Aisy-sur-Armançon
Apariencia
![]() | |
---|---|
![]() | |
Alministración | |
País | ![]() |
Organización territorial | Francia metropolitana |
Rexón | ![]() |
Departamentu | ![]() |
Distritu | distrito de Avallon (es) ![]() |
Cantón | Cantón de Ancy-le-Franc (es) ![]() |
Tipu d'entidá | comuña de Francia |
Nome oficial |
Aisy-sur-Armançon (fr)[1] Aisy (fr)[2] |
Nome llocal | Aisy-sur-Armançon (fr) |
Códigu postal |
89390 |
Xeografía | |
Coordenaes | 47°40′03″N 4°13′31″E / 47.6675°N 4.2253°E |
![]() | |
Superficie | 17.97 km² |
Altitú | 252 m[3], 192 m[4], 346 m[4] y 287 m[5] |
Llenda con | Perrigny-sur-Armançon, Quincy-le-Vicomte, Rougemont, Bierry-les-Belles-Fontaines y Étivey |
Demografía | |
Población |
236 hab. (1r xineru 2022) - 120 homes (2017) - 125 muyeres (2017) |
Porcentaxe |
100% de Cantón de Ancy-le-Franc (es) ![]() |
Densidá | 13,13 hab/km² |
Más información | |
Estaya horaria |
UTC+01:00 (horariu estándar) UTC+02:00 (horariu de branu) |
![]() |
Aisy-sur-Armançon ye una comuña francesa del departamentu de Yonne, na rexón de Borgoña-Francu Condáu. Llenda con Perrigny-sur-Armançon, Quincy-le-Vicomte, Rougemont, Bierry-les-Belles-Fontaines y Étivey.
Tien una población de 236 habitantes (1 xineru 2022)[6][7] y una superficie de 17,97[8] km².
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ «code officiel géographique». Consultáu'l 6 xineru 2019.
- ↑ URL de la referencia: https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k65296603.
- ↑ URL de la referencia: http://www.fallingrain.com/world/FR/A1/AisysurArmancon.html.
- ↑ 4,0 4,1 Tienes d'especificar urlarchivu = y fechaarchivu = al usar {{cita web}}.«répertoire géographique des communes». Institut national de l'information géographique et forestière (2015).
- ↑ «Q133878296» (2016).
- ↑ Afirmao en: Populations de référence 2022. Editorial: Institut national de la statistique et des études économiques. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 19 avientu 2024.
- ↑ censu de población
- ↑ Afirmao en: répertoire géographique des communes. Data de consulta: 26 ochobre 2015. Editorial: Institut national de l'information géographique et forestière.