Barniz (cerámica)

Por definición xeneral, llámase barniz a la sustancia líquido y trasparente, de composición resinosa, usada pa cubrir superficies con una película brillosa y proteutora. Más en concretu, n'alfarería y cerámica, llámase barniz a la suspensión coloidal que s'aplica, xeneralmente n'estáu crudu, na superficie de les pieces n'ellaboración, y qu'una vegada cocíes dará-yos un rellumu carauterísticu y va sirvilos de impermeabilizante.

Na producción cerámica ye importante estremar l'antiguu barniz non vítreu, carauterísticu de la fábrica clásica griega, la terra sigillata romana y otres cerámiques itáliques, del barniz vítreu común a les distintes téuniques emplegaes nes pieces vidraes puramente felicidaes.

Esferes de terracota con barniz y con óxidu; obra de Lucio Fontana en 1957, nel Muséu Internacional de Cerámica de Faenza.

Barniz antiguu clásicu (non vítreu)

Distintos especialistes coinciden en que'l barniz antiguu, usáu nes cerámiques griegues ya itáliques de figures negres, figures coloraes y obra con barniz negru, según na terra sigillata romana, consiguiase a partir de magres desfloculadas, a les que ye probable que se añadieren aglutinantes orgánicos. La carauterística diferenciadora del barniz clásicu col vedrío finca en qu'aquel non vitrifica mientres la cochura por escarecer de componentes xilizos.

Barniz estannífero

Llamáu asina por ser la so base l'estañu fundíu con plomu, a los que se #añader sal, arena y agua. Utilizase tres la primera cocción, bañando (por inmersión o arramáu) les pieces, que depués, tres la segunda cochura, presentense con un esmalte blancu carauterísticu (blancu estannífero).

Barniz luciente

Esta téunica ornamental bien usada en Roma y paralela a la del barniz negru, consiguíase bañando les pieces con un barniz antiguu ricu n'óxidos metálicos (Fe O), que producíen efeutos iridiscentes tres la cochura.

Barniz negru

Platu áticu de barniz negru. Necrópolis de La Albufereta (Alicante). Segundu cuartu del sieglu IV e.C. Muséu Arqueolóxicu d'Alicante (España).

El barniz negru forma parte del conxuntu de barnices antiguos; llográbase a base de magres ricos en fierro cocíes n'atmósfera reductora,.

Barniz plumbífero

Recibi tal nome pol plomu que forma parte de la so composición, xunto con sal y sable molíos y entemecíos con agua. El barniz plumbífero o plúmbeo (col que se bañen les pieces en crudu y antes de la cochura) produz un vidráu brillosu y trasparente que dexa caltener los colores orixinales de la folla o del engobe, si hubolos. Tamién pueden consiguise coloraciones añadiendo-y primeramente los óxidos metálicos correspondientes.

Barniz coloráu

Platu romanu decoráu con barniz coloráu. Xacimientu na cuenca del ríu Trabancos, Nava del Rey (Valladolid).

Les superficies cerámiques cubiertes con esta téunica de decoración, similar a la del barniz negru y el barniz luciente, ye dicir partiendo d'un barniz antiguu ricu en pigmentos de fierro, en siendo cocíos n'oxidación presentaben tonos acolorataos.

Digresiones, confluencias y síntesis

Como se vio, nel llinguaxe cerámicu, barniz ye un términu con un significáu amplio y revesoso, según el contestu. Tamién se-y aplica'l significáu de engobe fundente, ya inclusive se suel utilizar como sinónimu d'esmalte cerámicu o vidráu.

Nel aspeutu téunicu artesanal, paez común a toles cultures que pa ellaborar el barniz partir d'una seleición de magres naturales a les que se añader agua y dalgún defloculante , dixebrando la parte más interesante de la barbotina, de normal la capa entemedia dempués de que repose la suspensión. Dependiendo del conteníu n'óxidos, de l'atmósfera de cocción y la temperatura llograráse un barnizáu de distintu color, llegándose a una verdadera vitrificación cuando la temperatura ye alzada.

Ver tamién

• Barniz de Campera
• Engobe
• Esmalte

Enllaces esternos

• Datos: Q618185