISBN 978-0-393-31571-4.
  480. ↑ «On Harrison's death anniv, Beatles ashram glory lost in Rajaji wilderness». Times of India (28 de payares de 2014). Consultáu'l 12 d'avientu de 2014. «Situated by the Ganga, the 'Maharishi Mahesh Yogi Ashram' of Rishikesh — known the world over as the Beatles ashram — is where the "band more famous than Jesus Christ" dabbled in trescendental meditation under the tutelage of Maharishi Mahesh Yogi in the spring of 1968. More famously, the Beatles ashram in Uttarakhand is where the iconic 'White Album' was born. The album sold 9.5 million copies in the United States alone.»
  481. ↑ «The Kerner Commission — 40 Years Later». Bill Moyers Journal / Public Affairs Television (28 de marzu de 2008). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014. «...the Kerner Report, with its stark conclusion that "Our nation is moving towards two societies — one white, one black — separate and unequal" — was a best-seller. It was also the source of great controversy and remains so today.»
  482. ↑ «The Kerner Commission Report». Heritage Foundation (24 de xunu de 1998). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014. «This lecture was held at The Heritage Foundation on March 13, 1998.»
  483. ↑ «3 Honored for Saving Lives at My Lai». The New York Times (7 de marzu de 1998). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014. «Thirty years after one of the darkest moments in United States military history, three soldiers who happened upon the My Lai massacre and risked their lives to save Vietnamese civilians by aiming their weapons at fellow Americans were proclaimed heroes today by the Army.»
  484. ↑ William Thomas Allison. JHU Press: My Lai: An American Atrocity in the Vietnam War. ISBN 978-1-4214-0706-7.
  485. ↑ «Report of the Department of the Army Review of the Preliminary Investigations into the My Lai Incident: Vol. 1, the Report of the Investigation». United States Army (14 de marzu de 1970). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014.
  486. ↑ «1968: Anti-Vietnam demo turns violent». BBC (UK) (2008). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014. «The trouble followed a big rally in Trafalgar square, when an estimated 10,000 demonstrated against American action in Vietnam and British support for the United States.»
  487. ↑ «Robert F. Kennedy Speeches: Remarks at the University of Kansas, March 18, 1968». John F. Kennedy Library & Museum (18 de marzu de 1968). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014. «I don't want to be part of a government, I don't want to be part of the United States, I don't want to be part of the American people, and have them write of us as they wrote of Rome: "They made a desert and they called it peace."»
  488. ↑ «The Grand Central Riot: Yippies Meet the Man». The Village Voice (28 de marzu de 1968). Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'abril de 2015. Consultáu'l 27 de xunetu de 2014. «Clip Job: Yip-In Turns Into Bloody Mess as Police Riot at Grand Central (headline from archived article published 2010-04-10)»
  489. ↑ Peter Knight (2003). ABC-CLIO: Conspiracy Theories in American History: An Encyclopedia. ISBN 978-1-57607-812-9.
  490. ↑ «Photo: Yippies In Grand Central Station». Getty Images. Consultáu'l 10 de xunetu de 2014. «Caption:Members of the Youth International Party, or Yippies, gathering Grand Central Station for a sit-down demonstration New York, New York, March 22, 1968. (Photo by Tim Boxer/Pictorial Parade/Getty Images)»
  491. ↑ «Presidential Johnson's Address to the Nation, 3/31/68». The Lyndon Baines Johnson Presidential Library (videu via Youtube) (31 de marzu de 1968). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014. «I shall not seek, and I will not accept, the nomination of my party for another term as your president.»
  492. ↑ «Larry Marshall makes sweet Nanny Goat». Xamaica Observer (12 de setiembre de 2012). Consultáu'l 11 de xunetu de 2014. «The song he recorded at Dodd's Studio One was Nanny Goat which some musicologists and reggae historians say is the first reggae song. Others argue that Toots and the Maytals' Do The Reggay, also done in 1968, and Games People Play by Bob Andy the following year, marked the transition from rocksteady to reggae. But for most, Nanny Goat was the game-changer.»
  493. ↑ (1998) Temple University Press: Reggae Routes: The Story of Jamaican Music. ISBN 978-1-56639-629-5.
  494. ↑ Don Voorhees. Penguin: The Super Book of Useless Information: The Most Powerfully Unnecessary Things You Never Need to Know. ISBN 978-1-101-54513-3.
  495. ↑ Cox Commission Random House / First Vintage Press: Crisis at Columbia (Cox Commission Report).
  496. ↑ «Reservists Lose Plea, High Court OK's Vietnam Duty». AP via Milwaukee Journal (28 d'ochobre de 1968). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014.
  497. ↑ «Complete Transcript of the Martin Luther King, Jr. Assassination Conspiracy Trial». The Martin Luther King, Jr. Center for Nonviolent Social Change. Consultáu'l 9 de xunetu de 2014.
  498. ↑ «Martin Luther King assassination in 1968 a 'cruel and wanton act'». The Washington Post (12 d'abril de 2012). Consultáu'l 9 de xunetu de 2014. «After King's death, riots spread through Memphis. Some 4,000 National Guard troops were ordered into the city, and a curfew was imposed on the city...The riots soon spread across the nation— to Chicago, Baltimore, Kansas City and Washington, D.C.»
  499. ↑ «Interview: Eldridge Cleaver». PBS / Frontline (US). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014. «Bobby Hutton didn't get wounded during the shootout, but they murdered him after we were in custody.»
  500. ↑ «Photo: Easter Sunday Love-In, Malibu Canyon, California, 1968. This was a celebration of the counterculture movement.». Lisa Law. Consultáu'l 10 de xunetu de 2014.
  501. ↑ Emmis Communications. Emmis Communications: Texas Monthly.
  502. ↑ «Felix Dennis, defendant in Rupert Bear obscenity case, dies». Comic Book Resources. Consultáu'l 10 de xunetu de 2014.
  503. ↑ «Marking the French Social Revolution of '68». Morning Edition /National Public Radio (US) (13 de mayu de 2008). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014. «Audiu, Text & Photos»
  504. ↑ «People & Events: Paris Peace Talks». PBS/WGBH/American Experience (US). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014.
  505. ↑ Robert Dallek. Oxford University Press: Flawed Giant: Lyndon Johnson and His Times, 1961-1973. ISBN 978-0-19-977190-5.
  506. ↑ Christine Bragg (2005). Heinemann: Vietnam, Korea and US Foreign Policy 1945-75. ISBN 978-0-435-32708-8.
  507. ↑ «"Catonsville 9" All Get Prison». AP via Milwaikee Journal (8 de payares de 1968). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014.
  508. ↑ «Rioting in Louisville, KY (1968)». University of Kentucky (2003–2014). Consultáu'l 11 de xunetu de 2014. «The skirmish escalated, growing into a full-fledged riot in the West End, lasting for almost a week. Six units of the national guard, over 2,000 guardsmen, were ordered to Louisville. Looting and shooting occurred, buildings were burned, two teens were killed, and 472 people were arrested»
  509. ↑ Robert Niemi. ABC-CLIO: History in the Ficheru: Film and Television. ISBN 978-1-57607-952-2.
  510. ↑ «Photo: Andy Warhol being lifted into an ambulance after he was shot, June 3, 1968». The Andy Warhol Museum, Pittsburgh; Founding Collection, Contribution The Andy Warhol Foundation for the Visual Arts, Inc. (3 de xunu de 1968). Consultáu'l 12 de xunu de 2014.
  511. ↑ «Forty-six years ago today, an assassin shot Sen. Robert F. Kennedy, stamping 1968 as the year that forever changed America». The Dallas Morning News Inc. (5 de xunu de 2014). Archiváu dende l'orixinal, el 9 de xunu de 2014. Consultáu'l 12 de xunu de 2014.
  512. ↑ Christopher P. Lehman. McFarland: American Animated Cartoons of the Vietnam Yera: A Study of Social Commentary in Films and Television Programs, 1961-1973. ISBN 978-0-7864-5142-5.
  513. ↑ «The Beatles' 1968 Pop Art masterpiece Yellow Submarine has been digitally restored and re-released to huge acclaim». Apple Corps (22 de xunu de 2012). Consultáu'l 12 de xunetu de 2014.
  514. ↑ (2010) Rowman & Littlefield: The Prague Spring and the Warsaw Pact Invasion of Czechoslovakia in 1968. ISBN 978-0-7391-4304-9.
  515. ↑ SUNY Press: Reading the Beatles: Cultural Studies, Literary Criticism, and the Fab Four. ISBN 978-0-7914-8196-7.
  516. ↑ «Whole Earth History: 1968 to 1988». New Whole Earth LLC. Consultáu'l 12 de xunetu de 2014. «1968: Stewart Brand initiates The Whole Earth Catalog as "a Low Maintenance, High Yield, Self Sustaining, Critical Information Service." Self-published, with non advertising, it sold 1000 copies at $5 each.»
  517. ↑ «The Black Power Salute that Rocked the 1968 Olympics». Time, Inc.. Consultáu'l 1 de xineru de 2015. «When Olympic sprinters Tommie Smith and John Carlos stood atop the medal podium at the 1968 Summer Games in Mexico City, bowed their heads and raised black-gloved fists during the playing of the national anthem, millions of their fellow Americans were outraged. But countless millions more around the globe thrilled to the sight of two men standing before the world, unafraid, expressing disillusionment with a nation that so often fell, and still falls, so short of its promise.»
  518. ↑ «Oct 18, 1968: John Lennon and Yoko Ono arrested for drug possession». A&Y Television Networks. Consultáu'l 10 de xunu de 2014.
  519. ↑ «Jagger vs Lennon: London's riots of 1968 provided the backdrop to a rock'n'roll battle royale». The Independent (UK) (9 de marzu de 2008). Consultáu'l 11 de xunetu de 2014. «Forty years ago, the world was on the brink of revolution. But while Mick was urging insurrection on the streets of London, John was preaching peace and love. In a series of incendiary, rediscovered interviews, Jagger and Lennon reveal themselves as never before or since: battling one another for the soul of rock'n'roll»
  520. ↑ Robert Niemi (2006). ABC-CLIO: History in the Ficheru: Film and Television. ISBN 978-1-57607-952-2.
  521. ↑ «Cold War Chronicles: The Films of Emile d'Antonio». Harvard Film Archive. Consultáu'l 5 de mayu de 2014.
  522. ↑ «Oct 31, 1968: President Johnson announces bombing halt». A&Y Television Networks. Consultáu'l 10 de xunetu de 2014.
  523. ↑ «Material at the LBJ Library Pertaining to the October 31, 1968 Bombing Halt». Lyndon Baines Johnson Library & Museum. Consultáu'l 10 de xunetu de 2014. «This list highlights several key files that contain material on the October 31, 1968, bombing halt.»
  524. ↑ «Nixon wins heated battle». Walker County Messager via Google News (6 de payares de 1968). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014. «25 years ago...»
  525. ↑ «Political Roundup: Humphrey, Nixon, Wallace». AP via Washington Observer-Reporter (19 d'ochobre de 1968). Consultáu'l 10 de xunetu de 2014.
  526. ↑ «Campus commemorates 1968 student-led strike». SF State News (University Communications) (22 de setiembre de 2008). Consultáu'l 11 de xunetu de 2014. «The five-month event defined the University's core values of equity and social justice, laid the groundwork for establishment of the College of Ethnic Studies...»
  527. ↑ «S.F. State to mark 40th anniversary of strike». San Francisco Chronicle/Hearst (26 d'ochobre de 2008). Consultáu'l 11 de xunetu de 2014. «Pioneer in ethnic studies: Early in 1969, the university agreed to many of the student demands, including the establishment of the nation's first and only college of ethnic studies. The strike ended March 20.»
  528. ↑ «Archival Videos». San Francisco Bay Area Television Archive. Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  529. ↑ (1993) Perseus Books Group: Anti-rock: The Opposition to Rock 'n' Roll. ISBN 978-0-306-80502-8.
  530. ↑ John Lennon. HarperCollins: Skywriting by Word of Mouth. ISBN 978-0-06-231986-9.
  531. ↑ File:TwoVCover.jpg
  532. ↑ «The Beatles (White Album): Releases». All Music. Consultáu'l 11 de xunetu de 2014. «Release Date: November 22, 1968»
  533. ↑ «The Earthrise Photograph». Abc.net.au (24 d'avientu de 1968). Consultáu'l 31 d'agostu de 2013.
  534. ↑ «Remembering Ford & Sydeman Halls - The Student Occupation of Ford Hall, January 1969». Brandeis University Archives & Special Collections. Consultáu'l 31 d'avientu de 2014. «On January 8, 1969, approximately seventy African American students took control of Ford and Sydeman Halls. The students quickly presented the administration with a list of ten demands for better minority representation on campus. Although the administration did not come to an agreement on all ten demands, the students left Ford and Sydeman Halls on January 18th, eleven days after the occupation began. The administration did grant most of the students amnesty, and President Morris Abram stated that every legitimate demand would be met in good faith.»
  535. ↑ «A look back at Montreal's race-related 1969 Computer Riot». Canadian Broadcasting Corporation (15 de febreru de 2014). Consultáu'l 31 d'avientu de 2014. «Forty-five years ago this week, violent protests and a 14-day sit-in over racism at Sir George Williams University exploded, causing $2 million in damage for the school.»
  536. ↑ «ACLU History». American Civil Liberties Union. Consultáu'l 25 d'abril de 2014.
  537. ↑ «THE PEACE POLITICIAN – THE BED-INS-AMSTERDAM AND MONTREAL». Grove Press via Imagine Peace (1976). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014. «From the (Anthony Fawcett) book One Day at a Time»
  538. ↑ Marc Jason Gilbert (2001). Greenwood Publishing Group: The Vietnam War on Campus: Other Voices, More Distant Drums. ISBN 978-0-275-96909-7.
  539. ↑ «This Day in History. Vietnam War:Westmoreland requests more troops». A&Y Television Networks. Consultáu'l 13 d'agostu de 2014. «Xen. William Westmoreland, senior U.S. military commander in Vietnam, sends a new troop request to the Joint Chiefs of Staff. Westmoreland stated that he needed 542,588 troops for the war in Vietnam in 1967--an increase of 111,588 men to the number already serving there. In the end, President Johnson aportái to Westmoreland's wishes and dispatched the additional troops to South Vietnam, but the increases were done in an incremental fashion. The highest number of U.S. troops in South Vietnam was 543,500, which was reached in 1969.»
  540. ↑ Elizabeth L. Wollman. University of Michigan Press: The Theater Will Rock: A History of the Rock Musical, from Hair to Hedwig. ISBN 0-472-11576-6.
  541. ↑ «Bed Peace». Bag Productions / Yoko Ono Lennon (May 1969). Consultáu'l 14 de xineru de 2015. «In 1969, John and I were so naïve to think that doing the Bed-In would help change the world. Well, it might have. But at the time, we didn't know. It was good that we filmed it, though. The film is powerful now. What we said then could have been said now...-Yoko Ono Lennon, 2014.(Film hosted on Youtube.)»
  542. ↑ «Brian Jones: Sympathy for the Devil». Rolling Stone (9 d'agostu de 1969). Consultáu'l 11 de xunu de 2014.
  543. ↑ Helmut Staubmann. Lexington Books: The Rolling Stones: Sociological Perspectives. ISBN 978-0-7391-7672-6.
  544. ↑ «Rolling Stones to return to Hyde Park». BBC (3 d'abril de 2003). Consultáu'l 22 d'ochobre de 2014. «The Rolling Stones are to perform in London's Hyde Park for the first time since a legendary free concert for an estimated 250,000 people in 1969. The outdoor gig will take place on 6 July, a week after the group's first appearance at the Glastonbury festival. The rock legends famously played in the park just two days after death of guitarist Brian Jones in July 1969.»
  545. ↑ Wilford, John Noble New York Times / Bantam: We Reach the Moon. ISBN 9780552082051.
  546. ↑ «Charles Manson Biography: Charles Manson is an American cult leader whose followers carried out several notorious murders in the late 1960s and inspired the book Helter Skelter.». A&Y Television Networks, LLC (2014). Consultáu'l 5 de xunu de 2014.
  547. ↑ «From the Stacks (January 4, 1975): "Demon in the Counterculture"». The New Republic (8 d'agostu de 2013). Consultáu'l 5 de xunu de 2014.
  548. ↑ «Peace, Love and Charlie Manson: The Anti-Woodstock?». The New York Times Co. (1 d'agostu de 2009). Consultáu'l 5 de xunu de 2014.
  549. ↑ Christopher Gair (2007). Edinburgh University Press: The American Counterculture. ISBN 978-0-7486-1989-4.
  550. ↑ «Volunteers» (1969). Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  551. ↑ «The Dick Cavett Show» (19 d'agostu de 1969). Consultáu'l 30 d'avientu de 2014.
  552. ↑ «Ho Chi Minh (1890-1969)». BBC. Consultáu'l 4 de mayu de 2014.
  553. ↑ «Linkletter blames LSD for death of daughter». Associated Press. Consultáu'l 23 de mayu de 2014.
  554. ↑ «Browsing history: A heritage site is being set up in Boelter Hall 3420, the room the first Internet message originated in». The Daily Bruin (1 d'abril de 2011). Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
  555. ↑ «Moratorium Against the Vietnam War, Nov. 15, 1969». Time, Inc. (28 de xunu de 2011). Consultáu'l 16 de xunetu de 2014. «In the frigid fall of 1969, more than 500,000 people marched on Washington to protest U.S. involvement in the Vietnam War. It remains the largest political rally in the nation's history.»
  556. ↑ (2006) Ashgate Publishing, Ltd.: Performance and Popular Music: History, Place and Time. ISBN 978-0-7546-4057-8.
  557. ↑ «Altamont was Funeral for the Woodstock Nation». The Milwaukee Journal (10 d'avientu de 1970). Consultáu'l 3 de xunetu de 2014. «Re: release of 'Gimme Shelter'»
  558. ↑ «Theodore Roszak, '60s Expert, Dies at 77». The New York Times (12 de xunetu de 2011). Consultáu'l 10 de febreru de 2015. «Theodore Roszak, who three weeks after the Woodstock Festival in 1969 not only published a pivotal book about a young generation's drug-fueled revolt against authority but also gave it a name — "counterculture" — died on July 5 at his home in Berkeley, Calif. He was 77.»


Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Contracultura_na_década_de_1960&oldid=4180280»