Canaries Libre

Canaries Llibre foi un movimientu nacionalista canariu d'izquierda creáu en Canaries (España) hacia l'añu 1959 y nél integraráse'l grupu anticlerical denomináu Ilesia Cubana y conocíos comunistes como Fernando Sagaseta, Carlos Suárez, Armando Lleón o Andrés Alvarado, toos ellos darréu miembros del PCE; tamién van intervenir na so formación sectores yá venceyaos al Partíu Comunista d'España, ente ellos Agustín Millares Sall.

Esiste una serie de fechos qu'influyeron nel surdimientu d'esti grupu:

La crisis del modelu agrícola col surdimientu d'un modelu económicu que va xirar en redol al turismu y l'éxodu del campu escontra'l trabayu na construcción o na hostelería y servicios. Apaición de barrios marxinales y chabolismo.
La persistencia del fenómenu del "caciquismu".
La falta de llibertaes mientres la dictadura franquista.
La execución de Juán García Suárez "La Corredera" en 1959.
La Revolución cubana.
El surdimientu d'ETA nel País Vascu.
L'entamu de los procesos de descolonización nel continente africanu.

Magar la orientación política de Canaries Llibre nun ta totalmente definida, y dientro del mesmu topábense diversos enclinos, yera un movimientu independentista de calter socialista. Dientro de Canaries Llibre tamién se repara una clara diferenciación ente los estibadores de la Isleta, y el sector que s'integraría darréu nel PCE. En determináu momentu va llegar a plantegase la fusión de Canaries Llibre col Partíu Comunista en Canaries si ésti rompía col Comité Central del PCE, formando un partíu comunista canariu independiente del español, pero ello ye refugáu polos principales dirixentes del partíu.

Canaries Llibre ye un grupu que va tener escasa incidencia, y apenes se va entamar fora de la islla de Gran Canaria (si salvamos dalgún pequeñu grupu que se coordina en Tenerife nel que destaca l'abogáu llaboralista Antonio Cubillo); sicasí la so importancia anicia en que ye l'orixe de grupos posteriores que sí van tener una incidencia mayor nel Archipiélagu Canariu.

L'acción de Canaries Llibre va consistir principalmente nel espardimientu de pasquinos y panfletos, y la realización de pintaes. Tamién van crear y van espublizar el 7 de setiembre de 1961, la bandera canaria, blanca, azul y mariella, surdida pola superposición de los colores de les banderes de les dos provincies. Con posterioridá, el MPAIAC va añader a esta bandera siete estrelles verdes (que magar darréu va ser adoptada por otres fuercies polítiques de distintos enclinos, nun primer momentu la bandera de los siete estrelles verdes va representar les reivindicaciones del independentismu). La bandera actual de la Comunidá Autónoma de Canaries ye la creada pol Movimientu Canaries Llibre, ensin les estrelles verdes, con un tonu d'azul más escuro, y col agregu del escudu autonómicu.

La falta de sofitu popular, la falta d'una esperiencia organizativa y una serie d'errores van conducir a la cayida del Movimientu Canaries Llibre. En 1962, na viéspora d'un partíu de fútbol, van realizase una serie de pintaes nel Estadiu Insular de Les Palmes de Gran Canaria, tres les cualos tol grupu, sacante los nucleos obreros de la Isleta, ye deteníu. Tres el so encarcelamientu, la mayoría de los integrantes de Canaries Llibre va integrar nel PCE. En Tenerife, El grupu formáu en redol a Antonio Cubillo va ser el que dempués d'orixe al MPAIAC.

Referencies[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

El Guanche.net - Puxanza y cayente del MPAIAC
Oríxenes de Canaries Llibre - Canaries Llibre: los oríxenes del nacionalismu canariu nel interior de les islles (1960-1965)

Bibliografía[editar | editar la fonte]

García-Lázaro, N.; López Trujillo, Z. (2013). “Canaries Llibre: los oríxenes del nacionalismu canariu nel interior de les islles (1960-1965)”. Cuadiernos d'Historia Contemporá- nea, 35, 219–242.
MILLARES CANTERU, SERGIO: "Fernando Sagaseta. La vida d'un lluchador irremediable". Centru de la Cultura Popular Canaria - Editorial Prensa Canaria. Les Palmes de Gran Canaria. 1994.
VV.AA.: "Archipiélagu Rebalbu". Brega - Partíu Comunista del Pueblu Canariu. Canaries. 2000.