Beatriz de Día
Beatriz de Día | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Montélimar, circa 1140 |
| Llingua materna |
occitano antiguo (es)  |
| Muerte | Provenza, 1212 (71/72 años) |
| Estudios | |
| Llingües falaes |
occitano antiguo (es) [1] |
| Oficiu |
trobairitz (es) , poeta, escritora, compositora |
| Movimientu |
poesia trovadoresca (es) |
 | |
Beatriz de Día o Condesa de Día (circa 1140, Montélimar – circa 1212, Provenza) foi la más famosa del pequeñu grupu de trobairitz (trovadores) que componíen música secular nos sieglos XII y XIII.[2][3] Foi fía del Conde Isoardo II de Dia, ciudá asitiada nel departamentu de Drôme.
Vida[editar | editar la fonte]
Conózsela namás como la Comtessa de Dia ("Condesa de Día") nos documentos contemporáneos, pero sábese con certidume que'l so nome yera Beatriz y ye probable que fore fía del Conde Isoardo II de Día (un pueblu asitiáu al nordeste de Montélimar nel sur de Francia). Acordies cola so vida, taba casada con Guillem o Guilhem de Poitiers, Conde de Vienne pero taba namorada del trovador Raimbaut d'Orange (1146-1173), al que-y dedicó dalgunes de les sos obres.[4]
Obra[editar | editar la fonte]
Los poemes de Beatriz yeren acompañaos davezu pola música d'una flauta. Cinco de les sos composiciones sobrevivieron.[5]
El so cantar n'occitanu A chantar m'er de so qu'eu non volria ye la única pieza trovadoresca d'autoría femenina de la que la so música sobrevive intacta.[6] La música d'A chantar atópase namái nel -y manuscript di roi, una coleición de cantares copiaos alredor de 1270 pa Carlos d'Anjou, l'hermanu de Lluis IX.[7]
- Ab joi et ab nuevu m'apais
- A chantar m'er de so qu'ieu non volria
- Estât ai en greu cossirier
- Fin ioi me don'alegranssa
"A chantar m'er de so qu'eu non volria"[editar | editar la fonte]
Esta ye la trescripción moderna del cantar calteniendo'l testu na llingua provenzal (Langue d'Oc).
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «catálogo general de la Biblioteca Nacional de Francia» (francés). Biblioteca Nacional de Francia. Consultáu'l 2 xunetu 2023.
- ↑ Sackler Center for Feminist Art, The Dinner Party database . Brooklyn Museum
- ↑ Schulman. The Rise of the Medieval World 500-1300.
- ↑ Bruckner, Matilda Tomaryn. (1995). Songs of the Women Troubadours.
- ↑ Troubadour Music at the Music Encyclopedia.
- ↑ Elizabeth Aubrey. "Comtessa de Dia", Grove Music Online.
- ↑ Pendle, Karin. Women and Music: A History.