Saltar al conteníu

Aumentativu

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia

Aumentativu ye la denominación que reciben los afixos que maticen el significáu d'una pallabra de manera que designen un oxetu de mayor tamañu o daqué grande o de mayor importancia.[1] Dacuando l'aumentativu úsase como derivación apreciativa.

Aumentativos n'español

[editar | editar la fonte]

En idioma español los aumentativos fórmense amestando un sufixu a la fin de la pallabra. Son numberosos y esisten dellos que s'usen dependiendo de la pallabra. Añadir a los sustantivos y más raramente a los axetivos

Hai diferencies nos países hispanofalantes sobre'l so usu.

Tipos d'aumentativos

[editar | editar la fonte]
  • ote o ota: ye'l más usáu "cubu", convertir en "cubote".
  • ón o ona: ye d'enforma usu al igual que l'anterior, un exemplu, "platu",aumentáu -----> "platón".
  • azo, aza, tazo o taza, por casu, pelota, n'aumentativu ye pelotaza;[2] golpe, golpetazo.
  • aco/aca y anco/anca: emplegáu n'España, tien matiz peyorativu, "fileta(n)co", "libra(n)co", "exameaco".

Aumentativos menos comunes

[editar | editar la fonte]
  • acho o acha
  • rrón o rrona
  • cón o cona, como en "atracón" (Ingestión escesiva de comida).
  • ton o tona, como d'home en "homecón"..

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Martínez Jiménez, José Antonio; Muñoz Marquina, Francisco; Sarrión Mora, Miguel Ángel (2011). «Analís morfolóxicu. La formación de pallabres: Derivación y composición», Lengua Castellana y Lliteratura, Akal (en castellanu), Madrid: Akal Sociedá Anónima, páx. 9. ISBN 9788446033677.
  2. http://www.fundeu.es/consulta/pelotaza-aumentativu-de-pelota-1236