Blanca Álvarez González
Blanca Álvarez González | |
|---|---|
.jpg) | |
| Vida | |
| Nacimientu | Cartavio, 8 de setiembre de 1957 |
| Nacionalidá |
 España |
| Muerte | Uviéu, 14 de febreru de 2021 (63 años) |
| Estudios | |
| Llingües falaes | castellanu[1] |
| Oficiu | escritora, poeta, periodista |
| Premios | |
| Xéneru artísticu | poesía |
 | |
Blanca Álvarez González (8 de setiembre de 1957, Cartavio – 14 de febreru de 2021, Uviéu) foi una periodista, escritora y poeta asturiana. Ente la so obra hai poesía, novela y ensayu amás de lliteratura infantil y xuvenil. [2] [3][4] [5]
Biografía[editar | editar la fonte]
Cursó estudios de Bachilleratu nel Institutu Padre Feijoo de Xixón y realizó dellos cursos de Derechu y Filoloxía Románica na Universidá d'Uviéu.
Mientres años foi conocida como poeta por ganar el "Premiu Internacional de Poesía Cálamo". Darréu empecipió collaboraciones periodístiques que compaxina col so llabor lliterariu.[6] Tamién collaboró nel diariu As como cronista deportiva.
Les sos primeres publicaciones diben dirixíes al públicu adultu: La agonía de los deseos,[7]Las niñas no hacen ruido cuando mueren, o Sarajevo-Berlín, billete de ida, en 1999 publicó El escritor asesino. Primero publicó noveles, ensayos y reportaxes. Darréu empezó a escribir hestories pa los más pequeños.
Con Milú, un perro en desgracia, entró nel White Ravens 2001. En 2002 con Caracoles, pendientes y mariposas, consiguió'l XIII Premiu de Lliteratura Infantil .
En 2003 llogró'l Premiu de la Crítica d'Asturies por El puente de los cerezos, llibru que foi escoyíu al añu siguiente poles Biblioteques Nacionales de Venezuela como'l meyor llibru editáu en castellán. Eses mesmes Biblioteques escoyeron en 2007, colos mesmos criterios, otru llibru de l'autora, Palabras de pan.
En 2005 llogró'l Premiu Destín Infantil Apel·les Mestres 2005 con Witika, hija de los leones. Darréu El collar de penas. en Pearson, Búscame en África. y Una tropa de hermanos, en Planeta Oxford, Las costuras del guante, n'Anaya, El curso en que me enamoré de ti y en 2008 Periodistas, búlgaros y rubias, una novela de lliteratura xuvenil, que trata sobre la desapaición d'un conocíu futbolista, na qu'hai una estraña influyencia de la mafia búlgara.
En 2009 escribió'l so nuevu llibru tituláu Ópalo. En 2010 publicó, El Club de los asesinos limpios, llectura encamentada para: 2ᵘ Ciclu d'Enseñanza Secundaria Obligatoria.[8] En 2011 publicó La verdadera historia de los cuentos populares, un ensayu qu'analiza'l sentíu de los cuentos populares nel momentu en que fueron creaos y cómo los sos argumentos pueden treslladase a l'actualidá.
En 2014 publica Todos los héroes han muerto, Trata la tema de la busca, empecipiada pol intentu, el deséu de da-y al güelu la tranquilidá perdida.
En 2015 publicó la novela Las herejes, que foi presentada n'Uviéu en payares del mesmu añu pola filósofa Amelia Valcárcel.[9] y El Capitán Han ISBN 978-958-724-350-5 d'Editorial Libros&Libros, Bogotá, Colombia.[10]
En 2016 sigue con dos nueves noveles, El Palmeral de Lilith y Yo te cuido, Elena.
En 2017, Los gatos se enamoran en carnaval coleición "Luz del Mundo" Ecuador, ISBN 978-15-659-2457-6, .Babalumba, Coleición "Lluz del Mundu" Ecuador. Rebelde sin casa, editáu en Méxicu, ISBN 978-60-724-0685-8, y Kaos, editáu en Colombia. "Fiebre de Guerrero", (Colombia) pendiente d'ISBN.
Foi autora de más d'ochenta obres, que tomen novela, poesía, ensayu, reportaxe y lliteratura infantil y xuvenil.
Morrió'l 14 de febreru de 2021 n'Uviéu.[11]
Premios y reconocencies[editar | editar la fonte]
- Premiu Internacional de Poesía, Premios Cálamo.
- White Ravens 2001 con "Milú, un perro en desgracia".
- 2002, XIII Premiu Ala Delta por Caracoles, pendientes y mariposas".[12]
- 2004, Biblioteques Nacionales de Venezuela escueye al so llibru "El puente de los cerezos", como'l meyor llibru editáu en castellán.
- 2004, Premiu de la Crítica d'Asturies.
- 2005, Premiu Destín Infantil Apel·les Mestres 2005.
- 2007, Finalista nel premiu Lazarillo con El maleficio de la espina Ed. Destín.
- 2007, "Palabras de pan" ye escoyíu poles Biblioteques Nacionales de Venezuela, de nuevu, como'l meyor títulu editáu en castellán.
- 2012, Premiu Anaya de Lliteratura Infantil y Xuvenil, pola so novela infantil "Aún te quedan ratones por cazar".[13]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: mzk2017953539. Data de consulta: 1r marzu 2022.
- ↑ «Blanca Álvarez González». Consultáu'l 16 de xunu de 2016. Collaboradora del diariu La Nueva España,
- ↑ [1] Enciclopedia d'Uviéu
- ↑ ««Las editoriales solo quieren publicar novela romántica, machista y violenta»» (castellanu). Consultáu'l 16 de xunu de 2016.
- ↑ [2] Blanca Álvarez González - por Editorial Planeta.
- ↑ «Blanca Álvarez González». Consultáu'l 16 de xunu de 2016.
- ↑ [3] "La agonía de los deseos", ISBN 8479061499, Llibrería de la Universidá de Toronto
- ↑ Llectura encamentada para el 2ᵘ Ciclu d'Enseñanza Secundaria Obligatoria
- ↑ «Blanca Álvarez publica "la primera novela negra feminista de Europa"» (castellán) (5 de payares de 2015). Consultáu'l 23 de febreru de 2016.
- ↑ [4] Delles obres de Blanca Alvarez hasta 2015.
- ↑ M. F. Antuña (14 de febreru de 2021). «Muere la escritora Blanca Álvarez» (castellán). Consultáu'l 23 de ferberu de 2020.
- ↑ «Edelvives - Llibros Premiaos Ala Delta». Archiváu dende l'orixinal, el 9 de mayu de 2016. Consultáu'l 16 de xunu de 2016.
- ↑ [5] Premiu Anaya de Lliteratura infantil.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Blanca Álvarez González 
.
Datos: Q5729872- Multimedia: Blanca Álvarez
