Saltar al conteníu

Castiellu de Montsoreau - Muséu d'Arte contemporáneo

Coordenaes: 47°12′56″N 0°03′44″E / 47.2156°N 0.0622°E / 47.2156; 0.0622
De Wikipedia
Castiellu de Montsoreau - Muséu d'Arte contemporáneo
centru cultural, atraición turística y muséu d'arte
Llocalización
PaísBandera de Francia Francia
Organización territorial Francia metropolitana
RexónBandera de Países del Loira Países del Loira
Departamentu Maine y Loira (es) Traducir
Comuña Montsoreau
Coordenaes 47°12′56″N 0°03′44″E / 47.2156°N 0.0622°E / 47.2156; 0.0622
Castiellu de Montsoreau - Muséu d'Arte contemporáneo alcuéntrase en Francia
Castiellu de Montsoreau - Muséu d'Arte contemporáneo
Castiellu de Montsoreau - Muséu d'Arte contemporáneo
Castiellu de Montsoreau - Muséu d'Arte contemporáneo (Francia)
Historia y usu
Apertura2015
Xestión Q125775771 Traducir
Orixe del nome Castiellu de Montsoreau
arte contemporáneo
Arquiteutura
Estilu arquiteutura del Renacimientu
Númberu d'oxetos 1200
Instalaciones
Formáu por Park (Chateau de Montsoreau-Museum of contemporary art) (en) Traducir, Jean 2 (es) Traducir, Parking lot (chateau de Montsoreau-museum of contemporary art) (en) Traducir y Port (Chateau de Montsoreau-Museum of Contemporary Art) (en) Traducir
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

El Castiellu de Montsoreau-Muséu d'Arte Contemporáneo, asitiáu nel valle del Loira, ye un muséu priváu abiertu al públicu.[1] El proyeutu empecipiase en payares de 2014 ya inauguróse el 8 d'abril de 2016.[2] La coleición permanente, axuntada nos postreros 25 años por Philippe Méaille, non solo ta destinada a ser espuesta nel Castiellu de Montsoreau, sinón que tamién tien d'emprestase a otres instituciones. La so coleición ye la coleición más grande del mundu d'obres de los conceptualistas radicales Art & Language, que desempeñó un papel importante na invención del arte conceptual y arte contemporaneo.[3][4][5] La coleición de Philippe Méaille foi emprestada al llargu plazu ente 2010 y 2017 nel MACBA de Barcelona, ​​lo que llevó a les dos instituciones a collaborar regularmente.[6][7]

El castiellu de Montsoreau ta clasificáu como parte del valle del Loira Patrimoniu de la Humanidá pola UNESCO.

El primer préstamu al llargu plazu de la coleición de Philippe Méaille col MACBA (Barcelona) ye la tema d'una esposición retrospectiva Art & Language Incompletu: La coleición de Philippe Méaille n'ochobre de 2014.[8] Producióse un catálogu n'estrecha collaboración colos artistes de Art & Language (Michael Baldwin y Mel Ramsden), según académicos como Carles Guerra (Direutor de la fundacion Antoni Tàpies) y Matthew Jesse Jackson (profesor nel Departamentu d'Artes Visuales y Historia del Arte na Universidá de Chicago).

Discutiniu

[editar | editar la fonte]

Philippe Méaille, quien vivió mientres 15 años en Anjou, trabayó en paralelu con Christian Gillet, el presidente del departamentu de Maine y Loira, pa estudiar la posibilidá de crear un muséu d'arte contemporaneo en Anjou ya instalar la so coleición nel castiellu de Montsoreau, una propiedá del departamentu.[9] Dempués de seis meses d'estudios de les ufiertes alternatives, publicóse unu discutiniu poles filtraciones de prensa. Frédéric Béatse, entós xefe de la llista de la izquierda nes eleiciones rexonales, llamenta que la mayoría de la derecha del departamentu de Maine y Loira tea « tirando les xoyes de la familia », y que « Esto ye tantu más sorprendente como Jacques Auxiette (entós presidente de la Rexón Países del Loira) propunxera al Conseyu de Departamentu una asociación ente l'Abadía de Fontevraud y Montsoreau pa faer qu'esta área de Saumur seya entá más curiosa ». Los dos funcionarios electos municipales y departamentales, Gérard Persin y Christian Gillet, reaccionen bien rápido a estes protestes mientres una conferencia de prensa, diciendo Gérard Persin: « Ye un arguyu ser escoyíu para allugar un centru d'arte contemporaneo de talla internacional » . Christian Gillet, pela so parte, al poner el proyeutu na so ambición internacional y potencial de desenvolvimientu pal territoriu: « La idea de Philippe Méaille, conocedor y amante del sitiu, ye instalar un centru d'arte contemporaneo cola so coleición, yá mundialmente famosa. y reconocíu, consideremos un desafíu interesante », y Méaille pa esclariar les sos intenciones: « Esta asociación públicu-privada paeciónos una solución innovadora que se va integrar nel territoriu de Saumur na so totalidá: Saumur y el so aglomeración, pero tamién el barganal de l'abadía de Fontevraud ». Christian Gillet, presidente del departamentu de Maine y Loira tomó la so decisión el vienres 19 de xunu de 2015 y apurrió-y les llaves del castiellu de Montsoreau a Philippe Méaille acordies con un contratu d'arriendu de 25 años. Coles mesmes, realizó una reflexón sobro l'arte contemporaneo como una prioridá cultural y turística pal desenvolvimientu de Maine-et-Loire.

Trabayos de restauración

[editar | editar la fonte]

El castiellu de Montsoreau ye un edificiu clasificáu como monumentu históricu en 1862, y tamién forma parte del patrimoniu mundial de la UNESCO que figura nel valle del Loira. Les obres de restauración realizáronse sol control de Bâtiments de France. Gracies a les últimes renovaciones, el monumentu históricu cumple colos estándares contemporáneos y ye ecolóxicu. Inclúi un ascensor, y ye cuasi totalmente accesible pa persones con discapacidá. Mientres la remodelación d'una antigua sala d'almacenamientu, los arbañiles afayaron una chimenea que data d'alredor de 1450. Esta chimenea ta estudiándose anguaño en collaboración colos Bâtiments de France pa la so restauración. Estos trabayos de restauración dexen que'l Castiellu de Montsoreau - Muséu d'Arte contemporánea tenga anguaño 2.000 metros cuadraos d'espaciu d'esposición.

Espacios y Salas

[editar | editar la fonte]

Dempués d'una fase de trabayu mientres un periodu d'ocho meses, el Castiellu de Montsoreau-Muséu d'Arte Contemporaneo inaugúrase'l 8 d'abril de 2016, convirtiéndose la ciudá de Montsoreau nuna de les unidaes urbanes más pequeñes de Francia que tien un muséu priváu d'arte contemporaneo. El desenvolvimientu y la planificación urbana del castiellu de la Loire, la hestoria del Valle del Loira y una coleición d'arte contemporaneo fueron un estudiu de casu para los 58 estudiantes de la École Camondo mientres l'añu académicu 2015-2016.

Identitad

[editar | editar la fonte]

Esta fase de trabayu tamién tuvo acompañada por una fase de construcción d'una nueva identidá, dende la metamorfosis d'un sitiu de patrimoniu históricu hasta un sitiu cultural dafechu dedicáu al arte contemporaneo. Esta nueva identidá visual foi construyida en parte al traviés de la creación d'un logotipu, la señal icónica d'esta institución. Esta fase llevase a cabu gracies a un procesu de co-creación qu'arreyó coles mesmes al equipu del Castiellu de Montsoreau - Muséu d'Arte Contemporaneo y estudiantes de la Escuela d'Artes y Diseñu TALM pa «repensar un sitiu cultural como un espaciu pa la vida social y l'interacción ». Esti cambéu d'identidá del castiellu operáu en paralelu con una visión urbana del proyeutu, tuvo un fuerte impactu na presencia del château de Montsoreau-Muséu d'Arte Contemporaneo na ciudá de Montsoreau. De primeres, mientres la Bienal del Valle del Loira, se rediseñó l'accesu a los xardinos del castiellu, dando pasu a un xardín selvaxe n'honor a Miriam Rothschild, que se convirtió en llibre ya integráu na ruta urbana. Y depués, el Château de Montsoreau-Muséu d'Arte Contemporaneo reabrió'l so puertu históricu y estableció una ufierta de cruceros entre Saumur y Montsoreau, pa resaltar el ríu Loira como una conexón turística obvia ente les distintes ciudaes de la aglomeración de Saumur. Esti puertu Tamién ye una palanca de comunicación pal Château de Montsoreau-Muséu d'Arte Contemporaneo pa la producción de películes promocionales cuando s'empresten obres a otres instituciones, dando a lluz, por casu, un curtiumetraxe d'aición al estilu de la Misión: imposible mientres la so collaboración col Centru d'arte contemporaneo en Tours.

Coleición

[editar | editar la fonte]

La coleición Philippe Méaille, que constitúi la coleición del muséu, ta instalada nos dos primeros pisos del muséu. Ta compuestu puramente por obres del grupu d'artistes Art & Language. Nuna entrevista con Dora Imhof, Philippe Méaille declaró al respeutu: « La nuesa coleición centrar n'obres de los artistes pioneros Art & Language, qu'inventaron l'arte conceptual na década de 1960. Al cuestionar la práctica artística del modernismu, intentaron reintegrar al espectador en La creación del proyeutu d'arte. El so trabayu foi bien influyente nel campu más amplio, y la mayoría de los críticos daten l'empiezu de lo qu'agora se llama "arte contemporaneo" hasta esi momentu. » La coleición de Philippe Méaille #presentar nuna multiplicidá tan grande de medios (pintures, escultures, dibuxos, manuscritos, mecanografiado, instalaciones y videos) que Carles Guerra va dicir: «amás de vese afectáu pola actitú de los artistes, la Coleición Philippe Méaille vese afectada pola perspectiva arqueolóxica cola que s'axuntó. » 800 obres de la coleición de Philippe Méaille fueron emprestaes al llargu plazu nel MACBA ente 2010 y 2017. En 2014, el MACBA dedica una importante esposición retrospectiva a Art & Language , so la direición de Carles Guerra: Art & Language Incompletu: La coleición Philippe Méaille. Un alcuerdu cola Tate Modern de Londres autoriza la proyección d'una película coproducida por esta institución y la fundación Bloomberg pa ser exhibida dientro del Castiellu de Montsoreau-Muséu d'Arte Contemporaneo. Fundada en 1968, Art & Language, que toma'l so nome del periódicu homónimu Art-Language, ta formada por británicos, estauxunidenses y australianos. Les sos entrugues corroyentes sobro'l estatus del artista, la obra d'arte o inclusive la mesma institución facer ver como les figures más radicales na historia del arte de la segunda metá del sieglu XX. Esti coleutivu, nel orixe de lo qu'agora se llama arte conceptual, inda ta activu y anguaño ta representáu por Michael Baldwin y Mel Ramsden cola participación ocasional de Mayo Thompson.

Política de préstamos

[editar | editar la fonte]

El Castiellu de Montsoreau-Muséu d'Arte Contemporaneo sofita un programa activu de préstamos a otres instituciones a nivel llocal ya internacional.

2016: Art & Language - Kabakov [fr], El mundu non oxetivu, Art Basel, Suiza.

  • 2016: Art & Language - Kabakov, El mundu non oxetivu, Galería Sprovieri y Jill Silverman Van Coenegrachs, Londres, Reinu Xuníu.
  • 2016: Coleición MACBA 31, MACBA, Barcelona, ​​España.
  • 2016: Art & Language, Paintings I, 1966 - These Scenes 2016, #Galería Carolina Nitsch, Nueva York, EE. XX.
  • 2016: Art & Language, Made in Zurich, Galería Bernard Jordan y Jill Silverman van Coenegrachs, París, Zurich, Berlín.
  • 2017-2018: Soulèvements, Jeu de Paume, París, Barcelona, ​​Buenos Aires, Méxicu, Montreal.
  • 2017: La comédie du language, Galería Contemporánea, Chinon, Francia.
  • 2017: Arte ya idioma, Canguru, #Fundación Vincent van Gogh [fr], Arles Contemporain [fr], Arles, Francia.
  • 2017: Luther und die avant-garde, Wittemberg, Berlín, Kassel, Alemaña.
  • 2017: Arte ya idioma, Homeless Stuff, Galería Rob Tufnell [fr], Colonia, Alemaña.
  • 2017–2018: Art & Language, diez pósters: ilustración para Art-Language, CCCOD [fr], Tours, Francia.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]


Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]