Wolf 359

De Wikipedia
(Redirixío dende CN Leonis)
Ficha d'oxetu celesteWolf 359
Nana colorada[1], Estrella acandilante[2] y estrella con movimiento propio alto (es) Traducir[3]
Epónimu Max Wolf (es) Traducir[4]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 164,12050362595 °[5]
Declinación (δ) 7,0147231348017 °[5]
Distancia a la Tierra 2,4086 pc
Magnitú aparente (V) 13,507 (banda V)
Magnitú absoluta 16,614[7]
Constelación Lleo
Velocidá de rotación 4,89 km/s[3]
Velocidá radial 19,57 km/s[8]
Parallax 415,1794 mas[5]
Carauterístiques físiques
Radiu 0,144 Radius solars [9]
Masa 0,11 M☉[9]
Gravedá superficial 178 200 cm/s²[10]
Tipu espectral dM6[11]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 10h 56m 28.921s, 7° 0 53.003

Wolf 359 (GJ 406)[12] ye'l nome pol que se conoz a la cuarta estrella más cercana al nuesu Sol dempués del sistema estelar Alfa Centauri, la estrella de Barnard y el sistema Luhman 16. Ta asitiada a tan solo 7,8 años lluz (2,4 pársecs) na constelación de Lleo cerca de la eclíptica, al sur de Chertan (θ Leonis). De magnitú aparente +13,54,[12] resulta totalmente invisible al güeyu humanu ensin ayuda óptica. Afayóse fotográficamente en 1918 pol astrónomu alemán Max Wolf. Foi la primer estrella distinta del Sol na cual reparóse l'espectru del so corona dende un telescopiu terrestre.[13]

Carauterístiques físiques[editar | editar la fonte]

Wolf 359 ye una nana colorada de tipu M5.5V[14] o M6.0V[15] con una temperatura superficial de 2800 ± 100 K.[16] La so masa asitiar ente 0,07 y 0,1 mases solares[16] y la so lluminosidá ye del orde de 2/100.000 de la del nuesu Sol. Al tener un diámetru equivalente al 13% del diámetru solar,[17] si tuviera asitiada nel centru del Sistema Solar precisaríase un telescopiu pa ver la so forma redonda dende la Tierra.[18] La so velocidá de rotación proyeutada ye igual o inferior a 3 km/s,[19] completando una vuelta sobre sigo mesma en menos de 1,9 díes.[17] Modelos d'evolución estelar suxuren que ye una estrella relativamente nueva con una edá nel rangu de 100 - 350 millones d'años;[16] sicasí, utilizando criterios cinématicos, Wolf 359 foi tamién clasificada como una estrella de discu vieya o d'edá media.[20]

Wolf 359 ye una estrella acandilante que dacuando aumenta'l so rellumu de forma drástica, polo que recibe la denominación, tocantes a estrella variable, de CN Leonis. Sicasí, los fogarales nesta estrella nun son tan frecuentes nin tan violentes como en Proxima Centauri, UV Ceti o Kruger 60 B.[18] El valor mediu del so campu magnéticu (Bf) ye 2,2 kG, alvirtiéndose que varia de forma notable en nueches socesives y que probablemente tamién lo fai n'escales de tiempu menores.[21] Mientres una gran erupción reparada en 2006, la emisión de rayos X entepasó'l valor normal nun factor ≈100, ente que la temperatura y densidá aumentaron en más d'un orde de magnitú en comparanza a la corona quiescente. El plasma del fogaral, que se piensa que consiste sobremanera de material evaporado de la cromosfera o fotosfera, tenía un conteníu de fierro dos veces mayor que l'habitual. A pesar de la so amplitú, el fogaral foi de curtia duración, en total menos de 25 minutos.[22]

Observaciones llevaes cabu col Telescopiu Espacial Hubble nun atoparon compañeres estelares nin nanes marrones en redol a Wolf 359. Sicasí, esto nun refuga la esistencia d'oxetos menores que tean debaxo de la llende de detección del telescopiu, como pudiera ser un planeta nuna órbita cercana.[23] Les estrelles que tien más próximes son Ross 128, a 3,79 años lluz, Lalande 21185, a 4,1 años lluz, y el sistema estelar Wolf 424 a 7,3 años lluz. El Sol ye la sesta estrella más cercana a Wolf 359.[18]

Cultura popular[editar | editar la fonte]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. URL de la referencia: http://www.solstation.com/stars/wolf359.htm.
  2. C. Liefke (5 marzu 2007). «Rapid magnetic flux variability on the flare star CN Leonis» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2):  páxs. 13–16. doi:10.1051/0004-6361:20077095. 
  3. 3,0 3,1 Afirmao en: SIMBAD.
  4. Max Wolf (1917). «Eigenbewegungssterne». Astronomische Nachrichten (20):  páxs. 345-350. doi:10.1002/ASNA.19172042002. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  6. «UBVRI photometric standard stars in the magnitude range 11.5-16.0 around the celestial equator» (n'inglés). The Astronomical Journal:  páxs. 340–371. xunetu 1992. doi:10.1086/116242. 
  7. «The Mass-Activity Relationships in M and K Dwarfs. I. Stellar Parameters of Our Sample of M and K Dwarfs». The Astronomical Journal (2):  páxs. 17. agostu 2019. doi:10.3847/1538-3881/AB23FE. 
  8. Claire Moutou (abril 2018). «SPIRou Input Catalogue: global properties of 440 M dwarfs observed with ESPaDOnS at CFHT» (n'inglés). Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (2):  páxs. 1960–1986. doi:10.1093/MNRAS/STX3246. 
  9. 9,0 9,1 J. Sebastian Pineda (setiembre 2021). «The M-dwarf Ultraviolet Spectroscopic Sample. I. Determining Stellar Parameters for Field Stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal (1). doi:10.3847/1538-4357/AC0AEA. 
  10. Jason Wright (xunetu 2021). «The California Legacy Survey. I. A Catalog of 178 Planets from Precision Radial Velocity Monitoring of 719 Nearby Stars over Three Decades» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series (1):  páxs. 8. doi:10.3847/1538-4365/ABE23C. 
  11. «Radii of 88 M Subdwarfs and Updated Radius Relations for Low-metallicity M-dwarf Stars» (n'inglés). The Astronomical Journal (2). febreru 2019. doi:10.3847/1538-3881/AAE982. 
  12. 12,0 12,1 V* CN Lleo -- Flare Star (SIMBAD)
  13. Schmitt, J. H. M. M. ; Wichmann, R. (2001). «Ground-based observation of emission lines from the corona of a red-dwarf star». Nature 412 (2):  páxs. 508-510. http://www.nature.com/nature/journal/v412/n6846/abs/412508a0.html. Consultáu'l 18 de xunetu de 2007. 
  14. Reid, I. Neill; Hawley, Suzanne L.; Gizis, John Y. (1995). «The Palombar/MSU Nearby-Star Spectroscopic Survey. I. The Northern M Dwarfs -Bandstrengths and Kinematics». The Astronomical Journal 110. p. 1838. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?1995AJ....110.1838R&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  15. The One Hundred Nearest Star Systems (RECONS)
  16. 16,0 16,1 16,2 Pavlenko, Yá. V.; Jones, H. R. A.; Lyubchik, Yu.; Tennyson, J.; Pinfield, D. J. (2006). «Spectral energy distribution for GJ406». Astronomy and Astrophysics 447 (2). páxs. 709-717. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2006A%26A...447..709P&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  17. 17,0 17,1 Reiners, A.; Basri, G.; Browning, M. (2009). «Evidence for Magnetic Flux Saturation in Rapidly Rotating M Stars». The Astrophysical Journal 692 (1). páxs. 538-545. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2009ApJ...692..538R&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  18. 18,0 18,1 18,2 Wolf 359. Solstation
  19. Jenkins, J. S.; Ramsey, L. W.; Jones, H. R. A.; Pavlenko, Y.; Gallardo, J.; Barnes, J. R.; Pinfield, D. J. (2009). «Rotational Velocities for M Dwarfs». The Astrophysical Journal 704 (2). páxs. 975-988. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2009ApJ...704..975J&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  20. Mohanty, Subhanjoy; Basri, Gibor (2003). «Rotation and Activity in Mid-M to L Field Dwarfs». The Astrophysical Journal 583 (1). páxs. 451-472. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2003ApJ...583..451M&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  21. Reiners, A.; Schmitt, J. H. M. M.; Liefke, C. (2007). «Rapid magnetic flux variability on the flare star CN Leonis». Astronomy and Astrophysics 446 (2). L13-L16. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2007A%26A...466L..13R&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  22. Liefke, C.; Fuhrmeister, B.; Schmitt, J. H. M. M. (2007). «Multiwavelength observations of a giant flare on CN Leonis. III. Envernada evolution of coronal properties». Astronomy and Astrophysics 514. id. A94. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2010A%26A...514A..94L&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  23. Schroeder, Daniel J.; Golimowski, David A.; Brukardt, Ryan A.; Burrows, Christopher J.; Caldwell, John J.; Fastie, William G.; Ford, Holland C.; Hesman, Brigette; Kletskin, Ilona; Krist, John Y.; Royle, Patricia; Zubrowski, Richard. A. (2000). «A Search for Faint Companions to Nearby Stars Using the Wide Field Planetary Camera 2». The Astronomical Journal 119 (2):  páxs. 906-922. http://adsabs.harvard.edu/abs/2000AJ....119..906S. Consultáu'l 18 de xunetu de 2007. 

Coordenaes: Sky map 10h 56m 28.921s, 7° 0 53.003