Saltar al conteníu

Carlos Lleras Restrepo

De Wikipedia
Carlos Lleras Restrepo
22. Presidente de Colombia

7 agostu 1966 - 7 agostu 1970
Guillermo León Valencia - Misael Pastrana Borrero
Ministru de Facienda y Creitu Públicu

8 ochobre 1943 - 6 marzu 1944
Ministru de Facienda y Creitu Públicu

26 agostu 1941 - 7 agostu 1942
Ministru de Facienda y Creitu Públicu

7 agostu 1938 - 24 marzu 1941
23. Ministeriu de Facienda y Creitu Públicu

- Alfonso Araújo Gaviria
Vida
Nacimientu Bogotá12 d'abril de 1908[1]
Nacionalidá Bandera de Colombia Colombia
Muerte Bogotá27 de setiembre de 1994[1] (86 años)
Sepultura Jardines de Paz (es) Traducir
Familia
Padre Federico Lleras Acosta
Casáu con Cecilia de la Fuente de Lleras (es) Traducir
Fíos/es
Hermanos/es Isabel Lleras
Estudios
Estudios Universidá Nacional de Colombia
Llingües falaes castellanu[2]
Oficiu políticuabogáu
Premios
Creencies
Partíu políticu Partido Liberal Colombiano (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Carlos Alberto Lleras Restrepo (12 d'abril de 1908Bogotá – 27 de setiembre de 1994Bogotá) foi un abogáu y políticu colombianu, qu'ocupó'l cargu de Presidente de Colombia mientres el periodu 1966–1970 pol Partíu Lliberal. Ye'l güelu maternu del políticu Germán Vargas Lleras y de Valerie Calle Vargas.

Biografía y Estudios y homenaxes

[editar | editar la fonte]

Estudió nel Instituto San Bernardo de La Salle, onde se graduó como bachiller en Filosofía y Lletres. En 1930 llogró'l títulu en Derechu , Ciencies Polítiques y Sociales na Universidá Nacional de Colombia en Bogotá. Nel sector priváu, foi abogáu de múltiples empreses, nacionales y estranxeres, rector del colexu Ximnasiu Modernu en 1944, direutor de la Escuela d'Alministración d'Empreses y Economía de la mesma institución. Foi tamién xerente pa Colombia de Celanese. Foi presidente de la Xunta Directiva del Bancu Francés ya Italianu (güei Sudameris) del cual foi accionista, asesor de Renault mientres el so exiliu en Méxicu (1952-1954), fundador de los selmanarios "Política y Daqué más" (1961) xunto con Juan Lozano y Lozano y "Nueva Frontera" (1975). Tamién se destacar como árbitru en numberosos tribunales nacionales, en pleitos de derechu comercial. En 1980, la Universidá del Cauca confirió-y el títulu de Doctor Honoris Causa en Derechu y Ciencies Polítiques y Sociales. Foi homenaxáu pol Bancu de la República nel billete de $100.000 pesos qu'empezó a circular en 2017.

Presidencia de la República

[editar | editar la fonte]
Carlos Lleras cola so esposa xunto a Pat y Richard Nixon.
El presidente Carlos Lleras Restrepo (1966-1970) y el políticu alemán Heinrich Krone. Lleras foi importante impulsor del modelu ISI.[3]

Mientres el periodu del Frente Nacional, resultó escoyíu Presidente de la República pal periodu del 7 d'agostu de 1966 al 7 d'agostu de 1970. El so gobiernu, denomináu "del tresformamientu nacional", carauterizar pola estabilización y crecedera económica pola Reforma Constitucional de 1968, que, ente otros aspeutos, determinó la descentralización de gran parte de la xestión estatal n'entidaes especializaes como los Institutos Descentralizaos.

Arriendes de un fuerte impasse en 1967 col Fondu Monetariu Internacional, qu'aportunaba nuna devaluación masiva de la moneda colombiana como fórmula previa a un préstamu de balanza de pagos, Lleras implementó per primer vegada, como parte de la reforma incluyida nel Decretu Llei 444 de marzu de 1967, el sistema de micro devaluaciones programaes de la moneda, que tamién se conoció como de "devaluación gota a gota". Esti sistema esanició la especulación y corrupción acomuñada coles devaluaciones masives y la incertidume pal sector granible. La estabilidá llograda nel frente esternu, gracies a esa midida, dexó l'afitamientu de la crecedera económica mientres esi gobiernu y n'otros que-y asocedieron.

Mientres el so xestión creáronse los departamentos de Risaralda, Sucre y Cesar. Ye l'únicu Presidente de la República que foi sancionáu por una falta disciplinaria nel exerciciu del so cargu, cuando l'entós Procurador Xeneral de la Nación, el conservador Mario Aramburo Restrepo, lo amonestó por participación en política.

En 1970, tuvo d'encarar y detener l'intentu golpista de los siguidores del xeneral Gustavo Rojas Pinilla (siguidores que conformaríen darréu'l grupu insurxente M-19), quien perdería les eleiciones frente a Misael Pastrana Borrero por un presuntu fraude eleutoral. El Presidente Lleras declaró'l toque de queda y l'estáu de sitiu calteniendo l'orde, pero quedó nel ambiente dúldalo sobre lo realmente asocedío nesa xornada eleutoral.

Ministros

[editar | editar la fonte]
Ministeriu Nome Partíu Periodu
Ministru de Gobiernu Misael Pastrana Borrero Partíu Conservador Colombianu 1966-1968
Carlos Augusto Noriega Partíu Conservador Colombianu 1968-1969
Douglas Botero Boshell Partíu Lliberal Colombianu 1969-1970
Ministru de Facienda y Creitu Públicu Abdón Espinosa Valderrama Partíu Lliberal Colombianu 1966-1970
Ministeriu de Rellaciones Esteriores Germán Zea Hernández Partíu Lliberal Colombianu 1966-1968
Alfonso López Michelsen Partíu Lliberal Colombianu 1968-1970
Ministru de Guerra Gabriel Rebeiz Pizarro 1966-1968
Gerardo Ayerbe Chaux 1968-1970
Ministru d'Agricultura Armando Samper Gnecco Partíu Lliberal Colombianu 1966-1967
Enrique Blair Fabris Partíu Lliberal Colombianu 1967-1968
Enrique Peñalosa Camargo Partíu Lliberal Colombianu 1968-1969
Armando Samper Gnecco Partíu Lliberal Colombianu 1969-1970
Ministros d'Industria y Trabayu Carlos Augusto Noriega Partíu Conservador Colombianu 1966-1968
John Agudelo Ríos Partíu Conservador Colombianu 1968-1970
Ministru de Mines y Petroleos Carlos Augusto Arrieta Partíu Lliberal Colombianu 1966-1970
Ministru d'Educación Gabriel Betancourt Mejía Partíu Conservador Colombianu 1966-1978
Octavio Arizmendi Posada Partíu Conservador Colombianu 1968-1970
Ministru d'Obres Públiques Bernardo Garcés Córdoba Partíu Conservador Colombianu 1934-1938
Ministru de Comunicaciones Douglas Botero Boshell Partíu Lliberal Colombianu 1966-1969
Manuel Carvajal Sinisterra Partíu Lliberal Colombianu 1969
Antonio Díaz Partíu Lliberal Colombianu 1969-1970
Ministru de Xusticia Hernán Salamanca Partíu Lliberal Colombianu 1966-1967
Dario Echandía Partíu Lliberal Colombianu 1967-1968
Fernando Hinestrosa Forero Partíu Lliberal Colombianu 1968-1970
Ministru de Salú Pública Antonio Ordoñez Plaja Partíu Conservador Colombianu 1966-1970
Ministru de Fomentu Antonio Álvarez Restrepo Partíu Conservador Colombianu 1966-1968
Hernando Gómez Otálora Partíu Lliberal Colombianu 1968-1970

Vida dempués de la presidencia

[editar | editar la fonte]

Intentó llograr el sofitu del Partíu Lliberal pa postulase como candidatu a la Presidencia mientres el periodu 1974-1978, pero un error estratéxicu de lo so parte en 1973, al obligar a una votación prematura del partíu, dexó'l campu llibre al so contendor, Alfonso López Michelsen.

En 1978 intentó nuevamente la nominación presidencial del so partíu col lema "El Presidente pa una dómina difícil", que cuntó con sofitu de los grandes productores agrícoles, la banca y de los medios escritos El Tiempo y El Espectador. Los sos rivales fueron Julio César Turbay Ayala, llamáu "El candidatu de les mayoríes lliberales", quien yera sofitáu pola televisión, la clase media emerxente y los cafeteros, y tamién Carlos Holmes Trujillo, moteyáu "caudiellu del Valle". Por cuenta de que había trés precandidatos, el Partíu Lliberal realizó'l "Consensu de San Carlos", consistente n'adelantrar les eleiciones parllamentaries y, según quien trunfara nelles, nomar al candidatu presidencial. La estructura partidaria inclinó la balanza por Turbay, que finalmente ganó la nominación y les eleiciones.

Dempués d'esta derrota, dedicó los sos esfuercios tanto al llabor editorial, especialmente del selmanariu "Nueva Frontera", y a documentar les sos memories, según a delles causes de tipu social. Esta actividá siguir hasta la so muerte, en 1994.[4]

El nuevu billete de 100 mil peso, puestu en circulación pol bancu de la república dende 2016 rínde-y homenaxe.[5]

Casóse cola española Cecilia de la Fuente Cortés y tuvo cuatro fíos: Clemencia, casada con Germán Vargas Espinosa y madre del ex vicepresidente de la república Germán Vargas Lleras; Carlos, abogáu, constituyente, periodista y ex Embaxador de Colombia nos Estaos Xuníos, casáu con Clemencia Figueróa Serrano; María Inés, casada con Guillermo Mejía; y Fernando, economista, escritor y músicu, casáu cola sopranu venezolana Margot Pares-Reyna. Per otru llau, Carlos Lleras Restrepo yera primu segundu d'Alberto Lleras Camargo.


Predecesor:
Alberto Lleras Camargo (1958)
Candidatu del Partíu Lliberal a la Presidencia de Colombia
1966
Socesor:
Alfonso López Michelsen (1974)
Predecesor:
Guillermo León Valencia
Presidente de Colombia

7 d'agostu de 1966 - 7 d'agostu de 1970
Socesor:
Misael Pastrana Borrero

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  2. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. Pascual Amézquita Zárate , Revista de Globalización, Competitividá y Gobernabilidad. «La política de Industrialización por Sustitución d'Importaciones: El contestu Colombianu». Archiváu dende l'orixinal, el 27 de xunu de 2011. Consultáu'l 19 de xunu de 2012.
  4. Nullvalue (29 de setiembre de 1994). Reacciones Muerte de Carlos Lleras. eltiempo.com. http://www.eltiempo.com/archivo/documento/MAM-217063. Consultáu'l 13 de xineru de 2014. 
  5. «Lo que tien de saber sobre'l nuevu billete de $ 100.000, que circula dende'l próximu xueves» (28 de marzu de 2016). Consultáu'l 16 de setiembre de 2016.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]