Alejandro Mon y Menéndez

Alejandro Mon y Menéndez
embaxador d'España en Francia 1866 - 1868 embaxador d'España en Francia 1858 - 1862 miembru del Senáu español ministru embaxador Diputáu nel Congresu de los Diputaos d'España
Vida
Nacimientu	Uviéu, 26 de febreru de 1801
Nacionalidá	España
Muerte	Uviéu, 1 de payares de 1882 (81 años)
Estudios
Estudios	Universidá d'Uviéu
Llingües falaes	castellanu
Oficiu	diplomáticu, políticu, xurista
Llugares de trabayu	Madrid
Premios	ver Caballeru de la Orde del Toisón d'Oru
Miembru de	Real Academia de Ciencies Morales y Polítiques
Creencies
Partíu políticu	Partíu Moderáu

Alejandro Mon y Menéndez (26 de febreru de 1801, Uviéu – 1 de payares de 1882, Uviéu) foi un políticu y xurista asturianu, ministru de Facienda en delles ocasiones (1837-1838, 1844-1846, 1846-1847, 1848-1849 y 1857-1858) y Presidente del Conseyu de Ministros d'España en 1864.

Ye célebre pola reforma tributaria qu'acometió en 1845 pa racionalizar y modernizar la Facienda española.

Biografía

Yera unu de los trés fíos de Miguel Mon y Miranda y Francisca Menéndez de la Torre. Taba casáu con Rosa Martínez, de quien tuvo al so únicu fíu Alejandro Mon y Martínez.

Ministru de Facienda

Ver tamién: Reforma tributaria de 1845

Cursó los estudios de Derechu na Universidá d'Uviéu. Inquietu pola actividá política, foi vicepresidente de les Cortes Xenerales y mientres la Rexencia de María Cristina foi nomáu Ministru de Facienda en 1837 hasta 1838 y de nuevu con Narváez en 1844 a 1846 mientres el cual encara la grave crisis económica de la facienda pública de resultes de la Primer Guerra Carlista. Por un curtiu ralu de tiempu dexa'l Ministeriu, hasta que vuelve ser nomáu por Francisco Javier de Istúriz hasta 1847 mientres la Década Moderada del reináu de Sabela II cuando ye nomáu Presidente del Congresu de los Diputaos. En 1849 y 1857 vuelve ser Ministru de Facienda por curtios periodos.

El so pasu pol ministeriu de Facienda ye recordáu como'l más importante del sieglu XIX español. La simplificación y modernización que llevó a cabu nel sistema tributariu, llamada Reforma Mon-Santillán (por Ramón de Santillán), asitió a España ente los países de la so redolada nesa materia y la so solombra perduró hasta l'actualidá. Tamién se-y recuerda por promover la modernización de la economía española, apostando pol ferrocarril y les industries tresformadores.

Presidente

Dempués va ser embaxador d'España en Roma y París y va refugar les ufiertes pa volver a la política activa hasta que'l 1 de marzu de 1864 ye nomáu Presidente del Conseyu de Ministros sustituyendo a Lorenzo Arrazola nel periodu de crisis de la Unión Lliberal y que namái va durar nueve meses, anque na so haber va atopase incorporar per vegada primera al gabinete a una de les figures más influyentes de la vida política española tres la restauración borbónica como foi Antonio Cánovas del Castillo.

Dempués la revolución de 1868 dixebrar de la vida política de manera definitiva anque foi nomáu senador vitaliciu en 1876.

Vida intelectual

Alejandro Mon foi unu de los políticos españoles más respetaos del so tiempu, siendo miembru fundador de la Real Academia de Ciencies Morales y Polítiques.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Alejandro Mon y Menéndez.
• Mon nel so sieglu, por Gonzalo Fernández de la Mora.
• La reforma tributaria d'Alejandro Mon de 1845 (.pdf)

• Datos: Q369210
• Multimedia: Alejandro Mon