Agustín de Argüelles Álvarez González

Agustín de Argüelles Álvarez González
Diputáu nel Congresu de los Diputaos d'España curador (es) 1840 -
Vida
Nacimientu	Ribeseya, 18 d'agostu de 1776
Nacionalidá	España
Muerte	Madrid, 26 de marzu de 1844 (67 años)
Sepultura	Panteón de Hombres Ilustres (es)
Estudios
Estudios	Universidá d'Uviéu
Llingües falaes	castellanu
Oficiu	políticu, diplomáticu
Llugares de trabayu	Madrid

Agustín d'Argüelles Álvarez (Ribeseya, 18 d'agostu de 1776 – Madrid, 26 de marzu de 1844), tenía l'alcuñu de «El Divín» pola so oratoria nes Cortes de Cádiz, foi un abogáu, políticu y diplomáticu español. Foi presidente de les Cortes Españoles en 1841 y tutor de la Reina Isabel II.

Biografía

Fíu segundu de José Antonio d'Argüelles y Uría, mayoralgu en Ribeseya, y de Teresa Álvarez González, la so segunda muyer. Estudió Derechu na Universidá d'Uviéu y en 1800 coló pa Madrid, onde gracies al so dominiu del inglés emplegóse na Secretaría d'Interpretación de Llingües. En 1806, el valíu de Carlos IV, Manuel Godoy, unviólu a Londres como embaxador especial pa que trabara conversaciones col Gobiernu británicu de cara a plantegar una alianza escontra Napoleón Bonaparte.

En 1808, pola mor del llevantamientu español escontra les tropes napoleóniques, tornó a España a requerimientu del so paisanu Gaspar Melchor de Xovellanos y establecióse en Sevilla, ciudá ensin ocupar polos franceses onde tenía'l so llar la Xunta Suprema Central. Foi secretariu de la Xunta de Llexislación, que los sos trabayos antemanaron los de les Cortes de Cádiz, y dempués diputáu por Asturies a diches cortes, onde participó viviegamente na redaición de la primera constitución española, destacando polos sos intentos d'abolición de la esclavitú y pola so oposición al tormentu como prueba xudicial. Por cuenta de la so oratoria vibrante y emotiva diben llamalu «El Divín».

Monumentu a Argüelles en Madrid, por José Alcoverro.

Cola torna de Fernandu VII a España y la restauración absolutista, unviaron a Argüelles como presidiariu a Ceuta en 1814 y al añu siguiente al pueblu mallorquín d'Alcudia; na so prisión pasaría cinco años. Rehabilitáu tres el pronunciamientu de Riego, nomárenlu ministru de la Gobernación. Darréu del gobiernu lliberal exilióse a Inglaterra en 1823 y sobrevivió como bibliotecariu de Lord Holland, col que caltenía amistá dende la embaxada especial que desempeñara nel Reinu Xuníu por orde de Godoy dos décades enantes. Nel exiliu escribió la so principal obra teórica: Exame históricu de la reforma constitucional n'España, que vería la lluz en London en 1835.

Tres la muerte de Fernandu VII, tornó a España en 1834, participando na redaición de la constitución de 1837. Escoyéronlu diputáu por Asturies y nomárenlu preceptor d'Isabel II mientres la so minoría d'edá por Baldomero Espartero, en perdiendo la votación nes Cortes Xenerales frente a ésti pa ser escoyíu rexente d'España. En 1844 volvió ser escoyíu diputáu, anque esta vegada por Madrid, esi mesmu añu finó na so casa d'un ataque d'apoplexía.

Dolce años dempués de la so muerte, el Conceyu de Madrid bautizó col so nome a ún de los barrios del Enanche de Madrid, el que s'edificó na parte alta del Monte del Príncipe Pío. El barriu llevantóse ente 1856 y 1884. Dende 1902, por cuenta de les festividaes pola coronación d'Alfonso XIII, llevantóse nel so honor una estatua esculpida en mármol pol catalán José Alcoverro.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Agustín de Argüelles Álvarez González.
• Discursos d'Agustín Argüelles na Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes
• Retrato de Agustín Argüelles en La Ilustración Liberal
• Agustín de Argüelles Álvarez na Biblioteca Virtual de Polígrafos de la Fundación Ignacio Larramendi.

• Datos: Q634348
• Multimedia: Agustín de Argüelles Álvarez