Saltar al conteníu

Abu Bakr al-Baghdadi

De Wikipedia
Abu Bakr al-Baghdadi
1. Líder del Estado islámico (es) Traducir

7 abril 2013 - 27 ochobre 2019 - Amir Mohammed Abdul Rahman al-Mawli al-Salbi (es) Traducir
Vida
Nacimientu Samarra28 de xunetu de 1971
Nacionalidá Irak baazista  (1971 -  2004)
apátrida  (2004 -  2019)
Llingua materna árabe
Muerte Barisha (es) Traducir27 d'ochobre de 2019[1] (48 años)
Causa de la muerte atentado suicida con bomba (es) Traducir[2]
Estudios
Estudios Universidá de Bagdag
(2002 - 2006) doctoráu : Xaria
Llingües falaes árabe
Oficiu imán, líder militar, violador, Condottiereterrorista
Miembru de Islamic State of Iraq (en) Traducir
Estáu Islámicu
Movimientu salafismo yihadista (es) Traducir
Serviciu militar
Cuerpu militar Milicia de Estado Islámico (es) Traducir
Graduación Emir
Lluchó en Guerra civil siria
guerra civil iraquí (es) Traducir
Guerra d'Iraq
guerra contra el Estado Islámico (es) Traducir
Enfrentamientos en Ambar (es) Traducir
segunda guerra civil libia (es) Traducir
Creencies
Relixón islam
Partíu políticu Estáu Islámicu
IMDb nm7056047
Cambiar los datos en Wikidata

Abu Bakr al-Baghdadi (28 de xunetu de 1971Samarra – 27 d'ochobre de 2019Barisha (es) Traducir)[3][4] yera'l líder y autoproclamáu califa de la organización yihadista Estáu Islámicu.[5]

El so nome secular ye Ibrahim Awwad Ibrahim Ali al-Badri al-Samarrai (ابراهيم عواد ابراهيم علي البدري السامرائي ʔIbrāhīm ʕĀwad ʔIbrāhīm ʔal-Badrī ʔal-Sāmarrāʔī). El líder terrorista se autoproclamó nuevu califa de tolos musulmanes, esixendo obediencia a los musulmanes de tol mundu. Escoyó'l nome de guerra Abu Bakr al-Siddiq, el primer califa del Islam, suegru de Mahoma, y de la mesma l'aniciador de la serie llamada de los califes ortodoxos.

La revista d'Estaos Xuníos Time considerar l'home más peligrosu del mundu, y el diariu francés Le Monde como'l socesor d'Osama Bin Laden.[6][7] El diariu británicu The Guardian comparar col pastor Jim Jones, que condució a cuasi mil de los sos siguidores a un suicidiu coleutivu en Guyana en 1978. En 2011, el Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos ufierta un pagu de 10 millones de dólares por información vidable que lleve a la so captura o muerte. Anguaño ufiértense por él 25 millones de forgares, lo que lo convierte en terrorista más buscáu del mundu, xunto al líder d'Al Qaeda, Aymán al-Zawahirí.

En payares de 2014, la revista Forbes incluyir por primer vegada nel llistáu de les persones más poderoses del mundu, ocupando'l puestu 54.[8]

Formación

[editar | editar la fonte]

Al-Baghdadi tien un doctoráu n'estudios islámicos pola Universidá de Bagdag y empezó a interesase pola yihad tres la ocupación d'Estaos Xuníos d'Iraq nel añu 2003.[7][3] Bagdagí, que nació en Samarra en 1971, xunir a la insurxencia contra la invasión d'Estaos Xuníos en 2003 que derrocó al dictador Sadam Husein.[9]

En 2004, tuvo deteníu mientres once meses poles fuercies d'Estaos Xuníos nel centru de detención Camp Bucca. Ellí estableció rellaciones con exgenerales del réxime de Sadam Husein. N'avientu de 2004, foi lliberáu por una Xunta de Revisión y Publicación.

De 2010 a 2013, Estáu Islámicu formó parte d'Al Qaeda. L'alianza romper tres el cuestionamiento a l'autoridá del exipciu Aymán al-Zawahirí, el socesor d'Osama Bin Laden.

Tan solo un añu dempués del so ingresu, al-Baghdadi convertir nel líder de la organización dempués de que'l so antecesor fuera asesináu.[10]

Según reveló'l diariu The Guardian el 18 de marzu del 2015, Abu Bakr al-Baghdadi sufrió un ataque aereu de la Fuercia Aérea de los Estaos Xuníos que lo mancó gravemente mientres se treslladaba col so convói per una ruta del autoproclamado califatu, el vastu territoriu que la so milicia arrampuñó a Iraq y Siria.[ensin referencies]

Coles mesmes, The Guardian afirma que «les firíes d'Al-Baghdadi motivaron xuntes d'emerxencia de los dirixentes d'Estáu Islámicu, que, de primeres, pensaben que morrería y fixeron planes pa nomar otru líder».[ensin referencies]

Audiu del gobiernu d'Estaos Xuníos anunciando'l pagu pola so captura, 10 millones de dólares.

Abu Bakr al-Baghdadi, axuntáu con un grupu d'homes estremaos d'al Qaeda, establecieron una suerte de colonies nos territorios d'ente Iraq y Siria. En 2013, al-Baghdadi desafió abiertamente'l lideralgu d'Aymán al-Zawahirí, líder d'a los Qaeda, y l'Estáu Islámicu d'Iraq y el Llevante dixebrar d'esti grupu que fundó'l difuntu Bin Laden, aición que fizo crecer entá más la so fama ente los yihadistes. Dalgunos señalen que sol gobiernu de Sadam Husein yá yera un radical, pero otros afirmen que dempués de la invasión d'Iraq de 2003, al-Baghdadi asumió postures propies del yihadismu.[11]

El 29 de xunu de 2014, Al-Baghdadi foi proclamáu califa (xefe d'Estáu y monarca absolutu) d'Estáu Islámicu d'Iraq y el Llevante (ISIS).[12]

La so primer apaición pública realizar mientres les oraciones del vienres 4 de xunetu de 2014 na Gran Mezquita de Mosul según un videu colgáu n'Internet nel qu'apaez Al-Baghdadi xubíu a un púlpitu.[12]

Abu Bakr al-Baghdadi, considérase califa d'Estáu Islámicu y comandante en xefe. De la mesma, repórten-y dos llugartenientes, Abu Muslim al Turkmani (foi ablayáu en Mosul, n'agostu de 2015, mientres un bombardéu dron d'Estaos Xuníos) y Abu Ali al-Anbari, que fueron antiguos xenerales del réxime de Sadam Husein.

Abu Muslim al Turkmani tien a cargu'l territoriu d'Estáu Islámicu nel norte d'Iraq y siete gobernador so los sos órdenes. Abu Ali al-Anbari remana los territorios ocupaos en Siria y tien cinco gobernador al so cargu. En total esti triunviratu gobierna a 8 millones de persones y cuenta con nueve consejo que funcionen en calter de ministerios.

El conseyu cimeru islámicu, el de la Sharia (compuestu por nueve especialistes na Llei Islámica), el militar, el llegal (disputes familiares ya infraiciones relixoses), el de seguridá, el d'intelixencia, el financieru, el d'asistencia a los yihadistes y el de medios de comunicación.

El 20 de xineru de 2015, el primer ministru iraquín, Haider al Abadi, espresó qu'al-Baghdadi sería mancáu de gravedá na ciudá d'Al Qaim, como resultáu d'un bombardéu.[13]

Política social

[editar | editar la fonte]

Como adherente a una caña radical del islam suní, Abu Bakr al-Baghdadi estableció tolos sos decretos d'acordies con dicha ideoloxía nun reconociendo la validez d'otres escueles islámiques. Polo xeneral la so política nun falta enforma de la d'otros líderes islamistes alredor del mundu, solo estremándose nel usu más radical de la fuercia y una mayor interaición colos medios d'información y comunicación per parte de los sos siguidores.

De primeres el grupu terrorista tuvo financiáu polos reinos de la península arábiga nel so enfrentamientu al réxime de Bashar al-Asad en Siria. Sicasí, a midida que los militantes de Abu Bakr al-Baghdadi conquistaben territorios en Siria ya Iraq, empezaron a tener una mayor autonomía con altes posibilidaes de autofinanciación, por cuenta de los dividendos llograos per mediu del tráficu de combustible al controlar de forma direuta zones xeográfiques riques en petroleu, el tráficu d'antigüedaes,[14] según el dineru n'efectivu llográu de los bancos asaltaos nes ciudaes y pueblos que cayen sol so control. Amás de los sos recursos económicos, Estáu Islámicu tien un considerable arsenal bélico arrebatáu a les fuercies armaes siries ya iraquines.

Al-Baghdadi impunxo darréu la llei sharía como llinia xeneral d'aición. En consecuencia con esto, una de les sos primeres decisiones foi ordenar que les muyeres fueren obligaes a cubrir les sos cares, inclusive los maniquíes nes tiendes, pa nun tentar a los homes con idees pecaminoses.[15]

Informóse qu'una de les sos primeres decisiones foi ordenar la mutilación xenital femenina pa toles muyeres del califatu.[16][17][18] Dellos blogueros suxirieron qu'esta información podría ser falsa y un intentu de desacreditar a Estáu Islámicu. Jenan Moussa, un corresponsal de la emisora Al AAan TV con sede en Dubái, publicó un tuit nel qu'aseguraba que los sos contactos en Mosul nun oyeren falar d'un edictu qu'impunxera felicidá práutica.[19][20]

Otru lineamiento ye la intolerancia radical en contra d'otros grupos relixosos y comunidaes como los cristianos, chiítas, yazidíes, turcomanos y mandeos.[21] Tou aquel consideráu infiel que nun opta por convertise al islam, ye presa d'execuciones sumarias y tratar de persones, lo que desencadenó un auténticu xenocidiu de tipu relixosu nes zones sol so control. Les sos cases fueron marcaes, los sos bienes robaos, les muyeres violaes y los neños asesinaos.[22] Denunciáronse decapitaciones de persones, incluyendo neños, que se nieguen a la conversión, y l'esposición de los sos cadabres nes places públiques.[23][24][25] Por razones como estes haise xeneráu un fenómenu de desplazamientu masivu escontra países vecinos, lo que desencadenó una grave crisis humanitaria.[26][27]

Los tribunales islámicos del califatu impunxeron la pena capital a distintes práutiques criminales como la violación a muyeres musulmanes y el robu. De la mesma manera condergaron a muerte a les persones señalaes como homosexuales, adúlteres o qu'incurrieron en blasfemia, situaciones que so la so óptica tamién son consideraes como crímenes.[28]

El grupu de Abu Bakr al-Baghdadi favoreció un usu estensivo y sofisticao de les redes sociales onde s'amuesen meyores de los llogros de la organización, fáense invitaciones a sumase a la causa d'Estáu Islámicu, dase una imaxe de la cotidianidá de la vida nel califatu y espublícense videos con execuciones de rehenes en respuesta a lo qu'ellos consideren agresiones d'Occidente.[29] Casos mundialmente conocíos fueron les decapitaciones de rehenes occidentales como'l fotógrafu James Foley y el periodista Steven Sotloff y Peter Kassig, toos norteamericanos; dos ciudadanos británicos, unu d'ellos David Haines, que realizaba xeres pa la organización d'ayuda humanitaria francesa Acted, y el taxista Alan Henning, que cumplía llabores humanitarios pa una ONG, según los fusilamientos en masa de 250 prisioneros del exércitu siriu y 300 combatientes curdos.[30][31]

Tamién, nun nuevu actu de barbarie, quemaron vivu dientro d'una xaula a un pilotu xordanu, que fuera fechu prisioneru cuando baltaron la so caza F-16 mientres los bombardeos efectuaos pola coalición. Foi insólitu que pa esta execución utilizaron la rede social Twitter por que los usuarios pudieren escoyer distintes formes d'execución.[ensin referencies]

De la mesma, pola prohibición en Facebook y otra redes sociales, los yihadistes crearon y llanzaron apocayá'l sitiu CalifaceBook pa espublizar les sos aiciones militares y propaganda del grupu.[32]

Amás del usu d'Internet, Estáu Islámicu emplega métodos propagandísticos tradicionales pa sociedaes con menos accesu a les teunoloxíes de la comunicación dixital, tal ye'l casu de la campaña al traviés de panfletos de doce páxina escritos en darí y pashtún distribuyíos nel norte de Paquistán y Afganistán que busca sumar nuevos reclutes a les files d'Estáu Islámicu.[33]

Al igual qu'otros grupos yihadistes, Estáu Islámicu fai llamaos a los sos simpatizantes alredor del mundu pa perpetar aiciones individuales y aisllaes tres les llinies enemigues. Arriendes de la ofensiva na so contra de los aliaos occidentales, fíxose un llamamientu públicu a atentar contra la vida de ciudaes de los países que formen parte d'esta coalición.[34] Ecos a esti llamáu repercutieron en países como Arxelia, Canadá y Francia onde individuos y pequeñes célules estremistes perpetaron ataques terroristes pa depués reivindicalos como obedientes a les órdenes de Baghdadi.

Fuxida d'Iraq y estancia en Siria

[editar | editar la fonte]

Mientres la ofensiva iraquina en Mosul en marzu de 2017, el primer ministru d'Iraq Haider al Abadi dixo qu'al-Baghdadi escapó de dicha ciudá dexándola en manes de xerarques militares yihadistes con órdenes p'actuar contra la ofensiva llevada a cabu. Amás espresó qu'anguaño s'atopa solo en Siria ente les llendes d'Iraq y Siria, pero dientro de Siria práuticamente solo y ensin naide en quien confiar.[35][36][37]

Rumores sobre la so muerte

[editar | editar la fonte]

El 9 de payares de 2014, l'aviación d'Estaos Xuníos bombardeó la zona onde supuestamente l'Estáu Islámicu calteníen una xunta, ente los cualos especulábase la posibilidá de que s'atopara al-Baghdadi. Pela so parte, el Gobiernu iraquín aseguró que la so aviación había bombardiáu el día anterior esta rexón, y que foi'l so ataque'l qu'algamó a Al-Baghdadi. Amás, «estrozaron» un convói de diez vehículos armaos pela redolada de la ciudá de Mosul no qu'EE.XX. consideró un alcuentru” de líderes de la milicia yihadista wahabita. Tamién algamaron la ciudá d'Al Qaim, 290 km al oeste, xunto a la frontera con Siria.[38]

El 20 de xineru de 2015, el primer ministru iraquín, Haider al Abadi, afirmó qu'al-Baghdadi fuera mancáu de gravedá na ciudá d'Al Qaim, como resultáu d'un bombardéu, y añadió salvar por casualidá y de milagru».[39]

El 23 d'abril de 2015, l'Estáu Islámicu aparentemente confirmó qu'al-Baghdadi finara por causa de los sos graves mancaes, infligidas por un bombardéu'l 18 de marzu, según l'axencia de noticies iraquina Waradana, citada por RIA Novosti. Según esta fonte los terroristes xuraron de momentu llealtá al supuestu'l so nuevu líder, Abu Alaa Afri, na ciudá de Tal Afar.[40]

El 16 de xunu de 2017, Rusia anunció matar a al-Baghdadi nun bombardéu pela rodiada de Raqqa la nueche del 26 y 27 de mayu de 2017, anque nun ufiertó pruebes concluyentes que lo confirmaren.[41]Supuestamente Al-Baghdadi atopar con 300 militantes y 30 líderes del ISIS nos suburbios d'A los Raqqa. Rusia señaló que nun podía afirmar la so muerte pero creía qu'al-Baghdadi finó en dichu bombardéu. Sí confirmó que trenta mando entemedios morrieron, ente ellos l'emir de Raqa, Abú al-Hadji, el xefe de seguridá del Estáu Islámicu, Suleiman al Shauakh y l'emir Ibrahim al-Naef la Hadj, que controlaba una de les zones colindantes con Raqqa.[42]

Darréu'l Observatoriu Siriu de Derechos Humanos declaró muertu al califa al Baghdadi na ciudá de Deir Ezzor, sicasí El Pentágonu señaló que nun podía confirmar nin negar la so muerte según el secretariu de Defensa norteamericanu James Mattis estableciendo que nun se puede afirmar nin negar la muerte d'A los Baghdadi. En xunetu de 2017 el Ministeriu del Interior d'Iraq afirmo qu'al Baghdadi permanez vivu, pero non en Raqqa.[43][44] El 21 de xunetu de 2017 el Secretariu de Defensa d'EE.XX. señaló qu'al-Baghdadi siguía vivu: “Hasta que lo matáramos nós voi siguir asumiendo que ta con vida”, afirmó Jim Mattis.[45]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «ISIS leader al-Baghdadi confirmed dead after apparent suicide during U.S. operation: sources» (inglés). Fox News (27 ochobre 2019). Consultáu'l 28 ochobre 2019.
  2. «La Vanguardia» (catalán). La Vanguardia Ediciones, SL. Consultáu'l 28 ochobre 2019.
  3. 3,0 3,1 «La nueva cara del Yihadismu». euronews. Consultáu'l 15 de xunu de 2014.
  4. «Iraq: insurxentes d'Estáu Islámicu imponen la sharia en Mosul». Deutsche Welle. Consultáu'l 15 de xunu de 2014.
  5. «ISIS Spokesman Declares Caliphate, Rebrands Group as “Islamic State”». SITE Institute (29 de xunu de 2014). Consultáu'l 29 de xunu de 2014.
  6. «Al-Qaeda's Dark Star Rises». Time. Consultáu'l 15 de xunu de 2014.
  7. 7,0 7,1 «El líder de ISIS, l'home más peligrosu del mundu pa la revista TIME». Teinteresa.es. Consultáu'l 15 de xunu de 2014.
  8. «Non. 54: Abu Bakr al-Baghdadi». Forbes. Consultáu'l 13 de xineru de 2015.
  9. «Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 16 de xunetu de 2014. Consultáu'l 15 de xunetu de 2014. Líder Islámicu pide obediencia.
  10. santuariu-de-la-meca_wL0D6pAKskuX41buL2KTK3/ El líder de ISIS, Abu Bakr al-Baghdadi.
  11. «Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 2015-11-18. Consultáu'l 12 de marzu de 2016.
  12. 12,0 12,1 «Líder d'Estáu Islámicu realiza inusual apaición en Mosul». Deutsche Welle. Consultáu'l 5 de xunetu de 2014.
  13. «El primer ministru d'Iraq diz que'l líder d'Estáu Islámicu resultó mancáu en noroeste del país» (20 de xineru de 2015).
  14. «Tesoro culturales, en peligru editorial=Revista Selmana» (8 de payares de 2014).
  15. «The ISIS Crackdown on Women, by Women» (inglés). The atlantic (25 de xunetu de 2014).
  16. estáu-islamico-ordena-prauticar-la-ablacion-a-les muyeres.html «Estáu Islámicu ordena prauticar la ablación a les muyeres», artículu del 18 d'agostu de 2014 nel diariu La Vanguardia.
  17. «muyeres-y-ninas-en-irak Estáu Islámicu ordena ablación de toles muyeres y neñes n'Iraq». El Universal (5 de setiembre de 2014).
  18. «yihadistes-de-isis-ordenen-mutilaciones-xenitales-a-les muyeres-iraquies-de-ente-11-y-46-anos_EHLfyMpr6iH6fyuGYJ8BL4/ Los yihadistes de ISIS ordenen mutilaciones xenitales a les muyeres iraquines d'ente 11 y 46 años». La Información (27 d'agostu de 2014).
  19. «Doubts grow over Isis 'FGM edict' in Iraq» (inglés). BBC (24 de xunetu de 2014).
  20. «Non, ISIS Isn't Ordering Female Xenital Mutilation In Iraq» (inglés). BBC (24 de xunetu de 2014).
  21. -tres-expirar-ultimatum-dau-por yihadistes.html «Estáu Islámicu vacida Mosul de cristianos», artículu del 18 d'agostu de 2014 nel diariu La Vanguardia
  22. llimpieza relixosa-que-el mundu-ignora-los cristianos-masacrados-irak-y-siria La llimpieza relixosa que'l mundu ignora: los cristianos masacrados n'Iraq y Siria, Infobae, 5 d'agostu de 2014
  23. (n'inglés) Iraq Christians flee as Islamic State takes Qaraqosh. 7 d'agostu de 2014. http://www.bbc.com/news/world-middle-east-28686998. 
  24. Children Are Reportedly Being Systematically Beheaded By ISIS In Iraq
  25. «ISIS jihadists are systematically beheading Christian children in Iraq» Archiváu 2018-10-29 en Wayback Machine (los yijadistas d'Estáu Islámicu tán degollando sistemáticamente a neños cristianos'), artículu del 7 d'agostu de 2014 nel sitiu web Bare Naked Islam ('l'islamismu a cencielles desnudu').
  26. «islamistes-quemen-cruces-y-espulsen-miles-cristianos-el norte-irak Los islamistes quemen cruces y espulsen a miles de cristianos nel norte d'Iraq». Infobae (7 d'agostu de 2014).
  27. «cristianos-nun se detien-miles-fuxen-los islamistes-irak La persecución contra los cristianos nun se detien: miles fuxen de los islamistes n'Iraq». Infobae (6 d'agostu de 2014).
  28. «grupu estado-islamico-ejecuta-gais-violadores/411957-3 Estáu Islámicu executa a gais y "violadores"». Revista Selmana (12 d'avientu de 2014).
  29. Estáu Islámicu actúa bien racionalmente. Univision Noticies. 20 d'agostu de 2014. http://noticias.univision.com/article/2064437/2014-08-20/mundo/noticies/l'estáu-islamico-actua-bien-racionalmente. 
  30. «web/400146-3 La decapitación que causó horror na web editorial=Revista Selmana» (23 d'agostu de 2014).
  31. «so-ejecucion-mas-selvaxe Estáu Islámicu espubliza videu d'execuciones editorial=Infobae» (17 de payares de 2014).
  32. so-propiu-califacebook «Los yijadistas crean el so propiu CaliFacebook», artículu nel diariu La Nación (Buenos Aires).
  33. http://www.lanacion.com.ar/1724177-ei-a-la caza-de-reclutes-en-paquistan-y-afganistan
  34. sos-siguidores-matar-occidentales-noticia-1758694 El Comercio (Ecuador), 22 de setiembre de 2014
  35. Líder del EI fuxe de Mosul ante avance d'Iraq AFP - 10 de marzu de 2017
  36. Sputnik. «El líder de Daesh Abu Bakr al-Baghdadi ta arrodiáu» (castellanu). Consultáu'l 3 de marzu de 2017.
  37. Iraq afirma qu'al- Baghdadi atopar en Siria, onde se mueve "llibremente" EUROPA PRESS - 18/04/2017
  38. «EE UU bombardea a la cúpula del Estáu Islámicu nel norte d'Iraq» (9 de payares de 2014).
  39. «El primer ministru d'Iraq diz que'l líder del EI resultó mancáu en noroeste del país» (20 de xineru de 2015).
  40. «Medios iraquinos: L'Estáu Islámicu confirma la muerte del so líder al-Baghdadi». RT (24 d'abril de 2015).
  41. «Un ataque aereu rusu a Al Raqa degollaría a Daesh» (16 de xunu de 2017).
  42. Rusia investiga si mató al líder del ISIS nun bombardéu en Siria EL PAÍS - 16 de xunu de 2017
  43. puede-confirmar-muerte-de-al-baghdadi-2448222 Estaos Xuníos nun puede confirmar muerte d'A los Baghdadi 24Hores.cl Tvn - 14.07.2017
  44. Líder de Daesh sigue vivu, diz altu cargu iraquín Sputnik - 16 Xunetu, 2017
  45. «xefe-del estáu-islamico-abu-bakr-al-baghdadi-sigue-vivu/ Secretariu de Defensa d'EEXX: "Creo qu'Abu Bakr al-Baghdadi sigue vivu"» (castellanu). Consultáu'l 21 de xunetu de 2017.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]