Alministración Xeneral de Puertos
| Alministración Xeneral de Puertos | |
|---|---|
| organismu públicu | |
| Historia | |
| Fundación | 1956 |
| Organigrama | |
| Dueñu |
Gobierno de Argentina (es)  |
| Web oficial | |
 | |
L'Alministración Xeneral de Puertos Sociedá del Estáu de la República Arxentina tien al so cargu'l cumplimientu de les misiones d'esplotación y caltenimientu de la infraestructura de les árees non concesionadas, como asina tamién les funciones d'Autoridá d'Aplicación y ente de contralor del cumplimientu de les obligaciones contractuales de los concesionarios de les terminales portuaries privaes frente al Estáu Nacional y les xeres de caltenimientu, dragáu y abalizamientu de les canales d'accesu al Puertu de Buenos Aires y del vasu portuariu.
Historia[editar | editar la fonte]
Nel añu 1956 dictóse'l decretu-llei 4263/56, que creó l'Alministración Xeneral de Puertos (AGP), con calter d'empresa del Estáu, poniendo al so cargu la esplotación y alministración y caltenimientu de tolos puertos marítimu y fluvial del país, con esceición de los servicios de practicaje, amarre y funciones de seguridá que s'atribuyeron a la Prefeutura Nacional Marítima, quedando reserváu a la Direición Nacional d'Aduanes, puramente l'exerciciu de les funciones fiscales. Los recursos de l'A.G.P. resultaben de los provenientes de la esplotación portuaria.
La AGPSE tresformar en Sociedá del Estáu pol decretu 1456/87 y nel añu 1992, pol decretu 817/92, dar# en realizar trés remanes fundamentales; la desregulación, la descentralización y la privatización de les operaciones qu'a la fecha taben al cargu de la AGPSE.
La descentralización alministrativa con tresferencia de los puertos a les respeutives provincies desenvolvióse conforme a les previsiones de la Llei Nᵘ 24.093.
El procesu de trespasu del Puertu Buenos Aires a la Ciudá de Buenos Aires quedó en suspensu a partir del añu 2002, por un nuevu decretu del Poder Executivu (19/2002) que-y dexó caltener l'alministración del Puertu Buenos Aires, sol dominiu del Estáu Nacional.
Anguaño, l'Alministración Xeneral de Puerto Sociedad del Estáu (AGPSE), ye un organismu alministrativu supervisáu pola Subsecretaría de Puertos y Víes Navegables con dependencia funcional de la Secretaría de Xestión de Tresporte del Ministeriu de Tresporte (Decretu 08/2016).
Privatización del sistema portuariu[editar | editar la fonte]
Apenes asumir en 1989 mediu d'una fuerte crisis económica, el presidente Carlos Menem encaró un ambiciosu plan de privatización en masa d'empreses del Estáu. La llei de Reforma del Estáu, sancionada esi añu, dispunxo la concesión total o parcial de los puertos esplotaos pola Alministración Xeneral de Puertos, según la so descentralización y provincialización.[1]
En 1992 empecipióse'l procesu de concesionamiento y desregulación de les actividaes de la AGP, coles mesmes que se dispunxo la lliquidación de la empresa.[2] Esi añu foi sancionada la llei d'Actividaes Portuaries, que consagró'l principiu de privatización de la operación de los puertos nacionales y la tresferencia de la so titularidá a los gobiernos provinciales o municipales.[3] Sicasí, el presidente Menem vetó la tresferencia del Puertu de Buenos Aires a la Municipalidá de la Ciudá de Buenos Aires, siendo l'únicu que se caltuvo nel ámbitu nacional.[4] La posesión del puertu fuera'l principal desencadenante, más d'un sieglu tras, de la federalización de la Ciudá de Buenos Aires.
La lliquidación de l'Alministración Xeneral de Puertos nun se fixo nunca efectiva, redefiniéndose'l so papel al actuar como contralor de los concesionarios privaos nel Puertu de Buenos Aires y responsable non yá peles árees non concesionadas sinón tamién de los servicios xenerales de caltenimientu, dragáu y abalizamientu de les canales d'accesu.[2] Con esi criteriu, un decretu del presidente Eduardo Duhalde dispunxo en 2002 esaniciar el aditamento "en lliquidación" al nome de la empresa, oficializando asina la so refuncionalización.[5]
Finalmente, al crease en 2013 la nueva operadora estatal ferroviaria de cargues Belgrano Cargues y Loxística productu de la rescisión de delles concesiones a privaos, dispúnxose que l'Alministración Xeneral de Puertos formara parte de les sos sociedaes controlantes teniendo en cuenta "la importancia que tien el tresporte de cargues y la so integración colos puertos y el comerciu per víes navegables".[6] La AGP controla'l 25% del capital social de Belgrano Cargues y Loxística.[7]
Allugamientu xeográficu[editar | editar la fonte]
Delimitación y xurisdicción
El Puertu Buenos Aires foi estremáu en trés grandes sectores:
PUERTU NUEVU
El sector denomináu Puertu Nuevu (Área costera dende l'Avenida Córdoba hasta la cai Salguero) ye l'área concesionada a la operatoria portuaria y l'atención de buques d'ultramar y cabotaxe. Entiende seis dársenes, 5 d'Ultramar llamaes (de sur a norte): A, B, C, D y E, y una de cabotaxe denominada F.
L'área ocupada poles 5 terminales portuaries de carga xeneral ye d'aproximao 92 has., 7.250 m de llargor de muelle, 23 sitios d'atraque pa buques con eslora cimera a 300 m. y una fondura a cuerpu de muelle de 9.75 m.
La Terminal 6 atopar en procesu de llicitación. La Terminal de Cruceros “Quinquela Martín”, se reinaguró nel añu 2011, convirtiéndose na más grande y moderna de Llatinoamérica. Na presente temporada recibió a más de 500 mil pasaxeros en 160 Navíos.
DARSENA NORTE
La zona de Dársena Norte atopar ente l'Avenida Córdoba, Antártida Arxentina y el Apostadero Naval de l'Armada Arxentina. Ye sitiu d'Atraque de los buques del exércitu y tien sectores permisionados como BUQUEBUS y Yacht Club Arxentín.
PUERTU SUR
El Sector de Puertu Sur ta delimitado escontra'l norte pela cai Brasil y escontra el sur pol Regatu, y entiende un Sector de 115 has. y 5.000 m. de muelle nes zones de Maderu Sur y Boca Barraques. Ellí atópense aniciaes empreses que desenvuelven actividaes compatibles con depósitos fiscales, prestación de servicios d'almacenaxe de mercaderías d'importación - esportación, arreglu navales, empreses de telecomunicaciones, plantes de residuos industriales especiales, el casino y numberosos emprendimientos gastronómicos.
Estructura edilicia[editar | editar la fonte]
Anguaño'l Puertu Buenos Aires, ta estremáu físicamente en cuatro edificios:
1. La Casa Central, atópase allugada na cai Av. Ing. Huergo 431 de la Ciudá Autónoma de Buenos Aires, y ellí ye onde se concentra la mayoría del personal y les autoridaes. Tamién, El Grupu (COLOBA) Comunidá Loxística de Buenos Aires: tien como oxetivu estudiar, diseñar, desenvolver ya implementar metodoloxíes y sistemes sofitaos so modelos de negocios electrónicos con teunoloxíes pa un siguimientu físicu de trámites, utilizando códigu de barres, EPC, radiofrecuencia, wifi, internet, mensaxes y documentos electrónicos, firma dixital, etc. Estes ferramientes de collaboración sirven pa los participantes de la Cadena Loxística Portuaria, col fin d'optimizar el fluxu d'información arreyada na cadena de suministru, cubriendo los servicios de la carga dende'l buque hasta'l destín final. El programa busca llograr un puertu eficiente, tresparente y llibre de papeles.
2. La Xerencia de Seguridá y Control Ambiental, ye quién controla tolos accesos al Puertu, tamién funciona'l Departamentu Téunicu dependiente de la Xerencia d'Inxeniería, que realiza'l caltenimientu del bacheo, cartelos, etc. Diches instalaciones tán allugaes na cai Tomás Edison 2851 la zona de Puertu Nuevu, Dársena Y.
3. Edificio zona Puertu Sur, allugada na cai Juan Lavaisse 1351, Ciudá Autónoma de Buenos Aires, tien al so cargu l'alministración de la zona loxística de Puertu Sur. Nesti edificiu funciona la Xerencia d'Inxeniería, que realiza'l desarrollu y confección de los pliegos de construcción, caltenimientu y obres d'infraestructura del Puertu Buenos Aires.
4. El Centru de Capacitación Portuaria (CENCAPOR) allugáu na Av. De los Inmigrantes y Av. Rafael Castillo (ex Accesu Maipú de Puertu Nuevu) de la Ciudá Autónoma de Buenos Aires, ye l'encargáu del dictáu, programación y ellaboración de gran parte del plan de capacitación de la organización.
N'este mesmu edificiu atópense:
- La Xerencia de Control de Terminales: encargar de toles temes rellacionaes coles terminales portuaries y especialmente la Terminal de Cruceros de Pasaxeros, “Benito Quinquela Martín”, allugada na Terminal 3 perteneciente a la empresa Terminales Ríu de la Plata”.
- El Comité de Tresferencia: foi quién llevó a cabu, mientres el procesu de privatización, toles tramitaciones de tresferencies de los puertos de tol país a les sos respeutives provincies.
- El Serviciu Médicu: depende de la Subxerencia de Recursos Humanos, y encárgase de realizar el control médicu de tolos emplegaos de la Organización.
Ver tamién[editar | editar la fonte]
- Puertu de Buenos Aires
- Puertu Nuevu (Buenos Aires)
- Puertu Maderu
- Llei de Reforma del Estáu
- Rede ferroviaria arxentina
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
- Sitiu web de l'Alministración Xeneral de Puertos S.Y.
- Sitiu web de la Secretaría de Tresporte
- Sitiu web del Ministeriu del Interior y Tresporte
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Infojus. «Ley 23696 de Reforma del Estáu». Consultáu'l 21 de xunetu de 2013.
- ↑ 2,0 2,1 Alministración Xeneral de Puertos S.Y.. «Reseña histórica y funciones de la AGPSE». Archiváu dende l'orixinal, el 26 de mayu de 2012. Consultáu'l 21 de xunetu de 2013.
- ↑ RiaNet. «llei-de-puertos La Llei de Puertos». Historia del Puertu de Bahía Blanca. Consultáu'l 21 de xunetu de 2013. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'llei-de-puertos historial y la llei-de-puertos última versión).
- ↑ Romero Carranza, F.. «El réxime llegal portuariu arxentín». Consultáu'l 21 de xunetu de 2013.
- ↑ Infojus. «Decreto nacional 19/2003». Consultáu'l 21 de xunetu de 2013. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
- ↑ Infojus. «Decreto nacional 566/2013». Consultáu'l 21 de xunetu de 2013. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
- ↑ InfoLeg. «Resolución 471/2013 MINISTERIU DEL INTERIOR Y TRESPORTE». Consultáu'l 21 de xunetu de 2013.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q16488165