Cúmulu abiertu M37
Apariencia
Cúmulu abiertu M37 | |
---|---|
Cúmulu abiertu[1] | |
Parte de | Camín de Santiago |
Descubridor | Giovanni Battista Odierna (es) [2] |
Data de descubrimientu | 1654[2] |
Datos d'observación | |
Ascensión reuta (α) | 88,075 °[3] |
Declinación (δ) | 32,5533 °[3] |
Distancia a la Tierra | 1383 pc |
Magnitú aparente (V) | 5,6 (banda V) |
Constelación | Auriga[5] |
Velocidá radial | 7,7 km/s[6] |
Radiu | 22,5 ly |
Catálogos astronómicos | |
New General Catalogue | 2099 |
Otros nomes | |
Ver llista
| |
Coordenaes: 5h 52m 18s, 32° 33′ 11.88″
Messier 37 (tamién conocíu como M37 o NGC 2099) ye'l cúmulu abiertu más ricu na constelación Auriga. Foi afayáu por Giovanni Batista Hodierna enantes de 1654.
Con un telescopiu d'aficionáu pueden identificase unes 150 estrelles nel so senu con una edá en redol a los 300 millones d'años (550 según los trabayos más recién publicaos en 2010).
La so distancia envalórase ente los 3600 y 4700 años lluz, con un diámetru real d'ente 20 y 25 años lluz.
Contién delles estrelles de tipu Delta Scuti, dos binaries eclipsantes (de periodu non determináu) y xigantes coloraes. Hasta la fecha (2017) nun s'afayaron planetes estrasolares nel cúmulu.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: SIMBAD.
- ↑ 2,0 2,1 «Messier 37». Consultáu'l 4 ochobre 2017.
- ↑ 3,0 3,1 «The orbits of open clusters in the Galaxy» (n'inglés). Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (4): páxs. 2146–2164. 11 payares 2009. doi: .
- ↑ Ralf-Dieter Scholz (18 xunetu 2005). «Astrophysical parameters of Galactic open clusters» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (3): páxs. 1163–1173. doi: .
- ↑ Afirmao en: VizieR. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ Andrea Kunder (abril 2017). «A RAVE investigation on Galactic open clusters» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics: páxs. 106–106. doi: .