Cleo Laine

De Wikipedia
Cleo Laine
Vida
Nacimientu Middlesex28 d'ochobre de 1927[1] (96 años)
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
Familia
Casada con John Dankworth
Estudios
Estudios Berklee College of Music (es) Traducir
Mellow Lane School (en) Traducir
Llingües falaes inglés
Oficiu actriz, cantante, música de jazz, actriz de teatruactriz de cine
Premios
Nominaciones
Xéneru artísticu Jazz
Instrumentu musical voz
Discográfica Black Lion Records
IMDb nm0481832
quarternotes.com
Cambiar los datos en Wikidata

Cleo Laine, DBE (conocida tamién como Lady Dankworth, Uxbridge, 28 d'ochobre de 1927) ye una actriz y cantante inglesa de jazz y pop; Laine ye la única artista femenina que recibió nominaciones al Premiu Grammy en jazz, música popular y música clásica. Ye la vilba del compositor de jazz Sir John Dankworth.

Recibió diverses reconocencies, ente ellos el Premiu Grammy a la meyor interpretación vocal jazz femenina por Cleo at Carnegie: The 10th Anniversary Concert na ceremonia de 1986.[4]

Biografía[editar | editar la fonte]

Primeros años[editar | editar la fonte]

Laine nació como Clementine Dinah Bullock en Uxbridge, Middlesex.[5] Fía de padres non casaos,[6] el so padre foi Alexander Sylvan Campbell, un negru xamaicanu que trabayaba como obreru de construcción[7] y que regularmente cantaba na vía pública por dineru,[8] y la so madre foi Minnie Bullock, la fía d'un granxeru inglés de Swindon, Wiltshire. La familia camudábase constantemente d'un llugar a otru, pero la mayor parte de la infancia de Laine vivir en Southall. Asistió a la Featherstone Road (conocida darréu como Featherstone Primary School) y foi unviáu pola so madre a tomar lleiciones de cantar y baille a una edá temprana. Ella asistió a la Mellow Lane Senior School n'Hayes[7] antes d'empezar a trabayar como aprendiz de peluquería, como bibliotecaria y na tienda d'un emprestador.[6]

En 1946, sol nome de Clementina Dinah Campbell,[9] Laine casóse con George Langridge, solador de teyaos con quien tuvo un fíu, Stuart, y del que se divorciaría en 1957[10][11] Nun foi sinón hasta 1953, cuando tenía 26 años y en solicitando un pasaporte pa una próxima xira per Alemaña que Laine supo'l so real nome de nacencia, por cuenta de que los sos padres nun taben casaos al momentu en que'l so madre haber rexistráu.[6]

Entamos de la so carrera[editar | editar la fonte]

Laine nun aceptó cantar profesionalmente hasta los venticinco años. Audicionó con ésitu, a la edá de 24 años, pa la banda The Johnny Dankworth Seven liderada pol músicu John Dankworth (1927-2010),[7] cola qu'actuó hasta 1958, cuando se casó con Dankworth de callao en Hampstead. Los únicos testigos fueron los amigos de la pareya, el pianista Ken Moule y el so arreglista David Lindup. La pareya tuvo dos fíos, Alec, que vive n'Estaos Xuníos y Jacqui, un cantante que vive nel Reinu Xuníu y que publicó dellos álbumes.[12] Dambos convirtiéronse en músicos esitosos pola so propia cuenta.

Empezó la so carrera como cantante y actriz; interpretó'l papel principal nuna nueva obra de teatru nel Royal Court Theatre de Londres, sede de la nueva fola de los dramaturgos de la década de 1950 como John Osborne y Harold Pinter. La so actuación dexó-y participar n'otres producciones, como'l musical Valmouth en 1959, la obra de teatru A Time to Laugh (con Robert Morley y Ruth Gordon) en 1962, Boots With Strawberry Jam (con John Neville) en 1968, y, finalmente, en Show Boat producíu por Wendy Toye nel Adelphi Theatre de Londres en 1971, y que tuvo 910 puestes n'escena.[13]

1960-1970[editar | editar la fonte]

Cleo Laine (1962)

Mientres esti periodu, tuvo dos grandes ésitos, per un sitiu «You'll Answer to Me» qu'entró dientro de los diez primeros puestos de les llistes britániques, y per otru llau, col so papel de la 'prima donna' n'operar/ballet de 1961 producida por Kurt Weill Los siete pecaos capitales y que se presentó nel Festival d'Edimburgu, empobinada y coreografiada por Sir Kenneth MacMillan. En 1964, el so álbum Shakespeare and All that Jazz con Dankworth recibió dos talos aponderamientos de la crítica.

Les sos actividaes internacionales empezaron en 1972, con una esitosa primer xira por Australia. Poco dempués, empecipió la so carrera n'Estaos Xuníos con un conciertu nel Lincoln Center de Nueva York, siguíu en 1973 pola primera de munches apaiciones nel Carnegie Hall. Siguiéron-y xires de mariña a mariña per Estaos Xuníos y Canadá, y colles una serie d'álbumes y apaiciones en televisión, incluyendo The Muppet Show en 1977.[14] Tres esto, y dempués de delles nominaciones, ganó'l so primer Premiu Grammy a la meyor interpretación vocal jazz femenina pola grabación del conciertu de 1983 en Carnegie. Laine realizó dacuando xires musicales, incluyendo Australia en 2005.[15]

Collaboró con dellos músicos clásicos bien conocíos incluyendo James Galway, Nigel Kennedy, Julian Lloyd Webber y John Williams.

Otres grabaciones importantes mientres esi tiempu inclúin los duos con Ray Charles (nel discu Porgy and Bess) y Arnold Schoenberg (nel álbum Pierrot Lunaire), pol que ganó una nominación al Grammy clásicu.[16]

1980-1990[editar | editar la fonte]

La rellación de Laine col teatru musical empezó en Gran Bretaña y siguió nos Estaos Xuníos protagonizáu roles en A Little Night Music de Sondheim y The Merry Widow nel Michigan Opera. En 1980, actuó en Colette, un nuevu musical de Dankworth. L'espectáculu montóse orixinalmente en The Stables Theatre, Wavendon, en 1979 y depués treslladóse al Comedy Theatre de Londres, en setiembre de 1980. En 1985 asumió'l rol de la Princesa Puffer nel musical de Broadway The Mystery of Edwin Drood, pola que recibió una de nominación al Premiu Tony, y en 1989 recibió l'aclamación de la crítica especializada de Los Angeles pola so interpretación de la bruxa en Into the Woods de Sondheim .

En 1979, Laine foi nomada Oficial de la Orde del Imperiu Británicu (OBE) polos sos servicios a la música.

En 1986, Laine ganó'l Premiu Grammy a la meyor interpretación vocal jazz femenina por Cleo at Carnegie: The 10th Anniversary Concert.[4]

En 1991, recibió un premiu a la trayeutoria de la industria discográfico d'Estaos Xuníos en Los Angeles.[17]

En mayu de 1992, Laine actuó xunto a Frank Sinatra nuna selmana de conciertos nel Royal Albert Hall de Londres.[18]

Laine grabó más álbumes, incluyendo Nothing Without You con Mel Tormé, otra lleenda del jazz. En 1991, grabó'l CD Jazz con 12 cantares pal sellu RCA, qu'incluyó «Lady Be Good», «St. Louis Blues» y «The Midnight Sun». L'álbum tamién tuvo collaboraciones de Gerry Mulligan, Clark Terry y Toots Thielemans.

A fines de 1990, tornó al Carnegie Hall pa conmemorar los 25 años del so discu d'ésitu Cleo – Live at Carnegie; la so actuación foi grabada y llanzada como Cleo Laine – Live in Manhattan.

Discografía[editar | editar la fonte]

Plantía:Col-start

  • 1950–52 Get Happy Esquire ESQ317 Reissued in 1985–6 (3 pistes)
  • 1955 Cleo Sings British (10") Esquire
  • 1957 Meet Cleo Laine
  • 1957 In Retrospect MGM
  • 1957 She's the Tops MGM 2354026
  • 1959 Valmouth (orixinal cast) Pye
  • 1961 Jazz Date (with Tubby Hayes) Wing
  • 1961 Spotlight on Cleo
  • 1962 All About Me Fontana *

196? Cleo Laine Jazz Master Series DRG Records MRS 502

  • 1963 CindyElla (orig cast of 1962 Xmas production) Decca
  • 1963 Beyond the Blues (American Negru Poetry) Argo
  • 1964 Shakespeare and All that Jazz Fontana *

1964 This is Cleo Laine Shakespeare and All That Jazz Philips

  • 1966 Woman Talk Fontana *

1967 Facade (with Annie Ross) British reissue: Philips Fontana * 1968 If We Lived on Top of a Mountain Fontana * 1968 Soliloquy Fontana * 1969 The Idol (Dankworth soundpista w/ 2 Cleo vocals) Fontana * 1969 The Unbelievable Miss Cleo Laine Fontana * 1971 Portrait Philips

  • 1972 An Evening with Cleo Laine and the John Dankworth Quartet Philips, Sepia
  • 1972 Feel the Warm Philips
  • 1972 Showboat (single LP) EMIColumbia
  • 1972 Showboat (double LP) EMI/Stanyan
  • 1972 This is Cleo Laine EMI
  • 1973 I Am A Song RCA
  • 1973 Day by Day Stanyan
  • 1974 Live at Carnegie Hall RCA
  • 1974 CloseUp RCA
  • 1974 Pierrot Lunaire (Schoenberg) Ives Songs RCA
  • 1974 A Beautiful Thing (with James Galway) RCA
  • 1974 Easy Living (anthology of Fontana pistes) RCA
  • 1974 Spotlight on Cleo Laine (double LP) Philips
  • 1974 Cleo's Choice Pye
  • 1975 Cleo's Choice (abridged issue on Quintessence Jazz) Quintessence
  • 1975 The Unbelievable Miss Cleo Laine Contour 6870675
  • 1976 Born on a Friday RCA
  • 1976 CloseUp (reissue?) Victor
  • 1976 Live at the Wavendon Festival BBC (Black Lion)

|

  • 1976 Porgy & Bess (with Ray Charles) London
  • 1976 Return to Carnegie RCA
  • 1976 Best Friends (with John Williams) RCA
  • 1976 Leonard Feather's Encyclopedia of Jazz in the '70's RCA
  • 1977 20 Famous Show Hits Arcade
  • 1977 The Sly Cormorant (read by Cleo and Brian Patten) Argo (Decca)
  • 19?? Romantic Cleo RCA 42750
  • 1978 Showbiz Personalities of 1977 9279304
  • 1978 The Early Years Pye GH653
  • 1978 Gonna Get Through RCA
  • 1978 A Lover & His Lass Esquire Treasure
  • 1978 Wordsongs (double LP) RCA
  • 1979 One More Day DRG
  • 1979 The Cleo Laine Collection (double LP) RCA
  • 1980 Cleo's Choice (reissue?) Pickwick
  • 1980 Collette (orixinal cast) Sepia
  • 1980 Sometimes When We Touch (with James Galway) RCA
  • 1980 The Incomparable Black Lion BLM51006
  • 1981 One More Day Sepia
  • 1982 Smilin' Through (with Dudley Moore) CBS
  • 1983 Platinum Collection (double LP) Magenta
  • 1983 Off the Record WEA Sierra GFE DD1003
  • 1984 Let the Music Take You (w/ John Williams) CBS
  • 1985 Cleo at Carnegie the 10th Anniversary Concert RCA
  • 1985 That Old Feeling CBS
  • 1985 Johnny Dankworth and his Orchestra, *

1985 The John Dankworth 7 featuring Cleo Laine EMI

  • 1986 Wordsongs Westminster
  • 1986 The Mystery of Edwin Drood Philips
  • 1986 Unforgettable 16 Golden Classics Castle
  • 1986 Cleo Laine The Essential Collection Sierra *

1987 Unforgettable PRT

  • 1987 Classic Gershwin (1 pista on this CD, Embraceable You) CBS
  • 1988 Cleo Laine Sings Sondheim RCA
  • 1988 Showboat (reissue of 1972 cast album) EMI/Stanyan
  • 1988 Cleo Laine & John Dankworth Shakespeare and All That Jazz Affinity

|

  • 1989 Woman to Woman RCA
  • 1989 Jazz RCA
  • 1989 Portrait of a Song Stylist Harmony
  • 1991 Young At Heart Castle ATJCD 5959
  • 1991 Spotlight on Cleo Laine Phonogram 848129.2
  • 1991 Pachebel's Greatest Hits (1 pista) RCA
  • 1992 Nothing Without You (con Mel Tormé) Concord
  • 1993 On the Town (1 pista)
  • 1994 I Am a Song RCA
  • 1994 Blue and Sentimental RCA
  • 1995 Solitude RCA
  • 1997 The Very Best of Cleo Laine RCA
  • 1997 Mad About the Boy Abracadabra
  • 1998 Ridin' High (Early Sessions) Koch
  • 1998 Trav'lin' Light: The Johnny Mercer Songbook (1 pista) Verve
  • 1998 Let's Be Frank (1 pista) MCA
  • 1998 The Collection Spectrum Music
  • 1999 Sondheim Tonight Live From the Barbican (1 pista) Jay
  • 1999 The Best of Cleo Laine Redial
  • 1999 The Silver Anniversary Concert (Carnegie Hall, Limited Edition) Sepia
  • 1999 Christmas at the Stables
  • 1999 That Old Feeling Sony
  • 2001 Quintessential Cleo Gold Label
  • 2001 Live in Manhattan Gold Label
  • 2002 Quality Time Universal/Absolute
  • 2003 Loesser Genius Qnote
  • 2005 Once Upon A Time Qnote
  • 2006 London Pride (2 pistes with the National Youth Jazz Orchestra) Castle Pulsie *

2010 Jazz Matters Qnote

|}

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 27 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. URL de la referencia: http://www.theatreworldawards.org/past-recipients.html.
  3. Afirmao en: The London Gazette 54794. Páxina: B7. Llingua de la obra o nome: inglés británicu. Data d'espublización: 13 xunu 1997. Númberu d'exemplar: 54794.
  4. 4,0 4,1 «Past Winners 1985» (inglés). National Academy of Recording Arts and Sciences. Consultáu'l 27 de marzu de 2015.
  5. "Clementine Bullock" in Birth, Marriage, Death & Parish Records.
  6. 6,0 6,1 6,2 «Caribbean Cleo? The amazing Cleo Laine» (inglés). Caribbean Beat. Consultáu'l 29 de marzu de 2015.
  7. 7,0 7,1 7,2 «Interview Jonathan Sale, "Passed/Failed CLEO LAINE"» (inglés). The Independent (11 de xunu de 1998). Consultáu'l 29 de marzu de 2015.
  8. «Cleo Laine: First lady of song» (inglés). Nine MSN (17 d'abril de 2005). Archiváu dende l'orixinal, el 13 de mayu de 2014. Consultáu'l 29 de marzu de 2015.
  9. findmypast (ed.): «Clementina Campbell in Birth, Marriage, Death & Parish Records» (inglés). Consultáu'l 29 de marzu de 2015.
  10. Sunday Independent, 20 de xunetu de 2008.
  11. Laine, Cleo (1997) Cleo (n'inglés). Simon and Schuster. ISBN 978-0-68483-762-8.
  12. «Cleo Laine's daughter puts her troubled childhood behind her: 'Dái's death has finally mellowed my mum'» (inglés). DailyMail (26 d'agostu de 2011).
  13. «[http://www.allmusic.com/album/show-boat-1971-london-revival-cast-mw0000198904 1971 London Revival Cast Show Boat [1971 London Revival Cast]]» (inglés). Allmusic. Consultáu'l 29 de marzu de 2015.
  14. Garlen, Jennifer C.; Graham, Anissa M. (2009) Kermit Culture: Critical Perspectives on Jim Henson's Muppets. McFarland & Company, páx. 218. ISBN 078644259X.
  15. «Cleo Laine» (inglés) (21 de marzu de 2005). Consultáu'l 29 de marzu de 2015.
  16. «Grammy Awards 1976» (inglés). Awards and Shows. Consultáu'l 31 de marzu de 2015.
  17. «Cleo Laine» (inglés). quarternotes.com. Consultáu'l 31 de marzu de 2015.
  18. «Cleo Laine Takes Readers Through Her Full Life» (inglés). Chicago Tribune (13 de xunu de 1997). Consultáu'l 31 de marzu de 2015.