Saltar al conteníu

Asimina triloba

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Asimina triloba
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Magnoliales
Familia: Annonaceae
Xéneru: Asimina
Especie: Asimina triloba
(L.) Dun.
Distribución
distribución natural
distribución natural
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Asimina triloba Dun., asimina, pawpaw o banano de monte ye la única especie perteneciente a la familia de les anonácees que vive fuera de los climes tropicales. La so distribución xeográfica engloba la parte este d'Estaos Xuníos.

Ilustración
Detalle de la flor
Frutos

Asimina triloba ye un árbol clima continental: zones húmedes, con branos de frescos a templaos, y con iviernos de frescos a fríos, con un mínimu de 81 cm d'agües anualies esvalixaes a lo llargo del añu. Crez satisfactoriamente nel rangu de zona 5 (-26 °C) a zona 8 (-9 °C).

La so resistencia al fríu (hasta -25 °C) dexa'l so cultivu tamién n'Europa, entá teniendo calter de fruta tropical.

Ye un arbustu, o árbol relativamente pequeñu, non más de cinco metros d'altor.

El desarrollu nos sos primeros dos años tien de ser n'ausencia completa de sol direutu (pero con lluz) por cuenta de que estes plantes desenvolver en montes tupios. Al tercer añu riquen media solombra y sol direutu a partir del cuartu (siquier el sol del norte d'España).

Aconséyase dexar una separación de 2,5 m ente planta y planta.

Hai bien poques variedaes que se sepa que son autofértiles. La mayoría de les variedaes riquen d'otra variedá distinta pa poder ser polinizaes.

Anque la Asimina Triloba ye capaz de fructificar na solombra, los meyores resultaos llograr n'esposición total al sol, y con cierta proteición contra los vientos debíu al tamañu de les sos fueyes. El suelu hai de ser llixeramente acedu (pH 5.5-7), fondu, fértil y bien drenado; esti últimu puntu ye esencial pal so ésitu. La asimina nun espolleta en suelos bien pesaos o anubiertos.

El frutu ye un esferoide paecíu en forma y tamañu al mangu, y suélense presentar en recímanu de 2 a 11 frutos per recímanu. Presenta un fina capa esterna, una carne cremoso y numberosu granes (non más de 16 por frutu, nin más del 12% del pesu total del frutu).

¡Atención! Les sos granes son venenoses, como munches otres granes (por casu la del piescu), pero nesti casu ye más fácil qu'un neñu apuerte a mordela que la que ta zarrada dientro del duru güesu del citáu piescu[1][2]

Dependiendo de la variedá, el pesu del frutu ta ente 75 g y 300 g .

El frutu tien sabor a cambur o plátanu guineo, banano, pero un pocu más duce, nun 80%, a mangu nun 15%, y a otros sabores (vainilla, piña, etc) nun 5%.

Ye una planta de recién introducción n'Europa (sobremanera de bones variedaes), y munchos aficionaos a los frutales que yá esfruten de les sos frutos enmarcar ente los sos trés frutes favorites.

Espardimientu

[editar | editar la fonte]

L'árbol basa'l so sistema de raigaños nun raigañu principal denomada pivotante, y numberosos raigaños secundarios. Ensin la esistencia d'esti raigañu pivotante l'árbol quiciabes sobreviva pero de seguro que la so fructificación y salú van ser nules.

D'ende que l'espardimientu por estaquilla (a pesar d'usar productos enraizantes) nun espollete o nun llegue a un fin satisfactoriu (un árbol sanu y con frutes). Tampoco los posibles rebrotes que puedan llograse d'un árbol con raigaños van dir a bon puertu.

La única y bona forma de llograr un árbol sano y granible ye llantando granes en contenedores altos y grandes, lo qu'asegura un bon sistema radicular. Evidentemente ello nun asegura la variedá, pero siempres puede ser inxertáu cola variedá deseyada. Nun soporta'l tresplante.

Les granes granen con suma facilidá, anque rique'l so tiempu, y siempres y cuando nun s'ensugaren por completu y pasaren por un procesu d'estratificación (fríu ente 3º y 6º) de 90 a 120 díes. Una vegada llantaes les granes, estes van brotar a los trés meses, pos enantes de brotar externamente xeneren el sistema radicular so tierra.

Variedaes

[editar | editar la fonte]

Hai una estensa llista de variedaes, munches d'elles hanse afayáu na mesma naturaleza, y la gran mayoría fueron llograes por aciu fertilizaciones cruciaes. Delles variedaes fueron desenvueltes n'EE. XX., y otres n'Europa, y quiciabes estes postreres son más fáciles de consiguir nel mercáu como planta ensierta.

Una variedá que foi afayada n'estáu selvaxe y que les sos propiedaes son bien apreciaes ye la variedá 'Mangu' (quiciabes el so nome provenga del so asemeyáu sabor a la fruta tropical de la cual toma'l nome). Otra variedá bien apreciada tamién equí n'Europa y que foi desenvuelta n'Italia ye la 'Prima 1216'.

Ye bien difícil faer una comparanza de les variedaes atendiendo al so sabor, por ser este un aspeutu suxetivu. Sicasí, y siendo democráticos, en 2008 la Kentucky State University Land Grant Program, la Ohio Pawpaw Growers Association, y la PawPaw Foundation realizaron pruebes de sabor ente distintes persones ufiertándo-yos diverses variedaes de asimina. Evidentemente, el suxetu nun sabía qué variedá taba probando. Riquióse-yos qu'indicaren cómo percibíen el sabor de la fruta, categorizándolo como 'Horrible', 'Malu', 'Pasable', 'Bonu' y 'Escelente'. Coles mesmes, pidióse-yos qu'indicaren si percibíen un regustu a melón, un regustu amargosu, o nun percibíen nengún tipu de regustu. La resultancia puede trate na siguiente tabla, a la cual añadióse-y una columna de 'Puntuación final', qu'indicaría la nota que consiguió caúna de les variedaes.

Variedá/Sabor Horrible Malu Pasable Bonu Escelente Regustu a melón Regustu amargosu Puntuación final
Allegheny 0 0 4 19 23 9 2 4.41
G9-108 0 0 6 12 22 2 10 4.40
10-35 0 0 4 19 19 3 10 4.36
Shenandoah 0 0 7 16 16 7 12 4.23
NC-1 (*) 0 2 5 16 15 4 9 4.16
Potomac 0 0 6 22 12 5 10 4.15
Taytwo (*) 1 1 4 24 13 12 9 4.09
Susquehanna 0 1 13 13 16 8 10 4.02
Wabash 1 0 11 19 14 6 10 4.00
Sunflower (*) 0 2 10 16 13 8 7 3.98
Overleese (*) 0 2 15 15 11 5 15 3.81
Wilson (*) 0 4 11 18 8 9 7 3.73
Jeremy’s Gold 0 6 13 19 6 16 7 3.57
3-21 1 4 13 21 4 13 2 3.53
PA Golden (*) 2 4 18 11 7 12 8 3.40
Mitchell (*) 1 16 12 12 3 15 3 3.00

Variedaes con (*) pueden ser atopaes en viveros europeos (Francia, Holanda, República Checa, Eslovaquia, etc).

Un estudiu[3] realizáu nel añu 2001 pol Departamentu d'Horticultura de la Universidá de Florencia (Italia) evaluando un eleváu númberu de variedaes xeneró el resultáu que puede reparase na tabla siguiente. L'estudiu evaluó tres árboles de cada variedá y fixo la media pa llograr los datos. Coles mesmes, calificó cada resultancia asignándo-y una nota de la 'a' a la 'g', siendo 'a' bien alto y 'g' bien baxu. Como fecha de floriamientu tomó'l puntu álgido de dicha floriamientu, espresáu en díes dende'l 1 de xineru. Igualmente la fecha de maduración tien de ser entendida como díes dende'l 1 de xineru.

Variedá Altor del árbol (cm) Índiz volumétrico del árbol Fecha de floriamientu Fecha de maduración Pesu del frutu (gr) Sólidos solubles (%) Rendimientu del árbol (Kg)
Davis 310.0 cd 1.16 bc 97 bc 248 bcd 277.0 ab 19.4 ef 6.24 bcde
Ithaca 455.0 a 1.67 abc 92 d 252 ab 134.4 cd 19.8 def 11.35 ab
Mango 430.0 ab 1.77 ab 92 d 246 cde 170.8 bc 18.8 f 8.02 bc
Maryfoos Johnson 270.0 d 1.55 abc 98 b 253 ab 165.8 c 22.7 ab 1.66 de
NC-1 395.0 abc 1.57 abc 99 ab 251 abc 191.2 abc 22.8 ab 8.60 b
Overleese 366.7 abcd 1.48 abc 91 d 242 y 206.8 abc 19.7 def 6.68 bcde
Prima 1216 395.0 abc 1.44 bc 96 bc 250 abc 195.0 abc 19.2 ef 14.37 a
Prolific 330.0 bcd 1.78 ab 97 bc 255 a 148.9 cd 21.5 bc 14.30 a
Rebecca's Gold 351.7 abcd 1.23 bc 102 a 246 cde 62.4 d 24.0 a 2.34 cde
Sunflower 331.7 bcd 1.08 c 92 d 250 abc 280.8 a 22.3 b 11.98 ab
Sweet Alice 256.7 d 1.35 bc 94 cd 253 ab 191.0 abc 20.5 cde 1.91 de
Taylor 393.3 abc 1.75 ab 97 bc 252 ab 174.8 abc 24.0 a 6.36 bcde
Taytwo 390.0 abc 1.58 abc 102 a 244 de 197.3 abc 21.4 bcd 1.26 y
Wilson 370.0 abcd 1.52 abc 97 bc 246 cde 97.2 cd 20.1 cdef 7.11 bcd

Taxonomía

[editar | editar la fonte]
Ilustración
Detalle de la planta

Asimina triloba describióse por (L.) Dunal y espublizóse en Monographie de la famille des Anonacées 83. 1817.[4]

Sinónimos
  • Annona pendula Salisb.
  • Annona triloba L.
  • Asimina glabra Hort ex K.Koch
  • Asimina triloba Koch
  • Porcelia triloba (L.) Pers.
  • Uvaria triloba (L.) Torr. & A.Gray[4]
  • Asimina campaniflora Spach
  • Asimina conoidea Spach
  • Asimina virginiana Poit. & Turpin
  • Orchidocarpum arietinum Michx.
  • Uvaria conoidea Lem.[5]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Conteníu tóxicu d'acetogenines
  2. Datos en ncbi.gov
  3. http://www.pawpaw.kysu.edu/PDF/conference/bellini03.pdf Archiváu 2017-08-10 en Wayback Machine [The pawpaw research program at the Horticulture Department of the University of Florence]
  4. 4,0 4,1 «Asimina triloba». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 18 de xunetu de 2013.
  5. «Asimina triloba». The Plant List. Consultáu'l 29 de xunu de 2014.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]