Saltar al conteníu

Alicia Miyares

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Alicia Miyares
Vida
Nacimientu Les Arriondes30 d'abril de 1963 (61 años)
Nacionalidá España
Estudios
Estudios Universidá d'Uviéu
Llingües falaes castellanu
Oficiu escritora, profesora, filósofaactivista
Movimientu feminismu
Cambiar los datos en Wikidata

Alicia Miyares Fernández (30 d'abril de 1963Les Arriondes) ye una filósofa y escritora feminista asturiana destacada polos sos trabayos sobre igualdá y política, educación y derechos de ciudadanía.[1] Doctora en Filosofía pola Universidá d'Uviéu anguaño ye profesora del Institutu Humanejos de Parla (Madrid) y profesora collaboradora na Universidá d'Uviéu.[2]

Biografía

[editar | editar la fonte]

Nacida en Les Arriondes (Asturies), estudió Filosofía y Lletres na Universidá d'Uviéu. Llicencióse en 1986 y doctoróse en 1990 con una tesis sobre La filosofía de Nietzsche, dirixida por Amelia Valcárcel.

De 1993 a 1995 foi xefa de gabinete de la Conseyería d'Educación y Cultura del Gobiernu d'Asturies con Amelia Valcarcel al mandu de la conseyería.

En 2006 treslladó la so residencia a Madrid ya incorporóse como conseyera téunica a la Unidá d'Igualdá "Muyer y Ciencia" del Ministeriu d'Educación y Ciencia (2006-2008).

De 2008 a 2011 foi asesora del gabinete de la vicepresidenta primera del Gobiernu (2008-2011) con María Teresa Fernández de la Vega.

Dende 2012 ye xefa del Departamentu de Filosofía y profesora del Institutu Humanejos de Parla (Madrid).[3]

Tamién ye integrante del Conseyu Rector del Institutu Asturianu de la Muyer y secretaria de l'Asociación Española de Filosofía María Zambrano.

Pensamientu

[editar | editar la fonte]

Les sos llinies d'investigación son los aspeutos sociales, políticos y morales del sieglu XIX y la so repercusión na historia del feminismu; el feminismu como filosofía política; y la democracia actual y la so perfeccionamiento.

Especialista en polítiques d'igualdá y participación política, forma parte del proyeutu d'investigación El camín escontra la paridá, de la Universidá d'Uviéu. Publicó numberosos trabayos sobre la representación política de les muyeres nes instituciones y les repercusiones de l'aplicación de les cuotes nos partíos políticos, demostrando con cifres cómo los cambeos torguen a les diputaes consolidar el lideralgu nos sos grupos y cómo ―denuncia Miyares― «los homes son insustituibles y les muyeres son intercambiables».[4] En "La paridá como derechu" (2007)[5] onde analiza la situación del Congresu de Diputaos nes sos primeres siete llexislatures.

Miyares argumenta'l calter eminentemente democráticu de la paridá como principiu d'igualdá y recuerda que pa poder falar de democracia plena non solo han de cumplise los criterios de votu individualizáu, diversidá de partíos y periodos eleutorales, sinón correxir tamién los fallos de representatividá.[6]

La paridá garantiza'l derechu civil de les muyeres a ser electes y tamién a representar políticamente a la ciudadanía, nun ye una concesión a la representatividá de les muyeres que dependa del voluntarismu de los partíos políticos, ye un derechu que nun puede ser alteriáu dependiendo de les circunstancies polítiques esautamente igual que'l derechu al votu y, por ello ten de ser rexistráu como un derechu constitucional de les muyeres.[7]

Nel añu 2003 publica Democracia feminista. Propón una democracia feminista que pueda reemplazar los dos modelos democráticos operantes n'Occidente (la democracia lliberal y la democracia social). Pa Miyares, el lliberalismu nun puede tomar en cuenta a la muyer porque la so idea de la persona basar na propiedá, y el marxismu nun considera a la muyer como una clase social. Intenta reconciliar la llibertá y la igualdá al declarar que pa un feminismu políticu una defensa de la igualdá tien que ser coles mesmes una defensa de la llibertá, y que toa igualdá ye llibertá ente que toa desigualdá ye una falta de llibertá.

Defende que'l feminismu ye una teoría política col mesmu sentíu de tresformamientu de la realidá que tuvieron el lliberalismu y la socialdemocracia.

Otru de los focos de trabayu de Miyares ye la incidencia de la relixón nos derechos de les muyeres.[8] Denuncia que la relixón sofitar en valores predemocráticos (la fe, la esperanza y la caridá) premises dende la que nun se puede entamar una sociedá democrática.[9]

Xestación subrogada

[editar | editar la fonte]

Alicia Miyares espresó en múltiples ocasiones la so opinión sobre la xestación subrogada,[10] conocida tamién como «banduyos d'arriendu». La filósofa espresa'l so pensamientu sobre esti asuntu sofitándose nel feminismu.

Al pie de otres filósofes y constitucionalistas, como Amelia Valcárcel y Victoria Camps, ente otres, y col respaldu d'una parte del movimientu feminista, xunir a la voz del manifiestu Nun somos vasíes[11] nel añu 2015, nel cual reivindícase que la muyer nun hai de ser tratada como una fábrica de productos pa terceros y, más allá, condérguense les atadures de les que, en roblando un contratu, ye víctima la muyer y la so falta de potestá sobre les decisiones tomaes alredor de la vida de la neña o'l neñu, ente otres munches coses. A esti movimientu sumáronse tamién les filósofcas Ana de Miguel, Alicia Puleo o la socióloga Soledad Murillo.[12]

Activismu feminista

[editar | editar la fonte]
Alicia Miyares na manifestación de "El Tren de la Llibertá"; 1 de febreru de 2014.

Na so trayeutoria combinó la teoría col activismu político.

Foi autora del manifiestu Porque yo decido apurríu nel Congresu de Diputaos mientres la manifestación del "Tren de la Llibertá" entamada en Madrid el 1 de febreru de 2014 en contra de los cambeos de la llei del albuertu n'España que defendía'l ministru Gallardón.

En febreru de 2016 foi reconocida col premiu Comadre d'Oru especial pol so testu d'El Tren de la Llibertá pola Tertulia Feminista les Comadres.[13]

Publicaciones

[editar | editar la fonte]
  • 2016: Ensin xéneru de duldes. Rosa María Rodríguez Magda (ed.), Biblioteca Nueva, 2015. La revancha del patriarcáu, páxs. 115-135.
  • 2012: «Modelos de democracia», en Roberta Johnson y María Teresa de Zubiaurre (coordinadores): Antoloxía del pensamientu feminista español: (1726-2011), 2012, ISBN 978-84-376-3000-7.
  • 2011: «Llaicismu: muyeres, Ilesia católica y educación», en Aprender ensin dogmes: enseñanza llaica pa la convivencia, Europa Llaica, ISBN 8-84-937552-6-3.
  • 2008: «Educación y sexualidá», en Rosa Cobo Bedía (coord.): Educar na ciudadanía: perspeutives feministes, ISBN 978-84-8319-346-4.
  • 2008: «Democracia participativa, ciudadanía de les muyeres y paridá», en Escontra una axenda iberoamericana pola igualdá, ISBN 978-84-323-1358-5.
  • 2006: «Multiculturalismu, coeducación y ciudadanía», en Rosa Cobo (coord.): Interculturalidad, feminismu y educación. El Tabayón.
  • 2005: «El sufraxismu», en Celia Amorós y Ana de Miguel (coord.): Sufraxismu y teoría feminista, de la Ilustración a la globalización I, Minerva, ISBN 8488123531.
  • 2003: Democracia feminista, Cátedra.
  • 2002: Nietzsche o la edá de la comparanza, Trabe.
  • 1994: «El sufraxismu» en Celia Amorós (coord.): Historia de la teoría feminista, Institutu d'Investigaciones Científiques.

Artículos

[editar | editar la fonte]
  • 2011: «Derechos sexuales y reproductivos de les muyeres n'América Llatina», na revista Pensamientu iberoamericanu, nᵘ 9, 2011 (exemplar dedicáu a feminismu, xéneru ya igualdá). ISSN 0212-0208.
  • 2008: «La meyora d'España en polítiques d'igualdá», en Monde diplomatique n'español, nᵘ 152, ISSN 1888-6434.
  • 2007: «La paridá como derechu», na revista Labrys, nᵘ 10. Ana de Miguel (coord.): Dossier España.
  • 2002: «Réquiem de la muyer», introducción
  • 1999: «El manifiestu de Séneca Falls» (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión)., en revista Leviatán, nᵘ 75. ISSN 0210-6337[14]
  • 1997: introducción del llibru La Biblia de la muyer, Cátedra.
  • 1995: «La década del “tu mesmu”», en revista Leviatán.
  • 1994: «Los bonos sentimientos», en revista Deva.
  • 1990: «El discursu del poder: la igualdá», en revista Leviatán, nᵘ 41, ISSN 0210-6337.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «El periodismu precisa inversión. Comparte esti artículu utilizando los íconos qu'apaecen na páxina. La reproducción d'esti conteníu ensin autorización previa ta prohibida.». Mileniu (17 de febreru de 2014). Consultáu'l 13 de setiembre de 2015.
  2. «Alicia Miyares - Femiteca». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-06. Consultáu'l 7 de marzu de 2016.
  3. «departamentu-de-filosofia/176-profesores-del departamentu-de-filosofia Web del IES Humanejos». Consultáu'l 13 de setiembre de 2015.
  4. «Los homes tán en política; les muyeres pasen por ella». El País (5 de payares de 2007). Consultáu'l 13 de setiembre de 2015.
  5. «La paridá como derechu». Labris (2007). Consultáu'l 13 de setiembre de 2015.
  6. «muyeres/ Mesa Redonda “Barreres a la participación social y política de les muyeres” | masigualdadfuenlabradamasigualdadfuenlabrada». Consultáu'l 9 de mayu de 2016.
  7. «Representaciones de les muyeres polítiques en prensa». Deusto Dixital:  p. 12. 
  8. «Conferencia Alicia Miyares. X Escuela Feminista Rosariu d'Acuña.». Tiempu de muyeres (2013). Consultáu'l 13 de setiembre de 2015.
  9. ««L'Islam discrimina n'África a la muyer d'una manera inconcebible na zona cristiana»». La Nueva España (1 de xunetu de 2010). Consultáu'l 13 de setiembre de 2015.
  10. «Vientres d'arriendu: consecuencies étiques y xurídiques». Consultáu'l 2 de marzu de 2016.
  11. «Nun somos vasíes». Consultáu'l 2 de marzu de 2016.
  12. SER, Cadena (22 de xunu de 2015). «Filósofes y xuristes roblen un manifiestu contra la maternidá subrogada» (castellanu). Consultáu'l 2 de marzu de 2016.
  13. «A Xixón gústa-y comadrear» (castellanu). Consultáu'l 6 de febreru de 2016.
  14. «El manifiestu de Seneca Falls». Leviatan (1999). Consultáu'l 13 de setiembre de 2015.
  15. «llabor feminista-de-alicia-miyares/ Premiu al llabor feminista d'Alicia Miyares | Tribuna Feminista» (8 d'abril de 2016). Consultáu'l 30 d'abril de 2016.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]

«Señales esmolecedores dende la izquierda na defensa de les muyeres», artículu de xineru de 2015 nel diariu Huffington Post.