Bocáu de chorizu

Bocáu de chorizu
Nome	Bocáu de chorizu
Detalles
Materiales usaos	Chorizu ; brötchen
Más información
	[editar datos en Wikidata]

El bocáu de chorizu o bocadillu de chorizu ye un tipu de bocáu que nel interior tien distintos tipos de cortes de chorizu, por regla xeneral en forma de tayaes.Jiménez Lozano, José; Mañanas, Tomás; Álvarez Oblanca, Wenscelao; et al (1987). Libro de la gastronomía de Castilla y León, 2ª, Valladolid: Junta de Castilla y León, Consejería de Educación y Cultura. ISBN 9788450541083. Pue sirvise con distintes variedaes de chorizu. Dacuando ye un bocáu que se sirve caliente o tostáu, pero pue sirvise fríu (nesti casu con chorizu curao). Ye un alimentu que combina dos ingredientes de baxu costu: pan y chorizu. Según dellos estudios ye'l bocáu preferíu d'aproximao un 3% de los españoles.^[1] La cenciellez d'ellaboración fai que s'estendiera por dellos países onde'l pan y el chorizu formen parte de la gastronomía típica del país.

Carauterístiques[editar | editar la fonte]

Les preparaciones de bocáu de chorizu esistentes pasen por variaciones nel tipu de pan emplegáu, según del tipu del chorizu. D'esta forma tiense que:

Cuando'l tipu de gatafu emplegáu ye frescu, suel untase o bien cocinase primeramente, yá seya na plancha, rustíu nel sartén, a la parrilla, cocíu, etcétera, dempués de lo que introduzse nel pan, enteru o cortáu llonxitudinalmente. Si ye curáu córtase'n raxes d'un milímetru o dos de grosez.
Sobre'l pan emplegáu pa la so realización ye xeneralizáu l'usu de pan francés en diverses variantes. Ye frecuente atopar cruasanes y brioches (medianueches). El tamañu del bocáu suel bazcuyar ente los diez y hasta los cuarenta centímetros de llargor. En llocalidaes como Villarcayo de Merindad de Castilla la Vieja ellabórense con pan en forma de rosca.^[2]

Na gastronomía d'España esisten delles variantes del bocáu de chorizu. Suelen emplegase variedaes como'l chorizu de Cantimpalos, Villarcayo, Pamplona o cular.^[3] Una de les variantes más populares n'Asturies ye'l Bollu preñáu, que consiste nun pan ellaboráu con un chorizu nel interior de la so masa. En delles zones del País Vascu y Navarra tamién suelen tomase bocaos de chistorra y chorizu de Pamplona, ente qu'en dellos llugares de Castiella hai el vezu d'ellaborar bocaos de morcón ibéricu. El pan emplegáu puede dir dende una simple chapata a una baguette o inclusive un cruasán. Suelse sirvir como merienda de neños (suel untase en delles ocasiones con mantega), anque ye frecuente velo en chigres y puestos al campu nes xuntes públiques.

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Bollu preñáu

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ «El bocadillo de jamón con tomate, el preferido de los españoles cuando van a la playa». Pan cada día. Consultáu'l 13 de xineru de 2011.
↑ Jiménez Lozano, José; Mañanas, Tomás; Álvarez Oblanca, Wenscelao; et al (1987). Libro de la gastronomía de Castilla y León, 2ª, Valladolid: Junta de Castilla y León, Consejería de Educación y Cultura. ISBN 9788450541083.
↑ Luján, Néstor (1994). Como piñones mondados: cuento de cuentos de gastronomía. Barcelona: Folio, páx. 123. ISBN 9788475837017.

[1] «El bocadillo de jamón con tomate, el preferido de los españoles cuando van a la playa». Pan cada día. Consultáu'l 13 de xineru de 2011.

[CyL-2] Jiménez Lozano, José; Mañanas, Tomás; Álvarez Oblanca, Wenscelao; et al (1987). Libro de la gastronomía de Castilla y León, 2ª, Valladolid: Junta de Castilla y León, Consejería de Educación y Cultura. ISBN 9788450541083.

[Nes-3] Luján, Néstor (1994). Como piñones mondados: cuento de cuentos de gastronomía. Barcelona: Folio, páx. 123. ISBN 9788475837017.

[1]

[2]

[3]