Acer tataricum
Acer tataricum | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Orde: | Sapindales | |
Familia: | Sapindaceae | |
Subfamilia: | Hippocastanoideae | |
Tribu: | Acereae | |
Xéneru: | Acer | |
Especie: |
Acer tataricum L. | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Acer tataricum ye una especie botánica de pládanu, orixinaria del centru y el sureste d'Europa y suroeste d'Asia, dende Austria al este al suroeste de Rusia y el Cáucasu, y al sur a Turquía. La especie recibe'l nome polos pueblos tártaros del sur de Rusia.[1][2]
Descripción
[editar | editar la fonte]Ye un arbustu caducifoliu o pequeñu árbol que crez hasta 4-12 m d'altu, con un tueru curtiu d'hasta 20-50 cm de diámetru y cañes delgaes. La corteza ye delgada, parda clara, y nidia de primeres pero depués vase fisurando superficialmente nes plantes antigües. Les fueyes son opuestes y simples de forma ovada, 4,5-10 cm de llargu y 3-7 cm d'anchu, ensin lóbulos o con trés o cinco lóbulos pequeños, y verde percima; el cantu de la fueya ta dentada irregularmente; el pecíolude la fueya ye delgada, de cutiu tintada de rosa, de 2-5 cm de llargu. Les flores son de verde blancuciu, 5-8 mm de diámetru, producíu en panícules que s'espanden en primavera conforme les fueyes ábrense. El frutu ye una sámara acoloratada pareada, 10-12 mm de llongura con una ala de 2-3 cm, maureciendo a finales del branu hasta principios de seronda.[1][2]
Ta emparentáu con Acer ginnala (pládanu de Manchuria) del nordeste d'Asia; ta tratáu como una subespecie del Acer tataricum subsp. ginnala por dellos botánicos. Difieren marcadamente nes fueyes fondamente lobulaes y brillantes de A. ginnala, en comparanza coles fueyes non lobulaes, o con lóbulos pocu marcaos, de A. tataricum.[1]
Usos
[editar | editar la fonte]Acer tataricum ye cultiváu dacuando como una planta ornamental nos xardinos de toa Europa y tamién n'América del Norte. En Rusia, ye pervalible como petrina proteutora de les granxes.[2] Se naturaliza llocalmente nel este de Norteamérica.[1][3]
Taxonomía
[editar | editar la fonte]Acer tataricum describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 1054, nel añu 1753.[4]
Acer: nome xenéricu que procede del llatín ǎcěr, -ĕris = (afiláu), referíu a les puntes carauterístiques de les fueyes o a la durez de la madera que, supuestamente, utilizar pa fabricar llances. Yá citáu en, ente otros, Pliniu'l Vieyu, 16, XXVI/XXVII, refiriéndose a unes cuantes especies de pládanu.[5]
tataricum: epítetu xeográficu qu'alude a la so llocalización en Tartaria.
- Variedaes aceptaes
- Acer tataricum subsp. aidzuense (Franch.) P.C.DeJong
- Acer tataricum subsp. ginnala (Maxim.) Wesm.
- Acer tataricum subsp. semenovii (Regel & Herder) A.E.Murray
- Acer tataricum subsp. theiferum (W.P.Fang) Y.S.Chen & P.C.de Jong
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Terminoloxía descriptiva de les plantes
- Cronoloxía de la botánica
- Historia de la botánica
- Carauterístiques de les sapindacees
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rushforth, K. (1999). Trees of Britain and Europe. Collins ISBN 0-00-220013-9.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ecosystema: Acer tataricum(en rusp;)
- ↑ USDA Plant Profile: Acer tataricum
- ↑ Acer tataricum en Trópicos
- ↑ Testu Llatín de Pliniu'l Vieyu, Llibru 16 - En Pliny the Elder: the Natural History, Chicago University, 2006
- ↑ Acer tataricum en PlantList
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- Bailey, L. H. & E. Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, New York.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]Wikispecies tien un artículu sobre Acer tataricum. |