Saltar al conteníu

Aplonis panayensis

10-03-2021 19:22
De Wikipedia

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Aplonis panayensis
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Sturnidae
Xéneru: Aplonis
Especie: A. panayensis
(Scopoli, 1783)
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Aplonis panayensis o Estornín amorenáu [1] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Sturnidae qu'habita nel sureste asiáticu.

Descripción

[editar | editar la fonte]
Adultu en Malasia.
Inmaduru.

L'estornín de morenura mide ente 17 y 20 cm de llargu.[2] Tien la cola curtia y de terminación cuadrada. El plumaxe de los adultos ye totalmente negru, con irisaciones verdes. L'iris de los sos güeyos ye de color coloráu intensu. El so picu ye negru y llixeramente curvau escontra baxo, y les sos pates tamién son negres. Sicasí los xuveniles tienen el plumaxe de les partes cimeres pardu y el de les inferiores anteaes densamente veteaes en pardu; los sos güeyos son mariellos, anaranxaos o rosados, al paecer arróxense gradualmente cola edá.

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]
Exemplares en Singapur.

Estender poles rexones costeres dende Bangladex hasta la península malaya, y el sur d'Indochina, amás alcuéntrase nes Islles mayores de la Sonda, les Filipines, les islles Andamán, Bali ya islles menores circundantes; distribuyíu por Bangladex, Brunéi, estremu oriental de la India, Indonesia, Malasia, Myanmar, Filipines, Singapur y Tailandia.

El so hábitat natural son les selves húmedes y los manglares subtropical y tropical. Tamién hai un gran númberu de poblaciones d'esta especie qu'habiten les ciudaes, onde s'abelluguen nos edificios y n'árboles abandonaos. De cutiu muévese en grandes grupos y considérase una de les especies d'aves más ruidoses.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Decimocuarta parte: Orden Passeriformes, Familias Malaconotidae a Passeridae)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 57 (1):  páxs. 199-205. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_57_1.pdf.  Consultáu el .
  2. Adrian Craig y Chris Feare (2010), Starlings and Mynas, Helm Identification Guides, p. 126 ISBN 9781408135228

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]