Saltar al conteníu

Chupilca del diañu

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Chupilca del diañu
Nome Chupilca del diañu
Procedencia Chile
Procedencia Chile
Detalles
Más información
[editar datos en Wikidata]

Según la tradición, la chupilca del diañu correspuende a una bébora, preparada a partir del amiestu d'aguardiente y pólvora negra, distribuyida a los soldaos chilenos mientres la Guerra del Pacíficu y a la que se-y atribuyeron poderes máxicu que faíen que'l soldáu entrara nun trance, algamando fuercies sobrehumanes. El so nome provién de la semeyanza ente los ingredientes utilizaos pa la preparación d'esti beberaxu y la chupilca, que ye l'amiestu de chicha y farina turrada.

Cúntase que l'Asaltu y Toma del Morru de Arica, que se llevó a cabu en solu 55 minutos, deber al usu d'esta bébora.[1] La chupilca del diañu ye nomada pol escritor Jorge Inostroza Cueves na so novela épica Adiós al Séptimu de Llinia, onde se cunta que los soldaos peruanos llamaben «los endiablaos» a los soldaos chilenos pol estáu d'euforia y escitación qu'esta bébora provocábalos.[ensin referencies]

Magar lo anterior, anguaño asegúrase qu'esta bébora namái ye un mito, que podría basase na afición de los soldaos pol aguardiente, so que los sos efeutos aumentar l'agresividá y la temeridá, que facilitaríen los escesos mientres y dempués d'una batalla. Tamién esiste la posibilidá de que se trate de la descomposición del aguardiente, lo que podría causar que los fungos producíos tuvieren propiedaes allucinóxenes. Esto ye facederu una y bones los berserkers nórdicos entraben en trance de la mesma forma.[ensin referencies]

Dellos soldaos terminaron intosicaos, o inclusive muertos, al probar esta bébora yá que la pólvora negra ye tóxica —entá ye más l'actual nitrocelulosa/pólvora ensin fumu—.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «La chupilca y el pihuelo: Dos primos tasques de les barres de la ciudá (más un míticu pariente "diabólicu")». urbatorium.blogspot.com (14 de payares de 2009). Consultáu'l 15 de xunetu de 2012.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]